polish internet magazine in australia

NEWS: POLSKA: Były minister rolnictwa Jan Krzysztof Ardanowski ujawnił, że zakłady Ursus zostały zniszczone celowo, aby firmy z Unii Europejskiej mogły łatwiej wejść na rynek w naszym regionie Europy. W rozmowie na antenie Radia Wnet Ardanowski stwierdził, że Ursus był „jedną z najlepszych fabryk traktorów” na kontynencie. * * * AUSTRALIA: Partia Pracy wygrala sobotnie wybory parlamentarne. Dotychczasowe wyniki wskazują na to, że Anthony Albanese będzie pierwszym premierem Australii, który wygrał drugą z rzędu trzyletnią kadencję w ciągu ostatnich 21 lat. Lider opozycji Peter Dutton przegrał wybory w swoim okręgu Dickson, w którym wygrywał nieprzerwanie od 24 lat. * * * SWIAT: O godz. 16:30 w środę w Pałacu Apostolskim w Watykanie rozpoczęła się liturgia wejścia na konklawe. Wzięło w niej udział 133 kardynałów elektorów, a poprowadził ją – zgodnie z przepisami – najstarszy precedencją kardynał biskup – Pietro Parolin. Kardynałowie wybiorą 267. Papieża.
POLONIA INFO:

wtorek, 8 marca 2011

Paweł Gospodarczyk podsumowuje Kościuszko Run 2011

Bumerang Polski ponownie rozmawia z Pawłem Gospodarczykiem, prezesem Strzelecki Heritage Inc. tym razem po zakończonym biegu Kościuszko Run. Wywiad przeprowadził Krzysztof Bajkowski.

Krzysztof Bajkowski: Impreza ktorej byl Pan inicjatorem i organizatorem po raz drugi - Kosciuszko Run -szczesliwie  dobiegla konca, mimo niepewnosci pogodowej poprzedniego dnia. Czy wszystko przebieglo wg planu? Czy napotkaliscie się na ew.  niespodziewane trudnosci?

Pawel Gospodarczyk: Witam ponownie i dziekuje bardzo za wlaczenie się medialne  Bumeranga Polskiego w Kosciuszko Run 2011.
To prawda,  że od tygodnia od rozpoczęcia biegu śledziliśmy pogodę w Charlotte Pass i przyznam się, że to nie było przyjemne uczucie. Prognoza z dużych opadów przechodziła na słabsze i ponownie na obfite opady. Ernestyna z Pulsu Polonii nawet rzuciła hasło do modlitwy. John Harding z australijskiej organizacji był oficjalnym przedstawicielem i z trzema współpracownikami mieli ten bieg rozpoczać i sędziować. Kilka dni przed biegiem otrzymałem maila od Johna z ostrzeżeniem, że KR 2011 może się  nie odbyć na szczyt z powodu spodziewanych dużych opadów. Rzeczywiście piątek był bardzo zimny i mokry, ale dzień sobotni przywitał nas blękitnym niebem z małą ilością białych chmurek. Trudno opisać naszą radość i możliwość rozpoczęcia KR 2011 na czas i na szczyt Mt. Kosciuszko. Pyta się Pan czy napotkaliśmy trudności - oczywiście, że tak i to jest częścią każdej imprezy. Mieliśmy kilkanaście osób chętnych do pomocy i prawie wszystko udało się nam bez wiekszych problemów. Tym wszystkim bardzo dziękujemy za poświecony czas i energię, którzy wnieśli w naszą imprezę.

 Nieco ponad 20 osob brało udział w biegu, a ilu ludzi przybyło aby kibicowac zawodnikom i towarzyszyc imprezie?

Spodziewaliśmy sie dużo więcej uczestników, ale mieliśmy przestoje i opóznienia w organizacji Kosciuszko Run 2011. Jak to często bywa w życiu i nie tylko  -  uczymy się na błędach.
Dlatego też przygotowania do przyszlorocznej imprezy rozpoczęły się jeszcze przed rozpoczęciem KR 2011. W piątek 11 lutego mieliśmy spotkanie w Canberze z panem Nickiem Manikisem dyrektorem National Multicultural Festival i od niego padła propozycja żeby Kosciuszko Run i Strzelecki Walk 2012  zostały częścią festiwalu w przyszłym roku. Odbędzie się Strzelecki Fun Run 2012  w piatek w Canberze, a w kolejną niedzielę odbędzie się Kosciuszko Run 2012.  Dodam tylko, że statystyka odwiedzin naszej strony internetowej ciągle wzrasta i przez 2 miesiące 2011 roku mieliśmy zainteresowanie 1682 osób z 36 krajów.

Bieg górski nie należy do najlatwiejszych. To naprawdę wielki wysilek. Najmlodszy uczestnik 24 lata najstarszy 66. Jak oni wspominali swoje uczestnistwo w nim?

Osobiście miałem kontakt tylko z kiloma biegaczami i uważali, że Kosciuszko Run 2011 był sukcesem.
Dla nas garstki zapaleńców z Melbourne pomimo pewnych niedociągnięć organizacyjnych i zbyt małej ilości zawodników i publiczności uważamy, że każdy nawet najmniejszy krok do przodu  w  promowaniu naszych bohaterów narodowych jest już bardzo dużym sukcesem. To, że rozpiętość wiekowa jest tak duża też jest dowodem, że są zawodnicy w różnym wieku, którzy mają podobne zainteresowanie tym biegiem.
Biegi górskie nie są łatwymi biegami i wymagają specjalnych przygotawań, ale jest dość sporo zawodników, ktorym bieganie po nizinach nie jest wystarczającym wyzwaniem i właśnie dla nich organizujemy ten bieg, a za kilka lat będziemy mieli Światowe Mistrzostwa Biegów Górskich w Australii. 

 Była również dodatkowa atrakcja: wjazd rowerami na Mt. Kosciuszko. Tego nie było w programie. Kto wpadł na taki atrakcyjny pomysł?

Tak, przyznaję się - bardzo lubię ten sport.  To chyba po moim ojcu który był kolarzem ja mam zamiłowanie do rowerów. Jeżeli będziemy mieli wystarczającą ilość zapaleńców to możemy uwzględnić wjazd rowerowy na Mt Kosciuszko w przyszłorocznym programie.
W tamtym roku tez mielismy rowery. Używalismy je dla wolontariuszy i obsługi, żeby móc się szybciej przemieszczac. W tym roku wypożyczylismy 20 rowerów górskich, z których można było skorzystac. Wjazd pod górę w drodze na Mt Kosciuszko moze nie jest zbyt latwy, ale sam zjazd z powrotem jest bardzo miły  i przyjemny. W niedziele mielismy wymarzoną piekna pogodę na to. 

 Jak w ogóle  Australijczycy odbierają Kosciuszko Run? Mają świadomośc jakim postaciom (Kosciuszko , Strzelecki) dedykowana jest ta impreza?

Nasze środowisko australijskie żyje sportem. Jak do tej pory mamy wspaniały odzew i poparcie. Robimy co możemy i Kosciuszko Run jest jednym ze sposobów zapoznania i propagowania naszych bohaterów szerszej publicznosci tutaj w Australii, ale rownież wszedzie, na całym świecie.
  Kosciuszko Run towarzyszyl rownież program kulturalny. Czym byl on wypelniony?

