Dwie wojny. Na horyzoncie widać tę trzecią...

fot. Telegram - Slavyangrad

NIEZALEŻNIE OD OBECNIE TOCZONYCH DWÓCH WOJEN, NA HORYZONCIE WIDAĆ TĘ TRZECIĄ I ZNACZNIE GROŹNIEJSZĄ.

Pod koniec drugiego roku wojny, sytuacja staje się coraz trudniejsza dla Ukrainy i wspierających ją Amerykanów ze wszystkimi państwami NATO. Optymizm kilku naszych wojskowych celebrytów, którzy przewidywali szybkie zwycięstwo władców z Kijowa, powoli odchodzi w siną dal, a realia zaczynają brać górę nad życzeniami. Kończy się też powoli nasza determinacja w niesieniu pomocy, bowiem okazuje się, że z jednej strony powszechna korupcja Ukraińców powiązana z licznymi błędami w działaniu musiały doprowadzić do sytuacji, w której szybsze rozmowy pokojowe, pozwolą zachować dziesiątki tysięcy ludzkich istnień oraz zmniejszą zniszczenia w infrastrukturze. Nie pomogą tu też oczywiście zapewnienia prezydenta Zełenskiego, który w osamotnieniu wciąż chce wierzyć w swoje zwycięstwo.

Od samego początku tego konfliktu byłem zwolennikiem zakończenia tej bezmyślnej wojny i pokojowego uregulowania tej zbrojonej konfrontacji. Niestety, ale Amerykanie wraz ze swoimi sojusznikami byli przekonani, że kilkanaście nałożonych sankcji oraz wsparcie militarne i finansowe musi rzucić na kolana Rosję, a zwycięzcy przystąpią do dzielenia tego wielkiego rosyjskiego tortu. Stało się zupełnie inaczej. Rosja powoli wraca na swój militarny poziom i obecnie wbrew oczekiwaniom, to właśnie prezydent Putin będzie decydował o sposobie zakończenia tej wojny i przyszłości Ukrainy.

Pożegnanie Krystyny Cyroń - duszy Domu Polskiego w Canley Vale

1937 - 2023

W środę, 8 listopada  pożegnaliśmy  w Sydney Krystynę  Cyroń – wieloletnią  prezes Polskiego Związku w Cabramattcie,  troskliwą gospodynię Polskiego  Domu  „Orła Białego”  w Canley Vale.  Zmarła 31 października  2023 r. po długiej chorobie nowotworowej w wieku 86 lat. Uroczystość  pogrzebowa odbyła się w Kościele katolickim w Cabramattcie.  Ś.p. Krystyna Cyroń została pochowana tego samego dnia na cmentarzu w Liverpool. 

  Przez ponad pół wieku  Pani Cyroń poświęcała się na wielu obszarach aktywności polonijnej i dla lokalnej społecznosci w zachodnich dzialnicach Sydney.  W 2010 roku została uhonorowana przez władze Australii tytułem  Citizen of  the Year ( Obywatel  Roku) a 10 lat później  medalem Orderu  Australii - Order of Australia Medal.  W 2011 roku prezydent Polski Bronisław Komorowski przyznał Pani Krystynie Cyroń Złoty Krzyż Zasługi za pracę na rzecz Polonii.

Nikt nie chce wojny. Wywiad z Dimitrijem Rogozinem

Dimitrij Rogozin jako szef Roskosmosu do 2022 r.
 Fot. Wikimedia commons

Rozmowa z Dmitrijem Rogozinem, senatorem, byłym wicepremierem rosyjskiego rządu.

Czym jest dzisiejsza Rosja, czym będzie, a czym być powinna i jak to się stało, że znaleźliśmy się wszyscy w takim momencie historii? Co czeka naszego sąsiada po zakończeniu wojny na Ukrainie? Na te i inne pytania, Mateuszowi Piskorskiemu, odpowiada Dmitrij Rogozin: w latach 2003-2006 przywódca lewicowo-narodowej partii Rodina (Ojczyzna), w latach 2008-2011 stały przedstawiciel Rosji przy NATO, w latach 2018-2022 Dyrektor Generalny Roskosmosu, zaś obecnie tworzący struktury władzy na przyłączonych do Federacji Rosyjskiej terytoriach, podczas konfliktu na Ukrainie. Jego przydkowie brali udział w bitwie pod Grunwaldem w 1410 roku.

Chciałbym zacząć od tytułu Pańskiej ostatniej książki "Na froncie zachodnim bies zmian". Gdzie umiejscawia Pan dziś ów front zachodni, jak można go nakreślić z punktu widzenia Rosji i z Pańskiego osobistego punktu widzenia?

