Nowe elektroniczne maski antywirusowe z Chin

Szkoła Mechaniki i Inżynierii Elektrycznej Uniwersytetu Xi’an opracowała  „elektrostatyczną maskę antywirusową” ze specjalnym „oczyszczaczem powietrza”. O zaletach tej maski w porównaniu ze zwykłą N95 Sputnik rozmawiał z docentem Tong Xufeng.

Ekspert ocenił, że trudno jest przetrwać wirusom w powietrzu, bo rozprzestrzeniają się one głównie poprzez przywiązanie do cząstek. Dlatego wirus musi najpierw przylgnąć do czegoś. Średnica takich cząstek jest zwykle mniejsza niż PM 2,5, około 1 mikrona. „Przewaga maski opracowanej przez nasz zespół w porównaniu z maską N95 polega głównie na tym, że może odfiltrowywać cząstki o średnicy mniejszej niż 1 mikrometr. Po zaabsorbowaniu tych cząstek maska używa promieni i pól wysokiego napięcia, aby zabić organizm wirusowy. Zwykłe maski nie są do tego zdolne”.

I Wojna Globalna czyli brak gazy na gumce (1)

Graf. Pixabay

To nie jest III Wojna Światowa, to jest I Wojna Globalna, czyli brak gazy na gumce. Zasady się zmieniły, ale zgodnie z przewidywaniami, jak na tą chwilę, nie wydarzyło się jeszcze nic takiego, czego nie dałoby się przewidzieć. Cudów dopiero doświadczymy i zobaczymy, nie tylko na ekranach naszych telewizorów, ale jak będziemy mieli szczęście, to z okien naszych domów, a jak mniej – to z piwnic, tego co z naszych domów zostanie.

 

Żarty się skończyły, nigdy jeszcze tak wiele, nie zależało od kawałka gazy na gumce! Jakie to żałosne, że napędzana strachem i chciwością zachodnia cywilizacja, nie jest w stanie sama dla siebie zapewnić, odpowiedniej ilości gazy na gumce.

Bajka na czas pandemii. Co ma bajka do wirusa?

 Nasi przyjaciele z Polski - aktorzy Mam Teatr, Marzanna Graff
i Aleksander Mikołajczak mają pomysł na czas pandemii.
Zdjecie z powrotu z Australii do Polski.

Na samo słowo koronawirus wielu z nas doznaje uczucia strachu. Nic dziwnego. Liczna zarażonych tym wirusem drastycznie zbliża się do jednego miliona i tak naprawdę nikt nie może powiedzieć, kiedy pandemia zostanie zatrzymana. Najtragiczniejsze są oczywiście przypadki zgonów. Do dzisiaj w wyniku zarażenia koronawirusem na świecie zmarło znacznie ponad 40 tysięcy osób. Nie wiele mniej tragiczne są skutki finansowe i ekonomiczne. Losy indywidualnych osób nie są na razie zauważane i nikt nie prowadzi statystyk małych, rodzinnych tragedii. Liczba bezrobotnych i bezdomnych wzrasta z dnia na dzień.

 W krajach wysoko rozwiniętych sytuację łagodzi pomoc finansowa rządu. To właśnie z tego powodu Australia przechodzi przez kryzys w miarę łagodnie. Nieco gorzej jest w Polsce. Państwa po prostu nie stać na utrzymanie milionowej rzeszy bezrobotnych. W tym ogólnoświatowym załamaniu jest jedna szczególnie zapomniana sfera naszego codziennego życia. Utarło się, że artyści muszą sami zadbać o siebie. Tylko jak to zrobić, kiedy teatry, kina i kluby są pozamykane?

Prof. Mirosław Matyja: Początek końca Unii Europejskiej?

Fot. Pixabay

Rozwijająca się epidemia koronawirusa stanowi – oprócz zagrożenia dla zdrowia wielu ludzi - także poważny kryzys ekonomiczny dla Europy. Jest to przede wszystkim szok dla realnej gospodarki, który uderza mniej więcej jednakowo we wszystkie kraje europejskie. Wszelkie zabezpieczenia wprowadzone po globalnym kryzysie finansowym w latach 2007-2008 zostały zaprojektowane w celu walki z innym rodzajem kryzysu - wywodzącym się z sektora finansowego lub pojedynczego państwa. Tymczasem mamy do czynienia z kryzysem globalnym, którym Europa dotknieta jest bezpośrednio i który występuje zarówno po stronie popytu jak i podaży. I tu leży fenomen obecnego kryzysu.

Aktualna sytuacja wymaga niewątpliwie reakcji i działania wszystkich państw europejskich, bowiem to nie tylko kryzys ekonomiczny, ale równiez próba wytrzymałosci dla europejskiej „jedności”. To również okazja dla politycznych liderów do budowania zaufania w społeczenstwach europejskich. Unia Europejska nie sprawdza się jednak w tej nowej roli – jej przywódcza, jednocząca i koordynująca rola nie jest warta obecnie przysłowiowego „funta kłaków”.

Czy wobec zagrożenia COVID-19 zachowaliśmy się racjonalnie?

Map of the COVID-19 pandemic in Poland as of 02 April 2020
 in powiats. Map updated daily Wikimedia commons

Minął już niemal miesiąc od pierwszego przypadku zakażenia COVID-19 w Polsce. „Pacjent zero” zdążył nawet wyzdrowieć, tymczasem my w najlepsze pogrążmy się w coraz bardziej absurdalnych odmętach paniki, skutecznie podsycanej przez samonakręcający się duet politycy-media. 

Jest to więc najwyższy czas by ci z nas, którzy zachowali przynajmniej elementarną zdolność do refleksji, rozważyli czy strategia przyjęta przez polski rząd (więc chciał nie chciał przez nas wszystkich) jest racjonalna i optymalna w tych nietypowych okolicznościach.

Na początek trochę faktów. W chwili, gdy pisze ten tekst w Polsce mamy nieco poniżej tysiąca ośmiuset potwierdzonych zachorowań na COVID-19, z czego 20 zakończyło się zgonem pacjentów. Dla świata liczby te wynoszą odpowiednio 697 609 zachorowań i 33 116 zgonów. Trzeba przyznać, że te dane robią duże wrażenie, szczególności oderwane od kontekstu. Kontekst natomiast jest taki, że w całości zachorowań i zgonów, zarówno w Polsce jak i na świecie stanowią one niemal niedostrzegalną statystykę.