"Miesiąc miodowy" premiera Albanese. Pierwsza ocena

Official portrait of Australian Prime Minister
Anthony Albanese. Fot. Wikimedia commons

Pierwszy Newspoll od majowych wyborów federalnych, przeprowadzony w dniach 27-30 lipca na próbie 1508 osób, dał rządzącej Partii Pracy przewagę 56-44 (52,1-47,9  w wyborach) w stosunku do obecnie opozycyjnej Koalicji liberalno-narodowej. Głosy podstawowe to 37% Partia Pracy (32,6% przed wyborami), 33% Koalicja (35,7%), 12% Zieloni (12,2%), 6% One Nation (5,0%), 2% United Australian Party (4,1%) i 10% na wszystkich innich (10,5%).

Ocena zadowolenia z premiera Anthony'ego Albanese'a wyniosła 61% (wzrost o 20 od ostatniego sondażu przedwyborczego), a jego niezadowolenie 26% (spadek o 20%). To dało Albanese akceptację netto +35, co oznacza wzrost o 40 punktów procentowych.

Przemysław Piasta: 1 sierpnia nie jest świętem Ukraińców

Pomnik Małego Powstańca
w Warszawie
Fot. Wikimedia commons

Gdy już wydaje się, że to partia rządząca osiągnęła szczyt głupoty i żenady o swoim istnieniu przypomina opozycja. I natychmiast podnosi poprzeczkę nieco wyżej.

Pierwszego sierpnia o godzinie siedemnastej Polacy tradycyjnie wspominają wybuch powstania warszawskiego. Duża część z nas przystaje. Bez okrzyków i haseł. W milczeniu, zadumie. Bo to dla nas smutna, straszna rocznica. W tej chwili pamiętamy o tragedii miasta, pokolenia i narodu. Przerażającej w swojej skali hekatombie. Tym straszniejszej, że bezcelowej i niepotrzebnej.

Tymczasem lokalni politycy Platformy Obywatelskiej spoglądają na tą historyczną tragedię z innej perspektywy. Prezydent Poznania Jacek Jaśkowiak zadecydował, że tego dnia syreny w stolicy Wielkopolski nie będą uruchomione. Rzecz jasna by nie zranić uczuć naszych bezcennych Ukraińców. Przebił go prezydent Warszawy Rafał Trzaskowski, który obwieścił, że syreny zawyją także dla Ukraińców, by pokazać im, że są w mieście, które się nie poddaje.

Jarosław Augustyniak: Quo vadis, Polsko?

Rys. Twitter

 Ukro-Pol, Ukro-Polin to są słowa, które coraz częściej pojawiają się wśród Polaków zaniepokojonych perspektywą wspólnego życia na dłużej z Ukraińcami. Konfederacja Korony Polskiej w obawie o trwałą zmianę struktury etnicznej kraju wyszła nawet ostatnio z apelem do rządzących o zaprzestanie ukrainizacji Polski.

Strach, o losy własne i kraju, rodzą zazdrość i zawiść wobec przybyszy zza wschodniej granicy, którzy według wielu Polaków, kosztem naszych podatków, kosztem naszej inflacji, kosztem naszych potrzeb otrzymują często więcej niż oni obywatele naszego kraju.

Stanisław Lewicki: Czy sankcjami można pokonać Rosję?

Ilustration Morning Invest screenshot

Zachód uważa, że sankcje gospodarcze będą skuteczne wobec Rosji i zmuszą ją do postępujących ustępstw, które dalej zamienią się w całkowite podporządkowanie. Tymczasem to sankcjonowanie, które formę bardziej ostrą przybrało od 2014 roku, nie daje oczekiwanych rezultatów. Ostatnio zaś coraz większe straty ponoszą gospodarki krajów Zachodu pozbawione źródła tanich rosyjskich surowców, jak też zysków działających do tej pory w tym kraju swoich korporacji. Jednocześnie drastycznie spadł import zachodnich towarów do Rosji oraz skończył się wielki transfer legalnych i nielegalnych zasobów rosyjskich oligarchów, którzy obawiają się sankcji i konfiskat  dotykających ich obecnie w krajach zachodnich.

Szczególnie podatna na straty, głównie za sprawą własnej dotychczasowej polityki, jest gospodarka Niemiec i ogólnie EU. Widać to to wskaźnikach. Okazało się, że skończył się dodatni bilans w zagranicznym handlu Niemiec. Po raz pierwszy od roku 2003 zanotowano ujemną wartość bilansu. A wiadomo, że wielka nadwyżka na tym rachunku była podstawą siły Niemiec w polityce europejskiej i światowej.  Podobnie rzecz wygląda dla Unii traktowanej jako całość. Za kwiecień tego roku odnotowano deficyt o wielkości prawie 44 mld euro, czyli najwięcej od powstania Unii.

Wędrówki z osiołkami szlakiem polskiego Camino

Droga w lesie, gdzieś między Rypinem a Lipnem ( okolice Włoclawka - przyp. red.), a na niej osły oraz tłum ludzi przygotowujących się do kilkudniowego wymarszu. Gabriela i Leszek Jastrzębscy co roku organizują wędrówki z osiołkami szlakiem polskiego Camino. W tym roku 4-dniowa pielgrzymka odbyła się już po raz szósty. Uczestniczyło w niej 150 osób z Polski i z zagranicy.

 

„Nasze Camino to pomysł terapeutyczno-duchowy, który pozwala wejść w głąb siebie. Nie ma tu presji ani przymusu. Są polne drogi, ptaki, a wokół przepiękne krajobrazy. Sercem tych wędrówek są ludzie, którzy zmagają się z trudnościami, uzależnieniami i słabościami, a chcą poczuć się ważni i kochani ”– mówi Gabriela Jastrzębska.

