polish internet magazine in australia

Sponsors

NEWS: POLSKA: W związku z konfliktem na Ukrainie Ministerstwo Obrony Narodowej intensyfikuje przygotowania do planowanych manewrów wojskowych. Pod kierownictwem ministra Władysława Kosiniaka-Kamysza, rząd planuje podwojenie liczebności rezerwistów oraz wzmocnienie Wojsk Obrony Terytorialnej. Do odbycia ćwiczeń wojskowych w tym roku zostanie wezwanych do 200 tys. osób. Powołania mogą się spodziewać m.in. lekarze, kucharze, tłumacze, informatycy. Ćwiczenia potrwają do 3 miesięcy. za odmowę wstwienia sie grozi kara 3 lat więzienia. * * * AUSTRALIA: W Canberze doszło do spotkania australijskiej minister spraw zagranicznych Penny Wong z jej chińskim odpowiednikiem, Wang Yi. To pierwsze od kilku lat spotkanie przedstawicieli wysokiego szczebla Chin i Australii na kontynencie australijskim. Poprzednie miało miejsce w 2017 roku, kiedy to odbyło się spotkanie ówczesnych premierów obu państw: Li Keqianga (Chiny) oraz Malcolma Turnbulla (Australia).W listopadzie ubiegłego roku w Pekinie spotkał się premier Australii Anthony Albanese oraz prezydent Chin Xi Jinping. Wtedy Xi mówił, że kraje znajdują się w „nowym punkcie wyjścia” po latach bilateralnej dyplomatycznej posuchy. * * * SWIAT: Liczba poszkodowanych w ataku terrorystycznym w Crocus City Hall pod Moskwą wynosi 182 osoby, poinformowało Ministerstwo Zdrowia regionu moskiewskiego. Liczba zabitych - 137. Sąd w Moskwie aresztował czterech oskarżonych w sprawie ataku terrorystycznego 22 marca. * Trwają ostre protesty rolników w Brukseli: setki traktorów na ulicach miasta, obornik i siano wyrzucane są na drogi. Policja użyła gazu łzawiącego i armatek wodnych.
POLONIA INFO: Grzybobranie z Polską Szkołą w Randwick - Daly's Camping Area, Dalys Rd, Belnglo NSW, 7.04, godz. 10:00

piątek, 10 kwietnia 2020

Triduum Paschalne w czasie zarazy

Krucyfiks, fragment rzeźby w drewnie Wita Stwosza
W tegoroczny Wielki Czwartek (9.04.br.) u protestantów obchodzonym, jako pamiątka Ostatniej Wieczerzy, a u rzymskich katolików, dodatkowo, jako święto kapłaństwa - przypada 75 rocznica męczeńskiej śmierci wybitnego luterańskiego duchownego, teologa i etyka ks. dra Dietricha Bonhoeffera, za udział w spisku na życie Hitlera skazanego przez nazistów na śmierć.  Zginął 9 kwietnia 1945r. we Flossenburgu, na pograniczu niemiecko-duńskim, wraz a admiralem Canarisem, Osterem i innymi. Decyzja o likwidacji tzw. Grupy Canarisa "Zossen" zapadła na naradzie u Hitlera cztery dni wcześniej, 5 kwietnia.

Swoje najwybitniejsze dzieła Dietrich Bonhoeffer pisał w więzieniu, a jego listy, rozważania, eseje i szkice - do tej pory zmuszają cały czas, aż do dzisiaj, do zastanawiania się nad istotą chrześcijaństwa. I to w czasach ekstremalnych.
Dla Bonhoeffera – był to czas II wojny światowej, dla współczesnych, tu i teraz, – jest to w czas pandemii wybitnie agresywnego wirusa, zbierającego śmiertelne żniwo na świecie.

