O czym na zjeździe Rady Naczelnej w Brisbane?

Zasady przyznawania dotacji z Funduszu Wieczystego, wstępne przygotowania do PolArt 2015, kosztowne sądowe procesy między organizacjami kombatanckimi oraz wykorzystanie komunikacji internetowej w kontaktach z Polonią, to niektóre zagadnienia omawiane na zakończonym tydzień temu w Brisbane dwudniowym 45. Zjeździe Rady Naczelnej Polonii Australijskiej.

Wg przesłanego nam sprawozdania rzecznika Rady Naczelnej, Ity Szymańskiej, w zjeżdzie wzięli udział delegaci z dużych i małych organizacji i stowarzyszeń poloninych z całej Australii, reprezentujący:  Federację Polskich Organizacji w Wiktorii, Federację Polskich Organizacji w Nowej Południowej Walii,  Stowarzyszenie Polaków w Queensland, Federację Polskich Organizacji w Australii Płd., Związek Polaków w Hobart, Radę Polonii w Australii Zachodniej, Fundację Kresy – Syberia, Fundację Polską w NPW, Muzeum i Archiwum Polonii Australijskiej w Wiktorii,  Polską Macierz Szkolną w NPW, Kościuszko Heritage i Komisję Oświatową Polonii Australijskiej.

Gościem honorowym zjazdu był Konsul Generalny RP, Daniel Gromann. Na zjaździe goszczeni  byli również przedstawiciele organizacji polonijnych z Nowej Zelandii.

Asadowie. Z kim walczą syryjscy rebelianci?

Rodzina Asadów: z przodu Hafiz Al-Asad z żoną
Anisą Machluf, z tyłu od lewej Maher, Baszszaar,
Basil, Majid i Buszszra (fot. CC)

Syria: kraj rozdarty krwawą wojną domową, od dziesięcioleci rządzony przez rodzinę Asadów. Należą oni do szyickiej sekty alawitów, której wierzenia pozostają skrywanym przez nich sekretem. Kim jest prezydent Baszszar Al-Asad? Jak wyglądała droga do władzy i rządy jego klanu?

Oczy całego świata zwrócone są od dwóch lat na Bliski Wschód. Arabska Wiosna obaliła skostniałe dyktatury Egiptu, Libii oraz Tunezji, a w wielu krajach doprowadziła do gruntownych przemian politycznych. Podczas gdy w Tunezji i Egipcie sytuacja wydaje się być względnie stabilna, to walki w Syrii przerodziły się w długotrwałą wojnę domową (Międzynarodowy Czerwony Krzyż oficjalnie uznał ten konflikt za wojnę domową w lipcu 2012 roku).
Asadowie dzierżą władzę w Syrii nieprzerwanie od 1970 roku. Najpierw prezydentem był w latach 1971–2000 Hafiz Al-Asad (arab. Ḥāfiẓ Al-Asad), a po nim jego syn Baszszar. Jednak nie sama władza prezydencka spoczywa w rękach rodziny. Hafiz i Baszszar opletli siatką swoich braci i kuzynów także rząd, służby specjalne i wojsko.

Asadowie należą ponadto do ezoterycznej sekty szyickiej alawitów, która na przestrzeni dziejów była zwalczana zarówno przez sunnitów, jak i samych szyitów. Gdzie leżą początki państwa Asadów i jak utrzymali oni władzę? Odpowiedzi na to pytanie należy szukać zarówno w dziejach sekty alawickiej, jak i w historii Syrii w XX wieku.

Jerzy Moskała: Chodzę sobie tu i tam

Ludwig Seitz (1844-1908) Faith and Reason united.
 Galleria dei Candelabri,Vatican. Fot. M.Lan Nguyen/Wikipedia

Dyskusje na temat wiary i wiedzy trwają od lat. Wracają też w aktualnych programach telewizyjnych.

 Właśnie ostatnio w programie “Questions and Answers”(Q & A) telewizji ABC usłyszałem interesujące stwierdzenie jednej osoby z panelu. Nie ma sprzeczności między wiedzą i religią. “Wiedza mówi nam, co się stało, a religia mówi nam kto to uczynił”. A ktoś w publiczności oświadczył, że wiedza i religia powinny się nawzajem uzupełniać.