Dzieki Pulsu Polonii  w osobie Ernestyny Skurjat i osobom jej pomagającym mieliśmy bardzo ładny program z udziałem artystów i muzyków lokalnych jak i zagranicznych. W szczególności wspomnę naszych wspaniałych gości - młodzież z Chicago oraz  Zosię i Gosię Kaszubskie z Melbourne, które nie tylko nam wypełniły czas muzyką i śpiewem, ale poruszyły nasze serca i dusze.

Wspominal mi Pan wcześniej , że przy nastepnych tego rodzaju imprezach niezbędne będą poprawki i lepsza organizacja. Co zamierzacie w tym względzie  uczynic?

Każde przedsięwzięcie jest jak mała roślinka czy nawet małe dziecko, które na początku porusza się na czworakch i zdobywa siły, żeby odważyć się stanąć i iść. Rozwój i postęp nie jest spontaniczny, ale przez systematyczną pracę i trening możemy dojść do sukcesu. Bedziemy skrupulatnie robic co w naszej mocy, żeby z roku na rok iść naprzód i wpisać Kosciuszko Run na stałe w kalendarz biegów międzynarodowych.  

 Dla wielu wyjaz pod Góre Kosciuszki to ogromna wyprawa, kilkaset kilometrów zarówno z Melbourne jak i z Sydney, stad niewielu przyjechalo, choc wielu bylo duchowo obecnych z Wami.  Czy nie zastanawialiscie sie, aby  podobną imprezę w przyszlosci zrobic w jednej z tych dwoch metropolii? Np. bieg,  rajd pieszy lub rowerowy. Z pewnością byloby wieksze zainteresowanie chociazby z pragmatycznego punktu widzenia... 

Tak ma Pan rację, ale jak wspomniałem wcześniej naszym głównym zainteresowaniem jest wszystko co dokonał Sir Pawel E. Strzelecki i sama góra -Mt Kosciuszko. Na pewno będziemy działali lokalnie i w Melbourne i w Sydney, ale potrzebujemy czasu i środków, żeby się rozwinąć. Jak do tej pory nie spotkaliśmy nikogo z Polonii z naszego australijskiego podwórka sportowca, biegacza, lekkoatletę czy miłośnika biegów, którzy by mogli nas ubogacić swoim doświadczeniem i rutyną. Mamy kilku aktywnych biegaczy z Sydney, a z Melbourne mamy tylko jednego i jedynego zawodnika. Plany można mieć, ale bez aktywnego poparcia droga będzie wyboista i naprawdę pod górę.
W tamtym roku w Korbielowie na spotkaniu z przedstawicielami Państwowego Instytutu Geologicznego zaproponowano, żeby nasza organizacja Strzelecki Heritage Inc. była organizatorem biegu podczas imprezy, którą Instytut planuje tego lata w Kazimierzu. To będzie wspaniała okazja, żeby również nasz kraj wiedział, że Polonia działa i zabiega o pamięc naszych bohaterów.

I na koniec poprosze o ogóle wnioski. Czy jest Pan zadowolony z  imprezy? Czy cele imprezy Kosciuszko Run zostaly wypelnione?

Na pewno tak. Słyszałem jak niektórzy próbowali ocenić KR 2011 dając 6 punktów z 10. Ja to widzę inaczej: każda próba i promocja jest już 10 na 10. Na pewno zmiany, poprawki i udoskonalenia są czymś normalnym. Kosciuszko Run jest dopiero dzieckiem, ktore ma dopiero 2 lata. Za następne 2 do 3 lat będziemy mieli imprezę międzynarodową i ze Światowymi  Mistrzostwami  Biegów Górskich będziemy mogli Mt Kosciuszko z Kosciuszko Run umieścić na światowej mapie biegów górskich. To jest nas cel, ale ta droga jest dużo cięższa niż ta na Mt Kosciuszko i potrzebujemy dużo treningów, nauki i pomocy, żebyśmy mogli sprostać temu wyzwaniu. Przypuszczam, że nasi bohaterowie Strzelecki i Kosciuszko byliby z nas dumni, że to co oni rozpoczęli my staramy się podtrzymac i kontynuować, tak aby pamięć o nich nigdy nie została przykurzona.
Dziekuję za rozmowę.

Rozmawiał Krzysztof Bajkowski

poniedziałek, 7 marca 2011

Wieczór chopinowski: „Chopin – A Longing Heart”

Konsulat Generalny w Sydney zaprasza na Wieczór chopinowski „Chopin – A Longing Heart” z udziałem artystów z Canberry oraz Krzysztofa Małka, 12 marca, godz. 19.00.

niedziela, 6 marca 2011

Szyc zagra Wałesę w nowym filmie Wajdy!

Dziś Andrzej Wajda - reżyser, na którego filmach wychowały się trzy generacje współczesnych Polaków obchodzi 85. urodziny. Sędziwy i najbardziej zasłużony dla polskiej kinematografii reżyser nie odpoczywa i przygotowuje sie do swojego kolejnego filmu, mimo, że jego  niedawne  dzieło „Katyń” nieprzerwanie robi światowa karierę. Nową produkcją  będzie  długo zapowiadany film o legendzie solidarności i prezydencie RP – Lechu Wałesie.
Kilka dni temu  ogłoszono, kto obsadzi tytułową rolę. Pod uwagę brane były  takie gwiazdy kina jak   Piotr Adamczyk, Bogusław Linda  czy Maciej Stuhr. Ostatecznie wybór padł na Borysa Szyca.
 Film ma byc skończony jeszcze jesienią tego roku. Scenariuszem zajął się prozaik i dramaturg Janusz Głowacki.

Więcej: Se.pl


Exclusive: Tatiana Okupnik dla Bumeranga Polskiego

Tatiana Okupnik udzieliła  wywiadu  Bumerangowi Polskiemu.  Jest to pierwszy wywiad dla mediów w Australii, przed wydaniem nowej płyty artystki pt: "Spider Web". Wywiad przeprowadził Krzysztof Bajkowski.


 Tatiana Okupnik znana jest Polonii australijskiej głównie jako frontmenka  zespołu Blue Cafe. Jej uwtor „Do nieba, do piekła” wielokrotnie nadawaly polskojęzyczne  rozgłosnie radiowe w Sydney. Wraz z zespołem Tatiana brała udział w licznych festiwalach polskich i w konkursie Eurowizji w Stambule. Od 2005 roku rozpoczęła karierę solową.   Charakterystycznej emisji  głosu  Tatiany nie sposób nie rozpoznać. Artystka  jest teraz w Londynie i przygotowuje solową płytę, która może być szansą na międzynarodowy sukces. Dodajmy, nie często spotykany sukces polskiej wokalistki.

Krzysztof Bajkowski:  Witam Ciebie z Antypodów w Bumerangu Polskim . To chyba Twój pierwszy wywiad na taką odległość? 

Tatiana Okupnik: To prawda:)
 Wszystko wskazuje na to , że robisz błyskotliwą karierę muzyczną i to na arenie międzynarodowej, ale  przecież z zawodu nie jesteś muzykiem? 
Sting też nie;) Ja ukończyłam romanistykę na Uniwersytecie Łódzkim i jezyki, którymi władam bardzo się przydają w kontakcie z publiczności podczas koncertów. Muzyk interesowłam się od dziecka. To moja pasja.

