Światowy Kongres Rodzin Polskich i Polonijnych w Gdańsku

Biskup polonijny Piotr Turzyński

 500 uczestników z 28 krajów świata zgromadzilo się na Światowym Kongresie Rodzin Polskich i Polonijnych w Gdańsku.  Spotkanie w Gdańsku było bardzo wartościowe. Prelegenci pokazali, że warto czynić dobro dla swojej rodziny i innych. Rodzina i małżeństwo to wielkie wartości, których nie można zagubić, ale trzeba z troską pielęgnować – powiedział Family News Service delegat Konferencji Episkopatu Polski ds. Duszpasterstwa Emigracji Polskiej bp Piotr Turzyński, jeden z prelegentów VI Światowego Kongresu Rodzin Polskich i Polonijnych. Wydarzenie odbyło się w Gdańsku w dniach 15-17 września.

Bp Turzyński przypomniał, że tegorocznym hasłem Kongresu były słowa: „Zainwestuj w małżeństwo, zainwestuj w rodzinę”. „Zainwestuj, to znaczy zadbaj o dobro swojej relacji z małżonką, z mężem, dziećmi, starszym pokoleniem” – wyjaśnił duchowny i podkreślił, że treści prezentowane podczas wydarzenia mogą być pomocnymi do tego narzędziami. „Było sześć sesji, wśród których znalazły się kwestie dotyczące dbania o wzajemne relacje, wychowanie dzieci, pomoc w kryzysach. Staraliśmy się pokazać wielką rozpiętość zagadnień związanych z rodziną. Wielkim zainteresowaniem cieszyły się warsztaty prowadzone przez specjalistów” – wyliczył delegat KEP.

Papież jedzie do Mongolii

Mongolscy katolicy przed kościołem w kształcie
jurty. Fot. @VaticanNewsPL

Polski misjonarz z Mongolii: wizyta Papieża jest dla nas potwierdzeniem dobrej drogi.

Rośnie liczba katolików, rośnie liczba ochrzczonych ludzi, którzy uczęszczają na Mszę św., kulminacją tego jest przyjazd Ojca Świętego Franciszka. Dla nas misjonarzy to potwierdzenie dobrej drogi – mówi Radiu Watykańskiemu i serwisowi Vatican News brat Krzysztof Gniazdowski, salezjanin z Ułan Bator.

Papież przyleci do Mongolii 31 sierpnia i będzie tam przez pięć dni. Kraj ten graniczy z Rosją i Chinami, żyje tam 3,3 mln osób, z tego ok. 1500 katolików, większość stanowią buddyści. Hasłem wizyty Franciszka jest „Wspólna nadzieja”.

Boże Ciało w Marayong. Fotoreportaż Henryka Iglińskiego

W niedzielę,  11 czerwca Polonia sydnejska  tradycyjnie uczestniczyła w uroczystości Bożego Ciała  na terenie polskiego ośrodka katolickiego w Marayong. 

Uroczystość Najświętrzego Ciała i Krwi Chrystusa potocznie nazywana Bożym Ciałem ( łac. Corpus Christi) to  uroczystość liturgiczna w Kościele katolickim dla uczczenia Jezusa Chrystusa w Najświętszym Sakramencie.  Obchodzona jest w czwartek po oktawie Zesłania Ducha Świętego, a we Włoszech a także m.in.  w Australii w niedzielę po uroczystości Trójcy Świętej.  Po raz pierwszy uroczystość obchodzona była w Leodium (Liège) w 1246, a w 1317 ustanowiona została  jako święto dla całego Kościoła zachodniego. Zewnętrzną formę święta stanowią uliczne procesje prowadzone do 4 ołtarzy. 

Jak chrześcijanie w pierwszych wiekach świętowali Wielkanoc?

O tym, jak Wielkanoc była przeżywana w pierwszych wiekach rodzącego się Kościoła, aby lepiej zrozumieć jej znaczenie dla chrześcijan, opowiada o. prof. Bazyli Degórski OSPPE, patrolog Papieskiego Uniwersytetu św. Tomasza z Akwinu i Instytutu Duchowości „Teresianum” w Rzymie.

W pierwszych wiekach obchody Wielkanocy skupiały się w całości na Wigilii Paschalnej. „Najstarsze świadectwo znajduje się w tzw. ‘Liście Apostołów’ z połowy II wieku” – mówi Family News Service o. prof. Bazyli Degórski. Dodaje, że dokument przedstawia uczniów obchodzących Wielkanoc podczas „nocy czuwania”, na pamiątkę śmierci Pana, którego uważa się za zmartwychwstałego i żyjącego. „List mówi, że o porze piania koguta czuwanie ma się zakończyć agapē, czyli Eucharystią, którą należy sprawować aż do ostatecznego przyjścia Pana” – wyjaśnia patrolog.

Orędzie arcybiskupa Sydney na Wielkanoc A.D. 2023

Wielkanoc wzywa nas do odłożenia na bok frakcyjności i wrogości powiedział w Wielkanocnym Orędziu  Arcybiskup Sydney  Anthony Fisher OP.

 

Treść Orędzia: 

Pod wieloma względami współczesne społeczeństwa są głęboko podzielone. Nasza polityka jest często spolaryzowana, a media społecznościowe złośliwe, język ekstremalny,  wszystko albo nic.

Czujemy, że od tamtego pierwszego Wielkiego Piątku niewiele się zmieniło.

Wściekłe tłumy wciąż domagają się ukrzyżowania lub anulowania. Wydaje się, że nie ma miejsca na debatę, na słuchanie, przekonywanie i bycie przekonywanym, na dobry kompromis.