Polska wzmacnia siły obronne przy granicy z Ukrainą

Minister obrony Mariusz Błaszczak zapowiedział sformowanie nowych brygad jednostek obrony terytorialnej rozmieszczonych w pobliżu granicy z Ukrainą - podała "Rzeczpospolita". W szczególności nowe jednostki powstaną w Warszawie, Chełmie i Przemyślu.

Warszawska brygada będzie specjalizować się w ochronie stołecznej infrastruktury krytycznej, a żołnierze  mają być szkoleni w walce ulicznej. Pozostałe dwie formacje wzmocnią Korpus Ochrony Pogranicza, z którym będą ściśle współpracować w przypadku wystąpienia sytuacji kryzysowych na granicy. 

Prezydent Duda obraża Kresowian

Andrzej Duda do ks. Isakowicza-Zaleskiego:
 Niech się ksiądz MIARKUJE W SŁOWACH.

Prezydent Rzeczypospolitej rugający duchownego za kapłańskie napomnienie, niezależnie od kontekstu dawałby przykład arogancji i rosnącego poczucia dominacji partii rządzącej nad Kościołem katolickim, jeszcze umocnionego w okresie COVIDa. Fakt, że to Andrzej Duda kazał zamilknąć samemu ks. Tadeuszowi Isakowiczowi-Zaleskiemu, duszpasterzowi ubogich i chorych, a wściekłość polityka wywołało jak najbardziej zgodne z prawdą wypomnienie grzechu zaniechania i porzucenia polskich ofiar Rzezi Wołyńskiej – czyni całe zdarzenie tym bardziej skandalicznym.

 

PiS jako partia anty-kresowa

 Pamiętam, gdy po pierwszym zwycięstwie wyborczym A. Dudy podczas kolejnych obchodów kresowych w Lublinie miejscowi społecznicy ciesząc się rezultatem kandydata PiS głośno wyrażali nadzieję na powtórzenie tego wyniku w wyborach parlamentarnych 2015 r. Towarzyszący mi wówczas jeden z moich synów szepnął: „Czy oni nie wiedzą, że PiS jest pro-ukraińskie?”. Niestety, odpowiedziałem, i nie uwierzą, nawet jeśli ich uprzedzimy. Będą musieli sami się przekonać jaki błąd popełniają… Tak się też stało. Hasło „PiS oszukało Kresowian” pojawiło się wraz z pierwszymi deklaracjami kolejnych rządów, podtrzymujących zapoczątkowane jeszcze przez PO-PSL ślepe i jednoznaczne zaangażowanie III RP po stronie oligarchiczno-banderowskiej junty kijowskiej.

Historia Zaślubin z Morzem

Zaślubiny Polski z Morzem odbyły się 10 lutego 1920 r. Miejscem tej pamiętnej uroczystości był Puck. Było to ukoronowanie procesu odzyskiwania przez Polskę dostępu do morza.

Temu wydarzeniu poświęcone jest wydawnictwo okolicznościowe przygotowane wspólnie przez Muzeum Ziemi Puckiej im. Floriana Ceynowy w Pucku oraz wydawnictwo BiT z Gdańska. Łączy ono w sobie dwa elementy. W warstwie opisowej są to teksty historyczne. Otwiera go artykuł dotyczący zagadnień Frontu Pomorskiego (Mirosław Kuklik: „Idziemy nad polskie morze. Przejmowanie Pomorza przez Front Pomorski”). Jego autor zwraca uwagę na jeden znamienny fakt w tej historii. Otóż marsz Wojska Polskiego ku morzu, wzdłuż Wisły i systematyczne przejmowanie Ziemi Pomorskiej przez polską administrację, odbył się niemal bezkrwawo. Poza sporadycznymi i nielicznymi incydentami, nie doszło do starć pomiędzy oddziałami polskimi i niemieckimi. Dlatego też, co podkreśla autor, ów brak wydźwięku martyrologicznego w tych wydarzeniach zdecydował, iż nie doczekał się on tak bogatej literatury jak choćby te na przeciwległym końcu odradzającej się Rzeczypospolitej powstania śląskie.

Konrad Rękas: Zbożem złota Ukraina

 Będzie fajnie! – mówili… Sprzedamy miliony ton ukraińskiego zboża i odkujemy się za te czołgi, które im za darmo dajemy! – mówili. A wyszło jak zwykle…

 U progu żniw Polska zalana jest ukraińskim zbożem, o którego eksporcie nie ma już oczywiście mowy. Przeciwnie, zwłaszcza firmy powiązane z tworzoną właśnie rządową Polską Grupą Spożywczą zostały zobowiązane do zawierania kontraktów z ukraińskimi dostawcami zbóż i oleju rzepakowego. Również zachodnie sieci handlowe, jak Biedronka i Lidl zwiększają asortyment ukraińskich towarów w swych polskich placówkach. Nie tylko ze względu na obecność 4 milionów przesiedleńców z Ukrainy, ale przede wszystkim z pobudek politycznych, dla wsparcia kontrolujących tamtejszy rynek spożywczy prozachodnich oligarchów oraz anglosaskich koncernów produkcji żywności. W tle zaś majaczy się wciąż wizja unii polsko-ukraińskiej, czyli ostatecznego końca polskiego rolnictwa w ramach UkroPolinu.

Dwujęzyczność w wychowaniu dzieci - Forum Dyskusyjne w Bankstown

 WSPIERAJMY  DWUJĘZYCZNE  WYCHOWANIE  DZIECI. To był wiodący temat Forum Dyskusyjnego, jakie miało miejsce w sobotę 9 lipca w Klubie Polskim w Bankstown. Frekwencja dopisała, pomimo wielu niesprzyjających okoliczności. Żeby tylko wymienić ciągłe zagrożenie powodziami, szczyt sezonu narciarskiego, czy po dwuletniej przerwie wakacyjne wyjazdy do Polski. 