– Rosja to ogromny kraj. Znajduje się pomiędzy gigantycznym, wciąż rosnącym Wschodem, Azją, a Zachodem – Europą. To wiadomo. Ale to jest fakt nie tylko geograficzny, lecz również polityczny, mający wpływ na dzieje Rosji, na kształtowanie się charakteru narodowego całego naszego narodu i narodów wchodzących w jego skład. Oczywiście, Ural będący geograficzną granicą Azji i Europy również posiada swój symboliczny wymiar. Dlatego dla nas front zachodni… Ważniejsze jest tu słowo „front” niż słowo „zachodni”. Niestety, mamy teraz taki front.

„Sztuka kochania” wg. Labijaka i Górnego

 „Mój obraz ma więcej niż jedno okno…” – czytamy w książce-katalogu „Sztuka kochania – malarstwo Rafała Labijaka wyśpiewane w poezji Dominika Górnego”. Otwieramy wydawnictwo. Wertujemy myśli i strony. Finał bardzo śpiewny – płyta CD. Słyszymy na żywo podczas wernisażu – 26 października br. w Akademii Lubrańskiego. Goście z Polski i zagranicy. Udajemy się do Muzeum Narodowego Oddział w Poznaniu, gdzie do powrotu na wystawę zachęca dedykowana ulotka…

 

„Wystawa składa się z zestawu kilkunastu obrazów oraz szkiców. Dopełnia ją poezja Dominika Górnego. Jego wiersze znajdują się w katalogu i ulotce wystawy (…) Współpraca twórców ma charakter dialogu; na skutek bezpośredniego kontaktu z obrazami, poeta z własnej inicjatywy rozpoczął proces pisania, a w następstwie jego wiersze zaczęły także inspirować malarskie projekty Labijaka. Wybrane obrazy, wraz z tytułami, przypisane są do konkretnych wierszy” – dowiadujemy się ze wstępu autorstwa Anny Kołackiej.

Dreamtime – Czas Snu czyli Aborygeńska Fantastyka (2)

Jan Maszczyszyn swej pracowni literackiej
w Melbourne. Fot. K.Bajkowski

Druga część artykułu prelekcyjnego* Jana Maszczyszyna o twórczości Aborygenów na polu Science Fiction: Dreamtime. 

W pierwszej części autor opisuje, jak  pierwotny mieszkaniec Australii żyje w bezczasowym kontinuum obcowania z wszechświatem, ukazuje  świat sakralnej fantasy, pełen wyimaginowanych tworów i ponadczasowej mocy i  Sen, któremu towarzyszy życie, gdzie człowiek jest elementem wspólnym z naturą, a nie celem samym w sobie.

    Chciałbym wspomnieć teraz o narzędziach jakimi posługuje się ta barwna kultura, o multimedialności i lingwistyce, która te wszystkie skarby opisuje i skupić się na użyteczności fantastycznych wzorców, które oferuje.

    Rozpocznijmy od lingwistyki. Zadziwiająca jest jej skuteczność w śledzeniu  ruchów migracyjnych. I tak wydaje się, że w przypadku kontynentu australijskiego brały one początek z półwyspu York, który ogromnym jęzorem wysuwa się w kierunku Nowej Gwinei. Pierwsze plemiona, po przekroczeniu terenów zalewowych pradawnego kontynentu glacjalnego - Sahul zmierzały w dwóch falach migracyjnych ku południu i ku zachodowi kontynentu, a świadczą o tym badania przeprowadzone przez historyków i lingwistów.

Ponure perspektywy pełnomocników USA: Ukrainy, Izraela i Tajwanu

Fot. public domain/  freepngimg.com

 Zachód jest już zmęczony Ukrainą.

W miarę jak rosyjska specjalna operacja militarna (SMO) przejęła inicjatywę na froncie,  zachodnie stolice przyznają, że osiągnęły granicę wsparcia Kijowa. Ukraińskie siły zbrojne poniosły katastrofalne straty w sile żołnierskiej i sprzęcie. Gospodarka została niemal całkowicie zastąpiona ogromnymi subsydiami ze Stanów Zjednoczonych, Europy i Międzynarodowego Funduszu Walutowego. Infrastruktura Ukrainy (w tym sieć energetyczna i porty) poniosła poważne szkody, których Zachód nie jest w stanie naprawić w odpowiednim czasie.

 
Terytorium Ukrainy skurczyło się znacznie. Cztery obwody: ługański, doniecki, zaporoski i chersoński są obecnie uważane przez Moskwę za część Federacji Rosyjskiej. Krym dołączył do Federacji Rosyjskiej już po referendum w 2014 roku, które odbyło się po obaleniu prezydenta Janukowicza.

