Czemu Francja umie dogadywać się z Rosją, a Polska - nie?

 Emmanuel Macron i Władimir Putin  na spotkaniu
w Bregancon. Fot. YouTube RT printscreen

„Dialog z Rosją jest bardzo ważny” - podkreśla Pałac Elizejski. Za bardzo ważny i pożyteczny uznaje Paryż fakt, że wizyta rosyjskiego przywódcy zbiega się ze szczytem G7. Szczyt G7 odbędzie się w dniach 24-26 sierpnia w Biarritz. Spotkanie Władimira Putina z prezydentem Francji w forcie Bregancon to spotkanie robocze. Macron obecnie pracuje w tym miejscu i przyjmował tam już zagranicznych przywódców.

Według Pałacu Elizejskiego rozmowa Macrona z Putinem mieści się w ramach koniecznego, stałego dialogu w kwestiach dwustronnych i europejskich, jak i dotyczącego wielkich wydarzeń światowych. Ten dialog opiera się na założeniach określonych dwa lata temu przez Macrona; jego celem nie są natychmiastowe rezultaty, ale wyznaczenie drogi do ich osiągnięcia - dodaje urząd prezydenta. Podkreśla, że dialog z Rosją, oparty na zdrowych i pewnych postawach, jest bardzo ważny dla interesów, bezpieczeństwa i obrony Europy.

Wojciech Korfanty. Rocznica skłaniająca do refleksji

Pomnik Wojciecha Korfantego
 w Siemianowicach Śląskich.
Fot. L.Mehlich -Wikipedia (CC BY-SA 3.0) 

Dziś  (18.08) wypada 80 rocznica śmierci Wojciecha Korfantego, którego trzeba zaliczyć do grona jednego z ojców niepodległej Polski, zasłużonego w budzeniu polskości na Śląsku i w przywróceniu tej dzielnicy w polskie granice. Premier Morawiecki przemawiając 15 sierpnia, podczas świątecznych obchodów w Katowicach, wspominał Korfantego słowami: „Mogą spełnić się marzenia naszych ojców, naszych dziadów, którzy rysowali granice Polski swoją krwią. Mogą spełnić się ich marzenia o budowie silnej, sprawiedliwej, solidarnej RP. To było również marzenie wyrażane w tamtym czasie przez Wojciecha Korfantego”.

To dobrze, że tak powiedział, tym niemniej trzeba pamiętać, że to sanacyjne władze pomajowej Polski, do których nawiązuje rządząca obecnie partia, prześladowały i więziły Wojciecha Korfantego kierując się politycznie motywowaną wrogością. Korfanty był wieziony i poniewierany w twierdzy brzeskiej a potem musiał udać się na emigrację by uniknąć dalszych prześladowań. Gdy ciężko chory, na kilka miesięcy przez wybuchem wojny, powrócił do kraju, by włączyć się w przygotowania do obrony Polski przed oczekiwanym niemieckim najazdem, sanacyjne władze zamknęły go w więzieniu na Pawiaku, skąd został wypuszczony po trzech miesiącach, w stanie bardzo ciężkim. W niespełna miesiąc po uwolnieniu już nie żył.

Otwarcie wystawy 'Destination Australia' w Melbourne

Wystawa zatytułowana ‘Destination Australia’ Post WWII Odysseys of Polish Soldiers – „Kierunek Australia”, odyseje polskich żołnierzy po drugiej wojnie światowej została otwarta w sobotę, 17 sierpnia 2019 r. w Tobruk House, przy 44 Victoria Avenue w Albert Park w Melbourne. Jej organizatorem jest Muzeum i Archiwum Polonii Australijskiej. Dokumentuje historię i dziedzictwo byłych żołnierzy polskich, którzy przybyli do Australii w latach 1947 i 1948. To od nich zaczęła się wielka migracja Polaków na piąty kontynent. W pierwszych latach powojennych Australia przyjęła 60 tyś. polskich emigrantów. Byli to – obok żołnierzy – dipisi i uchodźcy.

Wystawę otworzyła Mary Elizabeth Calwell, córka pierwszego ministra imigracji w Australii, Arthura Calwella. Wśród zaproszonych gości, których powitał Robert Semple, prezes Stowarzyszenia Szczurów Tobruku, byli m.in.: George Zbigniew Łuk-Kozika, honorowy konsul generalny Rzeczypospolitej Polskiej w Wiktorii; Edward Kremzer, honorowy konsul Rzeczypospolitej Polskiej w Tasmanii; Nick Wakeling członek wiktoriańskiego parlamentu z okręgu Fentry Gully; Marian Pawlik, prezes Federacji Polskich Organizacji w Wiktorii; Krzysztof Łańcucki, były prezes Rady Naczelnej Polskich Organizacji w Australii i Joanna Merwart reprezentująca obecną Radę Naczelną.

Ryszard Opara: AMEN. Skok do wody i pierwszy milion

Apartamentowce nad zatoką sydnejską.
Fot. K.Bajkowski

Skok do wody – marzeniami w przyszłość... Sydney i Zatoka - Sydney Harbour - Nieruchomości. Przypadek to ważne; czasem decydujące wydarzenie w życiu. Trzeba tylko umieć go dostrzec, potem właściwie przeanalizować i wykorzystać!

AMEN - Autobiografia naukowa Ryszarda Opary. Odcinek 25

Skok do wody – marzeniami w przyszłość...

Zawsze byłem wielkim wielbicielem wody i oceanu. Może dlatego, że jestem urodzony pod tym wodnym - znakiem „Raka”. Kocham wodę, czuję się w niej jak ryba; a może nawet jak rak... 

Myśl w obcęgach

Posel Janusz Sanocki alarmuje z trybuny sejmowej.
Fot. YouTube - Co tam w Sejmie  printscreen

Przenikliwy publicysta przedwojenny Stanisław Cat Mackiewicz nadał swojemu esejowi poświęconemu sytuacji w sowieckiej Rosji tytuł „Myśl w obcęgach”. We stepie książki wyjaśniał dlaczego: „Pisałem prawdę, przedstawiłem całą ohydę życia bolszewickiego, tego człowieka, którego nie tylko, że jest głodny i źle odziany, ale przede wszystkim ma myśl trzymaną w obcęgach. Człowieka trzymanego w najgorszej katordze, bo katordze myśli.”

 

Dziś na szczęście nie ma już bolszewizmu w fizycznej postaci, nie ma ludzi głodnych, ale czy obcęgi nie trzymają w dalszym ciągu polskiej myśli. I to obcęgi, które jakoś tak sami sobie na nasze umysły narzuciliśmy?