W Forum uczestniczyło przeszło 20 osób. Duszpasterstwo Polskie reprezentował ks. Artur Botur; Konsulat RP -  P. Konsul Joanna Spłocharska; Radę Naczelną - prezes, P. Małgorzata Kwiatkowska; a polski program radia SBS reprezentowały dwie osoby – Koordynator Programu P. Dorota Banasiak oraz P. Joanna Borkowska Surucic. Pani Dorota uczestniczyła w Forum także jako matka trój-języcznego ucznia szkoły średniej.

Miłą niespodzianką okazał się przylot dyrektorki największej polskiej szkoły w Melbourne - P. Joli Styczeń. Pani Jola przygotowała i przekazała nam wszystkim kilka cennych przemyśleń, jako matka, nauczycielka oraz koordynatorka szkoły.

Prof. Modzelewski: Słowa Zakazane

Prof. Witold Modzelewski: ...diagnozy i prognozy,
 którymi kieruje się polska klasa polityczna, są
 błędne, a ich realizacja szkodliwa.

 Najważniejszą jak dotąd ofiarą antyrosyjskiej krucjaty polskiej klasy politycznej i „wolnych mediów” (innych już nie ma) jest… wolność słowa i możliwość prowadzenia jakiejkolwiek publicznej debaty.

Armia samozwańczych (?) cenzorów, która co dzień poszerza swoje szeregi, oraz wspierających ją trolli, zawzięcie zwalcza wszystkie odstępstwa od „obowiązującej linii” niezależnie od poruszanych publicznie problemów: od spraw ekonomicznych, klimatycznych do kulturowych i estetycznych. Nie wolno wypowiedzieć się na temat obiektywnych braków w dostawach gazu czy też nawet odtworzyć publicznie utwór muzyczny Dymitra Szostakowicza (notabene będącego zruszczonym Polakiem).

O małżenstwie w Dniu Męża i Żony

Fot. Archiwum Magdaleny Kleczynskiej

 Często traktujemy małżeństwo jako coś oczywistego. Decydujemy się żyć razem i oczekujemy, że coś, co sobie wymarzyliśmy po prostu się zrealizuje. To tak nie działa. Miłości trzeba się uczyć – mówi Family News Service Magdalena Kleczyńska, terapeutka, która na co dzień pomaga parom zwalczać kryzysy i nawiązać bliższą relację. 13 lipca przypada Dzień Męża i Żony, okazja do wyrażenia wdzięczności za otrzymywaną miłość i podjęcia wysiłku codziennego budowania wzajemnych relacji.

Magdalena Kleczyńska jest szczęśliwą żoną i matką trójki dzieci. Liderką duszpasterstwa kobiet „Obdarowana”, autorką książki „Obdarowani sobą. Sztuka budowania więzi” oraz warsztatów dla kobiet i młodzieży. Od 12 lat pracuje w poradni życia rodzinnego oraz prowadzi gabinet terapeutyczny. Zanim odkryła swoje powołanie musiała pokonać wiele przeszkód: jej mąż stracił pracę, starsza córka ciężko zachorowała, a u młodszej pociechy lekarze podejrzewali wadę genetyczną.

Jarosław Augustyniak: Armaty zamiast masła

 Czeka nas w niedługim czasie ogromny kryzys. Szczyt NATO w Madrycie zapowiedział szeroko zakrojone zbrojenia. To dla nas nie są dobre wieści, bo słono za to my zapłacimy.

Polska szalupa pójdzie na dno razem z niemieckim statkiem

Niemiecka gospodarka weszła w recesję. Po raz pierwszy od dziesięcioleci Niemcy osiągnęły ujemny bilans w handlu międzynarodowym. W Polsce przez lata wiele mówiło się i częściowo też coś robiło, by uniezależnić się od dostaw rosyjskiego gazu. To oczywiście budowa gazoportu, czy wkrótce otwierany Baltic Pipe. Choć jak się temu przyjrzeć, i będąc uczciwym, trudno uznać za uniezależnienie się brak bezpośrednich zakupów w Rosji, gdy ten rosyjski gaz bierze się rewersem z Niemiec. To nie tyle sposób na niezależność energetyczną od Wschodu, ale sposób na droższy gaz.

Niewygodna prawda o Wołyniu

Kwiat lnu - symbol pamieci ludobójstwa na Wołyniu.

11 lipca br. mija kolejna rocznica „krwawej niedzieli” – kulminacji rzezi wołyńskiej, będącej bezprecedensowym w historii aktem ludobójstwa Polaków. W tym dniu miała miejsce masowa eksterminacja ludności polskiej przez Organizację Ukraińskich Nacjonalistów Stepana Bandery (OUN-B), Ukraińską Powstańczą Armię (UPA) oraz ukraińską ludność cywilną. Do krwawych masakr doszło w prawie 100 wsiach i miejscowościach.

Czystki etniczne dokonywane przez ukraińskich szowinistów miały miejsce już od lutego 1943 roku, czemu sprzyjało porozumienie ukraińskich formacji zbrojnych (banderowcy, melnykowcy, bulbowcy). Z czasem ataki te przybrały na sile. W czerwcu 1943 roku dowódca UPA Dmytro Klaczkowski wydał rozkaz eksterminacji Polaków na Wołyniu. Ludobójstwo zostało dokonane z pełną premedytacją – zapowiadano je w organie prasowym UPA „Do zbroji” na początku lipca 1943 roku.

