Ukraina za Czerwoną Linią

Fragment wystawy zdjęc rosyjskiego fotoreportera
Andrei Stenina (*) , który zginął w czasie wojny ukrainskiej
 w sierpniu br. Fot. screenshot

Chyba najlepszym symbolem obecnego załamania systemu ochrony praw człowieka i obywatela na Ukrainie – jest „afera” z wystawą „Ukraina za Czerwoną Linią”, pokazaną w warszawskim hotelu Victoria przy okazji kolejnego spotkania OBWE. Nie dość, że podczas dyskusji konferencyjnych starano się unikać wszelkich odniesień do katastrofy humanitarnej w Noworosji – to jeszcze postarano się usunąć wszelkie ślady zbrodni wojennych, dokonywanych przez armię ukraińską.

Paradoksalnie jednak, osiem miesięcy po Euromajdanie, pora na rozmowę o poszanowaniu praw człowieka na Ukrainie – jest wyjątkowo dobra. Pomimo bowiem cenzorskich zapędów „Gazety Wyborczej”, stacji telewizyjnych, czy samych zachodnich właścicieli stołecznego hotelu – na świecie poza Polską na jaw wychodzą kolejne fakty związane ze zbrodniami i naruszeniami podstawowych praw i wolności, dokonywanymi pod egidą władz kijowskich.

Znowu będziemy w Iraku...

Problemy z tzw. „Państwem Islamskim” w Iraku i Syrii są o wiele bardziej skomplikowane niż proste zrzucanie bomb nawet kierowanych laserowo. Zachód i nieskończenie bogate monarchie Zatoki Perskiej bombardując terrorystów zdecydowały się na skrócenie dystansu do sumy wszelkich możliwych strachów, ponieważ ci niebezpieczni ludzie mogą zaatakować cele w krajach należących do koalicji.

 Niestety to wszystko to znowu jest walka z objawami, a nie z przyczynami terroryzmu. Niszczenie organizacji terrorystycznych jest niesłychanie skomplikowane, jeżeli nie prowadzi się jej metodami o wiele bardziej brutalnymi od samych terrorystów. To może zabrzmieć przerażająco, ale niestety trzeba się zdecydować – czy godzimy się na zabijanie kobiet, starców i dzieci? Proszę się nie oburzać – tu nie chodzi o odpowiedzialność zbiorową, ale o realia – bomba nie wybiera, wybucha i giną ludzie. Izrael udręczony przez lata arabskiego terroryzmu dokonał takiego wyboru i każdy, kto go zaatakuje ma pewne jak to, że słońce wstaje rano, że na jego dom spadnie bomba lub wejdą do niego służby bezpieczeństwa, – jeżeli tylko jest tam broń. No, a że giną ludzie? Zawsze giną jacyś ludzie, – jeżeli jest wojna. Mamy prosty wybór, albo zabijać – licząc ofiary, albo w końcu będziemy mówili o walkach z islamskim terroryzmem w Wielkiej Brytanii, Francji i Norwegii.

"Ty, Miłość i Wiosna" - nowy koncert Adrii Nostalgii

Orkiestra Adria Nostalgia pod kierownictwem Adama Wąsiela zaprasza na nowy ekscytujący koncert zatytułowany” Ty, Miłość i Wiosna” w sali koncertowej „Music Workshop” Sydney Conservatorium of Music, 25 października. Bumerang Polski ma do rozlosowania podwójny bilet na koncert.

 Miłośnikom rozrywkowej muzyki amerykańskiej lat 30-tych wykonawcy zaprezentują utwory takich artystow jak Cole Portera (niezapomniane dzieła „It’s De-Lovely”, „Night and Day” i „You’re the Top”) oraz Irvinga Berlina i jego majestatryczne „Puttin’ on the Ritz”, „Top Hat, White Tie and Tailos”, „Cheek to Cheek”. Dodatkowo zaprezentowane będą rytmiczne tanga Jerzego Petersburskiego i Henryka Warsa.

Koncert odbędzie się w sobotę, 25 października o godz. 16:30 w Sydeny Conservatorium of Music.

