Łukasz Jastrzębski: Patriotyzm rozumny czy szaleńczy?

Nie sprawdziły się w czasie wojny elity wywodzące się z kręgów sanacyjnych i rządu londyńskiego, co widać było po tragedii powstania w Warszawie (1944). Umiały one tylko ulec romantycznemu nastrojowi ulicy. Ich nieodpowiedzialna polityka, jak najbardziej w ich oczach „patriotyczna” doprowadziła do arcyzbrodni.

Na bezsensowną śmierć i kalectwo poszło wtedy 40 000 żołnierzy – w tym najbardziej ofiarni najlepiej wykształceni młodzi Polacy. Wysłali oni na śmierć dzieci! Zginęło 200 000 naszych rodaków, a stolicę zmieniono w kupę zgliszczy i gruzów. Przepadły skarby kultury narodowej – nasze zabytki, infrastruktura, przemysł, księgozbiory. Uczynili to w imię źle pojętego „patriotyzmu”. Bo to piękne uczucie bez rozumu może być bardzo szkodliwe a nawet zbrodnicze. Dlatego tak ważne jest by patriotyzm był pojmowany rozumem a nie tylko sercem, tak jak tego uczy szkoła myślenia narodowo-demokratycznego.

Covid-19: 5 milionów zgonów, a może dwa razy więcej

Data: Worldometers

 Ilość zgonów  związanych  z COVID-19 na całym świecie przekroczyła w piątek  liczbę 5 milionów – według oficjalnych  danych Worldometers. To mniej więcej 10 procent  liczby zgonów, które każdego roku w skali globu notuje się z powodu innych przyczyn.  Ponad połowa ofiar pandemii koronawirusa, która ogłoszona przez WHO z początkiem marca ubieglego roku ogarnęla cały świat,  pochodzi z USA, Brazylii, Indii, Meksyku, Rosji i Peru. Prawdziwa liczba zgonów wg naukowców może być jednak dwa razy większa od oficjalnej.

Niestety liczba zgonów rośnie coraz szybciej.  Analiza Reutera dowodzi, że pierwsze 2,5 mln ofiar zakażenia koronawirusem SARS-CoV-2 odnotowano po niespełna roku. Kolejne 2,5 mln ofiar przybyło z kolei w 236 dni. To więcej niż roczna liczba zgonów powodowanych grypą w poprzednich latach (od 290 tys. do 650 tys. zgonów).

Liczba zgonów w Polsce i w Australi w ostatnim czasie nie rośnie na szczęście zbyt szybko. Dotychczas na Covid zmarło w Polsce 77 tys. osób a w Australii 1700.  Inaczej jednak wygląda sytuacja w wielu innych rejonach świata.

Żuprany i polsko-białoruski pisarz Franciszek Bahuszewicz

Pomnik Franciszka Bahuszewicza w Żupranach
Fot. L.Watróbski

Żuprany to niewielka dziś wieś w rejonie oszmiańskim w obwodzie grodzieńskim (Białoruś) - nad rzeką Oszmianką. Z powodu zarazy zebrał się tu w grudniu 1625 roku sejmik oszmiański. Na miejscowym cmentarzu został pochowany Franciszek Bahuszewicz.

Franciszek Bahuszewicz lub Boguszewicz (biał. Францішак Бенядзікт Багушэвіч) urodził się 21 marca 1840 w folwarku Świrany, w powiecie wileńskim, a zmarł 28 kwietnia 1900 w Kuszlanach na Białorusi. Był białoruskim pisarzem, poetą, adwokatem oraz uczestnikiem powstania styczniowego po polskiej stronie. Zapoczątkował nurt realizmu krytycznego w literaturze białoruskiej. W swojej twórczości inspirował się folklorem białoruskim.

Potężna symbolika Tęczowego Węża

A sign in Kings Park, Perth showing the Wagyl,
a snakelike being from the Aboriginal Dreamtime.
Fot. Wikimedia commons

Przed kolonizacją było około 250 różnych języków Aborygenów używanych przez około 500 klanów w całej Australii. Każdy klan posiadał liczne historie o Śnieniu (Dreamtime), przedstawiające, jak ziemia była przemierzana i naznaczona przez Istoty Przodków, które stworzyły formy lądowe, ludzi, zwierzęta, rośliny i gwiazdy niebiańskie.

Ich doświadczenia, a często konsekwencje ich działań, stanowiły podstawę dla aborygeńskich systemów pokrewieństwa, praw, sposobów dbania o Ojczyznę i łączenia się z ziemią.

Przodkowie ci nie zostali zepchnięci w przeszłość, ponieważ ich obecność nadal jest wyczuwalna w świętych miejscach i nadal są odpowiedzialni za dostarczanie zasobów, które podtrzymują klan. Niektórzy Aborygeni utrzymują swoje połączenie z tymi potężnymi istotami, kontynuując wykonywanie pieśni i tańców, które im dali, oraz oznaczając swoje ciała i przedmioty świętymi znakami.

Zbigniew Sekulski: Baczmy na pozory

Mateusz Morawiecki i Marine Le Pen

Wrócił z tarczą czy na tarczy? Odpowiadam – bez tarczy. Po wygłoszeniu długiego i pokrętnego wywodu grożącego nawet zejściem do czasów Mieszka Pierwszego zapewnił zebranych o lojalnej miłości do Unii Europejskiej, która cieszy się, jak zapewnił, wielkim uznaniem w Polsce.

Poczuło się ducha „poległego” Lecha Kaczyńskiego, który walnie przyczynił się do unijnego zaboru Polski. Nie usłyszeliśmy więc w tej koronnej odpowiedzi na rugania europarlamentu pod adresem Polski, że stłamszeni przez jednostronną propagandę Polacy w większości poparli ten podstępny Anschluss, gdy jeszcze nie stawiano warunku podporzadkowania się ideologii uderzającej w fundament cywilizacyjny nie tylko Polski ale chrześcijańskiej Europy, kiedy nie było jeszcze mowy o ideologii gender, wielości płci kulturowych, jednopłciowych małżeństwach i adopcji przez nich dzieci produkowanych w wylęgarniach surogatek, kiedy pojęcia tolerancji zachowań dewiacyjnych nie rozszerzono jeszcze na obligatoryjną ich akceptację a nawet afirmację, kiedy pomysły eutanazji i kolejnych barbarzyństw nie nabrały rangi realności.