Historie mieszkańców Wioski Emerytów w Marayong: Viki Dziubiński

 W  cyklu publicystycznym  pt. "Historie mieszkańców Wioski Emerytów w Marayong",  polscy emeryci  tam zamieszkali opowiadają o sobie: życiu,  zainteresowaniach, preferencjach, odczuciach. Dziś przedstawiamy Panią Viki Dziubińską.

Dom Brata Alberta (*) poznałam w momencie kiedy zachorował moj mąż. Zawsze, kiedy go odwiedzałam z moimi dziećmi, bardzo sobie chwalił opiekę w tym domu. Wraz z dziećmi byłam zadowolona, że znaleźliśmy takie dobre miejsce dla niego. Kiedy sama zachorowałam na zapalenie płuc w 2022 i po wyjściu ze szpitala nie mogłam już się sobą zajmować, zaczełam starać się o przyjęcie tutaj. Mój syn zadzwonił do biura w Domu Alberta i powiedziano mi, że z przyjemnością przyjmą mnie do tej rodziny. Jestem już tu ponad rok i bardzo lubię to miejsce.

Papież Franciszek: Nie możemy przyzwyczajać się do wojny

Papież podczas wywiadu dla Rai 

Wojny, Ukraina, Izrael, Palestyna, antysemityzm, Synod, kobiety w Kościele, celibat, nadużycia w Kościele i poza nim, COP28 - to tematy najnowszego wywiadu Papieża Franciszka. Dzięki uprzejmości ks. Pawla Rytera-Adrianika , szefa Polskiej sekcji radia Watykańskiego publikujemy informację o treści wywiadu za Vatican News.

Światowy konflikt jest możliwy, nie możemy przyzwyczajać się do wojny, problemem jest przemysł zbrojeniowy – podkreśla Papież Franciszek w rozmowie z dyrektorem dziennika Tg1 Gianmarco Chiocci. Dodaje, że uda się do Dubaju w dniach 1-3 grudnia na COP28. Pozytywnie ocenia Synod oraz kwestię dania więcej miejsca dla kobiet, ale bez wyświęcania ich. Nie sądzę, „aby pomogło” zniesienie celibatu” – mówi Ojciec Święty.

Izrael i Gaza

O tym, co dzieje się na Bliskim Wschodzie, Papież powiedział: „Każda wojna jest porażką. Wojna niczego nie rozwiązuje. Niczego”. Franciszek podkreślił, że wszystko zdobywa się pokojem, dialogiem. Mówił o tych, którzy weszli do kibuców, wzięli zakładników, zabijali. A potem reakcja ze strony Izraela w kwestii zakładników. „Na wojnie jeden policzek prowokuje drugi. Jeden mocny, drugi mocniejszy i tak to się toczy. Wojna jest porażką. Odczuwałem to jako jeszcze jedną porażkę. Dwa narody muszą żyć razem. Z tym mądrym rozwiązaniem: dwa narody, dwa państwa. Porozumienie z Oslo: dwa państwa z dobrze określonymi granicami i Jerozolima o specjalnym statusie”. 

Czas zadumy. Znani Polacy, którzy odeszli w minionym roku

 Okres Wszystkich Świętych to czas zadumy i refleksji nad przemijającym życiem i zmieniającym się światem. W Dniu Zadusznym, przypadającym 2 listopada, wspominamy osoby, które odeszły w minionym roku (od listopada 2022 do końca października 2023 roku).

Refleksje po 48. Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni

"Kos" Pawła Maślony został laureatem Złotych Lwów
 podczas sobotniej gali zamknięcia 48. Festiwalu Polskich
 Filmów Fabularnych w Gdyni, 23 września 2023 r. 
 Fot. A.Bobrowska /materiały prasowe FPFF

Przed konkursowym pokazem swojego najnowszego filmu „Figurant”, reżyser Robert Gliński przytoczył słowa Wojciecha Jerzego Hasa, który zapytany niegdyś, jak bardzo w jego filmach obecna jest aktualna mu rzeczywistość, po dłuższym namyśle powiedział: są przebicia.

