Rodzinna recenzja występów "Mam Teatr" w Perth

Ostatnim etapem tegorocznej podróży Mam Teatr do Australii było Perth. Do znanej już doskonale widowni antypodów Marzanny Graff i Aleksandra Mikołajczaka dołączyła z Polski Julia Pękalska. Ten trzyosobowy skład bawił i wzruszał publiczność z Perth. To nie tylko aktorzy, to już przyjaciele wielu z nas. Zawsze powtarzali, że cieszy ich gdy spektakle ogląda cała rodzina. Postanowimy zastosować się do ich sugestii. Na tegoroczne spektakle poszliśmy wielopokoleniowo: babcia, mama  i dorosłe już dzieci. Bawiliśmy się wyśmienicie. Na koniec stworzyliśmy wspólne recenzje spektakli. Oto one.

Recenzja spektaklu "Dżunio"

Mam Teatr w swoim najnowszym tournee po Australii przywiózł widzom spektakl "Dżunio", którego mogliśmy podziwiać również podczas jego występu w Perth. Autorstwa Marzanny Graff, ta komedia prawie kryminalna rozgrywa się w kontekście sąsiedzkich relacji, tajemnic, i humoru, które w niektórych momentach przeplatają się z subtelnie dramatycznymi niuansami.

"Mam Teatr" w Polskiej Szkole w Sydney

W sobotę 3 marca gościł w Polskiej Szkole w Sydney z siedzibą Randwick teatr z Warszawy o nazwie Mam Teatr, prezentując dla naszych uczniów spektakl pod tytułem „Zamieszanie”.

 

Było to niezwykle frapujące przedstawienie, które zdołało przykuć uwagę i zaangażować nawet tę najmłodszą i chyba jednocześnie najbardziej wymagającą część widowni. „Zamieszanie”, to widowisko epatujące wielopoziomowością, gdyż twórcy kierują je nie tylko do dzieci, ale także słowami puszczają oko do dorosłych. Scenariusz i teksty piosenek napisała do niego Marzanna Graff, wcielająca się również w rolę tytułowego Zamieszania - Radości Księżniczki. Drugim aktorem towarzyszącym jej na scenie, był Aleksander Mikołajczak, który odgrywał rolę kilku postaci.

Mam Teatr: "Dżunio". Recenzja

Znany widowni australijskiej autorski teatr o nazwie Mam Teatr odbywa kolejne tournee po naszym kraju, w trakcie którego odwiedził Adelajdę, Melbourne i Sydney, a w następnym  etapie wystąpi w Perth. Ich tegoroczny  repertuar to komedie: ”Czas na miłość” i „Dżunio” oraz bajka nie tylko dla dzieci, zatytułowana „Zamieszanie”.

 Podczas ich pobytu w Melbourne obejrzałem w Klubie Polskim Albion jednoaktówkę „Dżunio”, czyli komedię prawie kryminalną, której scenariusz napisała aktorka teatru  Marzanna Graff.

Kolejna dawka dobrych emocji czyli Mam Teatr już w Australii

Doskonale znani widowni na antypodach aktorzy Mam Teatr: Marzanna Graff i Aleksander Mikołajczak po raz kolejny przywieźli nowości teatralne. Tym razem różne tytuły w różnych miastach ale dwa pojawią się w każdym z odwiedzanych: komedia prawie kryminalna „Dżunio” oraz szalona bajka na każdy wiek „Zamieszanie”.

W Melbourne już odbył się wieczór poezji „Norwid w dialogu damsko męskim”. Widownia długo jeszcze po zakończeniu nie wychodziła i prowadziła ożywione dyskusje wokół tematu wierszy i dramatów.

