OECD: Australia krainą szczęśliwości

Australia po raz trzeci z rzędu przoduje w sporządzanym przez Organizację Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD) indeksie tych krajów uprzemysłowionych, w których żyje się i pracuje najlepiej - informuje w poniedziałek "Wall Street Journal".

Australia, dwunasta na liście największych gospodarek świata, jest właśnie w trakcie przemian.  Tutejsze władze chcą odejść od wielkiego uzależnienia gospodarki od górnictwa i eksportu kopalin, stawiając na rozwój wytwórczości, budownictwa i wzrost spożycia - wskazuje "WSJ". Gospodarce australijskiej w znacznej mierze udało się uniknąć kłopotów, jakie dotknęły inne kraje rozwinięte w następstwie kryzysu finansowego.
85 proc. Australijczyków ankietowanych na potrzeby rankingu OECD powiedziało, że cieszą się dobrym zdrowiem. Plasuje to Australię znacznie powyżej średniej indeksu, która wynosi 69 proc.

Podatek od emerytur australijskich w Polsce. Stan prawny

Sprawy podatku od rent i emerytur wypłacanych w Polsce  wg nowej umowy polsko-australijskiej o świadczeniach emerytalnych między obu krajami wzbudzają pytania  zainteresowanych, szczególnie wśród tych Polaków zamieszkałych w Australii, którzy jesień swego życia zamierzają spędzić w starej Ojczyźnie. Czy  Polska ma prawo potrącać podatek od rent starczych mimo, że w Australii nie ma od nich podatku?  Stan prawny tego zagadnienia wyjaśnia mec. Iwona Pruszyńska z kancelarii  Concordia:

Bank w Polsce, do którego zostanie przesłana emerytura zagraniczna, potrąci od niej składkę zdrowotną i zaliczkę na podatek dochodowy.

Emerytury i renty zagraniczne są zwykle opodatkowane w kraju rezydencji, co oznacza, że osoba mająca miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w Polsce powinna się tu rozliczyć (wyjątek od tej zasady przewidują zapisy np. polsko-niemieckiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania). Przepisy dotyczące rozliczenia zagranicznych świadczeń są dość jasne, problem wynika najczęściej z braku wiedzy podatników oraz niejednokrotnie pracowników urzędów skarbowych. Zdarza się też, że podatnicy spierają się z bankami o to, że nienależnie pobrały zaliczkę od zagranicznych świadczeń transferowanych do Polski za ich pośrednictwem.

Jak wygląda sytuacja australijskich świadczeń emerytalnych wypłacanych w Polsce?

Vivid Sydney 2013 - falujace budynki i inne atrakcje festiwalu świateł

 Falujące ściany, wzrastające i walące się elewacje, psychodeliczne  obrazy  tętna wielkiego miasta. Od budynku Opery po Darling Harbour nadbrzeże zatoki Sydnejskiej  mieni się wieczorami  zadziwiającą gamą barw świateł i grą obrazów. Rozpoczął się doroczny festiwal Vivid Sydney – największa tego rodzaju impreza na półkuli południowej. W tym roku trzy razy większa od poprzednich.  

Od kilku dni  po zachodzie słońca okolice Circular Quay zapełniają ogromne ilości ludzi ciekawych zobaczenia niezwyklych pokazów na elewacjach wybranych budynków m.in. Opera House, Custom House i Museum of Contemporary Art. Trójwymiarowe, dynamiczne obrazy kreuje światowej sławy grupa  australijskich artystów iluminacji The Spinifex Group, wykorzystujac metodę 3D mapping. To dość nowatorska technika projekcyjna mająca na celu stworzenie iluzji „ożywienia” budynku i zachwiania formy poszczególnych jego elementów.

Dzień Matki w Polskiej Szkole Sobotniej w Liverpool

 
11.05.2013 roku było uroczyście i wesoło w Polskiej Szkole  Sobotniej z Liverpool. Ponad pięćdziesięcioro dzieci śpiewało i recytowało wiersze dla swoich kochanych mam.

Pod kierunkiem nauczycieli wszyscy  uczniowie począwszy od najmłodszej grupy przedszkolnej aż po szóstoklasistów przygotowali pogram artystyczny. Były też konkursy i kwiaty dla mam. Specjalnie dla mam zaśpiewali także: Dariusz Plust i  Wiesław Rogoliński z kabaretu Vis a Vis. Zadedykowali oni mamom piosenki pt. ”Nie ma jak u mamy” oraz „Rodzina” z repertuaru Wojciecha Młynarskiego. A  na koniec słodki poczęstunek dla wszystkich przygotowany przez mamy  także mamy z Komitetu Rodzicielskiego.

 Emilia Szczerbiak

 kierownik szkoły

Zdjęcia: Liverpool Polish Saturday School

 

Wszystkie oczy na Roberta Lewandowskiego

Celowo piszę przed wiel­kim fina­łem euro­pej­skich mistrzów: Bayern-Borussia. Z Pola­kami wśród akto­rów (także z Holen­drami, Tur­kami itd.), ale na chwałę nie­miec­kiej piłki. Będzie co oglą­dać, a potem reflek­sje przetrawiać.

Teraz nie pro­gno­zuję. Można tylko rzec: 1. Cze­kam na piękny mecz; 2. Marzę, by nasi znów się poka­zali z dobrej strony; a pan Robert strze­lił gola. Może być liczba mnoga…
Mar­gi­nes: Nie­za­leż­nie od prze­biegu gra­nia powiem, że coraz wyżej cenię snaj­pera– „fami­lij­nika”. W tzw. opi­nii publicz­nej jest chyba wię­cej o nim, niż o pre­mie­rze z rzą­dem, wie­ści są tak sen­sa­cyjne, że z pił­ka­rza czy­nią cele­brytę, pod­glą­da­nego i pod­li­cza­nego. A on zacho­wuje spo­kój. I gra, i strzela, i zdo­bywa gole… Pew­nie nie jest łatwo dać sobie radę z sytu­acją, gdy czło­wiek boi się otwo­rzyć butelkę z sokiem, by… nie wysko­czył z niej pan Robert. A On umie sta­nąć ponad gada­nia oraz ploty i za to też Go cenię… Że za dużo nie mówi, że nie wcho­dzi w pole­miki z tymi, któ­rzy albo „radzą”, albo pod­cze­piają się na zasa­dzie: „ja już dawno wie­dzia­łem, że to będzie świa­towy format”…