"The Best of Tadeusz Drozda" w Sydney

 - To, że nie ma mnie w telewizji, nie oznacza, że umarłem – mówi w sierpniowym wywiadzie dla Polskiej Agencji Prasowej  Tadeusz Drozda. Satyryk, który przez długie lata był jednym z najpopularniejszych w Polsce, występuje teraz na scenie przed żywą publicznością i w  internecie. Obecnie jest w Australii. W najbliższy weekend wystąpi przed polonijną publicznością,  świętując swoje 40-lecie działalności artystycznej - w Ashfield i Bankstown.

 - Gdzie się pan podziewa? Co się z panem stało?- pyta dziennikarz PAPu. A Tadeusz Drozda odpowiada:  Żyję w podziemiu, które sam sobie wymyśliłem. Tradycją życia w Polsce jest chowanie się przed czymś. Jesteśmy idealni w partyzantce. Ja jestem takim partyzantem. Zostałem wykluczony z oficjalnego obrotu z prostej przyczyny. Kiedyś wymyśliłem takie stanowisko, jak dyżurny satyryk kraju (to również tytuł programu rozrywkowego emitowanego w Polsacie w latach 1995-2001). Jako satyryk walczyłem o to, żeby było lepiej. Ale nie przewidziałem, że ta działalność okaże się skuteczna. Powoli, powoli dzięki moim i innych satyryków staraniom, w kraju było coraz lepiej, aż w końcu doczekaliśmy momentu, że jest dobrze.  A teraz jest już genialnie. Sześć lat temu, ówczesny prezes telewizji, Bronisław Wildstein uznał, że satyryk w telewizji w ogóle jest niepotrzebny. Jak pan dzisiaj widzi, teraz żadnych satyryków nie ma, może z wyjątkiem polityków.

Widziane z Canberry: Pogotowie antyterrorystyczne

Prawdopodobnie jeszcze w tym tygodniu dowiemy się kiedy Australia ponownie weźmie większy udział w nowej, już trzeciej wojnie w Iraku. Tym razem - z dnia na dzień mocniejszymi, nieraz doskonale uzbrojonymi w broń porzuconą przez regularne wojska Iraku bądź pochodzącymi z anty-reżimowych "dżichadzistów" w Syrii oddziałami ekstremistycznych islamiskich bojówkarzy IS, ISIL itd.

 

Federalny premier Tony Abbott właśnie powrócił do Australii po udanym pobycie w Stanach Zjednoczonych  podczas którego m. in. wziął czynny udział w obradach Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych (ONZ) w Nowym Jorku oraz - często wraz z australijską minister spraw zagranicznych Julie Bishop, która przewodniczyła obradom Rady podczas dobiegającego końca rotacyjnego australijskiego przesowania -  odbył szereg rozmów z amerykańskim prezydentem Barrackiem Obamą i innymi przywódcami ponownie, już po raz trzeci, montowanej interwencyjnej "koalicji chętnych". Przemawiał na sesjach Rady Bezpiecześtwa i Ogólnego Zgromadzenia ONZ. Oprócz prezydenta Obamy rozmawiał z, kluczowymi członkami amerykańskiej federalnej administracji oraz szeregiem premierów i szefów państw wielu krajów uczestniczących w obradach ONZ. Teraz premier Abbott (który po powrocie do Canberry wysłał do mnie wypowiedź na temat swego udziału w obradach ONZ (*)  przewodniczy obradom prezydium federalnego rządu i rządowego Narodowego Komitetu Bezpieczeństwa mającymi ustalić konkretne ramy zbrojnego udziału Australii w walkach w Iraku. Sytuacja jest niezwykla złożona, obfitująca w wewnętrznie konfliktowe zagadnienia. Wymaga analitycznego omówienia.  Na razie streszczę najbardziej istotne niedawne wydarzenia w tej dziedzinie.

"Ida" - jeden z największych sukcesów w historii polskiego kina

"Ida" - polski kandydat do Oscara. Fot.LSzymanski/PAP

Jeden z największych sukcesów w historii naszego kina - tak Polski Instytut Sztuki Filmowej określa "Idę". Obraz Pawła Pawlikowskiego we Francji obejrzało 500 tys. widzów, a prawie drugie tyle w USA. Pokazywano go też m.in. w Argentynie, Japonii, Australii i Nowej Zelandii.

