Pamiętajmy o losie Serbów

24 lat temu, 24 marca 1999 roku, NATO rozpoczęło bombardowanie Serbii. Na narodzie serbskim dokonano zbrodni pod kryptonimem operacyjnym „Miłosierny Anioł”.

Serbia podobno miała zostać ukarana za zbyt nadmierne użycie siły wobec części swoich obywateli, albańskich rebeliantów (czytaj: separatystów), z południowej serbskiej prowincji Kosowo i Metochija*, o których w dyplomatycznym języku państw określających się „wspólnotą międzynarodową” (również w Polsce) mówiono eufemistycznie – bojownicy o wolność, czy też partyzanci.

Wielkopolanie. Konferencja o organicznikach zasłużonych dla Polski

Obrady konferencji: Ludzie Kościoła w pracy organicznej

9 listopada odbyła się w Poznaniu V konferencja naukowa poświęcona Wielkopolanom organicznikom mającym ugruntowane miejsce w panteonie osób zasłużonych nie tylko dla Wielkopolski ale i dla całej Polski. Tym razem zwrócono uwagę na ludzi Kościoła w pracy organicznej. 

Z prof. dr hab.  Lechem Wojciechem Szajdakiem,  współorganizatorem Konferencji rozmawia Leszek Wątrobski.

-Tegoroczna konferencja była już piątą z kolei organizowaną przez Państwa Komitet Organizacyjny...                                                                                                                                       

 -… którego jestem członkiem od samego początku jego istnienia (2018 roku) razem z dyrektorem Muzeum Narodowego Rolnictwa i Przemysłu Rolno-Spożywczego w Szreniawie - dr. Janem Maćkowiakiem. Rok później nasz Komitet powiększył się o Muzeum Ziemiaństwa w Dobrzycy - Zespół Pałacowo-Parkowy – z jego dyrektorem Wiesławem Kaczmarkiem oraz o Fundację Zakłady Kórnickie - z prezesem dr. Dariuszem Grzybkiem. A w tym roku, z racji poruszanej problematyki, został poszerzony o Wydział Teologiczny Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu.   

Ronald Lasecki: O żywej więzi z przodkami

 Pour nous, la Patrie, c‘est le sol et les ancêtres, c‘est la terre de nos morts.

(Maurice Barrès)

 Jeszcze kilkadziesiąt lat temu obchody Święta Zmarłych wiązały się na Mazowszu i Podlasiu z bogatą obrzędowością ludową, która była reliktem czasów przedchrześcijańskich. Dziś stopniowo stare zwyczaje wypierane są przez obrzędy kościelne, nabożeństwa i modły odprawiane przez księży na cmentarzach. Wśród nich popularne są na przykład tzw. „wypominki”, będące rodzajem odmawianej na cmentarzach modlitwy połączonej z wywoływaniem imion pochowanych tam zmarłych. Pojawiły się też składane na grobach wieńce i bukiety sztucznych kwiatów.

1. i 2. listopada cmentarze odwiedzane są przez tłumy ludzi, którzy starają się przynajmniej zatrzymać przy miejscach pochówku swych bliskich. Na tonących w kwiatach grobach płoną znicze. Zgodnie z polską tradycją, ich płomienie oświetlają też mogiły zapomniane i opuszczone których nie odwiedza już nikt z krewnych. Można je zobaczyć między innymi na licznych na Mazowszu bezimiennych leśnych i polnych mogiłach żołnierskich. Zaduszki są bowiem również dniem pamięci narodowej, kiedy zapalamy ognie na miejscach straceń, grobach powstańczych, kwaterach żołnierskich, przy tablicach pamiątkowych poświęconych pamięci poległych i pomordowanych podczas różnych wojen, a także na grobach osób zasłużonych dla Polski i na grobach twórców kultury.

Witold Modzelewski: Prawdziwy cel wojny na Ukrainie

Prof. Witold Modzelewski: będzie chłodno,
a nawet głodno

Poprawność, cenzura i hejt mają nie dopuścić do odpowiedzi na podstawowe pytania dotyczące wyjątkowej wręcz determinacji Waszyngtonu w poparciu obecnych władz w Kijowie w wojnie z Rosją, mimo że owo wsparcie doprowadzi do bezprecedensowego wyniszczenia Ukrainy, porównywalnego być może tylko z wojną domową, którą rozpoczęło Powstanie Chmielnickiego w 1648 r.

Przypomnę, że był to bunt przeciwko ówczesnej władzy Korony Polskiej (ziemie obecnej Ukrainy należały od sześćdziesiątych lat XVI wieku do Polski, wcześniej należały do Wielkiego Księstwa Litewskiego), i była to na wskroś wojna na wyniszczenie. Propaganda zachodnia zabrania widzieć w konflikcie roku 2022 również „wojny domowej”, mimo że część obywateli państwa Ukraińskiego, z reguły o świadomości lub narodowości rosyjskiej, walczy z władzami w Kijowie od 2014 roku (tzw. samozwańcze republiki).

Piotr Panasiuk: Testament Generała Berlinga

Co mógłby nam powidzieć dzisiaj
gen. Zygmunt Berling?

 Każdy, kto się interesuje polskim wojskiem wie, że jego współczesny kształt jest bez wątpienia dziełem wielkiego patrioty generała Zygmunta Berlinga. Praktycznie wszystkie istniejące jeszcze jednostki polskiej armii swoje powstanie w jakiejś mierze zawdzięczają inicjatywie generała. I tego faktu nie zmienią żadne próby podważania jego osiągnięć przez współczesnych funkcjonariuszy frontu dezinformacji historycznej, takich, jak np. pan Cenckiewicz.

Okres tworzenia tego najważniejszego dzieła życia generała obejmuje tak naprawdę zaledwie jedenaście miesięcy od 15 lutego 1943 do 4 stycznia 1944. W tym bowiem czasie zdołał on zainicjować i zorganizować I Armię Wojska Polskiego w ZSRR praktycznie od zera. W ciągu tego kluczowego roku powstały trzy dywizje piechoty oraz wszystkie formacje techniczne nowoczesnego wojska takie jak: artyleria, lotnictwo, łączność, broń pancerna, które były następnie rozwijane przez potomnych. Zdołano także rozpocząć tworzenie szkolnictwa wojskowego na wszystkich poziomach. Już po wkroczeniu do kraju w 1944 roku te oddziały stały się fundamentem organizacyjnym współczesnego polskiego oręża.