Thierry Meyssan: Bez wojennej propagandy

Zachodnia opinia publiczna pogrążona jest w skrajnych emocjach z powodu wojny na Ukrainie i mobilizuje się do pomocy walczącym Ukraińcom. Dla wszystkich wydaje się oczywiste, że dyktator Władimir Putin wystąpił przeciwko młodej demokracji ukraińskiej.

W każdym konflikcie przekonywani jesteśmy, że to ci inni są tymi złymi, zaś nasi to wyłącznie ci dobrzy. Stajemy się podatnymi odbiorcami wojennej propagandy również dlatego, że nie pamiętamy historii wcześniejszych konfliktów i nie wiemy prawie nic o Ukrainie. Warto zatem wszystkiemu przyjrzeć się bliżej.

Thierry Meyssan: Ukraiński neonazizm – przemilczane fakty

 Wspierana przez państwo obecność neonazistów w szeregach armii ukraińskiej nie jest incydentalna, choć trudno podać ich liczbę. Łatwiej natomiast policzyć ich ofiary. Zamordowali oni około 14 tys. Ukraińców w ciągu ośmiu lat. To jedna z przyczyn obecnej interwencji militarnej Rosji na Ukrainie. Izrael staje tym samym po raz pierwszy przed obliczem czegoś, czego nigdy się nie spodziewał: wspierania swego historycznego wroga – nazizmu przez swojego protektora – Stany Zjednoczone.

Strauss i jego uczniowie

Jeśli prawdą jest, jak twierdzi Moskwa, że kraj znalazł się w rękach „bandy neonazistów” finansowanych przez ukraińskich i amerykańskich Żydów, Izrael stanął przed niespodziewanym dylematem w związku z obecnym kryzysem. Jeżeli tak faktycznie jest, moralnym obowiązkiem Tel Awiwu jest zajęcie stanowiska wobec tych Żydów, którzy wspierają nazistów, niezależnie od poglądów na temat całego kryzysu ukraińskiego.

Zbliża się koniec zachodniego systemu gospodarczego

Marks. Fot. Obraz diema z Pixabay 

Zachód produkuje już zbyt mało, by dało się tam żyć, podczas gdy Chiny stały się „warsztatem świata”. Tylko posiadacze kapitału zarabiają pieniądze, i to duże pieniądze. Ten system zaraz się zawali. Czy wielcy kapitaliści mogą jeszcze wspólnie utrzymać swój stan posiadania?

Już w XVIII wieku brytyjscy teoretycy rodzącego się kapitalizmu skupieni wokół ochrzczonego Żyda Davida Ricardo kwestionowali stabilność tego systemu. To, co początkowo jest bardzo opłacalne, z czasem staje się powszechne i nie będzie już tak wzbogacać właściciela. Konsumpcja nie może wiecznie uzasadniać masowej produkcji. Socjaliści z kręgu Karola Marksa [1] przewidzieli później nieuchronny koniec systemu kapitalistycznego.

Nowy światowy ład: Dlaczego Jałta II?

Na pierwszym spotkaniu G8 3 maja 2021 roku,
ministrowie spraw zagranicznych USA i Wielkiej Brytanii
- Antonius Blinken i Dominic Raab zaproponowali,
że Zachód będzie walczyć z Rosją i Chinami. 

 Nie możemy żyć w społeczeństwie bez zasad. Jeśli są niesprawiedliwe, wzburzymy się i je zmienimy. To nieuniknione, ponieważ to, co się kiedyś wydawało dobre, nie musi takie być kiedy indziej. W każdym przypadku potrzebujemy porządku, bo inaczej każdy stanie się wrogiem każdego. To, co obowiązuje jednostki, obowiązuje także narody.

Konferencja jałtańska w 1945 roku położyła podstawy podziału świata na strefy wpływu trzech wielkich wygranych II wojny światowej.: USA, Wielkiej Brytanii, a przede wszystkim Związku Radzieckiego. Podczas zimnej wojny każda strona publicznie obrażała drugą, ale zawsze stawiano na negocjacje. Badania historyczne wykazały, że chociaż w każdej chwili ugoda przemienić się mogła w konfrontację, inwektywy miały bardziej znaczenie wewnętrzne, niż ubliżanie przeciwnikowi.

Już po Trumpie – i co teraz? Wywiad z Thierrym Meyssanem

Thierry Meyssan, założyciel Sieci Voltaire

 Porażka Trumpa w walce o drugą kadencję prezydencką spowodowała przestawienie amerykańskiej polityki zagranicznej na znane już tory. Donald Trump był pierwszym amerykańskim prezydentem od 30 lat, który nie rozpoczął wojny, natomiast Joe Biden był w tej samej administracji, co prezydent Barack Obama, żałosny laureat Pokojowej Nagrody Nobla, który nie zawahał się zniszczyć Libii Kaddafiego huraganem bomb. Wepchnął też Syrię w otchłań wojny zastępczej, trwającej już dziewięć bardzo długich lat. Zaś „eksport demokracji” na Ukrainę drogą podżegania do narodowo-socjalistycznego zamachu stanu, wywołał rosyjską reakcję obronną: aneksję Krymu i secesję rosyjskojęzycznych regionów Donbasu.

Na ogólną ocenę polityki zagranicznej administracji Trumpa rzutuje jednak uderzenie rakietowe na Syrię (co prawda, bardziej powierzchowne, aniżeli jakiekolwiek inne) i absurdalne zabójstwo wielkiego irańskiego generała Kasema Sulejmani, którego śmierć nie pomogła jednak Trumpowi w przedłużeniu własnej kadencji. Wycofanie się Stanów Zjednoczonych z Układu o całkowitej likwidacji pocisków rakietowych średniego zasięgu (INF) i Traktatu o otwartych przestworzach (The Treaty on Open Skies) jest niczym innym jak konsekwencją faktu, że traktaty te dotyczyły stosunków między dwoma rzeczywistościami geopolitycznymi, które obecnie zanikły: między Stanami Zjednoczonymi z lat 70. i Związkiem Radzieckim. Z drugiej strony, jednostronne wycofanie się USA ze Wspólnego kompleksowego planu działania (The Joint Comprehensive Plan of Action, JCPOA) pozostawia Islamskiej Republice Iranu wolną rękę w zakresie reorganizacji obrony narodowej, nawet jeśli spowoduje to naruszenie niektórych ustaleń między Teheranem i państwami zachodnimi.