Bożena Szymańska: Głos (The Voice). Inna perspektywa (2)

Uluru Statement from the Heart, May 2017.
 Fot. Wikimedia commons (CA-BY-SA 4.0)

Czy Uluru Statement from the Heart jest tylko „prostym apelem o to, aby głos Aborygenów został usłyszany i aby ich naród został ostatecznie uznany w australijskiej konstytucji?”

Ciąg dalszy analizy Bożeny Szymańskiej: Glos (The Voice). Inna perspektywa.

Czego tak naprawdę dotyczy Uluru Statement from the Heart?

Dotyczy istotnej zasadniczej zmiany w konstytucji australijskiej oraz reformy strukturalnej w systemie parlamentarnym i rządowym Australii.

Bożena Szymańska: Głos (The Voice). Inna perspektywa

Nambassa 1981 Arnhemland and Torrest Strait dance.
Fot. en:Nambassa Trust and Peter Terry" Wikimedia
 Commons (CC-BA-SA 3.0)

 Jestem nauczycielką szkoły średniej, która od 1989 roku pracowała jako nauczycielka języka angielskiego w australijskich szkołach średnich w Sydney. Moje doświadczenie dotyczące historii Aborygenów prezentowanej w szkołach jest nieco inne od doświadczenia pana Henry’ego Szkuty, prezesa Związku Polaków w Geelong, autora artykułu „Głos (The Voice) w Parlamencie Australijskim. Perspektywa Australijczyka polskiego pochodzenia” (Tygodnik Polski, Nr 17, 16.08.2023), który twierdzi, że przez 13 lat uczęszczania do szkoły australijskiej nie uczono go historii Aborygenów. Jest to pewnie prawda, ponieważ pan Szkuta uczęszczał do szkoły podstawowej i średniej w późnych latach 50-dziesiątych i w latach sześćdziesiątych.

Natomiast od początku mojej pracy w szkole sytuacja wyglądała inaczej. W Nowej Południowej Walii programy dla klas od siódmej do 10 podzielone były na tak zwane Units, każda część poświęcona innemu tematowi. Jeden z tematów to historia Aborygenów oraz tak zwany Dreamtime – historia stworzenia świata według Aborygenów, która dała podstawy funkcjonowania szczepów/plemion aborygeńskich. Uczniowie zapoznawali się z różnymi aborygeńskimi legendami, opowiadaniami i wierzeniami.

Spektakl Kabaretu Vis-a-Vis: „Barwy z palety naszego życia”

"Kolorowe maseczki" - piosenka, która podbiła
publiczność na występie kabaretu Vis-a-Vis
w Marayong. Fot. K.Bajkowski

Znany polonijnej publiczności od ponad 10 lat kabaret Vis-a-Vis w ubiegłą niedzielę w Sali JP2 w Marayong bawił widzów po raz drugi nowym i to  bardzo na czasie  repertuarem skeczy, piosenek i wierszy w spektaklu pt. "Barwy z palety naszego życia". Premiera kabaretowego spektaklu odbyła się po koniec kwietnia w Klubie Polskim w Bankstown. 

- Program tego spektaklu jest zróżnicowany, tak jak zróżnicowane jest nasze życie, począwszy od Covid-19, poprzez ingerencję technologii w nasze życie, nieporozumienia międzypokoleniowe, przemijanie czasu i w związku z tym przemijanie miłości, do zupełnie żartobliwych, wręcz nieprawdopodobnych zachowań ludzkich - mówi Bożena Szymańsa jedna z aktorek Kabaretu.

Jak chronić się przed Covid-19?

Graf. Pixabay

Informacja którą przedstawia poniższy artykuł jest rezultatem porównania danych i rekomendacji z różnych źródeł przedstawionych w przypisach. Niniejszy tekst wyjaśnia co to jest Covid-19, jakie są jego objawy, w jaki sposób wirus jest przenoszony i jak można zapobiec jego przenoszeniu.

Co to jest COVID-19?

"Co" oznacza "corona", ‘"vi" oznacza "virus", "d" oznacza "disease", czyli choroba, "19" oznacza rok, w którym po raz pierwszy coronavirus pojawił się w chińskim mieście Wuhan, w listopadzie 2019 roku. Dlaczego "coronavirus"? Bo w obrazie mikroskopu elektronowego posiada dookoła pierścień małych wypustek (z łaciny Corona to wieniec, korona).

Kabaret Vis-a-Vis: "Seks to zdrowie, o ile mnie pamięć nie myli"

Wiesław Rogoliński w spektaklu
"Sekst to zdrowie, o ile mnie pamięć
 nie myli". Fot. T.Koprowski

W czerwcu nowy spektakl kabaretu „Vis-a-Vis”, ‘Seks to zdrowie, o ile mnie pamięć nie myli”,  przedstawiony został w Klubie Polskim w Ashfield. Było to już czwarte przedstawienie – premiera na PolArt w Brisbane 2018, następnie Klub Polski w Bankstown oraz sala Jana Pawła II w Marayong.