"Ida", wybrana na polskiego kandydata do Oscara w kategorii obraz nieanglojęzyczny, trafiła do kinowej dystrybucji w prawie 60 krajach. Wprowadzono ją do programów ok. 50 festiwali, ostatnio - wymienia producentka filmu Ewa Puszczyńska - w Sarajewie w Bośni i Hercegowinie (20. edycja Sarajevo Film Festival, 15-23 sierpnia) i chorwackim mieścieZadar (5. Avvantura Festival-Film Forum Zadar, 23-29 sierpnia). W październiku będzie prezentowana na izraelskim festiwalu w Hajfie (30. Haifa International Film Festival, 9-18 października).

Ukraina za Czerwoną Linią

Fragment wystawy zdjęc rosyjskiego fotoreportera
Andrei Stenina (*) , który zginął w czasie wojny ukrainskiej
 w sierpniu br. Fot. screenshot

Chyba najlepszym symbolem obecnego załamania systemu ochrony praw człowieka i obywatela na Ukrainie – jest „afera” z wystawą „Ukraina za Czerwoną Linią”, pokazaną w warszawskim hotelu Victoria przy okazji kolejnego spotkania OBWE. Nie dość, że podczas dyskusji konferencyjnych starano się unikać wszelkich odniesień do katastrofy humanitarnej w Noworosji – to jeszcze postarano się usunąć wszelkie ślady zbrodni wojennych, dokonywanych przez armię ukraińską.

Paradoksalnie jednak, osiem miesięcy po Euromajdanie, pora na rozmowę o poszanowaniu praw człowieka na Ukrainie – jest wyjątkowo dobra. Pomimo bowiem cenzorskich zapędów „Gazety Wyborczej”, stacji telewizyjnych, czy samych zachodnich właścicieli stołecznego hotelu – na świecie poza Polską na jaw wychodzą kolejne fakty związane ze zbrodniami i naruszeniami podstawowych praw i wolności, dokonywanymi pod egidą władz kijowskich.

Znowu będziemy w Iraku...

Problemy z tzw. „Państwem Islamskim” w Iraku i Syrii są o wiele bardziej skomplikowane niż proste zrzucanie bomb nawet kierowanych laserowo. Zachód i nieskończenie bogate monarchie Zatoki Perskiej bombardując terrorystów zdecydowały się na skrócenie dystansu do sumy wszelkich możliwych strachów, ponieważ ci niebezpieczni ludzie mogą zaatakować cele w krajach należących do koalicji.

 Niestety to wszystko to znowu jest walka z objawami, a nie z przyczynami terroryzmu. Niszczenie organizacji terrorystycznych jest niesłychanie skomplikowane, jeżeli nie prowadzi się jej metodami o wiele bardziej brutalnymi od samych terrorystów. To może zabrzmieć przerażająco, ale niestety trzeba się zdecydować – czy godzimy się na zabijanie kobiet, starców i dzieci? Proszę się nie oburzać – tu nie chodzi o odpowiedzialność zbiorową, ale o realia – bomba nie wybiera, wybucha i giną ludzie. Izrael udręczony przez lata arabskiego terroryzmu dokonał takiego wyboru i każdy, kto go zaatakuje ma pewne jak to, że słońce wstaje rano, że na jego dom spadnie bomba lub wejdą do niego służby bezpieczeństwa, – jeżeli tylko jest tam broń. No, a że giną ludzie? Zawsze giną jacyś ludzie, – jeżeli jest wojna. Mamy prosty wybór, albo zabijać – licząc ofiary, albo w końcu będziemy mówili o walkach z islamskim terroryzmem w Wielkiej Brytanii, Francji i Norwegii.

"Ty, Miłość i Wiosna" - nowy koncert Adrii Nostalgii

Orkiestra Adria Nostalgia pod kierownictwem Adama Wąsiela zaprasza na nowy ekscytujący koncert zatytułowany” Ty, Miłość i Wiosna” w sali koncertowej „Music Workshop” Sydney Conservatorium of Music, 25 października. Bumerang Polski ma do rozlosowania podwójny bilet na koncert.

 Miłośnikom rozrywkowej muzyki amerykańskiej lat 30-tych wykonawcy zaprezentują utwory takich artystow jak Cole Portera (niezapomniane dzieła „It’s De-Lovely”, „Night and Day” i „You’re the Top”) oraz Irvinga Berlina i jego majestatryczne „Puttin’ on the Ritz”, „Top Hat, White Tie and Tailos”, „Cheek to Cheek”. Dodatkowo zaprezentowane będą rytmiczne tanga Jerzego Petersburskiego i Henryka Warsa.

Koncert odbędzie się w sobotę, 25 października o godz. 16:30 w Sydeny Conservatorium of Music.