Na 48. Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni przebicia były. Niewątpliwie, nieobecność w konkursie i brak choćby jednego, pozakonkursowego pokazu nagrodzonego na festiwalu filmowym w Wenecji filmu Agnieszki Holland „Zielona Granica” sprawiła, że ten głośny nieobecny stał się pierwszym i wiodącym przebiciem gdyńskiego festiwalu. Wyrażane na spotkaniach przed-  i  po-projekcyjnych oraz  końcowej  gali  wsparcie  dla atakowanego  z pozycji stricte politycznych filmu i jego twórców, a przed wszystkim reżyserki, Agnieszki Holland, dotyczyły obrony prawa do artystycznej wypowiedzi i imiennie, prawa do bycia artystą. Stawkę przebicia podniósł fakt, że w przeddzień zakończenia festiwalu w gdyńskim multikinie Helios, gdzie odbywała się część konkursowych pokazów, jakby na przekór ostentacyjnej hermetyce festiwalu i jakby dla innej niż festiwalowa publiczności rozpoczęto komercyjną dystrybucję „Zielonej Granicy”. Jeszcze inny aspekt to powtarzana w mediach informacja, że film Holland nie mógł brać udziału w konkursie ponieważ jego produkcja nie została ukończona przed 31 maja  b.r.,  ma zatem szansę w przyszłym roku. Trzy smaczki   w jednym.

Dreamtime – Czas Snu czyli Aborygeńska Fantastyka (1)

Jan Maszczyszyn podczas prelekcji
 w Poznaniu

  Melbourneński pisarz steampunkowy, Jan Maszczyszyn którego twórczość prezentowaliśmy wielokrotnie w Bumerangu Polskim, wygłosił  podczas niedawnej podróży do Polski (m.in. na Pyrkonie - wielkiej poznańskiej imprezie fanów gier  i  literatury Sci-Fi), serię prelekcji o historii, kulturze i fantastycznej twórczości rdzennych mieszkańców Australii.

 Pierwsza część artykułu prelekcyjnego Jana Maszczyszyna o twórczości Aborygenów na polu Science Fiction: Dreamtime. 

      Mitologia Aborygenów, popularnie określana terminem „Dreamtime” czyli „Czasem Snu” obejmuje zasięgiem i źródłem całe terytorium Australii. Jej bohaterzy zaludniają kraj tysiącami postaci, demonów i stworów, które w taki czy inny sposób ściśle związane są z danym terytorium i otaczającymi krajobrazami. Złośliwa XIX wieczna propaganda niegdyś twierdziła, iż składa się nań mnogość zasłyszanych inspiracji z katechizmu, „Białej” religii liturgicznej lub historii cywilizacji i podręcznika do geografii. Poniżające twierdzenia miały uświadomić kolonizatorom, że niczego logicznie uzasadnionego nie można się spodziewać po „czarnych”. Biały dominował na każdym porównawczym froncie. Zatem jego wyższość nawet w sferze wyobraźni pozostawiała daleko w tyle brudnych od przydrożnego kurzu krajowców.

Leura Spring Fair czyli wiosenny jarmark w Górach Błękitnych

Po zakończeniu Wiosennego Festiwalu Ogrodów w Leura, tradycyjnie  w październiku odbywa się LEURA  FAIR. W tym roku to był już 41 jarmark.

Na głównej ulicy w Leura gdzie przez środek ciągnie się zielony pas na  którym rosną Cherry trees a także na pobliskim parkingu postawiono ponad 100 namiotów z różnymi stoiskami : rzemiosła artystycznego, z odzieżą, stoiska z lokalnymi produktami , ogrodnicze i kulinarne.

Chris Hedges: Kampania Spalonej Ziemi. Czystki etniczne w Gazie

Ministerstwo Zdrowia Gazy opublikowało nazwiska,
 wiek, płeć i numery identyfikacyjne 6747
 palestyńskich ofiar izraelskich ataków,
w tym 2665 dzieci. Fot. Telegram

Izrael nie tylko dziesiątkuje Gazę nalotami, ale także używa najstarszej i najokrutniejszej broni wojennej – głodu. Przesłanie Izraela w przededniu inwazji lądowej jest jasne. Opuść Gazę lub zgiń.

Izrael, przy wsparciu swoich amerykańskich i europejskich sojuszników, przygotowuje się do rozpoczęcia nie tylko kampanii spalonej ziemi w Gazie, ale także najgorszych czystek etnicznych od czasów wojen w byłej Jugosławii.

Celem jest wypędzenie dziesiątek, najprawdopodobniej setek tysięcy Palestyńczyków przez południową granicę w Rafah do obozów dla uchodźców w Egipcie.

Oddźwięk będzie katastrofalny nie tylko dla Palestyńczyków, ale w całym regionie i prawie na pewno doprowadzi do starć zbrojnych na północy Izraela z Hezbollahem w Libanie i być może z Syrią i Iranem. 

Nie żyje Wanda Półtawska - strażniczka norm moralnych

W wieku prawie 102 lat zmarła dr Wanda Półtawska strażniczka norm, jasnych definicji, obrończyni rodziny i życia. Stała w postawie i poglądach.

