Jubileuszowy XXX Koncert Kolęd w Marayong

Ołtarz w Kościele Polskim w Marayong. Fot. K.Bajkowski

Kiedy wiele lat temu dokonywano w kościele w Marayong wystroju wnętrza – montowano przepiękny witraż oraz płaskorzeźby zdobiące filary, znaleźli się sceptycy, którzy kwestionowali sens zbierania funduszy na polski kościół. – Mieszkamy w Australii, stara Polonia się wykrusza, dzieci jeśli będą chodzić do kościoła, to do australijskiego, po angielsku –  argumentowali.  Ksiądz Zbigniew Pajdak – ówczesny Prowincjał Księży Chrystusowców, wypowiedział wtenczas znamienne słowa: – Nawet, jeśli w całej Australii nie będzie się mówiło po polsku – Marayong zawsze pozostanie bastionem polskiej kultury, polskiego języka.

Prorocze słowa Kapłana sprawdzają się przez dziesięciolecia, podczas licznych religijnych i patriotycznych uroczystości. Najwyraźniej jednak można tego doświadczyć w Niedzielę Świętej Rodziny, kiedy Polacy z całej Metropolii Sydnejskiej gromadzą się w Świątyni Matki Bożej Królowej Polski, żeby uczestniczyć w dorocznym Koncercie Kolęd.

"W naszym domu mówimy po polsku". Odc. 2

Kuba obecnie ma 17 lat i niedawno zakończył naukę
 w Polskiej Szkole i zdał polską maturę. (kadr z filmu)

W USA mieszka kilka milionów polskich rodzin. Jak udaje się im zachować balans między życiem w Stanach a zachowaniem własnej tożsamości narodowej i utrzymaniem znajomości języka polskiego? Czy znajomość języka polskiego pomaga im w życiu za oceanem? W drugim odcinku cyklu "W naszym domu mówimy po polsku" poznany rodziny Kłosów oraz Szewców, które do Ameryki wyemigrowały wraz z dziećmi.

Małgorzata i Jacek Kłos przylecieli do USA 10 lat temu. Mają dwójkę dzieci, Agatę (18 lat) i Olafa (17 lat). Na początku nikt z nich nie znał angielskiego. Cała rodzina intensywnie zaczęła się uczyć nowego języka. Dzieci bardzo łatwo się zaaklimatyzowały w nowej szkole i środowisku. Z biegiem lat okazało się jednak, że to zachowanie znajomości języka polskiego jest największym priorytetem i wyzwaniem dla całej rodziny.

Rekonstrukcja rządu: Macierewicz i Waszczykowski usunięci

Antoni Macierewicz i Witold Waszczykowski
stracili stanowiska ministerialne.
 Fot. domena publiczna 

We wtorek, po wielotygodniowych spekulacjach, prezydent RP, na wniosek premiera dokonał zmian w składzie Rady Ministrów. Stanowiska stracili dotychczasowi ministrowie: Antoni Macierewicz, Witold Waszczykowski, Konstanty Radziwiłł, Jan Szyszko i Anna Streżyńska.

Kierownictwo MON prezydent powierzył Mariuszowi Błaszczakowi. Ministerstwem Spraw Zagranicznych kierować będzie – Jacek Czaputowicz,  MInisterstwem Spraw Wewnętrznych i Administracji  – Joachim Brudziński, a Ministerstwem Zdrowia – Łukasz Szumowski.

Martwy Wałęsa nie wywalczyłby wolnej i niepodległej Polski

Obecnie osoba Lecha Wałęsy w przestrzeni medialnej, jest traktowana w sposób diametralnie różny, niż miało to miejsce ćwierć wieku temu. Wtedy był zachwyt i szczery szacunek, teraz jest pogarda, obrzucanie błotem i zgniłymi jajami.
Aby zrozumieć pozapolityczne mechanizmy, które rządzą sceną polityczną można posłużyć się analizą drogi, jaką przeszły postacie z życia politycznego wykazujące dużo podobieństw do Lecha Wałęsy. Taką jest niewątpliwie Józef Piłsudski.
Analiza pozapolityczna psychologa Maryli Pellowskiej  i psychiatry Janusza Szelugi


I – Józef Piłsudski i Lech Wałęsa; podobieństwa i różnice mechanizmu zdobywania władzy oraz ich konsekwencje.
 

Co ich łączy? Lech Wałęsa stał się przywódcą ruchu społecznego Solidarność, która zmieniła scenę polityczną i rzeczywistość w naszym kraju. Józef Piłsudski był twórcą Legionów, które wyzwalały kraj z niewoli i doprowadził do powrotu Polski na mapę świata
Lech Wałęsa przeskoczył przez płot Stoczni im. Lenina w Gdańsku. Józef Piłsudski uciekł ze szpitala psychiatrycznego im. Mikołaja Cudotwórcy w Sankt Petersburgu. Przecież nie był wariatem. To dlaczego znalazł się w psychiatryku?

Cztery w jednym: Arcysolista Kamil Stoch

Kamil Stoch- zwycięzcą Turnieju Czterech
Skoczni i drugim w historii zawodnikiem,
który  wygrał cztery konkursy TCS!
Fot. Ailura (Wikimedia)

Cztery – to suma zwycięstw w Konkursie Czterech Skoczni. „ W jednym” – to nawiązanie do Kamila Stocha, arcysolisty oraz dyrygenta. Wydarzenie w sporcie historyczne, nie znajduję wystarczających słów do pełnego opisania wrażeń oraz przekazania gratulacji.

Wygrał, jak chciał; bardzo chciał, więc wygrał. Długość skoków, elegancja stylu; takie opanowanie siebie, że ryzyko przeszło do tła, które nic nie znaczyło, a przecież mogło życie skomplikować, gdyby nerwy napięło. Jak wtedy, gdy długo czerwony sygnał zabraniał skoku, co musiało nieść jakiś stres. Albo – w ostatnim skoku ostatniego konkursu – decyzja, by skakać z niższego punktu niż rywale, co wprawdzie z jednej strony oznaczało większą premię punktową, z drugiej jednak ryzyko – da się tak daleko, jak trzeba? Pan Kamil ma klasę – zarówno w skakaniu jak w kalkulacji ryzyka oraz mądrości. Tak „grają” tylko arcymistrzowie sportu; łącząc pokorę z pewnością siebie…