Magiczna Trojka czyli Mam Teatr w rozszerzonym gronie

Teatr warszawski „Mam Teatr”  już któryś raz z rzędu gościnnie w Perth, w Zachodniej Australii. Łączy go z tym miastem coś wiecej, niż tylko gra na scenie. Tutaj odnalazł nie tylko czekającą polonijną publiczność, ale też nawiązał wspólpracę z miejscowym teatrem „SCENA'98”. Dyrektorzy  Fr Tomasz Bujakowski i Maryla Kuźmicka  doprosili do sztuki „”Dzieci Maharadży”, wystawianej w POLART 22 w Sydney - aktorkę z Warszawy – Panią Marzannę Graff, natomiast „Mam Teatr” dał pole do popisu aktorkom SCENY98 – paniom - Annie Gołąb w przedstawieniu "Radka w Bistro” i Dominice Laurze Ziółkowski w sztuce „Pozamiatane”.

Aktorów z Warszawy  z Polonią w Perth łączy również zwyczajna przyjaźń, o której po zakończeniu przedstawienia wspominała Pani  Marzanna. 

Mam Teatr jako dawka śmiechu w prezencie świąteczno-noworocznym

Marzanna Graff i Aleksander Mikołajski, czyli duet teatralny  "Mam Teatr" zawitali w grudniu w okresie świąteczno-noworocznym  do Sydney z nowymi spektaklami. Ostatni raz widzeliśmy  ich na deskach polonijnych scen w Australii tuż przed wybuchem pandemii i spotkaliśmy się z nimi na pikniku Bumeranga Polskiego. Zanim polecą na dalsze występy do Perth,  jeszcze można ich spotkać m.in.  na wydarzeniach trwajacego właśnie w Sydney Festiwalu PolArt.  Tak było wczoraj w Tom Mann Theatre, gdzie z bumerangową kamerą na prezentacjach teatralnych Festiwalu spotkaliśmy ich jako widzów.

 Gosia Sobera, która obejrzała sydnejskie przedstawienia komediowe "Mam Teatr":  "Pozamiatane" i  "Randka w Bistro" napisała recenzję.

Na początku zaznaczę, że jestem z pokolenia tych młodych Polaków, którzy myślą już po angielsku. Tu chodziłam do szkół i tu pracuję w środowisku Australijczyków. To zawsze budzi lekki niepokój czy zdołam zrozumieć wszystko w polskich sztukach. Jednak tego co wystawiają w Australii aktorzy Mam Teatr nie przegapiam i od lat chodzę na ich spektakle.

„Jawnuta” – Cygańskie Dusze w Teatrze Wielkim w Poznaniu

Premiera "Jawnuty" w Poznaniu.
Fot. D.Górny

Dramatyzm życia przemieniony w dramaturgię zdarzeń scenicznych staje się uczuciem, które może być wartością – pozwala na lepsze zrozumienie tego, co jest podskórnym dreszczem; co nie tylko definiuje sens dnia pojedynczego człowieka ale również sedno kultury, w której łączą się różne narodowości, nacje i przekonania – udowodniła to najnowsza premiera Teatru Wielkiego w Poznaniu – „Jawnuta” autorstwa Stanisława Moniuszki.

 

16 grudnia br. na terenie gościnnych Międzynarodowych Targów Poznańskich, w hali nr 1, posłuchaliśmy tego i zobaczyliśmy to, co otwiera nie tylko oczy i uszy, ale nade wszystko serca, które kochać potrafią i takie, dla których taka świadomość wydaje się obca lub obojętna. Wszystko za sprawą zagranego nuta w nutę spektaklu, jeśli chodzi o oryginał moniuszkowskiej partytury. Zaiste, „Jawnuta” po raz pierwszy zabrzmiała w pełnym muzycznym opracowaniu Rafała Kłoczko, dyrygenta przestawienia. Patrząc ze strony publiczności – po prawej stronie orkiestra w stylu klasycznego brzmienia. Po lewej – zespół romski odziany w płomienność pasji. W centrum zdarzeń trzy kobiety; ich głosy jako talenty do intonacji oraz „głosy w sprawie” losów Romek oraz kobiet w ogóle. Dwa światy – historyczny i teraźniejszy. I świat trzeci stworzony w umysłach publiczności oglądającej przedstawienie – prawdę życiową i sceniczną.

"Mam Teatr" w Adelajdzie: Pełna dawka śmiechu!