Przed wojną uczęszczała do szkoły SS. Urszulanek. Była harcerką IV Lubelskiej Drużyny Harcerskiej im. Orląt Lwowskich. Od 1938 roku drużynową. W czasie wojny włączyła się w antyniemieckie działania konspiracyjne. Została aresztowana przez Gestapo 17 lutego 1941 roku i więziona na zamku w Lublinie. Potwornie torturowana i przesłuchiwana. 21 września 1941 roku wywieziona do obozu koncentracyjnego Ravensbrück. Zaocznie skazana na śmierć. W obozie stała się ofiarą eksperymentów medycznych przeprowadzanych prezesa niemieckiego Czerwonego Krzyża prof. Kara Gebhardta (1897-1948), dr. Fritza Ernesta Fischera (1912-2003), dr Rolfa Rosenthala (1911-1947) i dr Hertę Oberheuser (1911-1978).

Złoty jubileusz Sydney Opera House

Sydney Opera House podczas dorocznych
pokazów świetlnych. Fot. K.Bajkowski

 Jest to jeden z najsłynniejszych budynków na świecie. Ma natychmiast rozpoznawalną sylwetkę, która zdobi ściereczki kuchenne, otwieracze do butelek i pamiątkowe bluzy.

Miniaturowe wersje chowają się w śnieżnych kopułach. Możesz zbudować własny z klocków Lego . Artystka Bidjigal i starsza Esme Timbery skonstruowała replikę w swojej charakterystycznej muszli . Ken Done umieścił to na okładkach Doona i bikini. Jeśli przeszukasz hashtag na Instagramie, zobaczysz ponad milion postów.

Pięćdziesiąt lat temu, po długim i kontrowersyjnym okresie budowy, królowa Elżbieta II uroczyście otworzyła Opera House w Sydney podczas wystawnej ceremonii.

Kryzys ukraiński: Na Zachodzie zaczyna już świtać

Czy widać zmianę trendu?:" Fot. Telegram

 Czy widać zmianę trendu w zachodnich doniesieniach na temat kryzysu na Ukrainie? Nadal istnieją jastrzębie, które aż do samego końca domagają się wsparcia dla reżimu w Kijowie. Jednak w licznych publikacjach coraz częściej pojawiają się głosy opowiadające się za rozwiązaniem negocjacyjnym – nawet za cenę ustępstw wobec Rosji.

Dzięki prezydentowi USA Joe Bidenowi po krótkiej przerwie Ukrainę można ponownie znaleźć na łamach zachodniej prasy. Po 7 października, kiedy sytuacja na Bliskim Wschodzie eksplodowała, ten termin geograficzny na jakiś czas całkowicie zniknął ze światowych mediów. Nawet „ New York Times” odnotował tydzień później, że „poparcie dla Ukrainy osiągnęło szczyt” i odtąd będzie już tylko spadać.

Palestyna-Izrael. Ostry zakręt historii

Świat stoi na ostrym zakręcie swojej historii. Trzecia wojna światowa staje sie coraz bardziej realna. Obserwuję z ogromnym niepokojem to co się dzieje na terenie Ukrainy, Afryki Zachodniej, Palestyny. Patrzę z ogromnym niepokojem na kolejne prowokacyjne ruchy względem Chin. Zasięg, skala i wyniki takiego konfliktu zaważyłyby na losach całej ludzkości na pokolenia. 

Z ogromnym smutkiem oglądam zdjęcia z Gazy. Nie wiem czy decyzja o operacji Hamasu była przemyślana. Nie wiem, czy nie była to prowokacja. Nie wiem, czy organizatorzy przewidzieli  konsekwencje. Wiem, że trudno panować nad emocjami narodu, który jest niszczony przez dziesięciolecia na własnej ziemi. Trudno racjonalnie myśleć stojąc na rampie. Widzę, że państwo które opiera się na rozpamiętywaniu holokaustu sprzed 80 lat, zgotowało piekło na ziemi Palestyńczykom. Okoliczności akcji Hamasu przypominają mi atak w USA 11 września 2001 roku. Wtedy też przeplatała sie prawda z dezinformacją. Oba wydarzenia budzą u mnie wątpliwości. W jednym i drugim wypadku kołacze mi w głowie stwierdzenie – winny ten co odnosi korzyści. Miałem w momencie podania informacji o ataku Hamasu w Izraelu wątpliwości – czy naprawdę najlepszy wywiad świata Mossad, nic nie wiedział. I nic do tej pory nie rozwiewa moich wątpliwości.

