Wędrówki po Polsce: Zagłębie Staszicowskie. Dymarki

Skarżysko-Kamienna, Rejów.
Fot. Wikimedia commons

  Z cyklu turystyczno-krajoznawczego Ewy Michałowskiej-Walkiewicz - Wędrówki po Polsce  odwiedzamy Skarżysko-Kamienną w Małopolsce i odkrywamy skarby skarżyskiego hutnictwa.

Dzięki zapiskom kronikarskim kilku mieszkańców Skarżyska – Kamiennej, można dowiedzieć się o istniejącym niegdyś na tym terenie Zagłębiu Staszicowskim. Znajdujące się na terenie miasta wielkie piece, służyły do wytopu żelaza przez wiele stuleci. Najwięcej wyrobów wspomnianego zagłębia, służyło do celów militarnych.

 - Tereny kielecczyzny zawsze cechowały się ogromnymi pokładami rud żelaza – mówi Czesław Ludwiński świętokrzyski kronikarz. Początkowo, człowiek wykorzystywał pokłady rudy żelaza zwane hematytem, do rytualnego malowania swojego ciała. Jednakże z czasem, ze wspomnianego złoża otrzymywano potrzebny sprzęt rolniczy oraz wojskowy - dodaje.

Wędrówki po Polsce: Zamek w Rabsztynie

Ruiny zamku w Rabsztynie. Jedna z atrakcji
 turystycznych na Szlaku Orlich Gniazd.
Fot. Wikimedia commons CC 4.0

 Z cyklu turystyczno-krajoznawczego Ewy Michałowskiej-Walkiewicz - Wędrówki po Polsce  odwiedzamy zamek w Rabsztynie w Małopolsce.

Zamek w Rabsztynie, wybudowano na Wzgórzu rabsztyńskim. Jego nazwa   pochodzi z terminu niemieckiego „Rabenstein”, co w tłumaczeniu na język polski oznacza „kruczą skałę”. Wiąże się to ze znaczną obecnością tych właśnie ptaków, na wspomnianym wzgórzu.

 Nie ma dokładnych informacji co do początku powstania zamku. Pierwsze zapiski pochodzą z 1396 roku, dotyczą kapelana zamkowej kaplicy Grzegorza oraz Iwa burgrabiego rabsztyńskiego. Dzięki szeregu badań archeologicznych wiadomo jest, że pierwsze drewniane budynki warowni, pobudowano na wapiennej skale już w drugiej połowie XIII wieku. Warownia ta pełniła funkcję strażnicy granicznej z Czechami, a także była siedzibą tutejszych starostów.

Wędrowki po Polsce: Oblęgorek

Pałacyk w Oblęgorku. Fot. E. Michałowska-Walkiewicz

 Z cyklu turystyczno-krajoznawczego Ewy Michałowskiej-Walkiewicz - Wędrówki po Polsce  tym razem zwiedzamy   Malopolskę.  

Oblęgorek to wieś polska, usytuowana w województwie świętokrzyskim, w gminie Strawczyn. Oblęgorek znajduje się 18 kilometrów od Kielc, największego miasta wspomnianego województwa.

 

Od szesnastego stulecia

 Nie wiadomo jak odległych czasów sięga historia wspomnianej wioski. Pierwsze wzmianki o niej sięgają do czasów osiadłych tutaj Celtów. W XVI wieku, wieś ta należała do Hieronima Odrowąża. Był to bardzo dobry gospodarz i miłośnik polskiej sztuki i polowań. Główny folwark był natomiast współwłasnością Adama Śladkowskiego i Katarzyny Wolskiej.

Wędrówki po Polsce: Piastowski Stęszew

Stęszew - historyczny układ urbanistyczny mający
poczatek w XIV w. Fot. T.Stachowiak -Wikimedia commons

 W dalszym ciągu  zwiedzamy  Wielkopolskę  w ramach cyklu turystyczno-krajoznawczego Ewy Michałowskiej-Walkiewicz - Wędrówki po Polsce.  Dziś odwiedzamy podpoznański Stęszew.

Stęszew, którego niemiecka nazwa brzmi Stenschewo, to niewielkie miasto usytuowane w województwie wielkopolskim, które położone jest około 25 km na południowy zachód od Poznania.

 Decyzja Kazimierza Wielkiego

W 1370 roku, ostatni z panującej dynastii Piastów król Kazimierz Wielki, nadał Stęszewowi prawa miejskie. W 1458 roku, miasto to jako jedno z bogatszych na Wielkopolsce, wystawiło 6 żołnierzy na wyprawę zbrojną na Malbork, podczas trwającej trzynaście lat wojny z Krzyżakami, tak zwanej wojny trzynastoletniej.

Wędrówki po Polsce: Pałac w Głuchowie

Palac Żółtowskich w Głuchowie. Fot. kkaziu1 YT

Z cyklu turystyczno-krajoznawczego Ewy Michałowskiej-Walkiewicz - Wędrówki po Polsce  w dalszym ciągu  zwiedzamy t Wielkopolskę.  Dziś odwiedzamy Głuchowo - dawną własność zakonu Joanitów. 

Pałac Zółtowskich

 

Leżący na pojezierzu poznańskim Głuchowo jest wsią, która na przestrzeni wieków często zmieniała swoich właścicieli. W roku 1251, wspomniana wieś została nadana klasztorowi Cystersek z Owińska. Z biegiem lat, Głuchowo przeszło na własność zakonu Joannitów z Poznania.

 

Szesnaste stulecie

 W XVI wieku posiadłość ta, została sprzedana świeckim nabywcom, czyli rodzinie Dłuskich, którzy z kolei odstąpili majątek rodowi Zadrowskich. Kalejdoskop właścicieli trwał przez kolejne stulecia. Głuchowo przechodziło kolejno w ręce Trabczyńskich, Boguckich, Roztworowskich, Kołaczkowskich, Gliszczyńskich, Knolle von Knoll, a następnie Jaraczewskich. Przez te lata, we wsi Głuchowo nic nie pobudowano znaczącego, a przy okazji mało też wzrastała ekonomia mieszkańców wsi. Pobudowano tu jedynie, parterową rezydencję dla państwa.