  Co to będzie za płyta, której premiera zapowiadana jest teraz na początek maja? Co w niej prezentujesz pod wzgledem muzycznym i jaki jest jej przekaz tekstowy?

Album "Spider web" to płyta popowa z twistem w strone funky, soulu, jazzu. Bogate aranżacje na smyki i sekcje dętą sprawiają, że album brzmi bardzo soczyście. To co łączy utwory to silne linie wokalne. Wielu dziennikarzy z Wielkiej Brytanii po wysłuchaniu albumu porównało go do muzyki do James'a Bond'a. Ja tylko mogę się z tego cieszyć, ponieważ Tina Turner, Gladys Knight, Shirley Bassey to jedne z moich ulubionych wokalistek. O tekstach nic nie powiem, ponieważ mam nadzieję, że rodacy mieszkajacy w Australii skuszą się na mój nowy album. A może nawet zachęcą swoich australijskich znajomych do wysłuchania paru utworów;)

 Ale wcześniej byłaś w Stanach Zjednoczonych i zrobiłaś tam  swą pierwszą solową płytę i to dzieki Michalowi Urbaniakowi. Przybliż nam, proszę troche tę historię. Jak długo tam pracowałaś? 

Michal Urbaniak to osoba, która zawsze mnie wspierała I wierzyła we mnie. Zaprosił  mnie na jeden ze swoich koncertów, który grał w Łodzi z muzykami ze Stanów. Wystąpiłam gościnnie i po koncercie perkusista Lenny White wyraził chęc współpracy ze mną. To było bardzo miłe biorąc pod uwage fakt, że wcześniej pracował  m.in. z Chaka Khan, Rachel Ferrell czy  w Return to Forever z Chick'iem Coreą. Wyjechałam do Nowego Jorku gdzie napisaliśmy mój pierwszy solowy album "On my own". Wydany był w Polsce i okrył się złotem. Spedziłam w USA ok 6 miesiecy podróżujac do Łodzi na sesje egzaminacyjne. To był bardzo intensywny czas, który wspominam z uśmiechem na twarzy. 
Wrociłam do USA w 2008 roku i nagrałam duet z Wyclef'em Jean'em. Podejrzewam, ze gdyby Michal Urbaniak nie poznał mnie 2 lata wcześniej z Lenny'm White'em do tak ważnego wydarzenia w moim artystycznym cv by nie doszło.

Za kilka dni cała Wielka Brytania uslyszy Cię w programie telewizyjnym BBC. Rzadko słyszymy o takich występach polskich artystów.  Zaprezentujesz się szerokiej , wymagającej brytyjskiej publicznosci...
To niesamowite jak informacje, które zamieszczamy na mojej stronie http://www.tatianaofficial.com/ sa przerabiane i  zaczynają żyć swoim zyciem. To nawet zabawne dowiedzieć się, że wystep w BBC przed branżą muzyczną- radiowcami, prasą, wytwórniami fonograficznymi zamienia się w występ w show telewizyjnym przed całą Wielką Brytanią;)) Pomimo tego, że mój występ 9 marca  nie będzie mial miejsca w tv tylko w radio, to jest to bardzo ważny koncert. Pojawią się na nim ludzie reprezentujacy brytyjską branżę muzyczną. Sam fakt, ze moge sie tam zaprezentować dobrze wróży, ponieważ BBC nie pozwala na showcase wszystkim.

 Wydaniu krążka towarzyszy promocyjny  teledysk. Zdaje się , że nie był tani. Była tam ogromna pajęczyna z  diamentami... Jak wyglądało samo nagranie tego teledysku? 

To był długi dzień. Zaczęłam o 7 rano a ostatni klaps padl ok północy. Ale opłacało się. Jestem zadowolona z efektu mam nadzieje, ze teledysk się podoba. Biorac pod uwage ilość wejść na strone w celu obejrzenia teledysku (23 tysiace w ciagu pierwszych 5 dni) chyba jest nieżle;) Ciekawostką jest fakt, że po ponad 20 latach założyłam pointy specjalnie na potrzeby teledysku. No ale nie moge narzekac bo sama to sobie wymyslilam;)
Z kim wspólpracujesz w wydaniu nowej płyty? Kto Ci to wszystko organizuje?
Organizacją działań zajmuję się mój manager Dave Fowler. To on poznał mnie z Tim'em Hutton'em, z którym tworzylismy album. Tim jest niezwykle utalentowanym kompozytorem i muzykiem, który gra prawie na każdym instrumencie zaczynając od puzonu a kończac na perkusji. Poza tym ma duże doświadczenie, ponieważ pracował z the Prodigy, Ian'em Brown'em czy Amy Winehouse. To on stworzył "Song for Mutya" zespołu Groove Armada. Bardzo dobrze się rozumielismy i twierdzę, że jest to moja najlepsza produkcja. Utwór "Spider web", który jest pierwszym singlem podarowal mi natomiast Denis Ingoldsby. Denis to człowiek stojacy za sukcesem  Tatu, Ndubz, Tayo Cruz. Współpracował też z Nelly Furtado i Justinem Timberlake. Cieszę się, ze teraz pomaga Tatianie;)


 Kiedy płyta ukaże się w Polsce, kiedy w Australii?

Płyta ma swoją miedzynarodową premierę 1 maja a 18 kwietnia ukazuje się singiel. Najpierw będzie  dostępna na ITunes. Fizyczne wydanie albumu w poszczególnych krajach nie zależy tylko ode mnie. Na początku nasza promocja skupia się na UK.

 Wielu młodych  ludzi mających jakiś tam talent muzyczny probuje osiągnąć odrobinę sukcesu.  Masz może dla nich  receptę na jego osiągniecie? 

Twierdzę, że najważniejsze są- wiara w swoje możliwości i wytrwałość w dążeniu do celu. Jednak poza tymi, wg mnie podstawowymi czynnikami, jest wiele dodatkowych, od których też zależy nasze powodzenie. Mam na mysli m.in. pracowitość czy też odrobina szczęcia.
 Kto z muzycznych osobistosci jest dla Ciebie wzorem, albo kto jest inspiracją dla Ciebie jako wokalistki?
Jak wspomniałam podziwiam Chake Khan, Shirley Bassey, Tine Turner, Rachel Ferrell. A z młodszego pokolenia na mojej liście znajdują się Erykah Badu, Jill Scott, Melody Gardot.

 Czy Twoja firma promocyjna organizuje w tym roku tournee po Europie, może po świecie? Są już jakieś detale koncertów?

Pojawiły się propozycje z Polski z czego się bardzo cieszę. Przygotowywane są koncerty w Wielkiej Brytanii. Najlepiej obserwować moją stronę http://www.tatianaofficial.com/
 Powiedz na zakończenie czy masz może plany przylecieć do Australii i tu wystąpic?  Australijczycy lubia taki  luz, jaki  jest w Twoim śpiewie i tekstach. No a Polonia, która bardzo rzadko słyszy artystów z Polski na  żywo, byłaby uraczona.