Jan Maszczyszyn: Zagraniczne wojaże i nowe książki

Jan Maszczyszyn na festiwalu Pyrkon w Poznaniu

Nadeszła pora, aby opowiedzieć o moich tegorocznych wojażach -  mówi piszący i publikujący w Polsce, a zamieszkały od trzydziestu pięciu lat w Melbourne pisarz, Jan Maszczyszyn.

W czerwcu 2023 roku miały w Polsce miejsce dwa wydarzenia na które otrzymałem imienne zaproszenie. Pierwszy chronologicznie był Pyrkon- coroczna potężna impreza fanów gier i twórczości Science Fiction ściągająca do Poznania po kilkadziesiąt tysięcy fanów. Drugi naprawdę klimatyczny i uroczy festiwal fantastyki w Waplewie na Mazurach. Na obu miałem okazję zaprezentować prelekcje własne, wziąć udział w panelach tematycznych oraz spotkać się z wymarzonymi czytelnikami oraz znawcami literatury znanymi mi głównie przez media społecznościowe . Miały też miejsce premiery moich najnowszych książek. W jednej prelekcji poruszyłem mało znany temat twórczości Aborygenów na polu Science Fiction  zahaczając o porę lodowcową w Australii, temat niezwykle pasjonujący.

Skromna legenda Australii. Bill Hayden nie żyje

Bill Hayden -Gubernator Generalny
Australii 1989-1996.
Fot. Wikimedia Commons
 (Department of Foreign Affairs and Trade)

Dzień  zabarwiony zarówno smutkiem, jak i szacunkiem.  Australia opłakuje stratę jednej z najbardziej wpływowych osobistości politycznych kraju. Bill Hayden, tytan Partii Pracy i 21. Generalny Gubernator Commonweath of Australia , zmarł w wieku 90 lat. Jego życie, świadectwo siły pokory, ambicji i służby publicznej, pozostawia niezatarty ślad w australijskim społeczeństwie i jego krajobrazie społeczno-politycznym.

Życie w służbie

Podróż Billa Haydena rozpoczęła się w 1933 roku w Brisbane w stanie Queensland. Po opuszczeniu szkoły w wieku 16 lat pracował na różnych stanowiskach, w tym w policji, zanim jego kariera polityczna nabrała rozpędu. Hayden wszedł do parlamentu federalnego w 1961 roku, zdobywając dla Partii Pracy mandat Oxley w Queensland i szybko piął się po szczeblach kariery. Jego przywództwo w opozycji za rządów Frasera, jego bezinteresowna decyzja o ustąpieniu na rzecz Boba Hawke’a oraz późniejsze role ministra spraw zagranicznych i generalnego gubernatora – wszystko to wskazuje na osobę, która przedkładała służbę ponad siebie.

Andrzej Szlęzak: Co po PiS-ie?

Donald Tusk, lider Koalicji Obywatelskiej
tuż po ogłoszeniu pierwszych wyników
 wyborów 2023. Fot. TikTok (slona czekolada)

Wiadomo jakie są wyniki wyborów parlamentarnych. Zapewne PiS zostanie odsunięty od władzy i to jest najważniejsze osiągnięcie tych wyborów. Jednak odsunięcie PiS-u od władzy to dopiero początek – no właśnie – początek czego? Tu nie mam żadnej pewności.

Nie spodziewam się by te wybory były początkiem odzyskiwania przez Polskę niepodległości czy choćby podmiotowości w relacjach międzypaństwowych. Te wybory nie będą początkiem zmiany geopolitycznych relacji Polski na lepsze. Nic takiego się nie zdarzy. Niczego takiego nie oczekiwałem ani nie miałem na to nadziei. Te wybory niestety nie zapobiegną temu, by los Polski się dopełnił. Może forma tego dopełnienia będzie inna niż gdyby nadal rządził PiS, ale zwycięskie siły polityczne w tych wyborach chyba nawet nie mają świadomości, że należałoby zrobić cokolwiek, by powstrzymać procesy prowadzące do tego dopełnienia losu Polski. Zatem w sprawach rangi fundamentalnej te wybory nie przyniosą żadnych zmian.

Historie mieszkańców Wioski Emerytów w Marayong: Teresa Pietrusiewicz

Teresa Pietrusiewicz

W  cyklu publicystycznym  pt. "Historie mieszkańców Wioski Emerytów w Marayong",  polscy emeryci  tam zamieszkali opowiadają o sobie: życiu,  zainteresowaniach, preferencjach, odczuciach. Dziś przedstawiamy Panią Teresę Pietrusiewicz.

Mieszkałam z mężem w Canberze i pewnego razu wraz z tamtejszą Polonią przyjechałam do Marayongu na wycieczkę do naszego Polskiego Kościoła. To było moje pierwsze spotkanie z tym miejscem.