A przecież wiara polega na przyjmowaniu za prawdę teorii, najczęściej religijnych na podstawie jakiegoś autorytetu. W religiach chrześcijańskich podstawą wiary jest Pismo Święte, w islamie Koran, podobnie w innych religiach. Oczywiście przez wieki różne autorytety modyfikowały niektóre przesłania z ksiąg religijnych. Lecz problemem jest to, że pewne grupy religijne trzymają się ściśle litery świętych ksiąg, lub z tych ksiąg wybierają to co, im najbardziej odpowiada. i tak są chrześcijanie, którzy wierzą że Pan Bóg stworzył świat dosłownie w ciągu siedmiu dni. A przecież dla Pana Boga te symboliczne dni to nieskończona ilość czasu. Lecz w kościele katolickim w ciągu wieków dostosowano pewne przepisy do aktualnych czasów. Na przykład obecnie nie stosuje się tak ścisłych postów jak w średniowieczu, a nawet w ostatnim stuleciu.

Muzyczne wydarzenie roku: Jubileuszowe Opole

Krajowy Festiwal Piosenki Polskiej - największa impreza muzyczna w Polsce,  w tym roku obchodzi jubileusz 50-lecia. Rozpoczyna się dzisiaj i potrwa do niedzieli. Dobra wiadomość dla nas:  całosć będzie transmitowana w TV Polonia. Na opolskiej scenie pojawią się zarówno debiutanci, jak i najsłynniejsi artyści minionych dekad.

 

Jubileuszowy festiwal to trzy dni wspaniałej zabawy i wspomnień, zarówno dla widowni w Opolskim Amfiteatrze, jak i widzów Telewizji Polskiej. Z tej okazji przygotowano m.in. wyjątkowe koncerty konkursowe: Debiuty, SuperJedynki i SuperPremiery, a także specjalny wieczór kabaretowy, do którego zaproszono najpopularniejsze formacje kabaretowe. Zwieńczeniem festiwalu będzie „Opole! Kocham Cię! – Gala Jubileuszowa”, w której usłyszymy wielkie opolskie przeboje w wykonaniu największych gwiazd polskiej sceny – m.in. Maryli Rodowicz, Kayah, Jerzego Połomskiego, Golec uOrkiestry, Alicji Majewskiej, Natalii Kukulskiej, Stana Borysa, Haliny Frąckowiak, Zbigniewa Wodeckiego, Krystyny Prońko, Grzegorza Turnaua, Ani Rusowicz, Renaty Przemyk, Krzysztofa Kiljańskiego, Haliny Mlynkovej i Rafała Brzozowskiego, Zespołu Kombii oraz Zespołu Pieśni i Tańca „Śląsk” im. Stanisława Hadyny.

Marianna Łacek: Z myślą o maturze...

Sydnejscy maturzyści języka polskiego. Fot. M Man

Język polski się liczy! Liczy się w całej Australii jak każdy przedmiot na poziomie 2 Units. W stanie NSW oznacza to wartość 100 punktów, co w przeliczeniu stanowić może aż 20% końcowej sumy ATAR, wyniku determinującego przyjęcie na studia.

Rok rocznie do egzaminu maturalnego z języka polskiego przystępuje w naszym stanie od 30 do 40 uczniów. Z prawdziwą dumą i satysfakcją musimy przyznać, że zdają oni ten egzamin bardzo dobrze. Zdecydowana większość uzyskuje wyniki powyżej 90% czyli ‘Band 6’. Nawet ci, którzy uzyskali w latach poprzednich ‘Band 5’ (wynik pomiędzy 80 % i 90%) mogli poszczycić się tym, że język polski był ich najlepiej zdanym przedmiotem.

Główna przyczyna takiego stanu rzeczy leży już w samym fakcie, że mamy naprawdę wspaniałą młodzież. Nasi uczniowie także mogą zawsze liczyć na poparcie swoich rodziców. Nie chodzi tu tylko o uczenie poprawności w mówieniu po polsku, chociaż i to jest bardzo cenne. Liczy się samo zachęcenie do zapisania się na lekcje polskiego, dostosowanie swoich zajęć tak, żeby w sobotę rano można było umożliwić dziecku dotarcie do polskiej szkoły, zainteresowanie tym co się w polskiej klasie dzieje.