Nie ma to jak weekend w miłym polonijnym gronie z dużą dawką humoru.  "Mam Teatr" z Marzanną Graff i Aleksandrem Mikołajczakiem oraz gościem specjalnym, Sammer Bartczak po raz trzeci... i z pewnością nie ostatni zawitał w Adelajdzie 3 i 4-tego grudnia z dużą dawką śmiechu!

W Centrum św. Jana Pawła II na Ottoway, gdzie ks Marek Ptak otoczył naszych gości rodzinną opieką widzowie zostali powitani przez jak zawsze uśmiechniętą organizatorkę Janinę Hiziak. Okrągłe, zapełnione stoły, uśmiechnięte twarze... mała Polska na antypodach... takie chwile radują!  Kawka, herbatka, ciasteczko, a dla zgaszenia pragnienia upalnego weekendu wino lub schłodzone piwo... a za kulisami ostatnie przygotowania. Panie z Ottoway napracowały się... pyszne, rozpływające się drożdżówki, makowce i serniki rozchodziły się w mig.

Ana Kol: "Mam Teatr" podbił moje serce

Aleksander Mikołajczak w komedii "Pozamiatane"
Fot. mat. prasowe

 Recenzja widza z Melbourne

Ostatni weekend w Domu Polskim Syrena w Melbourne to całe morze dobrego humoru i szczerych wybuchów śmiechu. Stało się to za sprawą aktorów z "Mam Teatr" z Polski. Na to co się wydarzyło warto było czekać.

Ale po kolei… W sobotę 19 listopada sala Syreny wypełniła się bardzo szybko. Po zapowiedzi Joli Najder rozległa się muzyka rozpoczynająca komedię  „Randka w Bistro”.  Piękna i radosna kelnerka Lucynka - w tej roli nasza  wokalistka z Melbourne   Sammer Bartkaczak) która śpiewnie zarezerwowała stolik dla pana Tadeusza – stałego klienta  Bistro Bursztym  gdzie toczy się akcja.  Okazało się, że nie jest to zwykła kelnerka lecz aktorka, która  pomaga właścicielce Bistro  i wypełnia je swoim śpiewem a to wszystko pomiędzy graniem w reklamach, filmach i serialach. Piosenki o małym bistro szybko zaraziły publiczność, która śpiewała razem z  uroczą kelnerką.

Ewa Gorzelak: “Warto doceniać małe chwile codzienności”

Ewa Grzelak. Fot. fb

Ewa Gorzelak to znana aktorka teatralna i filmowa. Jest prezesem Fundacji „Nasze Dzieci”  przy Klinice Onkologii w Instytucie „Pomnik – Centrum Zdrowia Dziecka”. Prowadzi spotkania teatralne i kreatywnego myślenia, reżyseruje przedstawienia, w których rodzice grają dla swoich dzieci. Niedawno rozpoczęła swoją trenerską przygodę, prowadząc warsztaty „Przytul siebie” dotyczące samoakceptacji i samoświadomości, podczas których pomaga innym budować relację z samym sobą, odkrywać swoje wewnętrzne pragnienia i właściwie ustawiać życiowe priorytety.

 

-Moja rodzina oraz pasje dają mi poczucie szczęścia – mówi Family News Service Ewa Gorzelak

Reżyseruje pani przedstawienia, w których rodzice grają dla swoich dzieci. Produkuje i gra pani spektakle w Teatrze Przestrzeni. Inspiracją stała się pani córka Zosia?

Ewa Gorzelak: Kiedy byłam dzieckiem miałam tysiące hobby. Chciałam spróbować wszystkiego i może dlatego zostałam aktorką. Jest to zawód bardzo pojemny, mieszczący różne zawody, które przyszło mi grać. Wykonuję go z ogromną pasją i zaciekawieniem. Podążając za wyobraźnią założyłam nieformalny Teatr Przestrzeni, w którym wymyślam, reżyseruję i gram spektakle dla dzieci w różnym wieku. Na ten pomysł wpadłam po urodzeniu córki, Zosi. Jak występuję na scenie dla maluchów, które pierwszy raz są w teatrze, to widzę jaka to dla nich nowość, w jaki sposób delikatnie próbują dotykać świata, który ich otacza. Natomiast w przedszkolach reżyseruję przedstawienia, w których rodzice grają dla swoich dzieci. To bardzo ciekawe doświadczenie. Uwielbiam zabawę w teatr z rodzicami przedszkolaków. Podczas pracy bawimy się jak dzieci, czemu sprzyja niewątpliwie przedszkolna atmosfera. Miny dzieci na widok rodziców na scenie są bezcenne.