Polacy w Australii: Zofia Krzyszkowska-Kingsley

Zofia Krzyszkowska-Kingsley. Fot.K.Bajkowski

Zofia  Krzyszkowska-Kingsley, 84-letnia poznanianka  mieszka  w Sydney od 1959 roku. Tu niemal od początku zangażowała się w działalność polonijną a szczególnie w Polskiej Macierzy Szkolnej.  Dziś  w nagraniu wideo Bumeranga Polskiego opowiada o swoim życiu i pracy społecznej w Australii.

W Australii wyszła za Polaka. Tu urodziły się  jej dwie córki. Zadbała aby mówiły dobrze po polsku. Posylała je do polskiej szkoły. W Ashfield była przez ponad 10 lat przewodniczącą Komitetu Rodzicielskiego tamtejszej szkoły sobotniej. Była członkiem Komisji Oświaty Polonii Australijskiej, prowadziła kolonie letnie dla dzieci polskich na Bielanach. Potem pracowała  w Federacji Szkól Etnicznych, gdzie w latach 2004-2005 byla jej wiceprezeską.

Polish Christmas Festival w Sydney po raz 10.

O tym, że pierwszy weekend grudnia należy sobie rezerwować na udział w największej polskiej imprezie kulturalnej Nowej Południowej Walii, wiemy już od lat. Wiemy również, że tegoroczny Festiwal Bożonarodzeniowy odbędzie się w niedzielę, 7 grudnia.

Organizatorami imprezy jest ta sama grupa społeczników, którzy z prawdziwym sukcesem przygotowali poprzednie  Festiwale „Polish Christmas”.

W tym roku Polski Festiwal Świąteczny będzie jeszcze lepszy niż poprzednio! Jak informuje nas Wiesław Paździor, już zarezerwowane zostały stoiska z polskimi produktami spożywczymi. Będzie tych stoisk wiele – z pierogami, kiełbasą na gorąco, z plackami ziemniaczanymi i innymi polskimi przysmakami. Będą oczywiście polskie ciasta i pączki.

A dla tych, którzy wiedzą co polskie i co dobre, będzie także doskonale zaopatrzony ogródek piwny.

Na wielu rozstawionych wokół parku stoiskach będzie można zaopatrzyć się w ciekawe prezenty gwiazdkowe dla siebie, rodziny oraz polskich i niepolskich przyjaciół. Będą tam bowiem przedmioty rzemiosła artystycznego, będą obrazy, książki, ozdoby, kosmetyki oraz wiele innych atrakcyjnych towarów.

Rząd ocalenia partyjnego

Przedstawienie kandydatów do rządu Ewy Kopacz. Fot. Wikipedia (Platforma Obywatelska RP CC BY-SA 2.0 )

Lubię nowy rząd Ewy Kopacz. Jest chytry w konstrukcji i zabawny w składzie. Powstał nie dla Polski i Polaków, lecz dla rządzącej Platformy Obywatelskiej. Udowadnia, że to Polacy są dla tej partii, a nie partia dla Polaków.

Rację miał Michał Gradzki, pisząc na początku sierpnia br., że jedynym celem rządu Donalda Tuska było „trwanie”. Kiedy Tuska zabrakło, zmienił się premier, lecz nie priorytety rządu – trwanie. Po co trwać? By „być”. A po co „być”? By „trwać”! Nowy rząd, rząd Ewy Kopacz, też będzie jedynie trwał – nikt przytomny nie ma co do tego złudzeń. Będzie próbował trwać aż do wyborów parlamentarnych, czyli przez rok. To, co w nowym polskim gabinecie może szokować, to stopień kpiny z elektoratu czyli – narodu.

"Od Solidarności do Okrąglego Stołu" - wystawa w Sydney

Konsulat Generalny RP w Sydney serdecznie zaprasza  na otwarcie wystawy „Od Solidarności do Okrągłego Stołu”, w czwartek 2 października o godzinie 18.00 w Goethe Institut, 90 Ocean Street, Woollahra.

Wystawa zorganizowana przez Konsulat Generalny RP w Sydney prezentuje  najważniejsze wydarzenia, które odbyły się latach 80-tych ubiegłego wieku. Zebrane dokumenty, zdjęcia i plakaty przypominają o wizycie papieża Jana Pawła II w czerwcu 1979 roku, strajki pracowników i utworzenie Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność”, wzrost niezadowolenia społecznego i wprowadzenie stanu wojennego, a także spotkania Okrągłego Stołu i wygraną „Solidarności” w wyborach w 1989 roku, po których Rzeczypospolita Polska weszła na drogę  demokratycznych przemian.

