Otwarcie gabinetu P.E. Strzeleckiego w Koszutach

 Marysia Thiele w gabinecie P.E. Strzeleckiego
w Koszutach

W poniedziałek 02.10.2023 Paweł Edmund Strzelecki powrócił do reprezentacyjnej rezydencji ziemiaństwa polskiego we Dworze-Muzeum Ziemi Średzkiej (gmina Środa Wlkp. - przyp. red.) w Koszutach, gniazda rodzinnego Oksza-Strzeleckich, gdzie o godzinie trzeciej po południu nastąpiło uroczyste otwarcie "Pokoju Pana" poświęconego pamięci P. E. Strzeleckiego, jedynej na świecie stałej ekspozycji dorobku jego życia dostępnej szerokiej publiczności.

Ponad 60 osób zawitało do dworu by uczcić powrót największego polskiego podróżnika, syna Ziemi Wielkopolskiej. Wśród nich byli: Rafał Grupiński - poseł na Sejm Rzeczpospolitej Polskiej i wnioskodawca ustanowienia P.E. Strzeleckiego patronem roku 2023; Krzysztof Schramm – Wicekonsul Honorowy Irlandii; dr Izabela Wyszkowska - prezes Stowarzyszenia Wspólnota Polska im. P.E. Strzeleckiego w Poznaniu; dyr. Iwa Ulatowska i Anna Aleksandrzak – reprezentantki Prezydenta Poznania; Marysia Thiele z Adelaide, Australia Poł. – współorganizatorka gabinetu; Zdzisław Leliwa z Bydgoszczy – koordynator strony internetowej mtkosciuszko.org.au reprezentującej Mt.Kosciuszko.Inc. z Perth, Australia Zach.; delegacja z Głuszyny, miejsca urodzin P.E. Strzeleckiego; władze Ziemi Średzkiej; dyrektorzy i delegaci wielkopolskich muzeów; krewni rodu Strzeleckich i Turnów; pracownicy, konserwatorzy i rzemieślnicy, którzy przyczynili się do powstania gabinetu.   
W XVIII wieku majątek Koszuty należał do dziadka podróżnika, Józefa Oksza-Strzeleckiego. Tu z rodzeństwem dorastał Franciszek Oksza-Strzelecki, ojciec Pawła Edmunda.
Inicjatywa utworzenia gabinetu P.E. Strzeleckiego we dworze w Koszutach zrodziła się w roku 2013, a realizacja projektu trwała całe 10 lat.

Dyr. Dworu – Muzeum w Koszutach Jacek Piotrowski powitał gości otwierając uroczystość.

Dlaczego Dzień Australii ma znaczenie?

Zadziwiającym, choć mało zauważanym faktem w kontekście obecnych obaw związanych z zabezpieczeniem granic Australii – na przykład „Operacja Suwerenne Granice” – jest to, że są one całkowicie morskie. Nie mamy granic lądowych, a Australia jest największym krajem na świecie, który ich nie ma. Według Geoscience Australia linia brzegowa ma prawie 60 000 kilometrów (kontynent plus wyspy). Prawdopodobnie obwód naszych wód terytorialnych jest dłuższy, a zewnętrzna krawędź naszej wyłącznej strefy ekonomicznej (WSE) znów dłuższa. Na lądzie mamy oczywiście granice państwowe i kiedyś zbudowaliśmy płot chroniący przed królikami na tysiącach kilometrów buszu, ale tylko na morzu dzielimy międzynarodowe granice z innymi krajami (PNG, Indonezja i Timor Wschodni).

Australia jest jedynym zamieszkałym kontynentem, który nie jest poprzecinany granicami międzynarodowymi i mozaiką państw narodowych. Nie dla nas płoty z drutu kolczastego, betonowe bariery, posterunki strażnicze, punkty kontrolne, załogowe przejścia graniczne, ciężko uzbrojone patrole graniczne, sporny teren. Jesteśmy jednym krajem, jednym narodem, obejmującym cały kontynent i jego przybrzeżne wyspy. Kształt jest tak charakterystyczny i tak bardzo odzwierciedla wizerunek naszego kraju, że uważamy go za coś oczywistego.

Esej ten opublikowano po raz pierwszy w styczniu 2017 r. Został on powtórzony, ponieważ podczas corocznego festiwalu żalu, gniewu i pokrętnej historii z okazji Dnia Australii odrobina prawdy nie zaszkodzi.

Minęły 4 lata od pierwszego przypadku Covid-19 w Australii

Typowe obrazki uliczne podczas pandemii w Sydney
Fot. BumerangMedia/K./Bajkowski

Aż trudno w to uwierzyć, ale minęły cztery lata od czasu, gdy 25 stycznia 2020 r. potwierdzono pierwszy przypadek Covid-19 w Australii. Pięć dni później Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) ogłosiła „stan nadzwyczajny w zakresie zdrowia publicznego o zasięgu międzynarodowym”, jak nowy koronawirus (później nazwany SARS-CoV-2) zaczął rozprzestrzeniać się na całym świecie.

11 marca WHO ogłosiła Covid-19 pandemią, podczas gdy mniej więcej w tym samym czasie australijskie rządy federalne i stanowe pospiesznie wprowadziły środki mające na celu „powstrzymanie rozprzestrzeniania się” wirusa. Obejmowały one zamknięcie międzynarodowych granic Australii, zamknięcie nieistotnych przedsiębiorstw, szkół i uniwersytetów oraz ograniczenie przemieszczania się ludzi poza ich domami.

Michał Radzikowski: Państwo chaosu

fot. profil fb PiS

Postsolidarnościowa Polska pod cyklicznie zmieniającymi się rządami Platformy Obywatelskiej i Prawa i Sprawiedliwości staje się w coraz większym stopniu państwem chaosu i anarchii.

Choć symptomy tego zjawiska widoczne były już wcześniej, to apogeum nastąpiło po ostatnich wyborach parlamentarnych. Świadczyć o tym mogą ostatnie wydarzenia, związane z odwołaniem władz telewizji publicznej, sprawą ułaskawienia Macieja Wąsika i Mariusza Kamińskiego, czy wreszcie obsadą stanowiska Prokuratora Krajowego.

Suio. Polacy i Włosi odkrywają nieznaną kartę historii

Widok na historyczne miasteczko Suio
 we włoskiej prowincji Latina. Fot. public domain

Przedstawicielom Polonii włoskiej zawdzięczamy otwarcie nowej karty w historii naszej ojczyzny, bo niewielu Polaków słyszało o miejscowości Suio i o tym, że tam nasi rodacy oddali życie kilka miesięcy przed główną bitwą o Monte Cassino - powiedział Family News Service ks. prał. Waldemar Turek z Sekretariatu Stanu Stolicy Apostolskiej. W sobotę 20 stycznia w Suio (stołeczny region Lacjum) Polacy i Włosi odsłonili tablicę poświęconą pamięci czterech polskich komandosów.

„Należę do tej generacji społeczeństwa polskiego, która pamięta czasy, kiedy o bitwie o Monte Cassino nawet nie można było mówić – mówił ks. Waldemar Turek, odnosząc się do okresu Polski Ludowej. – Czasy się zmieniły, ale przypominanie sobie i uświadamianie tego, że tylu ludzi o tę wolność walczyło, jest niezwykle ważne także dla obecnego pokolenia”.  Uroczystość w Suio była jednocześnie inauguracją obchodów 80. rocznicy walk o Monte Cassino, znajdującego się w tym samym regionie.