Mam Teatr z nowymi spektaklami wraca do Australii

Marzanna Graff i Aleksander Mikołajczak podczas 
ostatniego pikniku Bumeranga Polskiego 
tuż przed wybuchem pandemii. 

Pandemia sprawiła, że tak bardzo lubiani przez Polonię w Australii aktorzy Mam Teatr nie odwiedzali nas. Był to jednak czas na zrealizowanie dwóch nowych komedii „Pozamiatane” i „Randka w Bistro”. Z tymi właśnie spektaklami Marzanna Graff i Aleksander Mikołajczak wracają do swoich widzów na antypodach. Wielką niespodzianką będzie włączenie w skład aktorski Mam Teatr artystów polonijnych z Melbourne, Sydney i Perth. Mam Teatr zawita też do Adelajdy.

O czym będą spektakle, które zobaczymy już niedługo w Australii? 

„Pozamiatane” – w pandemii oboje małżonkowie Ania i Adaś tracą pracę. Aby ratować sytuację zakładają własny biznes. Klienci doprowadzają ich do białej gorączki. Sytuację ratuje…Aldonka. Kim jest i co wniesie w tę rodzinę, jak bardzo zszokuje dzieci o tym przekonają się Ci, którzy zasiądą na widowni.

Kabareton na Polanie w Healesville

"Kryzys". Dariusz Mikołajewski, Andrzej
 Suplewski i Tomasz Bartczak

Polana w Healesville. Legendarne miejsce, o którym sporo słyszałam, ale nigdy dotychczas tam nie byłam. Aż nadarzyła się okazja. Zobaczyłam ogłoszenie, że będzie się tam odbywać Kabareton i postanowiłam się wybrać.

Polana to jest cudowne miejsce, które bardzo bym chciała lepiej poznać, ale póki co opisywać jej nie będę. Po pierwsze przeważająca większość czytelników zapewne doskonale ją zna, a po drugie wybrałam się tam w roli krytyka teatralnego i temu zadaniu powinnam się poświęcić.

Oprawę artystyczną Kabaretonu zapewnił teatr Miniatura programem p.t. „Coś starego, coś nowego, coś przyszłego” czyli, jak wyjaśniła w swoim słowie wstępnym pani Elżbieta Romanowska, najpopularniejsze numery z poprzednich spektakli, coś przygotowanego specjalnie na ten wieczór i kilka zwiastunów przedstawienia, którego premiera odbędzie się w końcu października.

Pierwsze pocovidowe przedstawienie Teatru Fantazja

Marta Kiec-Gubala (Pani Orgonowa) i Andrzej
Świtakowski (Major)  w sztuce A.Fredry
 "Damy i Huzary" wystawionej 11.02.2022
w Bankstown. Fot. BumerangMedia

 Australia od kilku tygodni wychodzi z pocovidowych ograniczeń.  Kultura też otwiera się powoli na żywego odbiorcę,  również ta polonijna.  Istniejący już ponad 20 lat sydnejski, polonijny Teatr Fantazja po długiej przerwie zaprezentował się ponownie publiczności  w ostatniej odsłonie wielokrotnie wystawianej już wcześniej sztuce Aleksandra Fredry „Damy i Huzary” w adaptacji i reżyserii Joanny Borkowskiej-Surucic, jednocześnie dyrektora artystycznego Teatru.

