Rozejm w Syrii. Gwarantem Rosja i Turcja

Aleppo uwolnione z rąk dzihadystów przez wojska syryjskie
przy wsparciu Rosji. Fot. American Herald Tribune - CC

Wczoraj o północy w Syrii weszło w życie porozumienie o zawieszeniu broni i gotowości do rozpoczęcia rozmów pokojowych, wynegocjowane dzień wcześniej przez Rosję, Turcję i Iran pomiędzy prawowitym rządem syryjskim a grupą formacji i zbrojnych band tzw. umiarkowanych terrorystów. Gwarantem porozumienia jest Rosja i Turcja. Iran, który uczestniczył w rokowaniach i przygotowaniu umowy, wolał pozostać nadal w jej tle.

Stronami porozumienia są rząd Syryjskiej Republiki Arabskiej oraz siedem następujących ugrupowań rebelianckich reprezentujących łącznie ponad 60.000 dżihadystów:

10 lat po Saddamie. Cena jaką płaci USA

Saddam Husajn podczas procesu
 w 2004 r. Fot. domena publiczna

30 grudnia minęło 10 lat od dnia, w którym wykonano karę śmierci na Saddamie Husajnie. Śmierć tego człowieka stała się dla Amerykanów i innych zwolenników zachodniej demokracji srogą lekcją geopolityki.

 Interwencja w Iraku bez mandatu RB ONZ była wyraźną agresją przeciwko suwerennemu państwu. Za tę agresję USA zapłaciły życiem prawie pięciu tysięcy amerykańskich żołnierzy. Dziesiątki tysięcy odniosło rany, pozostając do końca życia inwalidami. W kontekście amerykańskiej okupacji, 15 października 2006 roku w Iraku doszło do połączenia jedenastu radykalnych ugrupowań islamistycznych na czele z pododdziałem Al-Kaidy. Tak powstało terrorystyczne ugrupowanie „Państwo Islamskie".

 

Głównym bogactwem Iraku jest lekka i łatwo dostępna ropa, która stanowi 20% światowych zapasów. W samym tylko okresie pomiędzy 2006 i 2014 rokiem Bagdad uzyskał za sprzedaży ropy 550 mld dolarów, a mimo to kraj znajduje się na krawędzi bankructwa. Brakuje pieniędzy na pensje i emerytury, w wielu miejscowościach brakuje czystej wody i prądu. Utworzona według amerykańskich standardów nowa iracka armia nie jest w stanie obronić kraju przed terrorystami. Wielonarodowy i wielowyznaniowy Irak z 37-milionowym społeczeństwem zasługuje na coś lepszego. Nadal też sprawą odległej przyszłości pozostaje plan utworzenia „Wielkiego Bliskiego Wschodu", którego celem jest zmiana granic państw regionu i zapewnienie Zachodowi dostępu do ich bogactw naturalnych.

WTC w Berlinie

Terroryści z Berlina powtórzyli schemat z Nowego Jorku – porwali pojazd, zabili kierowcę i skierowali maszynę w wielkie zgromadzenie ludzi. We wrześniu 2001 były to amerykańskie  samoloty rejsowe, teraz uprowadzono ciężarówkę ze znakami z Polski. Zarówno samoloty jak i samochód  stały się narzędziami masakry. Należało zdobyć je w chwilę przed atakiem, kiedy pełniły swoje rutynowe funkcje.

Wybrano Niemcy zapewne po to, aby dowieść, że Allah jest nieprzekupny. Nie można go zaspokoić darem w postaci zaproszenia miliona uchodźców z Bliskiego Wschodu. Jeśli mogli ginąć Francuzi w Paryżu i Nicei oraz Belgowie w Brukseli, mogą też i Niemcy. Śmierć polskiego kierowcy dowodzi, że zaatakowany został po raz pierwszy  także nasz kraj. Szkoda, że w Unii Europejskiej nie ma paragrafu 5 układu waszyngtońskiego NATO, który nakazuje odpowiedź wspólną, czyli odwet. Tyle tylko, że w konfrontacji asymetrycznej nie wiadomo, jakiej odpowiedzi i komu udzielić. Pierwszym krokiem niechby była przynajmniej  delegalizacja skrajnych odłamów islamu.

Jeden dzień, który wstrząsnął światem

Pen­ta­gon po ude­rze­niu samo­lo­tem lotu AA 77, 11 wrze­śnia 2001

 (Zdję­cie zro­bione po uga­sze­niu pożaru. Źró­dło: Wiki­pe­dia)

Więk­szość ludzi zgo­dzi się ze stwier­dze­niem, że doko­nany pięt­na­ście lat temu zamach na Ame­rykę zmie­nił losy świata. Nadal jed­nak możemy zasta­na­wiać się w jakim stop­niu i w jaki spo­sób. Jak zmie­nił men­tal­ność ludzi w zachod­nim świe­cie, czy i na ile wzmoc­nił isla­mizm?

Poja­wia się tu jed­nak poważny pro­blem. Jaki sens ma zasta­na­wia­nie się nad wpły­wem tego jed­nego zama­chu, jeśli ska­zani jeste­śmy na spe­ku­la­cje? Wła­ści­wie niczego nie możemy powie­dzieć na ten temat z pew­no­ścią. Wszystko co wiemy, to że ten zamach nadal budzi silne emo­cje, że jest przed­mio­tem spo­rów i że sta­no­wił punkt zwrotny w rela­cjach mię­dzy Zacho­dem i świa­tem islamu.

Wiele wska­zuje na to, że tak udana ope­ra­cja, rów­no­cze­snego porwa­nia czte­rech samo­lo­tów pasa­żer­skich, zaata­ko­wa­nie nimi sym­bolu kapi­ta­li­zmu i cen­trum dowo­dze­nia ame­ry­kań­skiej armii, zabi­cie pra­wie trzech tysięcy ludzi, wywo­łała w świe­cie islamu eufo­rię rado­ści, poczu­cie suk­cesu i głę­bo­kie prze­ko­na­nie, że z Ame­ryką można wygrać.

W Europie zaczęła się pełzająca wojna domowa

Zdaniem Mariusza Sulkowskiego każdy kolejny atak będzie rodził zachętę do następnego. Środowiska muzułmańskie będą się radykalizować, a wraz z nimi nastąpi radykalizacja skrajnej prawicy. Rządy europejskie powinny odrzucić źle pojętą wielokulturowość, uznającą że każda kultura jest spójna z demokracją liberalną.

* * *

Z ostatniej chwili: W  niewielkiej miejscowości Saint-Etienne-du-Rouvray w Normandii dwóch terrorystów wtargnęło do kościoła i dokonało brutalnego zabójstwa księdza w trakcie porannej mszy świętej.

* * *

– Stało się to, co było pewne – mówi dr Mariusz Sulkowski, ekspert ds. międzynarodowych, współpracownik Centrum Analiz Klubu Jagiellońskiego, komentując zamachy terrorystyczne w Niemczech. – Warto jednak nie skupiać się tylko na ostatnich wydarzeniach, ale dostrzec symptomy czegoś głębszego – rosnącego napięcia. Wraz z atakiem na Charlie Hebdo w 2015 r. w Europie Zachodniej rozpoczęła się pełzająca wojna domowa, której ostatnie ataki są kolejną odsłoną.