Jan Engelgard: Fałszywi przyjaciele Ukrainy

The Motherland Monument, Kiev. 
The sculpture is a part of the
 National Museum of the History of Ukraine
 in the Second World War
Fot. a.Vovck Wikipedia (CC BY-SA 4.0)

Ukraina, oderwana od Rosji, zrobiłaby wielką karierę. Czy zrobiliby ją Ukraińcy?…

Roman Dmowski, 1930

Pytanie postawione przez Dmowskiego prawie 100 lat temu nabrało obecnie aktualności. Wtedy były to tylko teoretyczne rozważania, dzisiaj widać jak na dłoni, że owszem, państwo ukraińskie, a raczej jego elity czy pseudoelity robią na świecie karierę, ale czy miliony Ukraińców coś z tego mają? 

Obserwowana w Polsce proukraińska biegunka, przybierająca coraz częściej groteskowe formy (na przykład tzw. nakładki z flagą ukraińską na profilach fb) – od samego początku brzmi fałszywie. Popieramy Ukrainę, ale tylko wtedy, kiedy jest antyrosyjska. Tak więc, nie tyle życzymy pomyślności Ukrainie i  Ukraińcom, tylko żądamy od niej ostrego kursu przeciwko Moskwie. Tylko wtedy kochamy Ukrainę i ją wspieramy. Gdyby jednak ta sama Ukraina zmieniła swoją politykę i stała się np. bardziej neutralna, nawet nie prorosyjska – wtedy traci naszą sympatię. Wtedy nie ma dla nas znaczenia.

Czas na publiczne rozliczenie w sprawie Kardynała Pella

Ręce Kard. Georga Pella w momencie 
uwięzienia, 13 marca 2019 r. w Melbourne.

Niewinny! Ten ostateczny werdykt został wydany po tym, jak George kardynał Pell zniósł  cztery lata dokuczliwych oskarżeń, śledztw, procesów, publicznych upokorzeń i ponad rok więzienia po tym, jak został skazany przez australijski sąd za przestępstwo, którego nie popełnił. Odprowadzenie do więzienia w kajdankach, po wyroku wydanym 13 marca 2019 r., miało oznaczać dla  78-letniego australijskiego prałata odsiadkę  sześciu lat więzienia za jak to określono  „historyczne przestępstwa napaści na tle seksualnym”. Kardynał Pell przetrwał ponad trzynaście miesięcy w odosobnieniu, zanim australijski Sąd Najwyższy  głosami  7-0 obalił  pierwotny  wyrok. Zwycięstwo Pella nad niesprawiedliwością było nie tylko osobiste, ale całego Kościoła katolickiego.

 

Fragmenty posłowia George’a Weigela do trzeciego tomu Prison Journal George'a Pella : Prison Journal, Volume 3 , wydanego przez Ignatius Press w San Francisco (www.ignatius.com) i Freedom Publishing Books w Melbourne.

Poważna niesprawiedliwość została  anulowana, gdy Sąd Najwyższy Australii 7 kwietnia 2020 r. usprawiedliwił kardynała George'a Pella i przywrócił mu wolność. Czego świat nie mógł wtedy wiedzieć a  czego czytelnicy wszystkich trzech tomów Prison Journal kardynała Pella teraz mogą odkryć, że kardynał dobrze wykorzystał swoje 404 dni uwięzienia, większość z nich w odosobnieniu. Modlił się, nie tylko za ofiary wykorzystywania seksualnego przez duchownych. Czytał, studiował i pogłębiał  myślenie o współczesnej sytuacji Kościoła katolickiego, o rodzimej Australii, o reformie w Watykanie, o niespokojnym świecie. Uczestniczył w pracach swojego zespołu obronnego. I sporządził pamiętnik więzienny, który jest jasnym świadectwem mocy wiary, nadziei i miłości  człowieka znajdującego się w najtrudniejszych okolicznościach.

Tomasz Jankowski: Wojenne szaleństwo

CC BY 2.0 / Ministry of Defense of Ukraine / Vadim Kovalov / War Ukraine

 Zapraszam Państwa na krótki przegląd informacji o wydarzeniach frontowych mających miejsce na wojnie… nieistniejącej. Jeżeli zastanawialiście się kiedyś, jak to jest być bohaterem powieści science-fiction, to macie niepowtarzalną okazję przeżyć to sami.

Jak Zachód rosyjski pochód powstrzymuje

22 listopada 2021 roku napisałem tekst o tym, jak z Ukrainy wydostaje się i rozlewa po Europie kampania informacyjna mająca przekonać świat, iż niebawem rozpocznie się rosyjska agresja. Minęły dwa miesiące i można powiedzieć, że z perspektywy twórców tego informacyjnego potworka, odniósł on całkowity sukces. Sam prezydent Zełenski uznał już chyba, że przeholował, bo akurat zaczął delikatnie Ukraińców uspokajać, że przecież to „nic nowego od ośmiu lat” i żeby „nie wypłacali pieniędzy z banków”. Korelacja z interesami właściciela Privat Banku, Ihora Kołomojskiego, głównego partnera Zełenskiego, jest tu zapewne przypadkowa.

Czy nowi Australijczycy powinni zdać test z języka angielskiego?

W Australia Day 16 tys. imigrantow otrzymało
australijskie obywatelstwo. Ceremonia
w Canberze 26 stycznia z udziałem premiera
 Scotta Morrisona. fot. printscreen YT ABC

Każdego roku w Dzień Australii tysiące ludzi zostaje obywatelami Australii na uroczystościach w całym kraju. Potencjalni obywatele muszą spełnić szereg kryteriów kwalifikacyjnych, w tym zdać test na obywatelstwo, aby wykazać, że mają rozsądną znajomość Australii i podstawową znajomość języka angielskiego.

Istnieją jednak natarczywe  sugestie , że osoby ubiegające się o obywatelstwo powinny również zdać osobny formalny test z języka angielskiego, aby udowodnić swoje umiejętności językowe.

W nowo opublikowanym artykule z koleżanką Louisą Willoughby wyjaśniamy, dlaczego stwarza to szereg problemów i dlaczego nie poprawiłoby to znajomości języka angielskiego wśród nowych Australijczyków.

Dzieciobójstwo w tradycyjnym społeczeństwie aborygeńskim

 Dzieciobójstwo — umyślne morderstwo noworodków i małych dzieci — było szeroko praktykowane i być może wszechobecne wśród australijskich Aborygenów przed przybyciem Europejczyków i narzuceniem zachodnich wartości, które w przeciwieństwie do wartości Aborygenów sprzed kontaktu umyślne zabijanie niemowląt i małych dzieci traktowały jako zabójstwo. Jak powszechne było dzieciobójstwo wśród Aborygenów przed kontaktem z Białymi? 

Według profesora antropologii Uniwersytetu Michigan, Arama Yengoyana, „dzieciobójstwo było głównym środkiem kontroli populacji. Teoretycznie dzieciobójstwo mogło stanowić nawet 40% do 50% wszystkich urodzeń, aby populacja mogła przeżyć. W rzeczywistości wskaźniki dzieciobójstwa były niższe i prawdopodobnie wahały się od 15% do 30% wszystkich urodzeń…Obecnie dzieciobójstwo nie jest już praktykowane na misjach i na stacjach rządowych. Jednakże, zróżnicowaną opiekę (fizyczną i afektywną) rozszerzoną na niemowlęta można interpretować jako dzieciobójstwo”. (Aram Yengoyan, „Składniki biologiczne i demograficzne aborygeńskiej australijskiej organizacji społeczno-gospodarczej”,Oceania, tom. 43 (2), grudzień 1972, s. 88.)