Wstę wolny.

Złota siatka i zakodowane mistrzostwa

Polscy siatkarze mistrzami świata. Jak w eliminacjach, tak w finale pokonali Brazylię. Wcześniej 3:2, w finale 3:1. Efektownie, pewnie. Za Antigi, jak w dawnym pokoleniu – za Wagnera… Dzięki dzisiejszej reprezentacji przypomnianego…

 Drużyna świetna. Sportowo – jakby faszerowana dynamitem. Kapitalnie wyszkolona, zgrana, odporna na stres – w każdej z trudnych sytuacji, zawsze gotowa do ataku, albo kontrnatarcia. Prezentująca impet, ale też jakże często – okraszony na boisku uśmiechem. Napięcie a równocześnie luz. Pewność siebie, a nic z zarozumialstwa. Sportowa złość, a nic z histerii, gdy trudne chwile…A przecież takiego turnieju truchtem się nie przebiega…

Ładne obrazy. I spokojny trener. Też na swój sposób fenomen. W szkoleniu – debiut, a w debiucie – mistrz. Umiał p. Antiga dobrze dobrać ludzi do zespołu (tu np. – as nad asami, Mariusz Wlazły, przez kilka lat pomijany przez trenerów i zarząd wykonał życiowy koncert), potrafił ich zjednoczyć mentalnie i wydolnościowo świetnie przygotować.

Nominacja Franciszka: Dominikanin arcybiskupem Sydney

Sydnejski arcybiskup-elekt , Anthony Fisher. Fot. ACBC

Papież Franciszek ogłosił  w czwartek nominację 54-letniego dominikanina, biskupa Parramatty, Anthonego Fishera na metropolitę Sydney.  Nowy arcybiskup sydneyjski zajmie miejsce najbardziej wpływowego  hierarchy katolickiego w Australii, kard. George’a Pella, mianowanego kilka miesięcy temu prefektem  watykańskiego Sekretariatu ds. Ekonomicznych.

Anthony Fisher urodził się w Sydney w 1960 roku. Na tutejszym uniwersytecie studiował historię i prawo, a potem pracował jako prawnik w jednej z australijskich firm.

W 1985 roku wstąpił do dominikanów. Przygotowywał się do kapłaństwa w Melbourne, gdzie skończył studia teologiczne. Przez pewien czas zajmował się sprawami imigrantów i uchodźców w ośrodku badań społecznych w sydnejskiej dzielnicy Kings Cross. 14 września 1991 roku przyjął święcenia kapłańskie.

Dalsze studia zwieńczył doktoratem z bioetyki na uniwersytecie w Oxfordzie. W latach 1995-2000 był wykładowcą na Australijskim Uniwersytecie Katolickim. Przez kolejne trzy lata kierował Instytutem ds. Małżeństwa i Rodziny im. Jana Pawła II w Melbourne. Do dziś pozostaje profesorem teologii moralnej i bioetyki w tym właśnie Instytucie.

Medialny kac ukraiński

Fot. FreeDigitalPhotos.net

Media w Polsce, ale także i liczne na Zachodzie nie bardzo mogą się pozbierać po ostatnich wydarzeniach na Ukrainie.
Najpierw dostały mentalnego kociokwiku z powodu wymuszonego przez prezydenta Putina na prezydencie Poroszence - rozejmu między walczącymi stronami w wojnie domowej. Nieco wcześniej dostawały histerii z powodów rosyjskich konwojów z pomocą humanitarną dla wschodnich regionów Ukrainy.

 Putin - gołąbkiem pokoju? To było już za wiele dla mediów, które od miesięcy uprawiały na kanwie wydarzeń ukraińskich antyrosyjską propagandę, wmawiając światu, iż to Rosja napadła na Ukrainę, że ”zielone ludziki” walczą z „terrorystami” ramię w ramię przeciwko „europejskim” i „demokratycznym” władzom z Kijowa.
Potem dobiło je podpisanie układu stowarzyszeniowego z UE na warunkach, o jakie zabiegał wygnany z Ukrainy prezydent Janukowicz. W międzyczasie szczyt NATO nie spełnił oczekiwań Kijowa i armia Ukrainy nie dostała upragnionej broni i wojskowego wyposażenia ofensywnego.