Generał Zbigniew Ścibor Rylski

Gen. bryg. Zbigniew Ścibor Rylski
Fot. Maciej Nędzyński/DKS MON (Wikimedia commons)

Trzy lata temu zmarł generał Zbigniew Ścibor Rylski (1917-2018) Miałem wielki zaszczyt go poznać i kilka razy uścisnąć dłoń i wymienić kilka myśli.

Prawo i Sprawiedliwość jako jeden z fundamentów swojej polityki historycznej obrało Powstanie Warszawskie. Sympatycy tej formacji wielokrotnie w dyskusjach używali argumentu – “nie masz prawa źle mówić o Powstaniu bo to świętość” Ja uważam inaczej – że należy pochodzić z najwyższym szacunkiem do Powstańców, a jednocześnie potępiać tych co doprowadzili do bezsensownej rzezi.

Paradoksem jest to że działacze tej formacji, ich dziennikarze i będący w ich rękach IPN wylewał najgorsze rzygowiny na starych i zasłużonych Powstańców. Wszyscy pamiętamy prowokacyjną “listę Macierewicza” i zamieszczone na niej nazwisko prof. Wiesława Chrzanowskiego (1923-2012). Wszyscy pamiętamy jak potraktowano w jednym z kolorowych pism propagandowych prof. Witolda Kieżuna (1922-2021).

Szczeciński finał bałtyckich regat „Żagle 21”

 Dar Młodzieży na Wałach Chrobrego w Szczecinie

Finał tegorocznych regat "Żagle 21" miał miejsce w sobotę, 31 lipca w Szczecinie, po sześciotygodniowej rywalizacji na trasie liczącej ok. 500 mil morskich. Uroczyste rozdanie nagród i statuetek odbyło się na pokładzie Daru Młodzieży. Nagrody kapitanom i przedstawicielom załóg przekazał prezydent Szczecina Piotr Krzystek.

W tegorocznej rywalizacji regatowej wzięło udział zdecydowanie mniej jednostek niż to było w latach minionych. I tylko 19  zostało pozytywnie sklasyfikowanych. Oprócz nagród dla najszybszych były także klasyfikacje w zupełnie nieoczywistych kategoriach. I tak dowiedzieliśmy się np., która załoga była najbardziej zapracowana, czyli miała największą ilość alarmów. Liczyła się w tym przypadku suma ilości stawiania żagli, refowania i zwrotów przez sztag lub rufę. Dowiedzieliśmy się również, na której jednostce największy procent żeglarzy przeszedł chorobę morską.

Obóz narodowy wobec Powstania Warszawskiego

Żołnierze “endeckiego” baonu NOW-AK “Gustaw”
Fot. archiwum

 Przypominamy opracowanie Jana Engelgarda na temat stosunku obozu narodowego do powstania warszawskiego. Tekst z 2008 roku ukazał się w zbiorze “W imię czego ta ofiara? Obóz narodowy wobec Powstania Warszawskiego”.

Twórcy Narodowej Demokracji – Roman Dmowski, Jan Ludwik Popławski i Zygmunt Balicki – w swoich pracach sformułowali niezwykle krytyczną ocenę tzw. ideologii powstańczej. Dmowski uznawał XIX-wieczny obóz powstańczy za „międzynarodową filię ogólnoeuropejskiego demokratyzmu”[1].

W późniejszej publicystce innych przedstawicieli obozu narodowego krytyka powstań stawała się coraz ostrzejsza, motywowana dodatkowo walką polityczną z obozem Józefa Piłsudskiego, w którym dostrzegano kontynuatora ideologii powstańczej. To właśnie obawa przed powtórzeniem tragedii przegranego powstania była decydującą motywacją dla obozu narodowego, by przeciwstawić się akcji politycznej PPS w latach 1904-1906 i potem Józefowi Piłsudskiemu w roku 1914.

Premier Morrison: Wolność po 80% zaszczepionych Australijczyków

 Premier Australii Scott Morrison podczas sobotniego wywiadu w radiu talkback odniósł się do rozpowszechnianych  dzikich teorii spiskowych i zachęcał Australijczyków, aby podążali za naukowo wspieranymi poradami medycznymi – a nie fałszywymi ekspertami z Facebooka.

Premier ujawnił, że lockdowny będą odwoływane, a granice międzynarodowe zostaną ponownie otwarte w momencie, gdy 80 procent kwalifikujących się Australijczyków zostanie w pełni zaszczepionych przeciwko Covid-19.

Morrison powiedział, że ma nadzieję osiągnąć porozumienie w celu zachęcania ludności do zaszczepienia się, ponieważ fala wahań dotyczących szczepionek wciąż utrzymuje się, a pozbawieni praw obywatele wychodzą na ulice w protestach przeciwko lockdownowi.

„Poddając się szczepieniu, każdego dnia zbliżasz się o krok do przywrócenia nam normalnego stanu życia, gdy otacza nas wciąż Covid-19” – powiedział 2 GB w sobotę rano.

Gospodarz. Rzecz o Edwardzie Gierku

I sekretarz KC PZPR, Edward Gierek
 i przewodniczący PAX, Bolesław Piasecki
Fot. archiwum 

 W kolejną rocznicę śmierci Edward Gierka patrzę na zdjęcie, w którym ściska on dłoń Bolesława Piaseckiego. Politycy wyraźnie mierzą się wzrokiem, ewidentnie wykonali przed chwilą tradycyjną dominacyjną grę przy podawaniu ręki, a z oddalenia wysunięty z szeregu oficjeli przygląda się temu w zadumie gen. Jerzy Ziętek. Czy jednak oczy Gierka skierowane na przewodniczącego PAX-u faktycznie mówiły „Znaczy, kolego Bolesławie, znaczy rozumiemy się?”.

 

Ślepa uliczka PRL

 

Nie, nie rozumieli się. Piasecki chciał wciągnięcia narodu w realizację celów państwowych - Gierkowi wystarczyło posłuszeństwo narodu wobec bezideowego zarządu nad państwem. Poza poziomem emocji trudno być więc fanem Edwarda Gierka (jak i zresztą jakimś nadzwyczajnym jego przeciwnikiem). Figura ta rośnie wraz z oddalaniem się w czasie, już nie tylko sentymentem tych, którzy swoją młodość przeżyli w latach 70-tych, ale też i tych starających się znaleźć dziś taki punkt odniesienia dla obrony Polski Ludowej, który byłby zrozumiały i we współczesnym społeczeństwie.  W rzeczywistości jednak gierkizm był ślepą uliczką PRL, ówczesną odmianą wizji ciepłej wody w kranie, wzięciem tego wszystkiego w za duży cudzysłów, za mocnym mruganiem, za dalekim odejście od Bloku, zbyt silnym zażenowaniem choćby z powodu geopolitycznych konieczności itd. Sam zmysł państwowy Gospodarza to za mało, by to zrównoważyć. Niestety, ale to Gomułka miał rację podsumowując swego następcę:

 - Tragiczna postać? 

 - Żałosna, nie tragiczna...!