Dr Wołodymyr i pan Zełenski: ciemna strona ukraińskiego prezydenta

„Heros wolności”, „Bohater naszej doby”, „Der Unbeugsame“, „Nieprawdopodobny ukraiński bohater, który przeciwstawił się Putinowi i zjednoczył świat” „Zełenski, Ukraina we krwi“: zachodnie media już nie wiedzą, jakimi superlatywami opisywać ukraińskiego prezydenta, tak je fascynuje „zdumiewający hart” komika, który się cudownie przemienił w „wodza” i „obrońcę demokracji”[...]

Przez ostatnie trzy miesiące ukraińska głowa państwa pojawia się na tytułowych stronach dzienników, otwiera informacje, otwiera filmowy festiwal w Cannes, naprzykrza się parlamentom, gratuluje i napomina swych kolegów z dziesiątków silniejszych państw niż on sam, a to tak szczęśliwie i z taktycznym zmysłem, jakiego nie poznał żaden filmowy bohater ani przywódca polityczny przed nim.

Przemysław Piasta: Mamy zapomnieć Wołyń

Wołyń. Prezydent Duda składał na bezimiennych
mogiłach biało-czerwone wieńce…Tak było
 zaledwie kilka lat temu.

"Kresowian zabito dwa razy. Raz siekierami. Drugi raz przez przemilczenie”. Te gorzkie słowa przez dziesięciolecia powtarzane były przez kolejne pokolenia uciekinierów z Wołynia i Małopolski Wschodniej. Wreszcie stały się motto filmu „Wołyń” i wryły się w świadomość nas wszystkich, także tych, dla których tragedia polskich kresów nie ma osobistego wymiaru. Jesteśmy jednak przecież czymś więcej niż zbiorem przypadkowych jednostek. Jesteśmy wspólnotą, narodem. Jednym organizmem. Rany zadane jedynie części z nas bolą wszystkich. Tym bardziej jeśli rany są głębokie. I ropiejące.

Kiedy w roku 2016 obserwowałem wstrząśniętych rodaków, w milczeniu opuszczających sale kin, wierzyłem, że mur niepamięci, budowany systemowo przez dziesięciolecia, zaczął pękać. Że nie da się dłużej zamilczać i zakłamywać przeszłości. Tym bardziej, że o pamięć pomordowanych na Kresach, Rzeczpospolita zaczęła dopominać się ustami swoich władz. Wciąż pamiętam wzruszające sceny gdy w prezydent Duda składał na bezimiennych mogiłach biało-czerwone wieńce…

Sylwia Gorlicka: Kultura narodowa Polaków

Fot. Mazowsze FB

 Urodziny najjaśniejszej bodaj gwiazdy legendarnego Państwowego Zespołu Ludowego Pieśni i Tańca „Mazowsze” – Ireny Santor, skłoniły mnie do refleksji na temat zagadnienia tzw. polskiej kultury narodowej. Czym właściwie ona jest, a raczej co wchodzi w jej skład? Jak ją sobie wyobrażamy i jaki jej obraz wpaja się w polskich szkołach i domach od dziecięcych lat? 

Okazuje się, że otrzymujemy jej niepełny zbiór, wynikający prawdopodobnie z jednej z naszych cech narodowych, z której częstokroć szydzą Białorusini, Ukraińcy i Rosjanie, tj. poczucia wyższości kulturowej i moralnej wobec innych narodów (szczególnie tych zza naszej wschodniej granicy). W rezultacie prezentowana jest nam jedynie polska sztuka wysoka i tylko o takiej chcemy pamiętać jako „typowo polskiej”.

Konrad Rękas: „The Worst B.J. in His Life”

 Czy zmiana premiera wpłynie na pro-wojenną politykę Zjednoczonego Królestwa?

W najstarszej liberalnej demokracji świata można wygrać wybory bezprzykładną większością głosów, można mieć zdecydowane poparcie większości parlamentarnej, a także statutowych władz własnej partii. Można wreszcie przetrwać szereg naprawdę poważnych kryzysów, błędów wizerunkowych i prawdziwych problemów społecznych oraz ekonomicznych – a fotel premiera traci się, bo tak ustaliły nieodpowiedzialne przed nikim kręgi wewnętrzne, powiązane z czołówką kapitału i głównych rodzin. A co więcej, Zjednoczone Królestwo po spektaklu z rozjechaniem własnego demokratycznie wybranego premiera – nadal będzie innych uczyć demokracji i parlamentaryzmu…

 

Ostatni moment na premierobójstwo?

Ba, to nie wszystko. Wszak już okrzykuje się wymuszoną rezygnację Borisa Johnsona wręcz „triumfem demokracji brytyjskiej”, a nawet „sukcesem parlamentarnej kontroli”. A przecież równo miesiąc temu premier wyraźnie wygrał głosowanie wniosku o wotum nieufności. 6. czerwca poparło go 59 proc. torysowskich parlamentarzystów, nadal też cieszył się zdecydowanym poparciem członków partii, którą poprowadził do zwycięstwa w wymiarze thatcherowskim. Dymisji BoJo chciały jednak przednie rzędy, partyjne elity doskonale rozumiejące, że albo zagrają teraz zero-jedynkowo, albo to premier pognębi rywali.

„Albert Herring” – najnowsza premiera Teatru Wielkiego w Poznaniu

„Muzyka nie ekscytuje, dopóki nie zostanie wykonana” – oznajmił swego czasu Benjamin Britten, twórca prawdziwie niepokorny, którego operę pt. „Albert Herring”, po blisko 75 latach od jej światowej premiery, mogliśmy oklaskiwać podczas najnowszej premiery Teatru Wielkiego im. Stanisława Moniuszki w Poznaniu. Wydarzenie odbyło się 24 czerwca br. w Auli Artis.

 

Teatr Wielki w Poznaniu jako instytucja kultury, dzięki artystycznemu zmysłowi jego dyrektora – Renaty Borowskiej-Juszczyńskiej oraz „jej” – „naszych” artystów; coraz pewniej umacnia swoją pozycję na tle innych teatrów. Prezentowane pod jego szyldem spektakle, stają się propozycjami, które wpisują się w tematy i nurty wartkie społecznie – zarówno pod względem libretta, muzyki jak i międzynarodowej kooperacji artystów.