Po śmierci męża zdecydowałam się przeprowadzić bliżej córki, która mieszkała w Sydney. Chciałam być niezależna i dlatego w maju 2015 zamieszkałam w jednym z domów w Wiosce Emerytów w Marayong. Od razu poczułam się jak w domu. Wiedziałam, ze to jest moje miejsce na ziemi. Za sąsiadów miałam Państwa Bagińskich, których poznałam na wakacjach na Gold Coast. Byli tu również ksiądz Henryk Zasiura i Ksiądz Maksymilian, których poznałam w Canberze.

Po wyborach w Polsce. Widziane z Białorusi

Wg  2023 Polish parliamentary election Wikipedia

W Polsce zakończyło się liczenie głosów w ostatnich wyborach parlamentarnych. Pod względem liczby głosów zwyciężyła rządząca partia Prawo i Sprawiedliwość (PiS), ale w Sejmie większość ma zjednoczona opozycja. Najwyraźniej wewnętrzna walka polityczna w kraju będzie kontynuowana.

 Czas pokaże dokąd to doprowadzi. Ale jedno jest pewne – wydarzenia w Polsce nabierają tempa. Bezpośrednio lub pośrednio wpłyną one na sytuację w całym regionie, w tym na Białoruś.

Równowaga sił na targowisku próżności

Po przetworzeniu 100% głosów rządząca partia Prawo i Sprawiedliwość Jarosława Kaczyńskiego na czele otrzymuje 35,38% głosów. Następna w kolejności jest opozycja „Koalicja Obywatelska” Donalda Tuska na czele – 30,7%. Blok Trzeciej Drogi uzyskał 14,4%, Lewica 8,61%, a Konfederacja 7,16%.

Tym samym partia Kaczyńskiego może liczyć na 194 mandaty w Sejmie, Konfederacja na 18, a zjednoczona opozycja (Koalicja Obywatelska, Trzecia Droga i Lewica) na 248 mandatów.

Tomasz Jankowski: Konfederacja, czyli o pożytkach z oryginalności

Wybory za nami. Z szumnych zapowiedzi liderów i sympatyków Konfederacji zostało niewiele. Warto więc wziąć ten swoisty konglomerat na warsztat.

W przeciwieństwie do wielu koleżanek i kolegów mam w tym wypadku komfort osobistego dystansu do omawianej formacji, więc nieco łatwiej – bo bez emocji – będzie mi przeprowadzić krytykę.

Oczekiwania

Bardzo trudno jest analizować wyniki kolejnych sondaży, tym bardziej gdy chodzi o małe liczby i niedokładne badania, które skupiają się na samym poparciu bez analizy motywacji ankietowanych, ale mimo wszystko warto zestawić retorykę liderów Konfederacji z procentowymi zmianami w kolejnych publikacjach. I tak oto, jeszcze miesiąc temu część mainstreamu była zaniepokojona faktem, iż omawiana formacja miała zostać trzecią siłą w parlamencie i języczkiem u wagi, bez którego nie miało być możliwe powołanie rządu większościowego. Realnymi konkurentami dla Konfederatów były w tych wyborach komitety Lewicy i Trzeciej Drogi. Wyprzedzenie ich uprzywilejowałoby narodowo-wolnościowych w podziale mandatów w niemal każdym okręgu, toteż mogliby wówczas liczyć na wynik w postaci 30-50 szabel w Sejmie.

Polska wybrała nowy parlament. Rekordowa frekfencja

Graf. wp.pl

 

Według sondażu late poll IPSOS za tvn24.pl, Prawo i Sprawiedliwość wygrało wybory parlamentarne z wynikiem 39,2 proc. Na drugim miejscu uplasowała się Koalicja Obywatelska, na którą głosowało 27,07 proc. obywateli. Podium zamyka Trzecia Droga, uzyskując 14,3 proc. głosów. W obecnych wyborach głosowała rekordowa liczba Polaków: 73%. 

Gala Konkursu „W duchu Strzeleckiego” w 150 rocznicę śmierci odkrywcy

Fot. N.A.Khan

 W piatek, 6 października w Brian Brown Theatre w Bankstown odbyła się Gala Międzynarodowego Konkursu  „W duchu Strzeleckiego” zorganizowanego przez sydnejskie stowarzyszenie Kościuszko Heritage Inc.  z okazji 150 rocznicy śmierci Pawła Edmunda Strzeleckiego - podróżnika, odkrywcy, naukowca i filantropa, dzięki któremu najwyższa góra Australii nosi nazwę Mt Kościuszko. Paweł Strzelecki zmarł dokładnie 150 lat temu, 6 paździenika 1873 roku.