Marzą mi się występy w Australii także jeżeli są chętni organizatorzy koncertów zapraszam do mojego managera:)) Poza koncertami chętnie spotkałabym się z bardzo dobrym aktorem i bliską mi duszą Jackiem Komanem, który mieszka w Australii. Do tej pory zawsze on przylatywał do Europy. Może w końcu ja polecę do niego.
 Coś może chciałabyś dodać na sam koniec?
Bardzo mnie ucieszył ten wywiad. To niesamowite, ze z tak daleka do mnie dotarł. Dziekuję za zainteresownie I mam nadzieję na zobaczenie się w Australii na moich koncertach;) Pozdrawiam.

      Dziekuje za rozmowę

Rozmawiał Krzysztof Bajkowski

Wiecej o Tatianie w Bumerangu Polskim

sobota, 5 marca 2011

Adam Małysz ogłosił koniec swojej kariery

Adam Małysz. fot. T. Mieczyński
To smutny moment dla kibiców Adama Małysza. Choć zapowiadał to od roku w czwartek wieczorem ogłosił, że z końcem sezonu kończy swoją bogatą karierę. Z kibicami pożegna się na pokazowym turnieju w stolicy Tatr.

Ostatni skok odda 26 marca podczas specjalnej imprezy „Skok do celu” w Zakopanem.

Kierowało mną przekonanie, że coś dostałem od Boga: strzegł mnie od poważnych kontuzji. I zacząłem to odczytywać jako znak, ostrzeżenie: Ja ci coś daję, Adam, ale ty nie przesadzaj– powiedział utytułowany skoczek, który nie ma jeszcze sprecyzowanych planów na sportową emeryturę.

Powstała już raperska piosenka podsumowująca wieloletnią karierę legendarnego  polskiego skoczka.

W Polsce i Australii na pewno nie stracisz

Harvard Business Review Polska publikuje ranking krajów, w których warto zainwestować. Na czele znalazła się Australia. Wśród perspektywicznych gospodarek wymieniono m.in. Polskę. Listę z najsłabszym wynikiem zamykają Rosja, Ukraina, Wietnam i Nigeria.

-Oficjalnie globalna recesja już się skończyła, ale jej skutki wciąż odczuwa wiele krajów. Rozeznanie w sytuacji utrudniają dodatkowo działania rządów i sprzeczne trendy ekonomiczne - Brazylia będzie zwiększać wydatki, podczas gdy Australia zamierza wprowadzić cięcia. Przedsiębiorstwa muszą znaleźć sposób, aby przedrzeć się przez ten chaos informacyjny i uniknąć pułapek - wyjaśniają Sage Newman, Courtney Rickert i Ross D. Schaap, autorzy raportu „Inwestycje w świecie po recesji”, który został opublikowany w lutowym wydaniu magazynu Harvard Business Review Polska.

Newman, Rickert i Schaap ocenili kondycję makroekonomiczną poszczególnych gospodarek oraz klimat polityczny dla inwestycji zagranicznych. W efekcie powstała macierz ilustrująca stopień ryzyka związanego z inwestycjami w poszczególnych krajach. Gospodarki z całego świata trafiły do 4 grup.

Gdzie inwestowac a gdzie nie - zobacz:  Bankier.pl

piątek, 4 marca 2011

Video: Unveiling of Tony Johansen Painting for Olsztyn

 A new painting "The 600 Year Old Song", in Polish "600-letnia pieśń", was painted by Tony Johansen. It was commissioned for the new home for the Warmińsko-Mazurska Filharmonia im. Felixa Nowowiejskiego, a new Music Hall opening in March in Olsztyn, Poland.
The Philharmonic Orchestra wanted their Concert Hall to be decorated with a permanent display of artwork from significant artists from all over the world. Tony Johansen was invited by the Marshal of Warmia-Mazury, Jacek Protas, to represent Australia in this "World Art Exhibition".

The painting was unveiled in Sydney on the 9th February 2011 by the Consul General Of The Republic Of Poland Daniel Gromann prior to its dispatch to Poland. This video shows the official unveiling ceremony which is followed by images of the painting.

Bumerang Polski was invited to this ceremony.

Wiecej: Obraz sydnejskiego artysty  dla Olsztyna



czwartek, 3 marca 2011

Zmarła Irena Kwiatkowska

Irena Kwiatkowska. Fot. M.Kubik
Gwiazda teatru, filmu i kabaretu Irena Kwiatkowska zmarła dzisiaj nad ranem w Domu Artystów Weteranów Scen Polskich w Skolimowie - poinformował Związek Artystów Scen Polskich. Kwiatkowska - wielka sceniczna osobowość, mistrzyni śmiechu i znakomita aktorka dramatyczna - miała 98 lat.
Najsłynniejsze jej role to m.in. matka Pawła w "Wojnie Domowej", kobieta pracująca w "Czterdziestolatku" oraz skecze w Kabarecie Dudek i Kabarecie Starszych Panów. Nagrała także wiele audycji radiowych, zwłaszcza dla dzieci.