Piotr Panasiuk: Wybieram Europę

Geopolityka nie jest jak niektórzy twierdzą narzędziem powstałym po to, by „dostarczyć rzekomo naukowej legitymizacji różnych imperialnych projektów –czy to amerykańskich, czy to niemieckich”. Takie rozumienie geopolityki dowodzi zupełnej ignorancji wagi problemów, którymi zajmuje się ta dziedzina.

A problemy są ważkie i nie dotyczą tylko imperiów, ale każdego bytu politycznego, który ma swoje miejsce gdzieś na mapie. Za tym tworem stoją zwykle konkretni ludzie, całe wspólnoty i ich problemy związane z walką o zachowanie status quo i oddziaływaniami na inne podmioty polityczne w czasie i przestrzeni. Dla życia tych zbiorowości są to zazwyczaj problemy fundamentalne dotyczące bezpieczeństwa fizycznego, zaplecza żywnościowego i surowcowego, możliwego rozwoju. 

Gaz za ruble, kto przegrał?

 Głośno było ostatnio o przejściu na ruble w płatnościach za gaz. Bardzo dużo szumu… a potem cisza… Co się stało, czemu przycichło? Czyżby jakaś wstydliwa tajemnica? Rzeczywiście, kryje się za tą ciszą coś, co trzeba skrzętnie ukryć przed opinią publiczną…

Gdy Polska (PGNiG) jako pierwsza podejmowała tę decyzję o rezygnacji z płatności w nowym systemie, razem z nią takiego samego wyboru dokonała Bułgaria (Bulgargaz). Później dowiedzieliśmy się o kolejnych, którzy odmówili płacenia: fiński Gazum, holenderska GasTerra, międzynarodowy Shell, duński Orsted i litewski Ignitis.

Adam Śmiech: Szydło wyszło z Melnyka

Ambasador Ukrainy w RFN, Andrij Melnyk znany jest z niewyparzonego języka i innych zachowań wykraczających poza obyczaj dyplomatyczny. Zasłynął m.in. rozstawianiem po kątach polityków niemieckich za ich niewłaściwą – jego zdaniem – postawę wobec wojny na Ukrainie, czy oskarżaniem i obrażaniem sygnatariuszy listu intelektualistów niemieckich nawołujących do zaprzestania zbrojenia Ukrainy i rozpoczęcia rozmów z Rosją.

 Z dwóch powodów uchodzi to mu na sucho. Po pierwsze – polityka niemiecka jest zniewieściała, ale to przyczyna – można rzec – techniczna. Po drugie, i to jest przyczyna merytoryczna, dlatego, że jest Ukraińcem i reprezentantem Ukrainy, pupila USA, które za pośrednictwem tego tworu realizuje swoje plany, w tym prowadzi ukraińskimi rękoma faktyczną wojnę z Rosją. 

Siostry od Aniołów – docierają tam, gdzie inni dotrzeć nie mogą

Siostry od Aniołów od początku wojny żyją problemami
 uchodźców z Ukrainy. Fot. FNS

Docieramy tam, gdzie inni często dotrzeć nie mogą. Ostatni czas pokazał nam, jak ludzie są hojni. Wojna otworzyła serca Polaków i to dobro wciąż jest rozsiewane – tłumaczy w rozmowie z Family News Service siostra Ewa Małolepsza ze Zgromadzenia Sióstr od Aniołów. W ich domach na stałe znalazło schronienie 59 uchodźców.

 Siostry od Aniołów od początku wojny żyją problemami uchodźców z Ukrainy. Zaoferowały emigrantom nie tylko dach nad głową, ale również kompleksową pomoc. Siostry są skuteczne i ciche jak aniołowie. Ofiarowują uciekającym przed wojną wszystko to, co tylko mogą, a przy tym doświadczają bezsprzecznie nieprzypadkowych historii pomocy niezwykłych darczyńców.  Jak same podkreślają, cudowne zbiegi okoliczności, wręcz nie pozwalają nie dostrzegać w nich ingerencji Siły wyższej.

Prof. Modzelewski: Do ostatniego Ukraińca…

Od dawna upominam się o to, abyśmy starali się mieć własne zdanie zwłaszcza w sprawach ważnych oraz – co szczególnie potrzebne – nieważnych. Od ponad trzydziestu lat powtarzamy cudze poglądy, oceny i prognozy, co nam daje (jakoby) przepustkę do „świata Zachodu”.

Postawa ta jest prosta do wytłumaczenia: potrzebujemy zaakceptowania i dopuszczenia do „dobrego towarzystwa”, bo uważamy się za gorszych. Naszą przepustką ma być uległość i gorliwe powtarzanie tego, co mówi owo dobre towarzystwo. Chcemy być przez to wysłuchani i zwłaszcza pochwaleni: mamy być tacy sami jak ONI. Dobrowolnie przyjęta postawa plagiatora jest zarazem wyrzeczeniem się umiejętności samodzielnego formułowania diagnoz a nawet krytycznej oceny „zachodnich” poglądów i prognoz.

Scott Ritter o Ukrainie, NATO i Europie

 Były oficer wywiadu piechoty morskiej USA, a później inspektor ONZ ds. broni Scott Ritter dociera ze swoimi analizami dotyczącymi wojny na Ukrainie do szerokiej publiczności w mediach społecznościowych i telewizji. Tym razem dzieli się swoimi przemyśleniami na temat przyszłości NATO i mówi o rozwoju sytuacji gospodarczej w UE, a w szczególności w Niemczech.

