Prof. Adam Wielomski: Polska jako pępek świata

Fot. printscreen Google map

Przez 200 ostatnich lat utarło się przekonanie, że Polska ma najgorsze wyobrażalne miejsce geopolityczne w Europie, miejsce centralne. Armie prące z Zachodu na Wschód (Niemcy na Rosję/ZSRR) lub odwrotnie muszą przejść przez polskie równiny, aby móc dokonać inwazji w upragnionym kierunku. Dlatego Niemcy chcieli opanować Polskę, dla agresji na Rosję/ZSRR, a Rosjanie musieli uczynić to samo, aby zdobyć Berlin. Stwierdzenie to jest truizmem, ale warunkowało przez 200 lat polskie spojrzenie geopolityczne. I nie zawaham się powiedzieć, że warunkuje je w dalszym ciągu.

Z konstatacji tej polskie elity wyprowadzały dwa sprzeczne wnioski. Pierwszym było przekonanie – wspólne dla piłsudczyków i części endecji – że „Polska albo będzie wielka, albo nie będzie jej wcale”. Innymi słowy, aby przetrwać między Niemcami a Rosją, musimy skupić rozliczne ludy Europy Środkowo-Wschodniej, aby stworzyć „klin” między obydwiema potęgami. Piłsudczycy myśleli tutaj o federacji pod polskim przywództwem, gdy część hołdująca tym ideom endeków chciała inkorporacji ziem obcoplemiennych do Polski. Po 1945 roku polskie elity władzy generalnie uznały, że Polska jako suwerenny byt polityczny jest utopią i trzeba zdać się na patronat jednego z mocarstw. W PZPR uważano, że patronem winien być Związek Radziecki; w PO, że Niemcy i należy wejść do Mitteleuropy; w PiS, że Stany Zjednoczone i należy wejść do Międzymorza. I tak, spory wewnętrzne w ramach PO-PiS-u można uznać za refleks przynależności Polski do sfery wpływów Berlina albo Waszyngtonu.

Emmanuel Macron i “renesans europejski”

Prezydent Francji Emmanuel Macron
Fot: Mutualité Française/Creative Commons

W 28 krajach Unii Europejskiej ukazał się artykuł prezydenta Francji Emmanuela Macrona, w którym przedstawił swój plan europejskiego renesansu (tekst po polsku poniżej - przyp. red.). A więc, rewizja traktatów unijnych, Europejska Rada Bezpieczeństwa, wspólna armia, cenzura Internetu, jednolite prawo w sprawie migracji, i szereg innych postulatów. Jeśli to ująć w skrócie, tak Emmanuel Macron widzi europejskie odrodzenie. Sputnik omówił artykuł, a właściwie program francuskiego prezydenta z politologiem, profesorem Adamem Wielomskim.

— Myślę, że to jest część szerszej koncepcji niemiecko-francuskiej, która prezentowana jest już od dłuższego czasu. Zmierza ona w kierunku stworzenia z dotychczasowej Unii Europejskiej, czyli organizacji państw mającej charakter, nazwijmy to, konfederacyjny, państwa federalnego. Tego typu projekty pojawiały się w Niemczech już wcześniej. Mało kto pamięta, że projekt taki przedstawiła opozycyjna wówczas SPD następnego dnia po referendum w Wielkiej Brytanii w sprawie Brexitu. Niemieccy socjaldemokraci uznali, że ponieważ główny hamulec integracji Unii Europejskiej, czyli Wielka Brytania wychodzi z Unii, to nie ma już żadnych przeszkód do powołania państwa ogólnoeuropejskiego.

Co łączy Matteo Salviniego z Jarosławem Kaczyńskim?

Time Magazine: Matteo Salvini is the New Face of Europe
Fot. You Tube printscreen

Prezes PiS Jarosław Kaczyński przyjął w siedzibie partii przy ul. Nowogrodzkiej w Warszawie włoskiego wicepremiera i szefa MSW Matteo Salviniego. W spotkaniu wzięli udział także m.in. wicemarszałek Senatu Adam Bielan i europoseł Tomasz Poręba. Spotkanie trwało niespełna dwie godziny. Jak twierdzą uczestnicy spotkania, "atmosfera była bardzo serdeczna", a Jarosław Kaczyński przyjął zaproszenie do Mediolanu.