 Przedstawienie miało miejsce 11 lutego na deskach Bryan Brown Theatre w sydnejskiej zachodniej dzielnicy Bankstown w ramach programu „ Let’s go Polish” z inicjatywy Canterbury-Bankstown Council Library. Taneczną ilustracją spektaklu był kolorowy występ folklorystycznego zespołu Lajkonik, który wielokrotnie w przeszłości pojawiał się na scenie wraz z Fantazją przy innych okazjach.

Teatr Prób Miniatura: „Grunt to Rodzinka”. Recenzja

"Nie ma nic gorszego niż chory mężczyzna” – Tomasz Bartczak
 i Elżbieta Romanowska. Fot. Z.Ślifierz

16 maja miałam przyjemność obejrzeć w Domu Polskim Syrena w Rowville widowisko kabaretowe „Grunt to Rodzinka” wystawione przez Teatr Prób Miniatura. Teatr prób…? 

W Australii jestem stosunkowo niedawno, przyjechałam do pracy na określony kontrakt, wybuchła pandemia i zostałam. Niestety, w czasie mojego pobytu, ze zrozumiałych powodów, nie miałam wielu okazji do zapoznania się z australijską kulturą, włączając w to życie kulturalne australijskiej Polonii. Pierwszą okazją było właśnie przedstawienie „Grunt to Rodzinka”, na które pobiegłam jak spragnione zwierzę do wodopoju. I napiłam się do syta. Wspaniały spektakl!

Ale nie ma róży bez kolców. Mam kilka krytycznych uwag, których, mam nadzieję, wykonawcy nie wezmą mi za złe, szczególnie, że wygłaszam je z życzliwości, a nie ze złośliwości.

Mam Teatr na Polish Festiwal @ Federation Square

Marzanna Graff i Aleksander Mikołajczak ponownie 
"wystąpią" w Australii w tym roku...

Pandemia, zamknięte granice, zamknięte teatry a Mam Teatr z Polski jednak będzie z nami. Jak to możliwe?  Oczywiście – póki co – dzięki nowoczesnej technologii.

 16. Polish Festiwal @ Federation Square  stał pod znakiem zapytania. Właściwie nikt w Australii nie wierzył, że może się on odbyć. Bo niby jak? Stan wyjątkowy w Melbourne, nie ma jak się przemieszczać, gromadzić. Na pomoc organizatorom przyszła technologia. Tegoroczna edycja Festiwalu odbędzie się online. Widzowie i artyści połączą się dzięki komputerom i łączom internetowym.

"Mam Teatr" w Perth: „Trudno uwierzyć” na nowo odczytane

 Piotr (A.Mikołajczak):„Tak jej trudno uwierzyć, że to
się dzieje naprawdę…”

To naprawdę zaskakujące: na komedii pojawiły się dreszcze wśród publiczności. I nie chodzi tu o zbyt mocno nastawioną klimatyzację ale o przesłanie jakie płynęło ze sceny gdy Mam Teatr przedstawiał nam sztukę „Trudno uwierzyć”.

Zaczynamy żyć w pozamykanym świecie, z którego nie ma wyjścia. Trzeba się temu poddać. I nagle widzimy główną bohaterkę  redaktor Elę (w tej roli Marzanna Graff). Która nie może wydostać się z zamkniętego, obcego jej miejsca „korytarze mają w kółko. Czemu ja nie mogę znaleźć wyjścia z tego korytarza?” Widzowie patrzą jak zaczarowani i sami zadają sobie to pytanie. I wtedy pada odpowiedź  z ust Piotra (Aleksander Mikołajczak) „Bo go nie ma. Każdy kto tu trafił musi przejść weryfikację”

'Mam Teatr" ze spektaklami w Bankstown i Plumpton

Aleksander Mikołajczak i Marzanna Graff po spektaklu
w Bankstown. Fot. K.Bajkowski

Para teatralna "Mam Teatr" czyli Marzanna Graff i Aleksander Mikołajczak kończą swoje kolejne tournee artystyczne po Australii. 1 marca wystąpili w Klubie Polskim w Bankstown a w minioną niedzielę w Klubie Sportowym "Polonia" w Plumpton. Od 13 do 22 marca z ostatnimi spektaklami zaprezentują się Polonii w Perth.