Polacy w Australii: Zofia Krzyszkowska-Kingsley

Zofia Krzyszkowska-Kingsley. Fot.K.Bajkowski

Zofia  Krzyszkowska-Kingsley, 84-letnia poznanianka  mieszka  w Sydney od 1959 roku. Tu niemal od początku zangażowała się w działalność polonijną a szczególnie w Polskiej Macierzy Szkolnej.  Dziś  w nagraniu wideo Bumeranga Polskiego opowiada o swoim życiu i pracy społecznej w Australii.

W Australii wyszła za Polaka. Tu urodziły się  jej dwie córki. Zadbała aby mówiły dobrze po polsku. Posylała je do polskiej szkoły. W Ashfield była przez ponad 10 lat przewodniczącą Komitetu Rodzicielskiego tamtejszej szkoły sobotniej. Była członkiem Komisji Oświaty Polonii Australijskiej, prowadziła kolonie letnie dla dzieci polskich na Bielanach. Potem pracowała  w Federacji Szkól Etnicznych, gdzie w latach 2004-2005 byla jej wiceprezeską.

Polish Christmas Festival w Sydney po raz 10.

O tym, że pierwszy weekend grudnia należy sobie rezerwować na udział w największej polskiej imprezie kulturalnej Nowej Południowej Walii, wiemy już od lat. Wiemy również, że tegoroczny Festiwal Bożonarodzeniowy odbędzie się w niedzielę, 7 grudnia.

Organizatorami imprezy jest ta sama grupa społeczników, którzy z prawdziwym sukcesem przygotowali poprzednie  Festiwale „Polish Christmas”.

W tym roku Polski Festiwal Świąteczny będzie jeszcze lepszy niż poprzednio! Jak informuje nas Wiesław Paździor, już zarezerwowane zostały stoiska z polskimi produktami spożywczymi. Będzie tych stoisk wiele – z pierogami, kiełbasą na gorąco, z plackami ziemniaczanymi i innymi polskimi przysmakami. Będą oczywiście polskie ciasta i pączki.

A dla tych, którzy wiedzą co polskie i co dobre, będzie także doskonale zaopatrzony ogródek piwny.

Na wielu rozstawionych wokół parku stoiskach będzie można zaopatrzyć się w ciekawe prezenty gwiazdkowe dla siebie, rodziny oraz polskich i niepolskich przyjaciół. Będą tam bowiem przedmioty rzemiosła artystycznego, będą obrazy, książki, ozdoby, kosmetyki oraz wiele innych atrakcyjnych towarów.

Rząd ocalenia partyjnego

Przedstawienie kandydatów do rządu Ewy Kopacz. Fot. Wikipedia (Platforma Obywatelska RP CC BY-SA 2.0 )

Lubię nowy rząd Ewy Kopacz. Jest chytry w konstrukcji i zabawny w składzie. Powstał nie dla Polski i Polaków, lecz dla rządzącej Platformy Obywatelskiej. Udowadnia, że to Polacy są dla tej partii, a nie partia dla Polaków.

Rację miał Michał Gradzki, pisząc na początku sierpnia br., że jedynym celem rządu Donalda Tuska było „trwanie”. Kiedy Tuska zabrakło, zmienił się premier, lecz nie priorytety rządu – trwanie. Po co trwać? By „być”. A po co „być”? By „trwać”! Nowy rząd, rząd Ewy Kopacz, też będzie jedynie trwał – nikt przytomny nie ma co do tego złudzeń. Będzie próbował trwać aż do wyborów parlamentarnych, czyli przez rok. To, co w nowym polskim gabinecie może szokować, to stopień kpiny z elektoratu czyli – narodu.

"Od Solidarności do Okrąglego Stołu" - wystawa w Sydney

Konsulat Generalny RP w Sydney serdecznie zaprasza  na otwarcie wystawy „Od Solidarności do Okrągłego Stołu”, w czwartek 2 października o godzinie 18.00 w Goethe Institut, 90 Ocean Street, Woollahra.

Wystawa zorganizowana przez Konsulat Generalny RP w Sydney prezentuje  najważniejsze wydarzenia, które odbyły się latach 80-tych ubiegłego wieku. Zebrane dokumenty, zdjęcia i plakaty przypominają o wizycie papieża Jana Pawła II w czerwcu 1979 roku, strajki pracowników i utworzenie Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność”, wzrost niezadowolenia społecznego i wprowadzenie stanu wojennego, a także spotkania Okrągłego Stołu i wygraną „Solidarności” w wyborach w 1989 roku, po których Rzeczypospolita Polska weszła na drogę  demokratycznych przemian.

Wstę wolny.