Wprost z Watykanu: Franciszek, purpuraci i media

Pamięć o ubogich, potrzebie pokoju w świecie oraz właściwych relacji ze środowiskiem naturalnym zadecydowały o wyborze przeze mnie imienia "Franciszek" wyznał nowy papież podczas spotkania z dziennikarzami.
Podkreślił, że Chrystus jest centrum Kościoła, zaś Ojciec Święty jest jedynie Jego sługą, Wikariuszem, Następcą Apostoła Piotra. Jednocześnie wyznał, że chciałby Kościoła ubogiego i dla ubogich.

Pełny tekst papieskiego przemówienia dla mediów 16.03.2013 (Deon.pl):
 Chciałbym Kościoła ubogiego i dla ubogich

O kolejnych, pierwszych dniach papieża-elekta Franciszka  najświeższa relacja Jacka Pałasińskiego wprost z Watykanu:

Rewolucja: papież Franciszek

Kard. Jorge Bergoglio - papież Franciszek.
 Fot. Aidbelscalco(CC)

(14.03.2013). To jest rewo­lu­cja. Nie dla­tego, że pocho­dzi spoza Europy. Nie dla­tego, że jest jezu­itą. Dla­tego, że przy­brał imię Fran­ci­szek, imię, jakiego żaden papież dotąd nie odwa­żył się przybrać.
 

Bo jego patron ucho­dził za wariata, za rewo­lu­cjo­ni­stę. To, że go nie spa­lono na sto­sie zawdzię­cza przy­pad­kowi i wiel­kiej poli­tyce, w tam­tej chwili wła­śnie taki ktoś słu­żył papie­żowi i Kurii. A Piotr Waldo, znacz­nie mniej odno­wi­ciel­ski, znacz­nie mniej sta­now­czy, został wyklęty i musiał ucie­kać przed pewną śmier­cią. Poboż­nych Kata­rów palono na sto­sach. Napi­sana przez Fran­ciszka Reguła Pierw­sza dla swo­jego zakonu nie została przy­jęta, Inno­centy III zapo­wie­dział mu, że jeśli jej nie zmieni – spło­nie na stosie…
Już sły­sza­łem tu zda­nie, że na miej­scu Fran­ciszka I bar­dzo bym teraz uwa­żał na to, co jem. Jan Paweł I też chciał zmie­niać kurię… Wielu porząd­nych ludzi raduje się z tego wyboru. Wielu mniej porząd­nych myśli o przy­szło­ści z obawą. Kard. Sodano musiał mieć ciężką noc. Musiał zro­zu­mieć, to to nie tylko koniec jego wpły­wów, ale wręcz koniec pew­nej epoki. Kard. Ber­tone pew­nie się zasta­na­wia, gdzie spę­dzić eme­ry­turę. Boha­te­ro­wie raportu kar­dy­na­łów Her­ranza, Tomko i De Gior­giego, osła­wione „lobby homo­sek­su­alne” pew­nie gorącz­kowo szuka leka­rza, który wysta­wiłby im zwol­nie­nie. Sądzę, że w Toru­niu czy Gdań­sku też zapa­no­wał nie­po­kój. Ale „dłu­żej klasz­tora niż prze­ora” – pocie­szają się zapewne. Choć musiało do nich dotrzeć, że teraz nic już nie będzie takie, jak było.

Konklawe A.D. 2013

(11.03.2013) Ostat­nia kon­gre­ga­cja przed kon­klawe i ostatni brie­fing ks. Lombardiego.
Wystą­piła rekor­dowa liczba 26 kar­dy­na­łów; od początku zgro­ma­dzeń, w sumie 161. Wielu innych chcia­łoby jesz­cze coś dodać, ale skoń­czył się czas, więc dzie­kan pod­dał pod gło­so­wa­nie: zro­bić dodat­kową kon­gre­ga­cję po połu­dniu, czy skoń­czyć? Ogromna więk­szość opo­wie­działa się za skoń­cze­niem. Trzeba przy­go­to­wać jutrzej­szą, poranną prze­pro­wadzkę do Domu Świę­tej Marty.
Kar­dy­na­ło­wie poru­szyli wiele tema­tów. Ks. Lom­bardi wyod­ręb­nił dwa: pro­fil nowego papieża oraz IOR, Isti­tuto per le Opere Reli­giose, Insty­tut Dzieł Reli­gij­nych, zwany popu­lar­nie „waty­kań­skim ban­kiem”, choć w rze­czy­wi­sto­ści jest to fun­da­cja. O sytu­acji IOR opo­wia­dał, krótko i zwięźle – pod­kre­ślił ks. Lom­bardi – prze­wod­ni­czący kar­dy­nal­skiej Rady Nad­zoru IOR, kard. Tar­ci­sio Ber­tone, b. sekre­tarz stanu, obec­nie kamer­ling, dość powszech­nie kry­ty­ko­wany pod­czas kon­gre­ga­cji. Jedna z gazet zre­fe­ro­wała, że kiedy bra­zy­lij­ski kar­dy­nał Braz de Aviz wystą­pił z ostrą, fron­talną kry­tyką kard. Ber­tone, dostał praw­dziwą owa­cję na sto­jąco od więk­szo­ści obec­nych. To ilu­struje uczu­cia kar­dy­na­łów, głów­nie z „pro­win­cji” w sto­sunku do kurii. Ci dzien­ni­ka­rze, któ­rzy pisali o sytu­acji w Pałacu byli pod­dani miaż­dżą­cej kry­tyce ze strony waty­kań­skiej Sala Stampa, ale – cóż – ks. Lom­bardi przyj­muje pole­ce­nia od sekre­ta­rza stanu, czyli wła­śnie od kard. Bertone…

Kram z papieżem

Dzisiaj ostatni raz Benedykt XVI pojawił się w oknie Pałacu
Apostolskiego na Anioł Pański. Fot.CC

No i chyba zaczy­namy się oswa­jać z myślą, że za kilka dni Bene­dykt XVI odej­dzie ze swego wyjąt­ko­wego sta­no­wi­ska…

Nie­dzielny Anioł Pań­ski to było trze­cie od końca z nim spo­tka­nie. Jak zwy­kle jego naucza­nie wiel­ko­postne było waż­kie i warte zapa­mię­ta­nia: Pokusy, wszy­scy jeste­śmy im pod­dani, ale wszy­scy musimy nauczyć się im opie­rać. Zwłasz­cza przed taką pokusą, jak instru­men­talne wyko­rzy­sty­wa­nie Boga dla swo­ich celów. „Kusi­ciel jest pod­stępny: nie pobu­dza wprost do zła, ale ku fał­szy­wemu dobru, każąc wie­rzyć, że praw­dziwą rze­czy­wi­sto­ścią jest wła­dza i to, co zaspo­kaja pod­sta­wowe potrzeby”. Ha, cie­kawe, czy takie słowa docie­rają do odle­głych die­ce­zji, np. do Toru­nia czy do Gdańska? Papież ape­lo­wał, by nie przy­pi­sy­wać więk­szego zna­cze­nia do suk­cesu i dóbr mate­rial­nych i kto, jak kto, ale Bene­dykt XVI jest w tym apelu wia­ry­godny, bo sam potra­fił się wyrzec naj­więk­szego spo­śród docze­snych zaszczytów.