John Lander: USA przygotowują Australię do wojny z Chinami

 USA przygotowują Australię do wojny z Chinami, twierdzi były dyplomata John Lander.  Nowe niezwykłe twierdzenie, podchwycone przez Chiny, zakłada, że ​​Australia jest „ustawiona” przez Stany Zjednoczone jako część „strategicznej pułapki”.

„Stany Zjednoczone nie przygotowują się do wojny z Chinami . 
Stany Zjednoczone przygotowują Australię do wojny z Chinami”.

Pekin wykorzystał słowa byłego dyplomaty, aby przedstawić Australię jako „Ukrainę” Azji Południowo-Wschodniej.

Przemysław Piasta: Is fecit, cui prodest

 We wtorek doszło do wycieków z gazociągów Nord Stream 1 i Nord Stream 2. „Nie ma wątpliwości, że były to eksplozje” – powiedział sejsmolog, wykładowca w szwedzkiej Narodowej Sieci Sejsmicznej Bjorn Lund, cytowany przez agencję informacyjną Reuters. Zatem prawdopodobieństwo wypadku losowego jest tutaj dość niskie.

Zdaje się, że opinię tą podziela były minister spraw zagranicznych Radek Sikorski. W mediach społecznościowych skomentował sprawę słowami: „Thank you, USA”. Po czym w polskojęzycznym internecie rozpoczęła się rytualna burza w szklance wody. No bo jak to? – przecież niemożliwością jest by największa światowa demokracja, imperium dobra a zarazem nasza wielka (choć jednostronna) miłość, w relacjach z innymi państwami dopuszczała się działań niegodnych. Ba, zgoła terrorystycznych. Winna inkryminowanego zdarzenia rzecz jasna musi być Rosja, która w przeciwieństwie do umiłowanej Ameryki, jest imperium zła, tworem samego Szatana. Zaś fakt, że wysadzenie własnego gazociągu byłoby zwyczajnie głupie, nie ma najmniejszego znaczenia. W końcu tezę tą głoszą ci sami ludzie, którzy uparcie twierdzili, że Rosjanie sami ostrzeliwali elektrownię atomową, którą wcześniej zajęli.

Dlaczego Amerykanom tak potrzebna jest wojna na Ukrainie?

 W skrócie: największym wrogiem amerykańskiego miru są Chiny i Rosja. Wojna na Ukrainie ma niszczyć Rosję, tego słabszego gospodarczo przeciwnika – lecz przede wszystkim jest testem przed zastosowaniem tego samego scenariusza w walce z Chinami.

Tam rolę Ukrainy ma odegrać Tajwan. Tam również cały czas obecni są amerykańscy doradcy wojskowi i polityczni, dostarczana jest amerykańska broń, budowane są kolejne bazy wojskowe, w których są obecni także amerykańscy żołnierze. Prezydent Tajwanu Tsai Ing-wen potwierdziła obecność wojsk amerykańskich na wyspie. „Zagrożenie ze strony Chin rośnie każdego dnia” – ostrzegła w wywiadzie dla CNN. „Duża sprzedaż broni i wizyty urzędników amerykańskich wzmocniły międzynarodową pozycję Tajwanu” – czytamy na stronie CNN.

Czy Europa może istnieć bez Rosji? Rozmowa z prof. Bieleniem

 Niestety, demokracja nie jest możliwa w systemie międzynarodowym. Po prostu, jako państwa różnimy się swymi potencjałami i istnieje raczej swoisty „porządek dziobania” - uważa prof. Stanisław Bieleń.

Z wybitnym polskim politologiem specjalizującym się w problematyce tożsamości w stosunkach międzynarodowych, polityce zagranicznej Rosji, międzynarodowej roli mocarstw, strategiach i stylach w negocjacjach międzynarodowych rozmawiał Jarosław Augustyniak.

Stanisław Lewicki: Czy sankcjami można pokonać Rosję?

Ilustration Morning Invest screenshot

Zachód uważa, że sankcje gospodarcze będą skuteczne wobec Rosji i zmuszą ją do postępujących ustępstw, które dalej zamienią się w całkowite podporządkowanie. Tymczasem to sankcjonowanie, które formę bardziej ostrą przybrało od 2014 roku, nie daje oczekiwanych rezultatów. Ostatnio zaś coraz większe straty ponoszą gospodarki krajów Zachodu pozbawione źródła tanich rosyjskich surowców, jak też zysków działających do tej pory w tym kraju swoich korporacji. Jednocześnie drastycznie spadł import zachodnich towarów do Rosji oraz skończył się wielki transfer legalnych i nielegalnych zasobów rosyjskich oligarchów, którzy obawiają się sankcji i konfiskat  dotykających ich obecnie w krajach zachodnich.

Szczególnie podatna na straty, głównie za sprawą własnej dotychczasowej polityki, jest gospodarka Niemiec i ogólnie EU. Widać to to wskaźnikach. Okazało się, że skończył się dodatni bilans w zagranicznym handlu Niemiec. Po raz pierwszy od roku 2003 zanotowano ujemną wartość bilansu. A wiadomo, że wielka nadwyżka na tym rachunku była podstawą siły Niemiec w polityce europejskiej i światowej.  Podobnie rzecz wygląda dla Unii traktowanej jako całość. Za kwiecień tego roku odnotowano deficyt o wielkości prawie 44 mld euro, czyli najwięcej od powstania Unii.