Urodzeni we Lwowie. Wielki słownik Mariana Kałuskiego

Fot. materiały prasowe

Wychowawca, sportowiec, trener – Kazimierz Górski, znawca twórczości wielkich romantyków Krasińskiego, Słowackiego i Mickiewicza – Juliusz Kleiner, złotnik i sekretarz króla Jana III Sobieskiego – Ormianin Piotr Bedros Zachayaszowicz, autor takich szlagierów muzycznych jak chociażby „To ostatnia niedziela" Ludwig Friedwald. Wszystkich ich łączy miejsce urodzenia – Lwów.

To wybrane nazwiska spośród 2821 notek biograficznych zasłużonych i znanych Polaków pochodzących z tego miasta. Ich słownik opracował australijski dziennikarz, pisarz, historyk o polskich korzeniach Marian Kałuski.

Chociaż dzisiaj Lwów jest ukraiński, a Polacy są w nim mniejszością, Kałuski przypomina, że przez 600 lat – od 1340 do 1945 r. – był polskim, acz wieloetnicznym miastem.

Z dala od zgiełku – piękno, prawda i siła muzyki Chopina

Koreanczyk Hyuk Lee gra  podczas 3 etapu
XVIII Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego
 im. Fryderyka Chopina w Warszawie.
Fot. printscreen YT Chopin Institute

Okazuje się, że obok codziennego zgiełku, kłamstwa, podłości i brzydoty polityki istnieje świat równoległy. To świat oparty na zupełnie innych wartościach – świat piękna, refleksji, głębokich wzruszeń; świat oparty o talent, wrażliwość, pracowitość – owocujący mistrzostwem, skromnością, inteligencją.

Odbywający się właśnie w Warszawie XVIII Międzynarodowy Konkurs Pianistyczny im. Fryderyka Chopina, to niewątpliwie dowód na istnienie świata równoległego, a zarazem lustro prawdy, w którym odbija się obmierzły świat pozorów, obłudy, intelektualnego i etycznego prymitywizmu, którego uczestnikami są politycy, finansiści, dziennikarze i większość internetowych blogerów i komentatorów.

W Polsce bez zmian – impas na froncie politycznej walki

Rywale polskiej sceny politycznej
Fot. Open source

Obserwując polityczne zmagania w naszym kraju nasuwają się porównania z zastojem wojny pozycyjnej. Pomimo dużych wysiłków czynionych przez opozycję, która przecież musi atakować aby zdobyć szanse na odbicie władzy w kraju, pozycje na tym froncie, mierzone przez liczne sondaże, od dłuższego czasu są stabilne. 

PiS trochę stracił na skutek zamieszania wokół tzw. strajku kobiet, ale w końcu temat się wypalił, aktywność zamarła, siły i pomysły się wyczerpały. Na dodatek, przeprowadzane, w ramach tych niepokojów, ataki na kościoły pozbawiły protesty poparcia normalnych, centrowych wyborców, którzy odwrócili się od wspierania lewicowych radykałów. W następstwie tego, gdy na placu walki zostali już tylko aktywiści wywrotowych lewackich organizacji, utrzymywanych głównie przez zagraniczne granty i duże miasta, rządzone przez PO, cała sprawa się zakończyła. Ta ofensywa nic nie dała i okazała się ślepą uliczką, gdyż radykalizm nie jest nigdzie metodą na uzyskanie większościowego poparcia, a szczególnie w Polsce.

Święto Polskiego Języka

 W 2015 roku w kalendarzu wydarzeń polonijnych pojawiło się nowe święto –  Polonijny Dzień Dwujęzyczności, 

czyli Polish Billingual Day — które od tej pory będzie obchodzone w każdy trzeci weekend października. Pomysłodawcą i organizatorem dnia polskiego języka jest DSNY Foundation, poprzednio funkcjonująca jako Dobra Polska Szkoła . Tegoroczny Polonijny Dzień Dwujęzyczności obchodzony jest dziś i jutro (16 i 17października). Do świeta przyłączyli się też polonijni maturzyści z Sydney o czym pisze poniżej Marianna Łacek.

Idea ustanowienia nowego święta zrodziła się już kilka lat wcześniej. Portal www.DobraSzkolaNowyJork.com i DSNY Foundation od dziesięciu lat prowadziły w polonijnym środowisku w USA kampanię na rzecz dwujęzyczności pt. “W naszym domu mówimy po polsku!” . Przez ten czas na portalu ukazało się wiele artykułów, wywiadów, nagrań filmowych i relacji dotyczących promowania rozmów i edukacji w języku ojczystym w polskich rodzinach zamieszkałych poza granicami kraju. Już w pierwszym roku trwania akcji dołączyły do niej polskie środowiska w innych krajach.

Prof. Robert Clancy: Covidowa strategia poza lockdownem

"Lockownowa gorączka” wkradła się do naszego leksykonu ze swoim destrukcyjnym wpływem na tkankę naszego życia. Jesteśmy pewni, że jest to tylko tymczasowy środek i jedyny sposób, aby utrzymać naszą społeczność „wolną od Covid”, dopóki liczba szczepień nie osiągnie magicznych wartości od 70 do 80 procent*. Co wtedy? Czy to oznacza koniec Covid-19, czy nowy sposób życia? „Modelowanie” Instytutu Doherty wpłynęło na decyzję rządu o planowaniu zakończenia blokad i otwarcia naszej granicy państwowej. Wydaje się, że jest to podstawowe modelowanie z ograniczonym uwzględnianiem zmiennych. Nie daje natomiast wizji tego, jak Australia będzie „wyglądać” po osiągnięciu 80 procent.

Nic dziwnego, że „modelowanie” dla Covida, a właściwie modelowanie każdego złożonego wydarzenia wieloczynnikowego, ma słabe wyniki. W przypadku Covid wielką niewiadomą jest nieprzewidywalny wygląd i wpływ zmutowanych wariantów, które mogą zmienić tempo choroby, będąc bardziej agresywnymi, bardziej zakaźnymi i/lub bardziej odpornymi na   szczepionki.