20. rocznica śmierci Andrzeja Gawrońskiego

Andrzej Gawroński
 Fot.B.Żongołłowicz - Wikimedia
  (CC BY-SA 3.0)

W czwartek, 23 listopada 2017 roku, mija 20 lat od śmierci Andrzeja Gawrońskiego – satyryka Polonii australijskiej. Krytykował jednostki i zbiorowości, wszystko, co jego zdaniem było „chore”. Każdy chwyt, za pomocą którego mógł uzyskać obraz „w krzywym zwierciadle” – karykaturę, groteskę, trawestację parodię, pamflet, a nawet fraszkę i epigramat – uważał za dozwolony. Obrażonym tylko tłumaczył, że satyra „nie bardzo przejmuje się uznanymi świętościami. Jest niepokorna, nie zna rewerencji”.

Występował w kabaretach „Wesoła Kookaburra” i „Perskie Oko”. Działał w melbourneńskim Polskim Kole Kulturalno-Artystycznym. Wydał „Z kangurem pod rękę” (1962) i „Do góry nogami” (1981). Pośmiertnie ukazały się: „Mój punkt widzenia. Felietony australijskie” (1999) „Zapiski z dwóch światów” (2001) i „Australijskie awantury” (2016). (bz)

Halloween po polsku. "Nowa tradycja"

Halloween dotarł więc jednak do Polski. I od razu wpisał się czerwonymi literami w nową tradycję. Główni celebransi nekromancji, Jarosław Kaczyński i Antoni Macierewicz, chwytają właśnie za cmentarne szpadle.

Scenariusz polskiej makabreski nie jest kopią amerykańskiej szmiry. Zawiera wyraźny pierwiastek narodowy, co dodaje mu autentyczności i odcina od komercji. Do kopania szczątek zwłok smoleńskich nie potrzeba  nam żadnych rekwizytów i kostiumów. Tandetne maski i plastykowe narzędzia tortur, którymi ekscytują się jankesi, podczas polskiego Halloween są bezużyteczne. Role wampirów będą odgrywane na żywo. Bez żadnej charakteryzacji i przymrużonego oka. Za medium posłużą kości zmarłych. Prawdziwe. W ten sposób przebijemy nawet USA. Popularność widowiska osiągnie rekordowe notowania. Wstęp jest darmowy. Widownią jest cały naród. To on zresztą jest celem widowiska. I prawdziwą ofiarą.

Rozmowa ze Szczepanem Sadurskim, twórcą Partii Dobrego Humoru

Szczepan Sadurski i Ryszard Rotkiewicz. Fot. PL DELFI

Pracowałem dla najlepszych firm, które nie żałują pieniędzy, w wywiadzie dla PL DELFI - największego polskiego portalu informacyjnego na Litwie, powiedział Szczepan Sadurski, rysownik – karykaturzysta, założyciel Partii Dobrego Humoru. (Bumerang Polski przyłączył się do światowego happeningu Sadurskiego stawiania wesołych wieżowców PDH).
 Artysta jest szefem wydawnictwa  „Dobry Humor” oraz jest uważany za najszybszego karykaturzystę w Polsce.
Ze Szczepanem Sadurskim rozmawia Ryszard Rotkiewicz.
 

Jak się rozpoczęła Pana kariera rysownika?
Dokładnie w swoje 18 urodziny zadebiutowałem w renomowanym magazynie „Szpilki” i w ciągu następnych kilku lat byłem najczęściej publikowanym rysownikiem w tym magazynie. Niemalże w każdym numerze było po kilka moich rysunków. Większość dziwiła się, jak ja to robię, podejrzewali o jakieś znajomości. W tamte czasy, jeśli ktoś chociażby kilka rysunków opublikował w „Szpilkach”, to to był „gość”, był dobry rysownik. Po sukcesie w Szpilkach zaczęły do mnie zwracać się inne redakcje ogólnopolskich pism. W kilku czasopismach miałem stałe rubryki, ale później nie chciałem odrywać kuponów od swojej popularności. Nie chciałem przez całe życie być rysownikiem, przez całe życie rysować śmieszne rysunki, więc poszedłem troszeczkę w bok i założyłem wydawnictwo satyryczne.

"Młoda lekarka" odeszła

W wieku 90 lat zmarla w minionym tygodniu  Ewa Szumańska - wrocławska pisarka, satyryczka, dziennikarka i autorka audycji radiowych.

Szumańska była autorką jednej z najzabawniejszych audycji w historii Polskiego Radia: "Ze wspomnień młodej lekarki", ukazującej się na antenie od lat 70. XX wieku. Większość odcinków nagrała z Janem Kaczmarkiem (gdy zachorował, zastąpił go Stanisław Szelc). Komentowała w nich rzeczywistość PRL-u, a potem wolnej Polski. Każdy odcinek zaczynała słowami: "Będąc młodą lekarką, przyszedł raz do mojej przychodni pacjęt...". Szumańska walczyła w czasie wojny w AK, brała udział w powstaniu warszawskim.

Pogrzeb Ewy Szumańskiej odbył się wczoraj na wrocławskim cmentarzu przy ul. Bardzkiej.

Więcej: Gazeta.pl

Zenon Laskowik i problem z krzyżem

Wspołtwórca slynnego kabaretu Tey z lat siedemdziesiątych, Zenon Laskowik otrzymał Grand Prix 47. Krajowego Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu. Jest to nagroda za całokształt twórczości artystycznej.
W tym roku festiwal opolski odbył się wyjątkowo we wrześniu.

Laskowik był gwiazdą kabaretu i telewizyjnych programów rozrywkowych, a na początku lat 90 wycofał się z życia artystycznego i został w Poznaniu... listonoszem. Na scenę powrócił w 2003 roku i z Władysławem Sikorą założył Platformę Artystyczną O.B.O.R.A. Powstał wtedy spektakl "Niespodziewane powroty, czyli twórzmy klimacik". Ostatnio wraz z Waldemarem Malickim i Jackiem Fedorowiczem bierze udział  w programie muzyczno-satyrycznym - "Filharmonia dowcipu".

Tymczasem na  tegorocznej opolskiej scenie Laskowik miał  dość powszechny ostatnio w Polsce problem z krzyżem.(video)