W przeciwieństwie do komentatorów głównego nurtu polityczno-medialnego, Scott Ritter upatruje odpowiedzialność za wojnę na Ukrainie przede wszystkim w NATO, które określa jako 'organizację, która już dawno straciła rację bytu'. Ośmiela się spojrzeć na prehistorię, która zazwyczaj jest pomijana w 'oficjalnym' spojrzeniu, i analizuje interesy i działania partnerów transatlantyckich.

Święci od grzybów? Piotr i Paweł jakich mniej znamy

Saints Peter and Paul - oil on canvas,
Anonymous (Roman School) circa 1620,
public domain

Wykazy hagiograficzne wymieniają pod imieniem Piotr: 91 świętych i 31 błogosławionych, pod imieniem Paweł: 56 świętych i 20 błogosławionych. Ku czci Apostołów św. Piotra i św. Pawła wystawiono w Polsce ponad 300 kościołów. Dlaczego ich święto obchodzimy 29 czerwca? Kiedy pierwszy raz się spotkali? Co mają wspólnego z grzybami? Oto 10 ciekawostek o Świętych Apostołach.

 

29 czerwca Kościół powszechny obchodzi uroczystość Świętych Apostołów Piotra i Pawła. Jeden z nich został nazwany przez Jezusa „Opoką”, drugi zaś powołany na „Apostoła Narodów”. Zarówno jeden, jak i drugi ponieśli śmierć męczeńską w Rzymie, podczas prześladowania chrześcijan przez cesarza Nerona. W Rzymie, przed watykańską bazyliką znajdują się ich dwa posągi. Św. Piotr   trzyma w rękach klucze, św. Paweł - miecz. Tradycja chrześcijańska wspomina, że byli zupełnie różni, ale łączyło ich jedno – miłość do Chrystusa i Jego Ewangelii.

 

Douglas MacGregor: Kiedy kłamstwa wracają do domu

 
Po miesiącach kłamstw, media przygotowują odbiorców na militarną klęskę Ukrainy

Diogenes, jeden z najświatlejszych filozofów świata starożytnego, wierzył, że kłamstwa są walutą polityki i te właśnie kłamstwa były tymi, których poszukiwał, aby je ujawnić i zdeprecjonować. Aby podkreślić swój punkt widzenia chodził czasami z zapaloną latarnią po ulicach Aten w biały dzień. Gdyby zapytać go, dlaczego to robi, odpowiedziałby, że poszukuje uczciwego człowieka.

Znalezienie dziś uczciwego człowieka w Waszyngtonie jest równie wielkim wyzwaniem. Diogenes potrzebowałby ksenonowych reflektorów i to w obu dłoniach.

Wciąż jednak zdarzają się krótkie momenty światłości w waszyngtońskim establishmencie. Miesiącami obficie okłamując amerykańską publikę co do przyczyn i przebiegu wojny na Ukrainie, media przygotowują obecnie amerykańskich, brytyjskich i innych zachodnich odbiorców na militarną klęskę Ukrainy. Ale to spóźniona operacja.

Parada równości… banków i wielkiego biznesu

 Ulicami Warszawy przeszła pod dwóch latach przerwy, Parada Równości. W tym roku reklamowano ją jako warszawsko-kijowską, z uwagi na fakt, że w samej Warszawie przebywa w tej chwili może nawet 300 000 Ukraińców.

Biorąc jednak pod uwagę fakt, że jest ich w Warszawie tak dużo, raczej na paradzie frekwencją nie dopisali. Owszem był jeden nieduży sektor w którym byli Ukraińcy i mieli nawet jedną swoją platformę na ciężarówce. I gdyby nie to, że umieszczono ich w pierwszym sektorze, czyli na samym początku, mógłbym ich w ogóle nie zauważyć. Zapewne to dlatego, że na Ukrainie parady równości nie są zbyt popularne i nie cieszą się społecznym poparciem.

Agnieszka Piwar: Krótka smycz polskojęzycznych dziennikarzy

 Pamiętają Państwo białoruskiego dziennikarza-opozycjonistę Ramana Pratasiewicza? Ileż to było lamentowania w mediach, po tym jak został aresztowany podczas „międzylądowania” w Mińsku. Jednak chwilę później dziennikarze w Polsce nagle morda w kubeł. Dlaczego? Były redaktor naczelny kanału Nexta na Telegramie szybko zaczął sypać, że polskojęzyczne władze łożyły mnóstwo forsy [wydartej z kieszeni polskiego podatnika], na dywersyjną działalność w sąsiednim państwie Białoruś.

Tymczasem Pratasiewicz ostatecznie nieźle się ustawił po stronie białoruskiej. Najpierw zmienił poglądy. Nie jestem pewna czy szczerze, gdyż takie typy raczej poglądów nie mają. Obecnie wygląda to mniej więcej tak, że z jego perspektywy Białoruś nie jest już be, a Zachód przestał być cacy. W międzyczasie rzucił dziewczynę Sofię Sapiegę, obywatelkę Rosji, która wraz z nim została zgarnięta z lotniska. I wreszcie ożenił się w obywatelką Białorusi.

Uczestnicy Światowego Spotkania Rodzin: Chcemy służyć Polonii

Grupa reprezentująca Polonię na X Światowym
Spotkaniu Rodzin w Rzymie.

 Chcemy poszerzać swoją wiedzę i wymieniać zdobyte doświadczenia, by wobec postępującej laicyzacji umiejętnie służyć polonijnym rodzinom – podkreślają rodziny reprezentujące Polonię, które biorą udział w X Światowym Spotkaniu Rodzin. Czterdziestoosobowa grupa ze Szwajcarii, Irlandii, Anglii, Niemiec, Mołdawii, Białorusi i Ukrainy uczestniczy w spotkaniu z papieżem Franciszkiem w Rzymie od 22 do 26 czerwca 2022 r.

