Dzieciobójstwo w tradycyjnym społeczeństwie aborygeńskim

 Dzieciobójstwo — umyślne morderstwo noworodków i małych dzieci — było szeroko praktykowane i być może wszechobecne wśród australijskich Aborygenów przed przybyciem Europejczyków i narzuceniem zachodnich wartości, które w przeciwieństwie do wartości Aborygenów sprzed kontaktu umyślne zabijanie niemowląt i małych dzieci traktowały jako zabójstwo. Jak powszechne było dzieciobójstwo wśród Aborygenów przed kontaktem z Białymi? 

Według profesora antropologii Uniwersytetu Michigan, Arama Yengoyana, „dzieciobójstwo było głównym środkiem kontroli populacji. Teoretycznie dzieciobójstwo mogło stanowić nawet 40% do 50% wszystkich urodzeń, aby populacja mogła przeżyć. W rzeczywistości wskaźniki dzieciobójstwa były niższe i prawdopodobnie wahały się od 15% do 30% wszystkich urodzeń…Obecnie dzieciobójstwo nie jest już praktykowane na misjach i na stacjach rządowych. Jednakże, zróżnicowaną opiekę (fizyczną i afektywną) rozszerzoną na niemowlęta można interpretować jako dzieciobójstwo”. (Aram Yengoyan, „Składniki biologiczne i demograficzne aborygeńskiej australijskiej organizacji społeczno-gospodarczej”,Oceania, tom. 43 (2), grudzień 1972, s. 88.)

Agnieszka Piwar: Bałkany na beczce prochu

Wiadukt w Kosowie. Fot. A.Piwar

 W grudniu A.D. 2021 odwiedziłam Kosowo, Bośnię i Hercegowinę oraz Serbię. Jako niezależna dziennikarka pojechałam wysłuchać Serbów. To wyjątkowe wyróżnienie dla Polki, wszak w pamięci mam bezwzględną propagandę powielaną w polskich mediach, jednoznacznie ukazującą stronę serbską w złym świetle.

 Kiedy wybuchła wojna w Jugosławii byłam jeszcze dzieckiem. Kiedy NATO zrzucało bomby na serbskie miasta byłam nastolatką. Niewiele wtedy rozumiałam z geopolitycznych intryg, jednak instynktownie czułam jedno: to właśnie „niesienie demokracji” za pomocą natowskich bomb jest tu największą zbrodnią i nic tego okrucieństwa nie usprawiedliwia.

Mateusz Piskorski: Wojenne fantazje

Po rozmowie w Genewie Siergieja Ławrowa
 z Anthonym Blinkenem Amerykanie mają dać
 w ciagu tygodnia odpowiedź na żądania rosyjskie
Fot. printscreen YT

 Już od dłuższego czasu w polskiej debacie publicznej prowadzonej przez polityków, ekspertów i dziennikarzy pierwszoplanowym tematem jest zagrożenie wojną na Wschodzie. Postulaty jej uczestników czasami brzmią zresztą tak, jakby konflikt zbrojny był wręcz czymś dla nich pożądanym, a co najmniej z niecierpliwością oczekiwanym.

Właśnie w takim duchu brzmią niektóre komentarze po genewskim spotkaniu ministra spraw zagranicznych Federacji Rosyjskiej Siergieja Ławrowa z amerykańskim sekretarzem stanu Anthony’m Blinkenem.

A minor incursion – niewielka inwazja

Job Biden na pierwszej konferencji prasowej
w nowym roku. Fot. printscreen YT

 A minor incursion – niewielka inwazja. To słowa, jakich użyl pan Joe Biden Prezydent Stanów Zjednoczonych w wypowiedzi na konferencji prasowej w kontekście kryzysu związanego z Ukrainą. 

“(…) And so, I think what you’re going to see is that Russia will be held accountable if it invades. And it depends on what it does. It’s one thing if it’s a minor incursion and then we end up having a fight about what to do and not do, et cetera. (…)”[Źródło *]

Tłumaczenie: “(…) Myślę więc, że jeśli Rosja dokona inwazji, to zostanie pociągnięta do odpowiedzialności. I to zależy od tego, co zrobi. Jedną rzeczą jest niewielka inwazja, która kończy się (naszą) kłótnią o to, co robić, a czego nie, i tak dalej. (…).” [Żrodlo]

To są chyba najważniejsze słowa, jakie można było usłyszeć z ust pana Bidena i trzeba być mu za to wdzięcznym, zwłaszcza za otwartość jaką tutaj przedstawił. Proszę oburzanie się na wojny mniejsze i gorsze, kraje większe i nijakie zostawić na inne fora. To w ogóle nie o to w kontekście tej wypowiedzi chodzi. Sprawa jest bardziej zawiła i o wiele bardziej głęboka. W istocie, oto mamy wyłożoną całą istotę zachodniego sojuszu wojskowo-obronnego na tacy. Naprawdę bardzo nam miło, że pan Prezydent to powiedział i wielki szacunek dla niego za szczerość.

Premiera filmu “Gierek”. Fakty czy IPN-izmy?

Producent i aktorzy na premierze
 filmu "Gierek".

Za dwa dni pojawi się w kinach. Ja już go widziałem, byłem na premierze filmu w reżyserii Michała Węgrzyna pt. “Gierek” w dąbrowskim Pałacu Kultury Zagłębia. Produkcja jest poświęcona Edwardowi Gierkowi, I Sekretarzowi PZPR i przywódcy Polski w dekadzie lat 70-tych.Przywódcy PRL-u zdecydowanie najlepiej ocenianego w III RP.

Na czerwonym dywanie brylowali między innymi odtwórcy głównych ról  – Michał Koterski, który zagrał rolę tytułową, Małgorzata Kożuchowska grająca Stanisławę Gierek i Sebastian Stankiewicz grający przebiegłego Maślaka (w domyśle Stanisława Kanie). Sala wypełniona po brzegi, wśród gości prezydenci Sosnowca (Arkadiusz Chęciński), Dąbrowy Górniczej (Marcin Bazylak) i Zawiercia (Łukasz S. Konarski).Obecna jest również rodzina Edwarda Gierka z synem, cenionym profesorem, Adamem Gierkiem. Wielu osobiście mi znanych działaczy dekady Gierka. Tradycyjne  podziękowania  dla szeregu instytucji i osób odczytane przez prowadzącego premierową galę Krzysztofa Ibisza. Kilka słów od producenta Heatcliffa Janusza Iwanowskiego miedzy innymi o papieżu Janie Pawle II, Stefanie Wyszyńskim i Lechu Wałęsie. W ciszy i skupieniu obejrzałem film. Pierwsza moja myśl –  film jest nierówny. Znakomite kreacje mieszają się ze słabymi.