Andrzej Siedlecki: Marzenie Conrada (2)

Pamiątkowa  tablica na pomniku w Singapurze
Fot. A.Siedlecki

Przedstawiamy drugą i ostatnią część opowieści Andrzeja Siedleckiego o Josephie Conradzie Korzeniowskim autorze takich powieści jak m.in. "Jądro ciemności", "Lord Jim" czy "Smuga cienia". Dzięki swojemu dorobkowi  pisarz zajmuje niekwestionowaną pozycję klasyka literatury nowoczesnej, który zmienił oblicze prozy powieściowej. Rok 2017 ustanowiony został przez Sejm RP Rokiem Josepha Conrada dla uczczenia 160 rocznicy urodzin pisarza, która przypada na 3 grudnia. 

Zob. poprzedni odcinek
Poza morzem i statkami świat dla Konrada nie istniał! 
W „Godłach nadziei”  Korzeniowski tak pisze: „Byłem strasznie przejęty swym pierwszym dowództwem...Najbardziej ze wszystkich moich oficerów ufałem Panu B. Miał rude wąsy, chudą czerwoną twarz i niespokojne oczy. Był to marynarz pełnowartościowy. Obaj kochaliśmy mały bark bardzo serdecznie. Ogniwem między nami był  statek... Każdemu z nas zależało niezmiernie na pięknym wyglądzie ukochanego obiektu...B. posuwał się tak daleko w przywiązaniu do małego stateczku, że chodził i otrzepywał kurz osiadły na politurowanej poręczy z tekowego drewna - i to jedwabną chustką do nosa, darem pani B, jak mi się zdaje”.

Andrzej Siedlecki: Marzenie Conrada (1)

Autor tekstu na żaglowcu James Craig

To było w 2007 roku. W związku ze 150 rocznicą urodzin Józefa Teodora Konrada Korzeniowskiego UNESCO ogłosiło ten rok Rokiem Josepha Conrada.  I wtedy pod szyldem Polskich Studiów, którymi kierowałem, zorganizowałem na Macquarie University wystawę jego dzieł. I szkoda, że tylko w rocznicę przypominamy sobie o nim, bo rzeczywiście jest to pisarz niezwykły. A kiedy skupieni czytamy jego prozę uważnie i przebrniemy przez precyzyjne i wnikliwe, a potrzebne opisy, to już się trudno od tego skreowanego świata przez znakomite pióro pisarza oderwać. I młodzież nasza australijska powinna go czytać i zastanowić się nad wartościami pełnego człowieczeństwa.
Przy okazji wystawy zaprzyjaźniłem  się trochę z pisarzem, jego życiem i zrobiłem notatkę, którą zaczynam mój krótki film pt: "Konrad", wyprodukowany w w tym roku, ogłoszonym  przez polski Senat Rokiem Konrada.

Andrzej Siedlecki: Piłsudski. Dla Polski żyć. (6)

Pomnik Piłsudskiego z córkmi w Sulejówku.
Fot. H.Kotowski/Wikimedia -cc

W Bumerangu Polskim przedstawiamy szósty i ostatni odcinek refleksji Andrzeja Siedleckiego na temat Józefa Piłsudskiego. Tekst jest ekstraktem z filmu dokumentalnego  pt. " Piłsudski. Dla Polski żyć", który otrzymał I nagrodę na Polonijnym Festiwalu  "Losy Polaków", organizowanym przez Fundację Polska-Europa-Polonia w Warszawie.

Lord D’Abernon, brytyjski dyplomata i pisarz stwierdził, że …gdyby Piłsudskiemu nie udało się powstrzymać triumfalnego pochodu Armii Czerwonej... nastąpiłby nie tylko niebezpieczny zwrot w dziejach chrześcijaństwa, ale zostałoby zagrożone samo istnienie zachodniej cywilizacji... bitwa pod Warszawą uratowała Europę Środkową, a także część Europy Zachodniej przed... fanatyczną tyranią sowiecką".                              

 Leninowi plan opanowania Europy przez komunizm "po trupie Polski" nie udał się! Piłsudski z innymi uratował łacińską cywilizację. Kto uratuje ją teraz?!   

Andrzej Siedlecki: Piłsudski. Dla Polski żyć. (5)

Marszałek Józef Pilsudski
Fot. W.Pikiel (domena publiczna)

10-go listopada 1918 roku po 16-stu miesiącach więzienia, z Magdeburga do Warszawy wraca owiany legendą, Józef Piłsudski. Witany entuzjastycznie przez oczekujący tłum powiedział: „Obywatele! Zawsze służyłem i służyć będę życiem swoim, krwią ojczyźnie i ludowi polskiemu. Witam was krótko, gdyż jestem przeziębiony – bolą mnie gardło i piersi”. Krótko, treściwie i po ludzku!



11 listopada Rada Regencyjna przekazuje mu władzę i Piłsudski obejmuje stanowisko wodza naczelnego Wojska Polskiego. Błyskawicznie ogłasza ochotniczy pobór do wojska. Stawia  się ponad 100 tysięcy ochotników. 18 listopada radiostacja w Cytadeli Warszawskiej wysyła do zagranicznych rządów, podpisaną przez Marszałka oficjalną depeszę o powstaniu Państwa Polskiego.

Andrzej Siedlecki: Piłsudski. Dla Polski żyć. (4)

Józef Piłsudski w okopach na Wołyniu (sierpień 1916 r.)
Fot. domena publiczna

W 1914 roku w lipcu, wybucha I wojna światowa. Poetycka modlitwa Mickiewicza  o wojnę powszechną ludów, która ma przynieść cierpiącej Polsce wyzwolenie - spełniła się. Wojna w Europie, to szansa na niepodległość Polski. I brygadier Piłsudski jest przygotowany strategicznie na taką sytuację.

Nie sposób tu nie napisać, czego w filmie nie umieściłem, że Piłsudski w lutym 1914 roku w Paryżu wystąpił z obszerną prelekcją, która jasno wykładała jego przewidywania, co do losów I-ej wojny i szans Polski. To było "jasnowidztwo", prognoza polityczna które spełniła się całkowicie, w odróżnieniu od oczekiwań Dmowskiego, oczekującego zwycięstwa Rosji. Dopiero później przywódca endecji zmienił swoją orientację. A cóż wobec tego powiedział Piłsudski? Otóż był on przekonany, że w czasie konfliktu do związanej przymierzem z Rosją Francji przyłączy się Anglia, a jeśli te siły będą niedostateczne wobec Niemiec i Austrii, prędzej czy później stanie po ich stronie Ameryka.