Rozpoczęcie roku harcerskiego hufca Kraków i Polesie

W piątek 25 lutego  sydnejska brać harcerska z Hufca “Kraków” i “Polesie” zjechała się na uroczyste rozpoczęcie roku harcerskiego 2011 i uczczenie Dnia Myśli Braterskiej  na terenie Girls Guides “Ku Bah Yah Campsite” w Wollongong.
Zuchy i Skrzaty ulokowały się w sypialni budynku a harcerki i harcerze rozbili sobie namioty w swoich podobozach.  Po smacznej kolacji do późnych godzin wieczornych były zajęcia w poszczególnych podobozach. 
Wódz zuchowy druhna Ania Chawa- podharcmistrzyni  jako Komendantka Biwaku Zuchowego wraz z innymi instruktorami zabrała się dzielnie do wykonywania opracowanego programu biwaku.   Zuchy i skrzaty swój biwak przeżyły w “Podroży po Polsce”.  W ciekawych opowiadaniach i atrakcyjnych zajęciach oraz zabawach i pracach ręcznych poznały legendy (z książki ”LEGENDY POLSKIE DLA NAJMLODSZYCH” Edyta Wygonik)  o “Lechu, Czechu i Rusinie  no i dowiedziały się o pierwszej stolicy Polski - Gnieźnie. 
  Nasze maluszki wykonały piękne orły na czerwonym tle.  W poszukiwaniu “Wawelskiego Smoka” zawędrowały aż do Krakowa i po wielkich trudach  poszukiwaniach  znalazły to olbrzymie zwierze.  Po krótkim odpoczynku  i zajęciach sportowych zuchy  wyruszyły w dalsza podróź aż do Warszawy i dowiedziały się , ze tam nad rzeką  Wisłą żył młodziutki rybak Wars, który lubił łowić ryby i często to robił.  Pewnego dnia usłyszał piękny śpiew , zobaczył śliczna dziewczynę Sawe, ale w krotce przekonał się, ze ona nie ma nóg tylko ogon ryby – czyli jest syrenką.  Zakochali się w sobie , ogon Skawie odpadł, bo jak legenda głosi jeśli miłość jest  wzajemna to magicznie syrenkom odpadają ogony i staja się kobietami.  Wars i Swa osiedlili się  w małej osadzie, powiększała się i rozrastała aż wyrosła na duże miasto zwane Warszawa.
 Brawo zuchy i skrzaty! Przez kilku dniowy biwak tak wiele nauczyłyście  się.  Już potraficie zlokalizować trzy polskie miasta na mapie Polski – Gniezno, Kraków i Warszawę oraz pokazać jak przepływa Wisła przez Polskę.   Zamiast pływać w Wiśle zuchy wybrały  się  do Windang i w jeziorze Illawara , którego wody łączą się z  wodami   Pacyfiku zażywały  wielkiej radości ochłodzenia się w tym gorącym dniu 28 stopni , no i naturalnie żwawo zabrały się do budowania piaskowych zamków.  “ Płynie Wisła płynie” chętnie i tam śpiewały  , bo tą właśnie piosenkę   nauczyły się na tym biwaku.  Kominkami kończyły się ich ciekawe biwakowe dnie.
Druhna Hufcowi Hufca “Kraków” Irena Wasko przewodniczka  mianowała Komendantka Biwaku Hufca “Kraków” druhnę Patrycję Car- samarytankę a Oboźną została druhna Adriana Sadowska-pionierka.  Biwak harcerki nazwały “Nowy Świt-Nowy Świat”  a harcerki były podzielone na dwa zastepy:1-szy “DHUWA” 2-gi” YIRITJA”.  Przebywając w pięknym australijskim buszu harcerki bardziej poznawały tradycje tego aborygenskiego osiedla  i, nauczyły się tańców aborygenskich, oraz wykonały potrzebne do nich rekwizyty.  Motto ich biwaku było; ”Żyjmy zjednoczeni z ziemia, tak jak ci przed nami”. A za piosenkę biwaku obrały ”Harcerze Kraju Południa”.  Po zajęciach wraz z harcerzami pojechały do Warrawong do Klubu Golfowego „PUT- PUT” a potem na wspaniałą kąpiel w Oceanie.   Brrr...  zimno było bardzo a wiec przenieśli się nad  jezioro Illawwara i tam radości było co nie miara.  Och jak szybko minęła sobota zakończona pięknym tradycyjnym ogniskiem.  W niedziele od rana  było pakowanie i składanie namiotów oraz przygotowania się do kominka i Mszy w. która odprawił nasz kochany Kapelan ksiądz Artur Botur.
Druh Hufcowy  Hufca “Polesie” mianował  Komendantem Biwaku druha Grzegorza Kocunik –przewodnika, oboźnego  druha Filipa Bogusiewicza-przewodnika i zastępowych Damiana Sochalskiego-cwika i Alexa Brygule – ćwika.  Tematem tegorocznej  pracy Hufca Harcerzy „Polesie”  jest “Jeszcze 100 lat”. 
Przy takim entuzjazmie i zapale do pracy młodych instruktorów napewno jeszcze lepiej się rozwinie  polskie harcerstwo w tym drugim stuleciu.  W piątek kiedy powoli brać harcerska zjeżdżała się na biwak instruktorzy zainicjowali bardzo ciekawe zawody.  Rozdali duże arkusze papieru poszczególnym dwójkom, polecili wykonać samoloty i było dużo radości w zawodach, który samolot poleciał, wyżej, dalej lub zestrzelił  inny.   Po kolacji, która przygotowali instruktorzy z hufca"Polesia”  były wielkie podchody z latarkami.  Sobota od rana rozpoczęła się na sportowo:  wiele gier, zawodów a potem to już wspólnie z harcerkami wyruszyli na popołudniowe zajęcia : PUT-PUT Golf i pływanie.  Wieczorem przygotowali i prowadzili ognisko przy którym było wiele piosenek, śmiechu i  pląsów.  Nie zabrakło również tradycyjnej gawędy która powiedział nam druh Oboźny  Filip Bogusiewicz.  Po ognisku  dzień zakończył się  paru łykami cieplutkiego kakała mniam, mniam.mniam...  W niedziele po zakończeniu obowiązków pakowania były wspólne gry z harcerkami a po obiedzie kominek, Msza święta , czyszczenie terenu i pożegnanie  wspaniałego biwaku.  Wszyscy z uśmiechem na ustach odjeżdżali wiedząc, ze  za parę dni znów się spotkają kontynuując programy  na ten rok.
Nasz biwak zaszczycili swoja obecnością najwyższe figury naszej drogiej Harcerskiej Organizacji
Dh-na Marysia Nowak  hm  - Przewodnicząca Okręgu Australia
Dh-na Barbara Więckowska hm -  Przewodnicząca Obwodu  N.P.W.
Dh-na Weronika Więckowska hm – Komendantka Chorągwi  Harcerek w Australia
Dh Maciek Fibrich phm – Komendant Chorągwii Harcerzy w Australii

Brać harcerska dziękuje swoim instruktora za tak wspaniała przygodę biwakowa  oraz przepyszne posiłki przygotowywane pod batuta druhów :Andrzeja Adamskiego Harcerza Rzeczypospolitej  i  Andrzeja Łacka podharcmistrza.
“Dziękujemy, niech nam żyją nasi kochani Instruktorzy z hufca “Kraków” i “Polesie”  STO LAT !!!”
Czuwaj  !
Halina Prociuk phm
Instruktorka Hufca “Kraków”

Arabskie domino: Libia


Muammar Kaddafi

Rewolucje w świecie arabskim ogarniają kolejne kraje. W centrum zainteresowania jest teraz Libia. Jak dotąd najkrwawsze wydarzenia "Arabskiego przebudzenia" rozgrywają się w miastach Libii. Protesty rozpoczęły się 16 lutego, pięć dni po obaleniu Hosniego Mubaraka w Egipcie. Pierwsze przeciw władzy Muammara Kaddafiego zaczęło się buntować leżące na wschodzie kraju miasto Benghazi.
"Tygodnik Powszechny" w swym redakcyjnym komentarzu pisze:
Imperium Kaddafiego jest na granicy upadku. W opuszczonych przez reżim miastach – jak półmilionowe Benghazi – wolni już Libijczycy dopiero się uczą, jak sprawować rządy...
Muammar Kaddafi, dyktator rządzący od 42 lat, z każdym przemówieniem wygląda na coraz bardziej zdesperowanego. Jeśli nawet przetrwa najbliższe dni, topiąc we krwi kolejne protesty przy pomocy najemników z Czadu, Mauretanii i Nigru, co najwyżej kupi sobie trochę czasu.
W ostatnim tygodniu Libia rozpadła się na dwie części. Wschodnia Cyrenajka, przed stu laty kolebka libijskiego ruchu niepodległościowego przeciwko włoskim kolonizatorom, chyba już na dobre jest poza zasięgiem dyktatora, tracącego stopniowo kolejne miasta wokół swojego bastionu w Trypolisie.
Od 16 lutego mieszkańcy drugiego największego miasta w Libii co dzień liczniej zaczęli wychodzić na ulice. Władze odpowiadały bezwzględnie. Policja tłumiła protesty przy użyciu ostrej amunicji. Do atakowania demonstrantów użyto nawet samolotów wojskowych, które ostrzeliwały tłumy z działek i zrzucały bomby. Według różnych źródeł, w samej stolicy zginęło od 250 do 300 osób. Dwóch pilotów nie chcąc bombardować rodaków uciekło na Maltę.
Arabska telewizja Al-Jazeera twierdzi, powołując się na wysokiego rangą libijskiego wojskowego, że Kaddafi oświadczył: "To ja stworzyłem Libię i to ja ją zniszczę".

