 |
| Prezydent Duda prezentue pytania referendalne nt. zmiany Konstytucji RP. Po 5 dniach Senat odrzucił jego wniosek o przeprowadzenie referendum. Fot. printscreen YT (Prezydent.pl) |
Z punktu widzenia opcji rządzącej to referendum to plebiscyt za lub przeciwko nim jako opcji władzy i koncepcji na Polskę. Pozycja pana Dudy była od początku projektowana jako słaba i niesamodzielna, stąd w ogóle nie ma w niej miejsca na jakąkolwiek samodzielność na poziomie strategii politycznej, czy może raczej inicjatywy w zakresie pola tego typu strategii. Gdyby frekwencja była za niska i opozycji udałoby się ośmieszyć pana Prezydenta, to byłaby klęska całego obozu dobrej zmiany. Gdyby to natomiast pan Prezydent wygrał (jakimś cudem lub przypadkiem) i społeczeństwo poparłoby jego złe pomysły, to byłby właśnie jego i tylko jego sukces. A to zmieniłoby równowagę sił w obozie dobrej zmiany, ponieważ Prezydent cieszący się poparciem społecznym, potwierdzonym w referendum – to byłby wielki atut, akurat pozwalający na rozpoczęcie wielkiej dyskusji o dziedziczeniu palmy pierwszeństwa w obozie politycznym.
Oczywiście mający władzę nad dobrą zmianą nie mogliby się zgodzić na żaden z tych scenariuszy politycznych, właśnie na tym polega błąd w ocenie i w strategii doradców pana Prezydenta. Wpuszczenie pana Prezydenta w taki kanał to powód nie tylko do dymisji, ale to powód do wstydu. Można zrozumieć, że pan Prezydent nie ma doświadczenia, ale podstawowym obowiązkiem jego otoczenia jest przedstawienie mu scenariusza, zakładającego moment wejścia i wyjścia w każdej możliwej opcji zysków i strat. Inna kwestia, czy polityk z tego skorzysta czy nie. Nie wiemy jak było w tym wypadku. Sprawa jest jednak tak naiwna, że śmierdzi zdradą, ewentualnie wymuszoną i celowa nieudolnością.
W obecnym stanie rzeczy mamy do czynienia z nową jakością w naszej polityce. Pan prezes ma poważne problemy zdrowotne, pan premier ma przerost ambicji, inni wysocy politycy dobrej zmiany robią wszystko, żeby umocnić swoją władzę. Mamy do czynienia z przygotowaniami w obozie do rozgrywki w jego wnętrzu. Pan Duda miał poważną szansę przynajmniej próbować udawać, że coś się dzieje wedle jego pomysłu, w sensie, że coś konstruuje i stwarza jakieś możliwości. Oczywiście nikt się na to nie dał nabrać, a klęska idei referendum to w praktyce utrata twarzy dla pana Prezydenta. Ma to wymiar polityczny, wymiar złamania autorytetu prawnika oraz zwykły, czysto ludzki. Jeżeli formalnie najważniejszy polityk w kraju proponuje inicjatywę, która sobie politycznie umiera i to w sposób dla niego ośmieszający, to mówimy o ludzkim wymiarze takiej porażki.
Ciekawe, czy pan Andrzej Duda będzie mógł liczyć na poparcie obozu dobrej zmiany w kolejnych wyborach? Z punktu widzenia logiki wyborów – urzędujący Prezydent to atut, wielka darmowa reklama, przecież wystarczy że się gdzieś pokaże, cokolwiek zrobi – natychmiast jest we wszystkich mediach. Z drugiej jednak strony pan Duda wie, że nie ma nic do stracenia, a wizja bycia komentatorem politycznym z własną bardzo efektywną ochroną i limuzyną, to raczej zbyt mało jak na ten etap rozwoju kariery politycznej.
Oni w tej chwili nie mają dobrego rozwiązania, oto sami zablokowali pomysł swojego Prezydenta i teraz będą musieli zjeść tę żabę. Oczywiście oficjalne wypowiedzi polityków dobrej zmiany, to mówienie o sukcesie itd. Jest to bardziej, niż żenujące i widać hipokryzję tych ludzi, ponieważ to już nawet nie jest mówienie o tym, że czarne jest białe. To jest mówienie, że oto leci sobie samolocik, w czasie jak wylało z kibla…
Zobaczymy, czy obóz Prezydenta, czy też może Prezydent – będą się mścić za to upokorzenie? Przy czym tak naprawdę i oceniając obiektywnie, to dobra zmiana zrobiła wielką przysługę panu Prezydentowi. Ponieważ z tego byłyby tylko kłopoty… Smutne jest to, bo widać na tym przykładzie jak niesłychanie jałowa jest nasza polityka. Klasa polityczna zajmuje się bardziej sobą, niż państwem. Państwo traci na ich konfliktach.
Krakauer
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Redakcja nie ponosi odpowiedzialności za treść komentarzy