W tegoroczny Wielki Piątek (10.04.br.), największe święto religijne protestantów, w tym luteran, jak ja,  przypadają kolejne rocznice – mordu Polaków w Katyniu i katastrofy lotniczej w Smoleńsku.
Koronawirus pokrzyżował wszystkie plany zarówno wierzących, jak i polityków. Tegoroczne święta wielkanocne są spowite rocznicowym kirem i przemieszane z rzeczywistą śmiercią z powodu zarazy. Nie będzie tradycyjnej Drogi Krzyżowej, ani wokół wiejskich kościółków w Polsce, ani na murach Colosseum z udziałem papieża. Co najwyżej, wierzący będą mogli obejrzeć jej transmisję z Watykanu w telewizji, albo jedną z bogato zekranizowanych opowieści ewangelicznych.
Chrześcijanie zachodniego rytu, z powodu pandemii, zostali pozbawieni kościelnych rytuałów wielkanocnych, związanych z wyznaniem. Zwłaszcza odczuwalnych u polskich katolików, przywiązanych do „święconki” – święcenia w Wielką Sobotę (11.04.br), zwyczajem przedchrześcijańskich Słowian, koszyczków z jedzeniem, spożywanym potem na świątecznym śniadaniu w Niedzielę Wielkanocną (12.04.br.). 
Politycy nie mają natomiast - żadnych szans na uprawianie polityki na grobach tragicznie zmarłych osób, co się nasila z reguły przy wszelkich wyborach w naszym kraju.


Gustaw Flaubert kiedyś powiedział: „L’homme c’est rien, l’oeuvre c’est tout” (Człowiek jest niczym, dzieło jest wszystkim). Choć nie wszyscy zgadzają się z tą tezą, w pewnym sensie jest to fundament ludzkiej egzystencji.

Żyjemy, by coś po sobie zostawić, zgodnie z prawami natury - potomstwo, ale też - dokonania zawodowe i twórcze, godziwe życie godne naśladowania, idee, które porywają miliony...
Pamięć o nas żyje, gdy potomni o tym naszym spadku pamiętają. Zapamiętają jednak także nasze plugawe czyny, haniebne działania i decyzje, stworzone przez człowieka narzędzia służące do zabijania „bliźniego swego” i podobne rzeczy.
Ludzka egzystencja nie jest usłana różami. Dla jednych to Golgota i śmierć na krzyżu, dla innych choroba i nagła, samotna śmierć z powodu panującej zarazy lub, jak to się zdarzyło w Smoleńsku - w katastrofie lotniczej Dla jeszcze innych – to i tragiczne skutki wojen czy klęsk żywiołowych.
W ludzkiej egzystencji są wpisane na stałe - cierpienie i ból.
Dietrich Bonhoeffer, w jednym ze swoich esejów[1] napisał:
To, że nauczyliśmy się patrzeć na wydarzenia w świecie od dołu, czyli z perspektywy wyłączonych poza margines, podejrzanych, uciemiężonych, bezsilnych i wyszydzanych, krótko mówiąc: cierpiących, - stanowi przeżycie o nieporównywalnej wartości. Jeśli tylko w dzisiejszych czasach – gorycz lub zawiść nie przegryzły naszych serc, a jeszcze w nowy sposób zaczęliśmy spostrzegać wielkość i małość, szczęście i nieszczęście, moc i słabość, a do tego, nasze spojrzenie na człowieczeństwo, prawo i miłosierdzie stało się bardziej jasne, wolne i niezakłamane, - to cierpienie osobiste, będące przydatnym kluczem, owocną zasadą, ujmującą i interpretującą otaczający nasz świat, okazało się naszym szczęściem.
Chodzi tylko o to, by owa perspektywa oddolna nie sprowadziła się do przyjęcia pozycji wiecznie niezadowolonych, lecz – abyśmy z poziomu wyższego zadowolenia, uprawomocnionego poza jakąkolwiek oddolną, lub odgórną perspektywą – sprostali życiu, we wszystkich jego wymiarach i je potwierdzili.”

