 |
| Prof. Bogusław Marek |
Niedawno miałem szczęście goszczenia w swoim domu profesora Bogusława Marka, człowieka o nietuzinkowej osobowości, który w niezwykle barwny sposób potrafi opowiadać o swojej profesjonalnej pasji, jaką jest nauczacie niewidomych dzieci języka angielskiego. Po fascynującym wieczorze, spędzonym z profesorem Markiem, naszła mnie smutna refleksja, że tak mało wiemy o ludziach pokroju profesora. Media potrafią poświęcić najlepszy czas antenowy oraz setki prasowych stron różnej maści artystycznych miernot, ale z lupą w ręku możemy bezskutecznie szukać choćby najmniejszej wzmianki o ludziach naprawdę wartościowych.
Od szkoły średniej, przez wiele lat kariera profesora toczyła się spokojnym, stabilnym torem. Po zdaniu matury nie miał większych problemów z dostaniem się na Uniwersytet Warszawski, gdzie z wyróżnieniem ukończył anglistykę. Ponieważ był wybitnie zdolnym studentem nie miał również problemu ze znalezieniem pracy. Spośród kilku propozycji, profesor Marek zdecydował się wybrać pracę naukową na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie.
Jak sam profesor opowiada, przełomowym momentem w jego życia był rok 1991, kiedy naszła go chandra związana z kryzysem średniego wieku. Właśnie wtedy postanowił coś diametralnie zmienić. Z pomocą przyszedł mu przypadek – będąc w Londynie, na jednej ze stacji metra rzucił mu się w oczy plakat dziewczynki na tle Tower Bridge. Była to reklama fundacji pomocy niewidomym dzieciom. Napis na plakacie głosił – „Ona nigdy nie ujrzy zabytków Londynu”.
Od tej pory nauka języka angielskiego dzieci z wadami wzroku stała się wezwaniem i pasją profesora Marka. W ciągu kilku lat opracował własny program nauczania oraz zaprojektował i wykonał kilkanaście praktycznych pomocy, które z powodzeniem wykorzystywane są w najdalszych zakątkach naszego globu.
 |
| Prof Bogusław Marek w Nepalu |
Podczas wizyty w Australii profesor Marek z pasją opowiadał o swojej podróży do Nepalu, gdzie był gościem HEAD Nepal – Himalayan Education And Development. Jego opowieść zauroczyła między innymi panią Małgorzatę Moszczyńską. Po spotkaniu z profesorem zamarzyło się jej zbudowanie Mostu Serc, który ma być formą pomocy profesorowi w realizacji jego marzeń.
W załączeniu opowieść (video) profesora o dzieciech w Nepalu oraz broszura przygotowana przez panią Małgosię wraz z prośbą o przyłączenie się do owej szlachetnej inicjatywy.
Telefon do pani Małgosi: 0407 770 462Jerzy Krysiak
Zob. stronę HEAD Nepal: www.headnepal.org
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Redakcja nie ponosi odpowiedzialności za treść komentarzy