Szczepienia przeciw durowi brzusznemu w 1944 roku w Stanach Zjednoczonych. Fot. domena publiczna |
Część 2
Kolejne lata przyniosły dalsze liczne sukcesy szczepionek. W 1890 roku Emil Behring i SzibasaburoKitasato opublikowali wyniki badań nad surowicami przeciw błonicy i tężcowi. Pobrana od uodpornionych królików krew miała właściwości lecznicze, kiedy podawało się ją ludziom. Choć efekt nie utrzymywał się na stałe, pozwalał leczyć w zupełnie nowy sposób, a ulepszone wersje preparatu w kolejnych latach przyczyniły się do uratowania setek tysięcy istnień.