Krzysztof Luz, który wraz z żoną w Anglii i Walii prowadzi weekendy formacyjne dla małżeństw podkreśla, iż rzymskie spotkanie rodzin jest wydarzeniem bardzo istotnym nie tylko dla niego, ale w wymiarze powszechnym.  „Najbardziej interesuje mnie to, co powiedzą liderzy ruchów pracujących z małżeństwami oraz blok wystąpień i dyskusja na temat powołań kapłańskich i małżeńskich – ich uzupełnianie się i współpraca w dziele ewangelizacji“ – zaznacza.

John J. Mearsheimer: Ta wojna jest dla Ukrainy całkowitą katastrofą

 Wycinek z bardzo dużego tekstu autorstwa Johna J. Mearsheimera profesora nauk politycznych na Uniwersytecie Chicago.

Wojna na Ukrainie trwa już prawie cztery miesiące. Chciałbym teraz przedstawić kilka spostrzeżeń na temat tego, co wydarzyło się do tej pory i dokąd wojna może zmierzać.

Zajmę się trzema konkretnymi kwestiami:
1) konsekwencjami wojny dla Ukrainy;
2) perspektywy eskalacji – w tym eskalacji jądrowej; oraz
3) perspektywy zakończenia wojny w dającej się przewidzieć przyszłości.

Mateusz Piskorski: Gdy większość oszalała

Prof. Stanisław Bieleń

Nazywajcie to jak chcecie, ale chyba coraz bardziej wszyscy zaczynamy sobie zdawać sprawę z końca pewnej epoki. Duch tej epoki polegał na tym, że starano się w pewnym stopniu akceptować wielogłos w przestrzeni publicznej.

Dziś to już passé. Spod resztek liberalnej maski wyziera i szczerzy kły stary model autorytarny, ciążący w kierunku totalitarnym, i to przy wykorzystaniu metod, o których totalitaryzmom XX wieku nawet się nie śniło.

W coraz ciaśniejszym gorsecie cenzury znalazły się wszystkie sztandarowe instytucje odchodzącego w przeszłość modelu liberalnego, zakładającego dopuszczalność wielogłosu w każdej niemal sprawie. W latach 1990. próbowano eksperymentować z ograniczeniami tylko w pewnych sferach. Wprowadzono pojęcia charakterystyczne dla poprawnościowej nowomowy, na czele z osławioną mową nienawiści (hate speech).

Co się dzieje aktualnie na Ukrainie i w Europie?

Map. Telegram - NewsFactoryPL

21.06.2022

Każdego dnia ginie w nierównej walce z Rosją do tysiąca ukraińskich żołnierzy. Prezydent Ukrainy Zelenski nie poddaje się jednak i nie przystępuje do rozmów pokojowych, wystawiając żołnierzy na zbędną śmierć, a Ukrainę na zniszczenia, biedę i straty terytorialne. Europejscy podżegacze wojenni nawołują do kontynuowania wojny.

Sekretarz Generalny NATO Jens Stoltenberg wzywa do dalszego wspierania Ukrainy. Uważa, że dzięki nowoczesnej broni Ukraina ma większe szanse na wyparcie wojsk rosyjskich.

Zaś nowy szef armii brytyjskiej Patrick Saunders w mowie do swych podwładnych powiedział: "Istnieje pilna potrzeba stworzenia armii zdolnej do walki u boku naszych sojuszników i pokonania Rosji w bitwie. Nasze pokolenie musi przygotować armię do ponownej walki w Europie".

Konrad Rękas: Siła banderowskiego kłamstwa

Ta wojna trwa od ośmiu lat. Mordowano w niej donieckie dzieci. I nadal morduje się prawdę.

Czy to pozytywne zjawisko, gdy media głównonurtowe zaczynają przyznawać, że Ukraina przegrywa wojnę z Rosją? Niekoniecznie. Wszak skoro przegrywa – to przecież natychmiast trzeba jej iść z odsieczą! Wiecie Państwo, Rohan – Gondor, poważne sprawy... Bo jeszcze poważniejsze wmieszanie Polski w tę wojnę – jest opcją cały czas realną, dlatego lepiej zachowujmy czujność. Wszak oni nawet gdy mniej kłamią – to i tak cały czas oszukują.

 

Przemilczenia i ukryte koszty

 

Cała ta wojna opiera się przecież na kłamstwie. Na okłamywaniu świata, że nie trwa od 2014 roku, że nie było dokonanej przez banderowców masowej zbrodni w Odessie, 2. maja 2014 r., że nazistowskie bataliony ukraińskie nie rozstrzeliwały ludności cywilnej Donbasu, że przez długich osiem lat junta kijowska nie ostrzeliwała mieszkalnych dzielnic Doniecka, że nie odcięto dostaw wody pitnej na Krym, że nie mordowano skrytobójczo przeciwników anglosaskiej dominacji nad Ukrainą. I wreszcie, że nie szykowano w lutym 2022 r. ukraińskiej napaści na republiki ludowe i Krym. Kłamali i kłamią o tym wszystkim prosto w oczy, a gdy milczą – to też tylko po to, by oszukać, ignorując fakty, jak odkryte przygotowania kijowian do produkcji brudnej bomby jądrowej i amerykańskie laboratoria pracujące na Ukrainie nad bronią biologiczną. Milczą też o kosztach tej wojny – kosztach dla państwa i narodu polskiego. Zarówno tych bezpośrednich, związanych z wysyłaniem polskich pieniędzy budżetowych, paliwa, uzbrojenia, jak i tych wynikających z wojny handlowej z Rosją, z wymuszenia wycofania polskich firm z rynku rosyjskiego, a przede wszystkim z samobójczej polityki energetycznej, jednocześnie inflacjogennej i skazującej miliony polskich gospodarstw domowych na wykluczenie energetyczne i nędzę. Żyjemy w czasach zmultiplikowanego łgarstwa na skalę strategiczną, a stan ten można streścić w kilku nader wyrazistych obrazach.