A jeszcze  cztery miesiące temu  Komisja Praw Człowieka ONZ pisała w swym raporcie na temat Libii:
Libia jest państwem, w którym działa niezależne sądownictwo, stojące na straży praw i wolności obywateli. W kraju obowiązuje powszechna edukacja, bezpłatna opieka medyczna i socjalna, z której nikt nie jest wykluczony. Ze szczególną troską podchodzi się do problemów dzieci, osób starszych oraz niepełnosprawnych. Libijskie prawo gwarantuje też każdemu możliwość wyrażania własnych poglądów i idei, również poprzez wolną od cenzury prasę. Rząd dba przy tym, aby świadomość społeczeństwa stale się rozwijała, dlatego nieustannie prowadzi edukację w zakresie praw człowieka...

Wydarzenia w krajach arabskich są określane przez komentatorów jako bezprecedensowe. Wiele obserwatorów przyrównuje je do "Jesieni Ludów", która przetoczyła się przez Europę Wschodnią w 1989 roku obalając władze państw socjalistycznych.

Tymczasem  - jak podał Pentagon - Stany Zjednoczone zaczęły przemieszczać swoje okręty wojenne i samoloty bliżej ogarniętej niepokojami Libii.

Więcej: Tygodnik Powszechny , TVN24: Arabskie przebudzenie

Polska modelka gwiazdą Vogue Australia

Kwietniowe wydanie australijskiej biblii mody w całości będzie poświęcone polskiej modelce! Czy to możliwe? Tak, pod warunkiem, że jest nią Anja Rubik!

Kwietniowy numer Vogue Australia zdobi okładka polskiej piękności, zapowiadająca jednocześnie zawartość całego wydania.

Na początku stycznia Anja Rubik wraz z narzeczonym Sashą Knezevicem pozowali do zdjęć na środku australijskiej pustyni. Teraz w mediach pojawiła się okładka kwietniowego czasopisma wraz z sesją Anji Rubik zrealizowaną przez Marcina Tyszkę.


Więcej: Plejada.pl

środa, 2 marca 2011

Kłótnia Błasik - Protasiuk, czyli wrzutki i odpowiedzialność

Polskie media pełne są „wrzutek” na interesujące czytelników i widzów tematy. Te wrzutki stają się powoli dominującą narracją, przysłaniającą rzeczywiste problemy i zagadnienia spraw. Dziwnym trafem autorzy wrzut nigdy nie zostają odkryci i ukarani za ujawnienie tajemnic państwowych lub śledztw, niezależnie od tego, czy są to instytucje wymiaru sprawiedliwości, służby specjalne, policja. Wielokrotnie można odnieść wrażenie, że nie chodzi o ujawnienie prawdy, ale jej zaciemnienie i skierowanie uwagi mediów i ich odbiorców na inne tory.
Okazuje się, że informacja o tym, że pomiędzy generałem Andrzejem Błasikiem, a formalnym dowódcą samolotu Tu-154M, kapitanem Arkadiuszem Protasiukiem doszło rankiem 10 kwietnia 2010 do kłótni, wiadome było od dawna. Opisywał to zresztą w swojej książce, poświęconej katastrofie smoleńskiej dziennikarz śledczy, Jan Osiecki, ale wtedy było to jeszcze tylko domniemanie. Teraz mamy do czynienia z filmem, zapisem z kamer video z lotniska wojskowego i informacjami zdobytymi przez „Gazetę Wyborczą” od anonimowego funkcjonariusza BOR-u. Ale najdziwniejsze jest to, że ów funkcjonariusz do tej pory nie został przesłuchany ani przez komisję państwową Jerzego Millera, ani przez prokuraturę wojskową, prowadzącą polskie śledztwo.
Przeciek i informacje ujawnione przez TVN24 i „GW” dają asumpt do spekulacji. Dla jednych jest to potwierdzenie faktu nacisków na załogę, dla innych próba zdeprecjonowania polskiego generała (którego, po raporcie MAK coraz trudniej bronić). Tak naprawdę jednak sytuacja na lotnisku, jeżeli zostanie potwierdzona, jest tylko jednym z dziesiątków powodów, że do katastrofy samolotu z 96 w ogóle doszło. Dużo bardziej pasjonujące jest to, co działo się przed wylotem, co doprowadziło do takiego, a nie innego ciągu podejmowanych decyzji, jakie były motywacje, pozasłużbowe i pozazawodowe, poszczególnych uczestników wydarzeń. Dla mnie osobiście ważniejsze od tego, czy kłótnia na lotnisku była, czy nie, wyjaśnienie kto i co stało za błyskotliwą, a wątpliwie zasłużoną karierą generała Błasika. Już samo to, że to Lech Kaczyński wybronił generała przed dymisją, po katastrofie samolotu CASA pod Mierosławcem, w styczniu 2008 roku, jest w kontekście tego co się zdarzyło przed wylotem tupolewa, w trakcie samego lotu i ostatnich chwil nad lotniskiem smoleńskim ciekawsze, niż faktyczna, lub domniemana kłótnia. Ciekawe jest również to, na ile związek generała z prezydentem Lechem Kaczyńskim pozwala Błasikowi odczytywać potrzeby swojego zwierzchnika i wypełniać jego polecenia.
Oczywiście u zarania wylotu i katastrofy są sprawy polityki, organizacji, błędów ludzkich, zaniechań, polskiej i rosyjskiej niedbałości, może zawodnego sprzętu. Ale gdzieś w podświadomości kiełkuje taka myśl, że do tej katastrofy doprowadzili ludzie, dla których odpowiedzialność za państwo, za podległych im ludzi i za samych siebie nie miała znaczenia.

Azrael Kubacki


Video: Mezo w Ashfield

 Reportaż filmowy Oski Pictures z minionej soboty w Klubie Polskim w Ashfield, gdzie wystapił polski raper Mezo  wraz z Asią Spice. Przed koncertem była zgadywanka kulinarna.



Wszystkie posty o MEZO

wtorek, 1 marca 2011

Tatiana Okupnik - nowa polska gwiazda międzynarodowa

Tatiana Okupnik w nowej odsłonie
Dawna frontmenka i wokalistka polskiego zespołu Blue Café, urodzona w Łodzi w 1978 roku, Tatiana Okupnik na swoim oficjalnym profilu na Youtube udostępniła swój  teledysk do utworu "Spider Web", który promuje nową angielską płytę artystki o tym samym tytule. Jak informuje nas promotor nagrań, Capital Artists International, singiel ukaże się  11 kwietnia a album 2 maja.


