Prof. Stanisław Bieleń: Język wojny

Graf. Polityka Realna

 Niedawne informacje „New York Times” o dwunastu tajnych bazach CIA na Ukrainie, z których szpiegowano Rosję, nie są bynajmniej przedmiotem zainteresowania i komentarzy polskich polityków, którzy uparcie wierzą w niczym „niesprowokowaną” napaść tego wrogiego państwa na „niewinnego” sąsiada.

Wielu Polaków rozumie powagę sytuacji, ale niewiele może zdziałać. Sporo ludzi po prostu jest obojętnych, lekceważy niebezpieczeństwo albo z powodu psychologicznego „wypierania”, albo zastraszenia. Ci, którzy dostrzegają prawdziwe, acz ukrywane intencje władz, odpowiedzialnością za obecny stan wojny nadal obarczają wyłącznie Putina. Nawet gdy sami Amerykanie zaczynają ujawniać informacje o swojej współwinie i współodpowiedzialności, liderzy polityki i funkcjonariusze mediów zachowują się niczym „barany wiedzione na rzeź”, do ostatniej chwili ufając swoim „panom” znad Wisły, Dniepru, Sprewy, Sekwany, Tamizy i Potomaku.

Przemysław Piasta: Nie będę ginął za Krym

 „Wczoraj przy obchodach drugiej rocznicy wojny na Ukrainie powiedziałem, że strategia Zachodu w wojnie na Ukrainie zawiodła. Zadałem pytanie jaka będzie następna odpowiedź Zachodu. Albo dojdzie do całkowitej eskalacji napięcia i dalszego bezgranicznego wsparcia wojskowego i finansowego dla Ukrainy, chociaż zdaję sobie sprawę, że za rok, dwa będziemy w tym samym miejscu co teraz. Albo Zachód przedstawi konkretny plan pokojowy. Nie bądźmy naiwni, że to pierwsze jest słuszne (…).

Informacje, o których mamy porozmawiać przyprawiają o dreszcze. Dlatego też, muszę porozmawiać z siłami bezpieczeństwa, wywiadu i politycznymi władzami państwa (…). Jednak mam absolutną pewność co do jednej rzeczy. Nawet jeśli moja postawa miałaby mnie kosztować utratę stanowiska premiera, zrobię wszystko, aby zapobiec bezpośredniemu udziałowi słowackich żołnierzy w wojnie na Ukrainie” – powiedział w poniedziałek w krótkim przemówieniu premier Słowacji Robert Fico.

Prof. Stanisław Bieleń: „Lunatycy” wojny

Szymon Hołownia: "Wgnieciemy Putina w ziemię".
(z przemówienia w Kielcach, 17.02.2023)
Fot. printscreen z analizy Leszka Sykulskiego YT

W dzisiejszej Polsce dzieją się rzeczy przedziwne. W imię wygrania wojny Ukrainy z Rosją nowa ekipa rządząca staje się jeszcze bardziej gorliwa niż jej poprzednicy w nawoływaniu do zbrojeń i zaangażowania potencjału całej Europy w tym tragicznym starciu.

Nawet minister obrony Władysław Kosiniak-Kamysz, mający opinię rozumnego polityka, stawia na najwyższe ryzyko konfrontacji, choć nie ma ku temu obiektywnych przesłanek. Sam zresztą przyznaje, że Polska nie ma żadnej strategii bezpieczeństwa. Komu zatem potrzebna jest wojna? Jakie cele przyświecają Polsce w jej przygotowaniach? Czy chodzi o straszenie i odstraszanie Rosji, czy też narzucenie sojusznikom w NATO przez Stany Zjednoczone wielkiej awantury wojennej?

Wolność dla Juliana Assange

Julia Assange. Fot Wikipedia

Julian Assange jest założycielem i redaktorem naczelnym witryny internetowej WikiLeaks, która publikowała miliony stron dokumentów rządowych, bankowych i korporacyjnych, ujawniających afery wojenne, przekręty finansowe i spiskowe knowania globalistów.

Assange swój talent informatyczno-hakerski, który pozwoliłby mu włamywać się bez trudu na konta bankowe, skierował w zupełnie inną stronę.  John Pilger, niedawno zmarły legendarny niezależny dziennikarz i filmowiec, w 2018 roku napisał: „Kiedy po raz pierwszy spotkałem Juliana Assange’a ponad dziesięć lat temu, zapytałem go, dlaczego założył WikiLeaks. Odpowiedział:  „Przejrzystość i odpowiedzialność to kwestie moralne, które muszą być istotą życia publicznego i dziennikarstwa”.

Wywiad stulecia. Carlson pyta Putina

Nie uważam, żeby tytuł tego artykułu był przesadzony. Tucker Carlson był pierwszym od dwóch lat zachodnim dziennikarzem, który przeprowadził wywiad z Prezydentem Rosji. Samo przeprowadzenie wywiadu, to jedno, natomiast zasięgi Tuckera Carlsona są tak duże, że media mainstreamowe mogą jedynie atakować osobę tego odważnego dziennikarza, zakłamując przy tym treść wywiadu – czyli klasyka dzisiejszej pseudożurnalistyki made in Davos. Ten dwugodzinny wywiad pozwoli spojrzeć w inny sposób na sprawę wojny na Ukrainie, przede wszystkim tym, którzy tę wojnę finansują – zachodnim płatnikom podatków.

Rusofobom zaleciłbym więcej kreatywności. Takie pojęcia jak „kremlowski troll”, „ruskie onuce” dawno się już zdewaluowały i śmieszą tych, których nie są w stanie obrazić. Sam fakt publikowania tego wywiadu jest próbą przedstawienia sposobu widzenia tych spraw przez drugą stronę konfliktu. Czy odbiorca się z tymi treściami zgadza, czy nie jest sprawą wyłącznie odbiorcy. Cenzurowanie takich wywiadów jest objawem faszystowskich tendencji przez tych, którzy głoszą walkę z faszyzmem.