Zdjęcie ze spotkania opublikowała w sieci rzeczniczka Prawa i Sprawiedliwości Beata Mazurek.
Po zakończeniu spotkania Mazurek napisała, że rozmowa była "pozytywna, pełna wzajemnego zrozumienia".
"Podniesiono kwestie w których istnieje rozbieżność poglądów pomiędzy PiS a Ligą. Rozmowy otworzyły drogę do dalszych kontaktów odnoszących się do kwestii przyspieszenia rozwoju UE i zapewnienia UE właściwego miejsca w skali globalnej" — napisała Mazurek.

Rok rządów premiera Morawieckiego

Mateusz Morawiecki - od roku premier RP. 

Fot. Wikimedia (domena publiczna)

Premier Mateusz Morawiecki wizerunkowo się sprawdził i został zaakceptowany przez swój własny elektorat, co jest dla mnie dość dużym zaskoczeniem – powiedział w wywiadzie dla Sputnika politolog i prof. Adam Wielomski.

— Minął rok od zaprzysiężenia rządu Mateusza Morawieckiego i trzy lata od objęcia władzy przez Prawo i Sprawiedliwość. Przypominam, że na konferencji „Praca dla Polski” premier chwalił się wzrostem gospodarczym, niskim bezrobociem i stabilnym budżetem. Jak te osiągnięcia, ogłoszone przez Morawieckiego przekładają się na potrzeby zwykłego obywatela, na co liczy i czy jego oczekiwania się spełniły?

— Myślę, że PiS zaspokoił oczekiwania swoich wyborców na samym początku kadencji, przede wszystkim przez program 500+ i te oczekiwania socjalne wyborców, które były możliwe do zaspokojenia przy pomocy zasobów budżetu państwa i pożyczek. Problem polega w tej chwili na tym, że elektorat socjalny Prawa i Sprawiedliwości wydaje się oczekiwać nie tylko utrzymania tych „zdobyczy” socjalnych, ale również ich powiększenia. A to jest niemożliwe ze względów finansowych i można w związku z tym zaobserwować pewnego rodzaju zmęczenie tego elektoratu, jakby niespełnione, jego bardzo wygórowane oczekiwania. Dlatego też poparcie dla Prawa i Sprawiedliwości już nie rośnie, ustabilizowało się i wykazuje nawet pewne tendencje spadkowe, za to powoli zwiększa swoją siłę opozycja. Mówimy tu tylko i wyłącznie o sferze ekonomiczno-socjalnej.

Marsz Niepodległości: razem, a jednak osobno

Rondo Dmowskiego w centrum Warszawy po przemówieniu
Andrzeja Dudy przed rozpoczęciem Marszu Niepodległości.
Fot. YT  [A]rchiwa  (cc)

Komentarze zachodnie mówiące o tym, że rząd przeszedł na pozycje nacjonalistyczne są nieporozumieniem i niezrozumieniem tego, że ten marsz nacjonalistów był tylko i wyłącznie tłem dla marszu prezydenta, premiera i samego Jarosława Kaczyńskiego – powiedział w wywiadzie dla Sputnika politolog i historyk prof. Adam Wielomski.

— 11 listopada Polska świętowała setną rocznicę odzyskania niepodległości. Bilans warszawskich obchodów jest dziś w mediach oceniamy bardzo niejednoznacznie. Jaki krajobraz widzi Pan profesor po tym świętowaniu?

— Krajobraz polityczny po tym świętowaniu nieco się zmienił z tego prostego powodu, że największa impreza organizowana w sposób niezależny, niepaństwowy, niezwiązany z głównymi nurtami życia politycznego w Polsce, tymi, które są reprezentowane w Sejmie – czyli Marsz Niepodległości – medialnie została przejęta przez rząd i w pewien sposób znacjonalizowana i upaństwowiona. Uważam to za zły kierunek. Kierunek, który świadczy o tym, że w Polsce nie da się już istnieć politycznie nie będąc przypisanym do Platformy Obywatelskiej czy do Prawa i Sprawiedliwości.