D. Bonhoeffer (1906 - 1945)
Te słowa luterański pastor i etyk kierował pod adresem spiskowców, zaangażowanych w zamach na Hitlera. I chociaż minęło od ich napisania ponad 70 lat, są one nadzwyczaj aktualne. I warte głębokiego zastanowienia.
Inne jego przemyślenia, także są nadzwyczaj aktualne, zwłaszcza teraz, w czasie zarazy. Ks. Dietrich Bonhoeffer napisał[2]:
”Im dłużej trwamy wyrwani z obszaru naszego właściwego życia osobistego i aktywności zawodowej, tym mocniej odczuwamy, że nasze życie - w odróżnieniu od sytuacji naszych rodziców – ma charakter fragmentaryczny...  Czy mamy jeszcze dzisiaj do czynienia z jakimkolwiek całościowym, duchowym ‘dziełem życia’?  Czy mamy do czynienia z gromadzeniem, analizą i rozwinięciem, z których takie dzieło mogłoby powstać?... Nasza duchowa egzystencja pozostaje samym tułowiem, pozbawionym rąk, głowy i nóg. Wszystko sprowadza się do tego, czy w ogóle rozpoznajemy tę fragmentaryczność naszego życia, tak jak pierwotnie zakładaliśmy i myśleliśmy o całości, i co ją właściwie tworzy? Ostatecznie, istnieją takie fragmenty, które nadają się jedynie na wysypisko śmieci (poczciwe ‘piekło’ było by dla nich nadto dobre), jak i takie, których właściwe znaczenie pozna ludzkość dopiero po upływie paru wieków. (...) Jeśli także i nasze życie jest tylko dalekim odbiciem jakiegoś jednego fragmentu, w którym przynajmniej podczas krótkiego czasu współgrają różne, coraz bardziej piętrzące się tematy i w którym, od początku do końca zachowuje się jeden kontrapunkt, to przestańmy uskarżać się na fragmentaryczny charakter naszego życia, a wręcz przeciwnie: bądźmy szczęśliwi”.

Prof. Dimitrij. M. Ugrinowicz, rosyjski naukowiec, specjalizujący się w religioznawstwie oraz materializmie dialektycznym i historycznym, w 1968r. zwracał uwagę[3], że niemiecki duchowny i teolog, jego „osobisty los i jego myśl, pod każdym względem” nieprzeciętne, spowodowały, że szedł własną drogą, niezależnie od swoich poprzedników duchowych” i zaznacza, że „według Bonhoeffera, istota chrześcijaństwa nie polega na uznaniu Boga, nie polega na wierze w Boga, jako stworzyciela świata, lecz na realizacji etyki chrześcijańskiej, w naszym ludzkim zachowaniu”.

Okres wielkanocny jest dla chrześcijan - czasem przypomnienia, że życie jest bardzo kruche. Udowodnił to przed ponad dwoma tysiącami lat – starożytny Żyd, Joszua z Nazaretu, zwany potem z grecka Jezusem, na wzgórzach Golgoty.
Dzisiaj - byle kichniecie przechodnia na ulicy może zagrażać naszemu życiu. Nie, jak wtedy -  wielka altruistyczna idea Jezusa, nie - rosnące grono Jego wyznawców, przerażające Rzymian i żydowskich kapłanów,  ale zwyczajne kichnięcie, nieznanego przechodnia!.
Jest przypomnieniem, że to dane mam życie musimy przetrwać i doświadczać - godnie, że to nasz chrześcijański obowiązek. 



[1] D. Bonhoeffer: „Gesammele Schrffen”, t.2, Monachium, 1959, str. 441
[2] D. Bonhoeffer: „Widerstand Und Ergebung”, Monachum, 1970 (nowe wydanie), str. 245 n.
[3] E. Bethge: „Doetrich Bonhoeffer”, wyd. Augustana, Bielsko-Biała, 1996, str. 140

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Redakcja nie ponosi odpowiedzialności za treść komentarzy