Obrazy Jacka Limanówki w Wenecji

 W gotyckim Weneckim Palazzo Bembo na kanale Venice Grang Canal trwają ITSLIQUID Międzynarodowe Targi Sztuki. Obecny jest tam tez polski akcent artystyczny. 

W EGO’ Boutique Hotel przy współpracy z ACIT Wenecko-Włosko-Niemieckim Stowarzyszeniem Kultury zorganizowano wystawę pn. Anima Mundi. Wystawa prezentuje techniki wyrazu zawarte w malarstwie, fotografii, sztuki filmowej, artystycznych instalacjach, architekturze, ruchomych układów przestrzennych i rzeźbach.

Anima Mundi to myśl przewodnia w wielu kulturach, religiach i systemach filozoficznych, wyznających duchowe połączenie między wszystkimi żyjącymi istotami na naszej planecie, niewidzialna energia natury intrygującej i inspirującej człowieka ku kreowaniu i wytwarzaniu przedmiotów, obiektów i tworzyw pozwalających mu żyć na planecie Ziemi.

Na wystawie Anima Mundi jest prezentowanych pięć obrazów Jacka Limanówki z serii Autumn Rhythms.

"Trzech tenorów" w Kijowie czyli jak znowu oszukać Rosję

Przywódcy największych krajów UE złożyli wizytę "wspierającą" w Kijowie. Obserwatorzy są niemal jednomyślni w opinii, że prawdziwym celem podróży przywódców Niemiec, Francji i Włoch jest przekonanie prezydenta Zełenskiego o konieczności negocjacji z Moskwą. (Swoją drogą ciekawe dlaczego nie zabrali ze sobą pana premiera Morawieckiego albo pana prezydenta Dudę? Czy to nie przypadkiem Polska jest czołowym krajem "walczącym o pokój na Ukrainie"?).

Nie chodzi jednak tutaj o spokój „starej Europy”, jak widzą to zachodnie i ukraińskie „jastrzębie”. Celem jest pokonanie Rosji na Ukrainie poprzez kolejną profanację procesu pokojowego, gdyż pokonanie jej militarnie jest niemożliwe.

Thierry Meyssan: Polska i Ukraina

 Polska i Ukraina mają wzajemne rachunki historycznych krzywd. Jednak przez ostatnich osiem lat łączyła je walka z Rosją. W Warszawie rozpatruje się aneksję części terytorium rosyjskiego, jeśli Moskwa przegrałaby wojnę, i aneksji części ziem ukraińskich, jeśli wojnę przegra Kijów. Prezydent Andrzej Duda miał dostać od swojego ukraińskiego partnera, Wołodymyra Zełeńskiego zapewnienia, że w zamian za pomoc militarną przeciwko Rosjanom, ten ostatni pozwoli mu na anektowanie Galicji.

Granice na równinie

Od Karpat po Ural nie ma żadnych pasm górskich. W efekcie Europa Wschodnia jest gigantyczną równiną, przez którą przewędrowało wiele ludów, zaś niektóre z nich zatrzymywały się, lecz nie mogły delimitować naturalnych granic. Polska, Mołdawia, Ukraina, Białoruś, kraje bałtyckie i europejska część Rosji to korytarze, przez które odbywały się te wędrówki. Większość z tych krajów jest jednak przynajmniej z jednej strony ograniczana przez morze lub góry. Naturalnych granic całkowicie pozbawione są jedynie Białoruś i Ukraina.

Odeszła Pani Zofia Krzyszkowska-Kingsley

Zofia Krzyszkowska-Kingsley
1930 - 2022 

W piątek, 10 czerwca  zmarła w Sydney  Zofia Krzyszkowska-Kingsley,  zasłużona osoba w pracy na rzecz zachowania i promowania polskiej oświaty  w Australii. Przeżyła 92 lata.  

 

W Ashfield była przez ponad 10 lat przewodniczącą Komitetu Rodzicielskiego tamtejszej  polskiej szkoły sobotniej. Była członkiem Komisji Oświaty Polonii Australijskiej, prowadziła kolonie letnie dla dzieci polskich na Bielanach. Potem pracowała  w Federacji Szkół Etnicznych, gdzie w latach 2004-2005 była jej wiceprezeską.

 Za swoją działalność  otrzymała  australijskie wyróżnienia m.in.  nagrodę za 30 lat pracy społecznej  w  The NSW Federation of  Community Language Schools  oraz polskie:  Srebrny Krzyż Zasługi, Brązowy Medal Skarbu Narodowego oraz Dyplom Uznania za zasługi położone na rzecz zachowania i promowania polskiej oświaty w Australii. Na uroczystości jubileuszu 60- lecia Polskiej Szkoły w Ashfield otrzymała Excellence Award w dowód uznania za wielki wkład pracy na rzecz tejże szkoły.

Rodzinny Dzień Dziecka w Plumpton

Po dwuletniej przerwie spowodowanej pandemią, Klub Sportowy Polonia ponownie otworzył podwoje dla najmłodszych. To już któreś z kolei świętowanie w Plumpton Mędzynarodowego Dnia Dziecka. Poprzednie, jeszcze sprzed pandemii dziecięce świętowania, jak pamiętamy, należały do bardzo udanych.

Tym razem, wspierany przez Panią Konsul, Monikę Kończyk, Prezes Klubu pan Adam Biziuk, także zabrał się do dzieła. Wraz z grupą osób chętnych do prac organizacyjnych ustalono ogólny program uroczystości – i przede wszystkim datę świętowania. Miała to być pierwsza niedziela czerwca, od 1.00 po południu.