Prof. Witold Modzelewski: Nie potrzebujemy już fałszywych legend

Prof. Witold Modzelewski Fot. Wikipedia

„Stoczyliśmy się w jakąś niepojętą otchłań nonsensu, a jednocześnie pilnujemy, żeby nikt nie zdołał się z niej wydostać (nawet po cichu). Musimy strzec swojej głupoty, która dla potomnych będzie przykładem naszej umysłowej degradacji” – napisał w posłowiu do swojej najnowszej książki prof. Witold Modzelewski. To już piaty tom jego publicystki poświęconej historii najnowszej i naszej polityce wschodniej.

Podziwiać wypada konsekwencję intelektualną tej publicystki. Pomimo – jak sam pisze – beznadziei politycznej, w jakiej przyszło nam żyć. Czy wobec tego pisanie ciągle o tym samym ma sens? Mimo braku – jakby się wydawało – jakiegokolwiek wpływu na polską „klasę” polityczną? Tak, takie pisanie ma sens – albowiem widać coraz wyraźniej, że opinia publiczna w Polsce staje się coraz bardziej krytyczna wobec ewidentnych szaleństw tzw. polityki wschodniej. Narasta rozdźwięk miedzy oficjalną retoryką i praktyką polityczną a odczuciami sporej już części narodu. To napawa optymizmem na przyszłość – nie da się bowiem na dłuższą metę realizować jakiejkolwiek polityki wbrew narodowi. Oto wybrane fragmenty książki Autora:

Koniec szczytu klimatycznego COP24. Przyjęło tzw. Pakiet Katowicki

Skok Prezydenta COP24 Michała Kurtyki na zakończenie
szczytu w Katowicach. Fot. © cop24.gov.pl (Creative Commons) 

W sobotę późnym wieczorem strony szczytu klimatycznego COP24 przyjęły dokument końcowy, tzw. Pakiet Katowicki. Dokument to „mapa drogowa” realizacji Porozumienia paryskiego z 2015 r., mającego na celu ograniczenie globalnego wzrostu temperatury.

Negocjacje pakietu przeciągnęły się o dobę, ponieważ koniec COP24 planowano na piątek.


 Pakiet Katowicki został przedstawiony na sesji plenarnej COP, która rozpoczęła się od minuty ciszy dla uczczenia negocjatorki, która zmarła w piątek, w trakcie szczytu.
Prezydent COP24 Michał Kurtyka otworzył obrady, przypominając, że „w naszych staraniach nie chodzi tylko, aby opracować tekst i wyjechać do domu z największymi zyskami dla naszych narodowych i krajowych interesów”. „Kieruje nami poczucie humanizmu i zaangażowanie w dobrostan Ziemi, która żywi nas i pokolenia, które przyjdą po nas” - wskazał.

Zakończenie roku szkolnego w Polskiej Szkole Sobotniej w Macarthur

Bernardeta Kawa, Cecylia Macioch i uczennice Polskiej
Szkoły Sobotniej w Macarthur

O zakończeniu roku szkolnego w Polskiej Sobotniej Szkole w Macarthur pisze jej dyrektor Bernardeta Kawa.

W sobotę 8 grudnia zakończyliśmy kolejny rok szkolny. Był to rok wytężonej pracy w klasach lekcyjnych – rok pięknego i wyjątkowego jubileuszu – rok, w czasie którego wszyscy ubogacaliśmy się nawzajem wiedzą, wsparciem i radością.

Dzień rozpoczęliśmy o godzinie 9:30 Mszą świętą w intencji uczniów naszej szkoły, w kościele pod wezwaniem Niepokalanego Poczęcia NMP w Eagle Vale. Koncelebrowanej Mszy świętej przewodniczył Ojciec Sławek Płonka. Towarzyszył mu nasz Ksiądz Katecheta Edmund Budziłowicz oraz localny Wikariusz. Był to dzień bardzo wyjątkowy, albowiem zakończenie roku w naszej szkole, zbiegło się ze świętem lokalnej australijskiej parafii.     Z tego też powodu kościół był tego dnia pełen i miejscowi parafianie wspólnie z nami modlili się o Boże błogosławieństwo dla uczniów naszej szkoły, a my modliliśmy się za Parafię w dniu jej święta.

Premiera filmu Simona Targeta "The Polish Missionaries"

„...BO MOJA ŻONA JEST POLKĄ” ... odpowiedział, z błyskiem humoru w oczach, reżyser, Simon Target, zapytany dlaczego wybrał polskich misjonarzy jako temat swojego nowego filmu.

Film "The Polish Missionaries" przedstawia grupę księży i zakonnic, którzy pełni determinacji, z dala od rodzinnego kraju,  poświęcają swoją wiedzę i umiejętności, pracując z oddaniem wśród plemion Papui Nowej Gwinei. Wykorzystują przy tym wszelkie możliwości, aby pomóc często bezradnym tubylcom, w ukształtowaniu jednego, wspólnego narodu. To czego oni tam dokonują, daleko wykracza poza szerzenie wiedzy o Chrystusie i udzielanie sakramentu chrztu.

Premiera filmu o polskich misjonarzach odbyła się 29 listopada, w sali kina Chauvel w sydnejskiej dzielnicy Paddington. Pomimo, że było to czwartkowe popołudnie, normalny, roboczy dzień, foyer kina  wypełnili widzowie, w przeważającej większości Polacy.

Cykl reporterski BP - "Polacy w Australii": Mieczysław Swat (cz.1)

Mieczysław Swat (l. 89)  - opowiada nam swoją historię życia.
Fot. K.Bajkowski

Na historię każdej emigracji składają się indywidualne historie poszczególnych osób, które zdecydowały się  lub których życie do tego zmusiło porzucić ojczyznę i udać się w inne bliższe lub dalsze, przynoszące nadzieję na lepsze i bezpieczne życie strony świata.   Historie podróżników zawsze nas fascynują. Historie emigrantów  fascynują tym bardziej, bo to  nie tylko doraźna przygoda podyktowana ciekawością świata. To mniej lub więcej  szczęśliwa lub dramatyczna przygoda życia.   Wiele takich historii zostało spisanych, nakręcono filmy fabularne.  Najciekawsze jest jednak to, jak sami emigranci  o tym opowiadają. Dziś swoją historią życia dzieli się z nami Pan Mieczysław Swat z Sydney. 
 

Bumerang Polski kontynuuje  cykl  nowych reportaży  filmowych wypełnionych unikatowymi  opowieściami   życia  polskich emigrantów, którzy za swoją drugą ojczyznę wybrali  Australię.

W ubiegłych latach prezentowaliśmy  kilka opowieści emigrantów polskich w Australii m. in. Wandy Wiłkomirskiej, Zofii Krzyszkowskiej, Seweryna Ozdowskiego  i  Witolda Hulewicza. (poszukajcie na naszym kanale You Tube - BumerangMedia)  W nowym cyklu "Polacy w Australii"  powstałym dzięki wsparciu "Wspólnoty Polskiej" a rozpoczętym we wrześniu,   bohaterem był Pan Józef Kozłowski  z Sydney. Dziś kolejna opowieść Polaka z Sydney - tym razem Pana Mieczysława Swata.