W uroczystej galii, na której ogłoszono wyniki konkursu i wręczono obecnym w Sydney laureatom nagrody uczestniczył m.in. ambasador Polski w Australii Maciej Hmieliński wraz z małżonką.  Oprawę muzyczną gali stanowiły utwory Wieniawskiego i Chopina w wykonaniu  Sebastiana Banasiaka i  Krzysztofa Małka oraz tańce zespołu folklorystycznego „Lajkonik”. Sydnejska Kapela Polska z solistką Dorotą Banasiak przedstawiła publiczności  kilka piosenek  związanych ze Strzeleckim m.in te, które zostały wyróżnione w konkursie. W foyer sali teatralnej zainstalowana została wystawa prac graficznych nadesłanych na konkurs. 

Australia powiedziała NIE dla zmian w konstytucji

 2023 Australian Voice Referendum By Division
Graf. M.MacMullin/WikimediaCommons

Wg wstępnych wyników referenum, które odbylo się w sobotę,  ponad 60 poc. Australijczyków  powiedziało NIE, udaremniając plany rządu Antoniego Albanese zmiany 122-letniej konstytucji kraju po kampanii referendalnej prowadzącej do podziałów na tle rasowym. Reformy konstytucyjne  miały  spowodować  utworzenie organu doradczego skladającego się  tylko z członków społeczności aborygeńskiej i mieszkańców wysp Cieśniny Torresa– tzw. „Głosu” dla parlamentu – który miałby oceniać przepisy rządowe.   Referendum kosztowało podatników ponad 400 tys. dolarów. Oto podsumowanie analityka wyborów z The Conversation:

Referendum  VOICE „Głos do parlamentu” zakończyło się zdecydowanym  niepowodzeniem po tym, jak ABC przewidziała duże zwycięstwa strony „nie” w głosowaniu krajowym i we wszystkich stanach.

„ Poll Bludger” prognozuje obecnie, że w głosowaniu ogólnokrajowym wygrana „nie” kontra „tak” wyniesie 60,0–40,0%, przy policzeniu 74% zarejestrowanych wyborców.

Palestyńczyk ze Strefy Gazy: Może to ja będę następny

Palestyńskie miasto Gaza po izraelskim odwecie. 

Abdullah Abu Amra jest palestyńskim dziennikarzem mieszkającym w Strefie Gazy. Dzięki sporadycznie pojawiającej się łączności udało się nam przeprowadzić z nim krótką rozmowę oraz otrzymać materiały filmowe i zdjęcia jego autorstwa.

Rozmowa miała miejsce po dwóch pierwszych dniach ataku wojsk izraelskich na Strefę Gazy. Giną dzieci, giną dziennikarze

Przede wszystkim na początek powiedz nam, jak wygląda tam sytuacja. Czy wciąż można mówić o oblężeniu przez Izrael? Jak wygląda tam życie codzienne?

– Sytuacja w Gazie jest tragiczna. Codziennie budzą nas masakry, ludobójstwo. Izraelska maszyna do zabijania morduje nas bez litości. Traktują nas, jakbyśmy byli po prostu liczbami. A my, Palestyńczycy, nie jesteśmy numerami. Sytuacja jest fatalna. Co godzinę równane są z ziemią budynki. Próbują zniszczyć… Zniszczyć… Przepraszam, jestem zrozpaczony, przerażony widokami, jakie widzę dookoła w Gazie. Próbują nas zniszczyć, naszą tożsamość w Strefie Gazy.

Prof. Bieleń: Tożsamość wyborcza

Prof. Stanislaw Bieleń: Wybory to także
sprawdzian dojrzałości obywatelskiej.

Każdy człowiek, występujący na co dzień w wielu rolach społecznych, zadaje sobie od czasu do czasu pytanie, kim jest, jaka jest jego indywidualna, osobista tożsamość, i jak plasuje się w relacjach zbiorowych (na tle grupy – od rodziny poczynając, na społeczeństwie i państwie kończąc). Czy jest sprawcą pewnych zdarzeń, czy tylko niemym świadkiem historii?

Najważniejszym czynnikiem warunkującym naszą przynależność jest geografia. Każdy podlega w jakimś stopniu topofilii. To głęboki związek uczuciowy, przywiązanie, osobliwa miłość do miejsca swojego urodzenia, wychowania, zamieszkania, a nawet hołubienia i wywyższania ponad inne. Z tego powodu  stałe miejsce zamieszkania i poczucie wspólnoty z pobratymcami  determinuje przynależność do grupy narodowej czy etnicznej, zajmującej określone terytorium.