Specjalnie na okazję nagrania video klipu w Three Mill Studios in Bow w Londynie zbudowano potężną pajęczynę z diamentów, a teledysk wyreżyserował Stephen Lally.
"Spider Web" będzie promowany w brytyjskich stacjach radiowych.
Tatiana jest  znaną  polską wokalistką o nietypowej, fantastycznej barwie głosu  i przez ostatnie dwa lata  ostro pracowała w Londynie.  W jednym z wywiadów mówi o luksusach pracy w Wielkiej Brytanii: "artystka nie musi gotować zupy w telewizji, żeby się przebić..."


 Już 9 marca Tatiana wystąpi w jednym z programów rozrywkowych telewizji BBC i na żywo przed całą Wielką Brytanią wykona utwór "Spider Web" i udowodni wszystkim, że "Polak potrafi"!

 :

Oficjalna strona Tatiany

Góra Kościuszki

W ostatnim okresie dużo piszemy o tym co się dzieje na Górze Kościuszki - Kościuszko Run, harcerska wyprawa zdobywająca Koronę Ziemi. Ale dostajemy sygnały, że nic o niej samej nie mówimy. No to teraz krótki opis położenia, historii  jej zdobycia i nazwania. Ilustracje: Aldona  Kmiec.







Góra Kościuszki (2228 m n.p.m.), leży w Górach Śnieżnych Nowej Południowej Walii, które należą do Wielkich Gór Wododziałowych, wyznaczających granicę pomiędzy stanami Wiktoria i Nowa Południowa Walia. Wznosi się w odległości mniej więcej 450 kilometrów od Sydney z jednej strony i od Melbourne - z drugiej.Na Górę Kościuszki w sercu Gór Śnieżnych (zwanych też Alpami Australijskimi) z pewnością wiele setek lat temu wchodzili Aborygeni, ale dopiero w 1824 roku biały człowiek zobaczył ją po raz pierwszy. W 1839 roku polski podróżnik Paweł Edmund Strzelecki przybył do Australii i eksplorował odległy południowo-wschodni rejon tego kontynentu. Piętnastego lutego 1840 roku dotarł na wierzchołek, jak sądził, najwyższej góry Australii, chrzcząc ją nazwiskiem rodaka ze względu na podobieństwo do kopca Kościuszki w Krakowie.


Strzelecki wszedł na górę od północnego zachodu, ale nie pozostawił tam żadnego dowodu, dając historykom podstawy do spekulowania, czy nie zdobył przypadkiem sąsiedniego Townsendu, drugiej pod względem wysokości, niższej jedynie o osiemnaście metrów góry w paśmie. Od północnego zachodu Townsend wygląda na wyższy, przypomina też kształtem grobowiec w Krakowie.
Ale w sprawie tej ukazała się specjalna publikacja pułkownika H.P.G.Clewsa, emerytowanego głównego geodety zarządu Snowy Ountains Hydro-Electric Scheme. Autor znający doskonale topografię terenu ustalił ostatecznie i w sposób bezapelacyjny, że Strzelecki wszedł nie tylko na Górę Kościuszki, lecz również, przedtem i na górę  Townsend. Twierdzi tak na podstawie rękopisu dziennika J. Macarthura, ofiarowanego w roku 1942 bibliotece Mitchell w Sydney przez jego rodzinę, w którym opisano dokładnie moment wejścia Strzeleckiego na najwyższy szczyt Australii.  Macarthur towarzyszył Strzeleckiemu przy wejściu na dzisiejszą górę Townsend, skąd Polak udał się samotnie na Górę  Kościuszki. Opis ten nie pozostawia żadnych wątpliwości i czyni bezprzedmiotowymi wszystkie dotychczasowe dociekania, sprostowania i hipotezy na ten temat.


Nazwisko "Kościuszko'' zostało najpierw zanotowane błędnie, a potem było zapisywane po angielsku - Kosciusko. Od 1940 roku dążono do przywrócenia prawidłowej nazwy. W końcu, dzięki poparciu takich osobistości, jak papież Jan Paweł II i były premier Australii Gough Whitlam, w marcu 1997 roku Komitet do Spraw Nazewnictwa Geograficznego Nowej Południowej Walii dodał literę "z", oficjalnie ustalając nazwę Kosciuszko. Litery "ś" nie wprowadzono, by nie utrudniać życia Austrastralijczykom. Oni sami wymawiają nazwę: "kosjołsko", ale niektórym już udaje się dzieki pomocy miejscowych Polaków poprawnie wymawiać. (kb)

Scena 98: Portrait with Ladies


Konsulat RP w Sydney zaprasza na występ polonijnego zespołu teatralnego „Scena 98” z Perth – sztuka „Portrait with Ladies”, poświęcona P. E. Strzeleckiemu.

poniedziałek, 28 lutego 2011

Harcerska wyprawa: Adelajda - Uluru

Kolejny etap naszej podróży rozpoczął się w sobotę rano, kiedy to żegnając naszych przyjaciół: Paulinę, Shawna i panią Beatę wsiedliśmy do naszego campera i ruszyliśmy w kilkunastogodzinną podróż. Naszym celem tym razem była Święta Góra Aborygenów, położona w Parku Narodowym Kata Tjuta. Przed nami około 1600 kilometrów.



