Kabareton na Polanie w Healesville

"Kryzys". Dariusz Mikołajewski, Andrzej
 Suplewski i Tomasz Bartczak

Polana w Healesville. Legendarne miejsce, o którym sporo słyszałam, ale nigdy dotychczas tam nie byłam. Aż nadarzyła się okazja. Zobaczyłam ogłoszenie, że będzie się tam odbywać Kabareton i postanowiłam się wybrać.

Polana to jest cudowne miejsce, które bardzo bym chciała lepiej poznać, ale póki co opisywać jej nie będę. Po pierwsze przeważająca większość czytelników zapewne doskonale ją zna, a po drugie wybrałam się tam w roli krytyka teatralnego i temu zadaniu powinnam się poświęcić.

Oprawę artystyczną Kabaretonu zapewnił teatr Miniatura programem p.t. „Coś starego, coś nowego, coś przyszłego” czyli, jak wyjaśniła w swoim słowie wstępnym pani Elżbieta Romanowska, najpopularniejsze numery z poprzednich spektakli, coś przygotowanego specjalnie na ten wieczór i kilka zwiastunów przedstawienia, którego premiera odbędzie się w końcu października.

Dzień Dziecka: Dziecięca Mini-Olimpiada w Randwick

Dziecięca Mini-Olimpiada w Randwick
Fot. D.Aaron

 To był naprawdę fantastyczny i wyjątkowo udany dzień! W sobote 28 maja po raz pierwszy od czasu powstania szkoły wyruszyliśmy na wycieczkę autobusową do Polskiej Szkoły Sobotniej w Randwick, aby wspólnie razem świętować najradośniejszy dzień w ciągu roku.

Podczas drogi, przy akompaniamencie gitary Pana Darka śpiewaliśmy znane polskie piosenki takie jak „Sokoły”, „Szła dzieweczka do laseczka”, „Jagódki”, „Kolorowe kredki” i inne. W autobusie panowała miła i rodzinna atmosfera. Wszyscy byliśmy niezwykle podekscytowani naszą wyprawą. Kiedy dojechaliśmy na miejsce szybciutko ustawiliśmy się w grupy i nastąpiła prezentacja siedmiu krajów biorących udział w Mini-Olimpiadzie. Przy dźwiękach muzyki dwójka dzieci reprezentujących obie szkoły zapaliła znicz olimpijski i wprowadzono uroczyście flagę olimpijską. Cała prezentacja robiła absolutnie fantastyczne wrażenie, że dzieje się coś naprawdę wyjątkowego!

Prof. Bogusław Paź: Czas – największy wróg Ukrainy

 Z kłamstwem jak z każdą tandetą – bywa, że dobrze się sprzedaje, ale zawsze: krótko.

Zalewani przez tygodnie kłamstwami ukraińskiej propagandy wojennej, która chwilami przybierała wręcz groteskowe rozmiary (Cyganie kradnący czołgi Rosjanom, zabici „na śmierć” i zmartwychwstali obrońcy Wyspy Węży etc), dopiero od paru dni mamy możliwość – to, co Niemcy, Brytyjczycy czy Francuzi mają od ponad trzech miesięcy – zyskać w polskich mediach w miarę rzetelny wgląd w to, co dzieje się za wschodnią granicą.

Obraz tej rzeczywiści radykalnie odbiega od tego, jaki serwowali nam różni propagandziści. – Ukraina tę wojnę przegrywa na każdym polu: od pola walki, poprzez propagandę wewnętrzną, po propagandę skierowaną na Zachód. We Francji nikogo sytuacja Ukrainy nie interesuje, takoż samo jest we Włoszech, Niemczech, w Skandynawii. USA są zaangażowane w konflikt, ale jedynie na planie geostrategicznej walki z Rosją, której stawką są wpływy na Bliskim i Środkowym Wschodzie, na Pacyfiku i Oceanie Indyjskim. Ukraina, podobnie jak Polska, jest tu jedynie środkiem – instrumentem w prowadzonej przez Amerykanów globalnej polityce: jeśli wy, tj. Rosjanie, pozwolicie na zbyt wiele Iranowi, Syrii, Afganistanowi etc., to my uzbroimy odpowiednio dobrą bronią Ukraińców. Jeśli, nie – Ukraina od nas już niczego nie dostanie.

Rosja vs Zachód. Dlaczego Zachód przecenił swoją przewagę?

Zazwyczaj wojnę przegrywa się już przed wojną. Tylko politycy nie zawsze zauważają fakt przegranej, a zauważywszy, nie każdy ma odwagę się do tego przyznać.

Z reguły wybuch działań wojennych jest aktem pośredniego rozpoznania strategicznych strat i późniejszej  próby sił zbrojnych na polu walki zmiany niekorzystnej sytuacji.

Prewencyjna wojna jest w celu strategicznego (politycznego, gospodarczego i dyplomatycznego) wygrania walki i ustanowienia korzystnej dla bezpieczeństwa państwa sytuacji. Dlatego Rosja przez dekady unikała prowokacji Zachodu by nie dać się wciągnąć do udziału w wielkim konflikcie militarnym i weszła w kolizję dopiero wtedy, gdy:

Po pierwsze ogólna sytuacja polityczna wymknęła się już spod kontroli i dokładne planowanie strategiczne dla Rosji stało się niemożliwe, gdyż nie wiadomo było, jakie siły i w ilu kierunkach przeciwnik zaatakuje jednocześnie, jeśli pozostawi się mu inicjatywę.

Nowy rząd Australii. Więcej kobiet, niż kiedykolwiek wcześniej

Nowi ministrowie rzadu Antoniego Albanese
z gubernatorem Australii Davidem Hurleyem.
Fot. printscreen ABCnewsYT

Zaprzysiężony dziś gabinet nowego premiera  Anthony'ego Albanese,  którego partia (Labour Party)  wygrała niedawne wybory zdobywając ponad połowę miejsc w parlamencie (77), wygląda jak żaden inny w historii australijskiej polityki. 13 z 30 ministrów zaprzysiężonych w środę w Canberze to kobiety. Po raz pierwszy ministerialne teki otrzymali też australijscy muzumanie. 

Niektóre twarze są znajome, jak minister spraw zagranicznych Penny Wong, minister środowiska i wody Tanya Plibersek i była szefowa ACT, obecnie minister finansów Katy Gallagher.

Inne są nowicjuszkami, jak Anika Wells, Kristy McBain i Anne Aly – wszystkie są w parlamencie od mniej niż pięciu lat.