Spektakl w Ashfield obejrzała tez Elżbieta Celejewska, twórczyni blogu „wydarzeniasydneypl.blogspot.com” oraz znany nam wszystkim utalentowany fotograf Tom Koprowski. Tej dwójce Kabaret Vis-a-Vis zawdzięcza piękne zdjęcia ze spektaklu, wywiad z członkami zespołu oraz nagrania na żywo fragmentów spektaklu.

Spektakl „Seks to zdrowie o ile mnie pamięć nie myli” jest dzieckiem całego zespołu. Czwórka z naszej piątki to osoby już wchodzące w tak zwany wiek dojrzały, gdy doświadczamy zmian i fizycznych i umysłowych, które nie zawsze są mile widziane i przed przyznaniem się do których bardzo się bronimy. Jak określa to nasza koleżanka, Hania Wiwatowska, mówienie o nich  wprost w sposób humorystyczny łagodzi problemy. A wychodzenie z tym na zewnątrz do szerszej publiczności, która przechodzi przez te same etapy, uświadamia nam wszystkim, że nie mamy się czego wstydzić, bo wszyscy jesteśmy w tej samej sytuacji. Wszyscy od dziecka do późnej starości przeżywamy „developmental stages.”

O rozbudowie Polskiego Ośrodka w Marayong

Wizualizacja projektu nowego budynku
w Polskim Ośrodku w Marayong. (mat. promocyjne)

15 maja 2019 roku we środę o godzinie 11.15 miało miejsce spotkanie informacyjne dotyczące rozbudowy ośrodka dla osób starszych w Marayong.

Marayong to polskie serce w Sydney, znajduje sie tam polski dom opieki i polski kościół. Ośrodek powstał z inicjatywy  sióstr Nazaretanek tuż po wojnie, które kupiły wtedy skrawek ziemi, gdzie wybudowano dom dla sióstr i budynek dla sierot i gdzie w następnym etapie wybudowano polski kościół ze składek pierwszej powojennej Polonii.

Prezentacja  15 maja, przygotowana przez firmę architektoniczną Paynter-Dickson, przedstawiła projekt rozbudowy ośrodka w postaci wybudowania nowego budynku z 72 pokojami dla pojedynczych osób.

"Mam Teatr" z nowymi spektaklami w Australii. Recenzje

Maria Koter-Rosiak dziękuje aktorom za występ.
Fot. T.Koprowski

Małżeństwo aktorskie z Polski, Marzanna Graff i Aleksander Mikołajczak, występują ponownie w Australii w dwóch nowych sztukach: komedii „Podwieczorek życia” i dramacie „Błękitny ekspres”.

Marzanna Graff, aktorka, autorka tekstów piosenek i spektakli teatralnych oraz mąż, Aleksander Mikołajczak, aktor teatralny, filmowy i dubbingowy, to twórcy teatru „Mam Teatr”, który co roku prezentuje nowe spektakle oparte na „samym życiu” i żegnające widzów przesłaniem, które skłania do zastanowienia się nad własnym życiem.

Aleksander żartuje, że żona, Marzanna, jest niezwykle płodna, bo co roku „rodzi” kolejne dziecko, czyli nowa sztukę. Marzanna, aktorka, jest jednocześnie autorką i scenarzystką prawie każdej sztuki wystawianej przez „Mam Teatr.” Skąd bierze pomysły? Z życia, pada odpowiedź. Dwie sztuki prezentowane w lutym i marcu 2019 roku w Australii zostały zainspirowane przez polskich przyjaciół Marzanny i Aleksandra mieszkających w Australii.

Kolejna próba przypisywania Polsce zbrodni hitlerowskich Niemiec

Niemiecki napis na bramie wejściowej do obozu
koncentracyjnego Auschwitz -Birkenau. Fot. public domain

W weekendowym wydaniu „The Daily Telegraph” z 27 stycznia 2018 roku australijski dziennikarz, Martin Newman, pisze o potrzebie dzielenia się doświadczeniami i przeżyciami żyjących jeszcze świadków zagłady Żydów w Europie w czasie drugiej wojny światowej, którzy sami przeżyli nazistowskie obozy koncentracyjne („Holocaust Survivors Deliver Lesson on Humanity”). W wieku między późnym 70 rokiem życia a 90-tym są oni już ostatnimi żyjącymi świadkami tej wielkiej tragedii, a ich doświadczenia i umiejętność rozpoczęcia normalnego życia po traumatycznych przeżyciach może nauczyć wiele młodego pokolenia.

Autor uważa, że ich doświadczenia mogą pomóc zrozumieć młodemu pokoleniu, jak rządy mogą manipulować swoimi obywatelami w celu napuszczania jednych przeciw drugim.

I tu zaskakująca dywagacja „historyczna.” Podaje wersję angielską i jej tłumaczenie, bo jest to interesujący przykład manipulowania historią.