W Port Augusta rozpoczyna się Szlak Stuarta, prowadzący przez samo serce kontynetu. Szosa nosi nazwisko podróżnika Johna McDoualla Stuarta, który w 1861 roku dokonał bohaterskiego przejścia z południa na północ kontynentu.  Podczas naszej trasy, która trwała około 18 godzin minęliśmy jedynie kilka samochodów oraz „road train” czyli austrlijskie pociągi drogowe- samochody, które przewożą na kilku przyczepach ogromną ilość towaru. Kilka razy zatrzymywaliśmy się na przydrożnych stacjach benzynowych, które w tych okolicach nie występują zbyt często- co kilkaset kilometrów. Po wjechaniu na tzw. australijski outback temperatura powietrza znacznie wzrosla. Na naszym termometrze leżącym w słońcu wyskoczyło 50 stopni i zabrakło skali, zaś po przełożeniu termometra do cienia w samochodzie temperatura była podobna. Krzysztof wspomniał, że w temperaturze 55 stopni białko ludzkiego oka się ścina!! Musieliśmy wyłączyć klimatyzację, a w zamian włączyć nawiew i otworzyć okna, gdyż temperatura wody chłodzącej silnik przekraczała 100 stopni. Groziło nam zatarcie silnika na  środku pustyni, dodatkowo woda, której powoli zaczynało nam brakować zrobiła się gorąca. Nikt z nas  kiedykolwiek nie  jechał w takiej temperaturze. Zmienialiśmy się co jakiś czas, gdyż każdy chciał siedzieć przy otwartym oknie. Asfalt z daleko falował niczym woda w jeziorze odbijając promienie słońca.
 Kolację (kurczak, ziemniaki i marchewka, sok pomarańczowy) zjedliśmy w pięknej miejscowości Coober Pedy. Miejscowość znajduje się około 850 km od Adelajdy. Jest to miasteczko górnicze, które zamieszkuje 2,6 tysięcy stałych mieszkańców. Miejscowość ta słynie z kopalni opali. Miejscowi twierdzą, że jest to prawdziwy raj dla poszukiwaczy tych kamieni. Znaczna część Coober Pedy znajduje się pod ziemią. Tempertatury często przekraczające 50 stopni zmusiły jej mieszkańców do zamieszkania w starych pokopalnianych szybach, które dają przyjemny chłód. W szybach znajdują się nie tylko mieszkania, ale również sklepy, biura, warsztaty, hotele. W podziemiach znajduje się również Kościół Św. Pawła, który udało nam się zwiedzić. Wyryta w skale kaplica na kilkadziesiąt osób dawała ochłodzenie naszym organizmom. Pomimo, że był już wieczór temperatura wskazywała 38 stopni. Ruszyliśmy dalej aby świt przywitać pod górą Uluru. Po 450 km dotarlismy do ostatniej stacji ,gdzie mogliśmy zatankować auto.
Zamknięta stacja benzynowa pokrzyzowała nam plany. Musieliśmy jednak zaczekac do rana na otwarcie, gdyż była to ostatnia okazja przez najbliższe 600 km na zatankowanie auta. Nocleg tym razem spędziliśmy na stacji, gdzie zapadliśmy w krótki, niespokojny sen. Rano ruszyliśmy w dalszą podróż do serca Australii- góry Uluru, podziwiając dookoła czerwoną ziemię Pustyni Simpsona. Za oknami widok zapierał dech w piersiach. Zadziwiający był fakt, że w takich upałach rosną wszędzie zielone krzewy i drzewka. Australijski outback to mieszanka temepratury, wspaniałych widoków i much. Z odległości kilku kilometrów na płaskim pustynnym terenie zaczęła wyłaniać się czerwona góra, która silnie zmienia swój odcień przy różnym oświetleniu. Uluru uważany jest za największy monolit skalny na świecie. Jego obwód mierzony przy gruncie wynosi 9,4 km. Wznosi się on 348 metrów ponad płaską, piaszczystą równinę.  Na Uluru znajduje się wiele miejsc świętych dla Aborygenów. Niektóre  z nich są przeznaczone wyłącznie dla kobiet, inne jedynie dla mężczyzn.  Uluru- najświętsze miejsce dla Aborygenów, w języku Anangu oznacza „miejsce zgromadzeń”. Według legendy, to właśnie tutaj rozpoczął się akt stworzenia świata. 
W ośrodku informacyjnym znjadującym się przy wjeździe do parku zaplaciliśmy po 25 dolarów,zapoznaliśmy się z geologią góry, jej fauną i florą. Zwiedziliśmy również muzuem kultury Aborygenów, w którym zaprezentowane są narzędzia oraz malarstwo rdzennych mieszkańców Australii.  Malarstwo odgrywało ważną rolę w kulturach aborygeńskich, jako forma zapisu wydarzeń, oddawania czci ojczystej ziemi i przekazywania pokoleniom sag o stworzeniu świata. Poznać masyw można w różny sposób. My przejechaliśmy górę dookoła by zobaczyć jej piękno ze wszystkich stron. Powala ona swoim soczystym kolorem i wielkością. Geolodzy  przypuszczają, że tylko 10 % całej góry wystaje ponad ziemię. 

Przez całą trasę nie mamy zasięgu, więc kontakt z naszym aniołem wyprawy- dh. Marysią jest niemożliwy. Znów 250 km i powrót do stacji gdzie paliwo kosztuje prawie 2 dolary i 200 km do  Alice Springs. Wieczorem dotarlismy do miasta krótka przejażdżka ,Mc Donalds w którym dzięki  WI-FI  przesyłamy tę relację.Pozdrawiamy wszystkich –trzymajcie kciuki!

hm. Iwona Waśkiewicz

Kosciuszko Run: Rowery razy dwa

Tegorocznemu biegowi górskiemu Kosciuszko Run towarzyszyła równie wyczynowa , a wczesniej niezapowiadana imprezka, która ze względu na swą niezwykłą  atrakcyjność może - kto wie - w przyszłosci zdobyć dużą popularność. Uczestniczyła w niej Aldona Kmieć, oficjalny fotograf Kościuszko Run. Oto jej wrażenia z jazdy i fotoreportaż:

Tak naprawdę to na rowery pojechaliśmy dwa razy.
Zaczęło się już w sobotę po południu. Już po biegu Kościuszki i robieniu zdjęć, emocje minęły, a Charlotte Pass opustoszało... Paweł Gospodarczyk, organizator biegu, sprowadził również dzień wcześniej 20 rowerów górskich z Jindabyne, które sobie leniwie i spokojnie stały na przyczepie, czekając na jakiekolwiek zainteresowanie z czyjejkolwiek strony...

Heniek Klocek, który wziął wcześniej rano udział w biegu Kosciuszki, Piotrek Tabarkiewicz, który jest w Australii od dwóch miesięcy oraz ja wzielismy 3 rowery i wybraliśmy się na wycieczkę po The Main Range Track, jeden z parogodzinnych szlaków (21.5km)  prowadzacych przez UNESCO Kościuszko Biosphere Reserve na Górę Kościuszki.
Była to najtrudniejsza trasa jaką ja osobiscie zrobiłam pod wzgledem wysiłku. Ze wzgledów bezpieczenstwa po prawie dwóch godzinach bylismy zmuszeni zawrócilić, żeby zdażyć wrócić do Charlotte Pass przed wieczorem i zimnym deszczem. Emocji nie zabrakło, szczególnie podczas przeprawiania się z rowerami przez dwie lodowate rzeki!



Nastepnęgo dnia... Niedziela rano 13 lutego, pada hasło:
"No to co? Jedziemy na rowery?!!"
I tak zaczęła się z kolei niedzielna wycieczka 9km - tym razem od początku do konca.

Uczestnicy:

Paweł Gospodarczyk z Melbourne VIC - organizator rowerów
Marta Petrasz z narzeczonym Arkiem Radtke mieszkajacy obecnie w Sydney NSW
Darek Paczynski z Sydney NSW
70-letnia Zigi Georges z Noosa Heads QLD
oraz
ja z Ballarat VIC (autor zdjęc)

Wjazd na Góre Kościuszki w 1.5 godz, promocyjne rozdawanie medali na szczycie i promowanie przyszłorocznego biegu Kosciuszki, fantastycznie słoneczna pogoda i dziesiątki usmiechniętych buzi uchwyconych na zdjęciach - tak pokrótce można opisać atmosferę jaka nam towarzyszyła już do konca.

Co nas najbardziej zainspirowalo? 70-letnia Zigi Georges, która pomimo swojego wieku oraz wzięcia udziału w biegu poprzedniego dnia, pokazała duch sportowy, którego każdy na świecie mógłby pozadrościć !

Wniosek? Jazda rowerem na szczyt Kosciuszki w przyszlym roku - OBOWIAZKOWA!


Tekst i zdjęcia: Aldona Kmieć

20 rowerów górskich leniwie i spokojnie stało na przyczepie, czekając na jakiekolwiek zainteresowanie z czyjejkolwiek strony...

...wybraliśmy się na wycieczkę po The Main Range Track.

Emocji nie zabrakło, szczególnie podczas przeprawiania się z rowerami przez dwie lodowate rzeki!

Nastepnęgo dnia..."No to co? Jedziemy na rowery?!!"

Wjazd na Górę Kościuszki w 1.5 godz !


Co nas najbardziej zainspirowalo? 70-letnia Zigi Georges