W Bankstown widownia obejrzała refleksyjną sztukę komediową "Trudno uwierzyć", gdzie celebrycka dziennikarka znajduje się w kilku wymiarach swojego życia. W każdej odsłonie tych wymiarów spotyka Piotra. Tajemniczego Piotra.  

Teatr Prób "Miniatura" w Sydney: Śmiech przez łzy

W ubiegłym roku, na całym świecie gdziekolwiek żyją jacyś Polacy, świętowano stulecie odzyskania niepodległości przez naszą ojczyznę. Odbywały się wielkie akademie i małe wieczorynki. Recytowano wiersze, śpiewano pieśni patriotyczne, tańczono tańce ludowe, grano Chopina.  Ale chyba nikt nie pomyślał o tym, żeby pokazać, z czego Polacy śmieli się przez ostatnie 100 lat. I nasz teatr postanowił wypełnić tę lukę.

Układając scenariusz chciałam umieścić w nim przykłady wszystkiego co się w tym czasie działo w polskiej komedii i satyrze. Ale szybko zorientowałam się, że nie jest to możliwe. Najwspanialsze dowcipy to były numery w szopkach i kabaretach, oparte na aktualnych wydarzeniach, operujące niezrozumiałymi dziś dla nikogo skojarzeniami i kalamburami. Uderzały celnie i mocno, ale jak szampan, szybko traciły moc i smak. Więc nie znajdziecie ich Państwo w naszym programie. Zamiast tego starałam się oddać ducha tego, z czego się śmiano.

„Nie zmarnuj życia, co dostałeś od Boga” czyli spektakl „Działka”

To rzadko się zdarza: długie, naprawdę długie brawa na stojąco za to w zupełnej ciszy. Tak było po spektaklu „Działka” w Marayong  wystawionym przez Mam Teatr. Cisza i często łzy w oczach. Nic dziwnego, każdy miał wiele do przemyślenia. Widzowie zobaczyli – jak w lustrze – wiele problemów swoich, swojej rodziny, bliskich osób.

Na scenie niby zwykła rodzina: mama, tata, syn. Niby wszystko dobrze ale coś za bardzo znamy: rozmowy przez telefon, każdy zajmuje się swoimi sprawami, każdy w swoim pokoju, każdy ze swoim komputerem i nagle telefon ze szkoły: pani syna nie ma na lekcjach. Na twarzy matki zdziwienie, wiemy, że chwilę wcześniej mówiła do męża, że syn poszedł do szkoły jakiś taki niewyraźny „to może być zapalenie spojówek”. Do słuchawki matka mówi jednak „tak, wiem, syn jest chory”. Tak się zaczynają problemy, które prowadzą do bolesnych rozmów a nawet kłótni.

Poślubieni z Australią

W piątek 21 lutego w konsulacie RP w Sydney odbyła się premiera sztuki teatru Mam Teatr “Poślubieni, Pogubieni” autorstwa Marzanny Graff w reżyserii Karola Stępkowskiego z muzyką Danuty Błażejczyk.

Melania i Rafał to małżeństwo z trzydziestoletnim stażem. Poznajemy ich w dzień rocznicy ślubu.

Dzień, który Mela chce rozpocząć szampanem, co Rafał uważa za przesadę i wyraźne nadużywanie rodzinnego budżetu. “Oszalałaś? Teraz chcesz pić szampana?ł Może wodę gazowaną?” proponuje nasz bohater, który okazuje się mężczyzną raczej oszczędnym, żeby nie powiedzieć skąpym. W dodatku kompletnie zapomniał o trzydziestej rocznicy ślubu. Na pytanie żony: jaki to dziś dzień, odpowiada krótko: wtorek. Nie pomaga nawet fakt że Melania zadając pomocnicze pytanie staje przy ślubnym portrecie: co było 30 lat temu, a przypominaliśmy 10 lat temu? Kiedy w końcu uświadamia sobie swój błąd, mówi: ja nie rozumiem o co Ci chodzi z tymi rocznicami. Po co liczyć skoro i tak to jest dożywocie”.