Wiadukt w Kosowie. Fot. A.Piwar |
Pokazywanie postów oznaczonych etykietą Reportaż. Pokaż wszystkie posty
Pokazywanie postów oznaczonych etykietą Reportaż. Pokaż wszystkie posty
poniedziałek, 24 stycznia 2022
Agnieszka Piwar: Bałkany na beczce prochu
środa, 19 października 2016
Konferencja dla nauczycieli szkół polonijnych w Canberze
Nauczyciele polonijni podczas konferencji w Canberze. |
Jest piątek - wczesne popołudnie - wyruszamy z Sydney do Canberry. Od samego rana ostatnie przygotowania i telefony. Jeszcze tylko uściski od dzieci, mężów i w drogę. Jedziemy razem, we cztery w samochodzie - trzy nauczycielki z Polskiej Szkoły Sobotniej w Ashfield i pani Wiesława z polskiej szkoły średniej w Chatswood. Na miejsce mamy przyjechać ok. godz. 17.
niedziela, 11 października 2015
Bumerang Juniora: Reportaż Amelki Zwolak ze Stargardu Szczecińskiego
Nasza reporterka Bumeranga Juniora, Amelka Zwolak odwiedziła Stargard Szczeciński na Pomorzu Zachodnim, z którego w swej kolejnej relacji reporterskiej opowiada o głazach narzutowych rozsianych w tamtych okolicach. Jeden z nich pozostawiony jest dokładnie na osi 15-tego południka długości geograficznej wschodniej właśnie w Stargardzie.
wtorek, 29 września 2015
XV Międzynarodowy Motocyklowy Rajd Katyński
Rajd Katyński odbywa sie co roku od 15 lat. Fot. A.Piwar |
Motocykliści z Polski wraz z miejscową ludnością uczestniczą we wspólnej Eucharystii, modlą się, przekazują sobie znak pokoju. Po Mszy świętej śpiewają „Boże coś Polskę”, „Barkę” i hymn Polski. Mury katolickiego kościoła przekracza mer Tobolska, który przychodzi do Polaków z pozdrowieniami i podarkami. Nad bezpieczeństwem uczestników wyprawy czuwają miejscowe służby mundurowe, które dokładają wszelkich starań, aby gościom z Polski na rosyjskiej ziemi niczego nie brakowało. To opis tylko kilku chwil, z jednego tylko miasta. A przecież XV Międzynarodowy Motocyklowy Rajd Katyński trwał trzy tygodnie i przejechał przez wiele miejscowości. Wszędzie było podobnie.
piątek, 14 marca 2014
Polak na Krymie
Wylądowałem w Symferopolu. Wojna, jak bębnią polskie media, za progiem.
Jestem na to przygotowany: odzież na trudne czasy, dokumenty pod ręką, szczególnie ważna dziennikarska legitymacja, żeby móc ją okazać, kiedy patrole na ulicach będą mnie często sprawdzać. Bo to, że będą, nie mam wątpliwości, wszak Symferopol to miasto niemal frontowe. Oczekuję więc poważnej sytuacji, niebezpieczeństw i nieledwie zagrożenia życia.
Nic z tego!
Nic z tego!
Przy trapie jakaś młodziutka pracownica portu lotniczego i dziadek w roboczym kombinezonie. Dalej jakiś człowiek z obsługi. Z samolotu na piechotę przeszedłem do budynku dworca, o tej porze pustego i zimnego. Choć tutaj oczekiwałem drobiazgowej kontroli i ostrych pytań ludzi z bronią i w mundurach: kto, po co i dlaczego? Pies z kulawą nogą nie zwrócił na mnie uwagi. Żadnej kontroli bagażu, ani dokumentów. Na hali przylotów po chwili zostałem sam w oczekiwaniu na zamówiony transport. Po chwili wyszedłem przed budynek, żeby choć zobaczyć licznych uzbrojonych mężczyzn w mundurach bez dystynkcji. Nikogo. Jacyś faceci natrętnie oferujący usługi transportowe, zupełnie jak u nas w Warszawie na Okęciu. Poza tym żadnej broni, żadnych mundurów. Wróciłem do hali. Wreszcie doczekałem się zainteresowania: kwadratowy człowiek z czerwona opaską na rękawie szedł energicznie w moją stronę. Oho, myślę, zaraz będę miał kłopoty.
Subskrybuj:
Posty (Atom)