C.d. wywiadu ze Scottem Rittterem: Zwycięstwo Rosji jest nieuniknione

Ciąg dalszy zapisu ostatniego wywiadu ze Scottem Ritterem w programie podcastowym Clearing the FOG. Ritter mówi, że konflikt na Ukrainie skończy się rosyjskim zwycięstwem militarnym. Zauważa też, że porządek oparty na zasadach, który dominował na tym globie od zakończenia II wojny światowej, dobiega końca i apeluje do swoich rodaków (Amerykanów) aby obudzili się. 

(zob. część 1 wywiadu )

Margaret Flowers:  Jak pan myśli, jak to się skończy? Czy istnieje możliwość, że dojdzie do negocjacji pokojowych? - Wydaje się, że USA i NATO zrobiły wszystko, aby to udaremnić. Mam wrażenie, że to naprawdę jest walka o przyszłość NATO, o przyszłość USA i zachodniej dominacji nad światem i jego zasobami.

 

Scott Ritter:  Cóż, myślę, że to się skończy rosyjskim zwycięstwem militarnym na Ukrainie. Myślę, że jest to nieuniknione. Myślę też, że jednym z powodów, dla których Rosjanie tak rozkładają ten konflikt w czasie, jest to, że nie chcą wywołać paniki w NATO i Stanach Zjednoczonych, aby ci nie przesadzili z reakcją.

Ewa Gorzelak: “Warto doceniać małe chwile codzienności”

Ewa Grzelak. Fot. fb

Ewa Gorzelak to znana aktorka teatralna i filmowa. Jest prezesem Fundacji „Nasze Dzieci”  przy Klinice Onkologii w Instytucie „Pomnik – Centrum Zdrowia Dziecka”. Prowadzi spotkania teatralne i kreatywnego myślenia, reżyseruje przedstawienia, w których rodzice grają dla swoich dzieci. Niedawno rozpoczęła swoją trenerską przygodę, prowadząc warsztaty „Przytul siebie” dotyczące samoakceptacji i samoświadomości, podczas których pomaga innym budować relację z samym sobą, odkrywać swoje wewnętrzne pragnienia i właściwie ustawiać życiowe priorytety.

 

-Moja rodzina oraz pasje dają mi poczucie szczęścia – mówi Family News Service Ewa Gorzelak

Reżyseruje pani przedstawienia, w których rodzice grają dla swoich dzieci. Produkuje i gra pani spektakle w Teatrze Przestrzeni. Inspiracją stała się pani córka Zosia?

Ewa Gorzelak: Kiedy byłam dzieckiem miałam tysiące hobby. Chciałam spróbować wszystkiego i może dlatego zostałam aktorką. Jest to zawód bardzo pojemny, mieszczący różne zawody, które przyszło mi grać. Wykonuję go z ogromną pasją i zaciekawieniem. Podążając za wyobraźnią założyłam nieformalny Teatr Przestrzeni, w którym wymyślam, reżyseruję i gram spektakle dla dzieci w różnym wieku. Na ten pomysł wpadłam po urodzeniu córki, Zosi. Jak występuję na scenie dla maluchów, które pierwszy raz są w teatrze, to widzę jaka to dla nich nowość, w jaki sposób delikatnie próbują dotykać świata, który ich otacza. Natomiast w przedszkolach reżyseruję przedstawienia, w których rodzice grają dla swoich dzieci. To bardzo ciekawe doświadczenie. Uwielbiam zabawę w teatr z rodzicami przedszkolaków. Podczas pracy bawimy się jak dzieci, czemu sprzyja niewątpliwie przedszkolna atmosfera. Miny dzieci na widok rodziców na scenie są bezcenne.

Konkurs Wieniawskiego rozstrzygnięty

Dominik Górny ze zwyciężczynią 
16. edycji Konkursu Wieniawskjiego
w Poznaniu Hiną Maedą (Japonia).

Jeśli w muzyce istnieje reinkarnacja, to Wieniawski powrócił do nas w talencie Hiny Maeda – zwyciężczyni 16. Edycji Międzynarodowego Konkursu im. Henryka Wieniawskiego. Ten jeden z najbardziej prestiżowych na świecie konkursów skrzypcowych, odbył się w Poznaniu i trwał od 7 do 21 października br. Po raz kolejny udowodnił, że można wyznaczyć nowy standard rozumienia muzyki skrzypcowej i transponowania dorobku patrona wydarzenia na partyturę zdarzeń współczesnych – scenicznych jak i poza artystycznych.

 Parafrazując przekonanie, Augustina Dumay, przewodniczącego jury – konkurs i codzienność to dwie równoległe rzeczywistości. Nie wszyscy, którzy zajmują pierwsze miejsca, przechodzą do historii. Czasem nie tylko talent decyduje o zrobieniu kariery. Z takim przekonaniem w Auli Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, występowali młodzi wiekiem lecz dojrzali pod względem artystycznym skrzypkowie. Przypomnijmy, akces do udziału w konkursie zgłosiło 220 skrzypków z 30 krajów. Odnosząc się do kwestii ich narodowości, najwięcej pośród nich było Polaków. Do prezentacji wybrano 27 kobiet i 14 mężczyzn. W pewnym momencie, z powodów zdrowotnych z uczestnictwa w konkursie zrezygnowała Natsuki Gunji, reprezentantka Japonii.

U progu wojny jądrowej. Wywiad ze Scottem Ritterem

Nuclear apocalypse:
Księżniczko, kocham ciebie. Popatrz, fajerwerki...

Zapis ostatniego wywiadu ze Scottem Ritterem w programie podcastowym Clearing the FOG. Ritter mówi, że ćwiczenia wojskowe NATO symulujące atak nuklearny na Rosję, które rozpoczną się w tym tygodniu, mogą wywołać wojnę nuklearną i powinny zostać przełożone, ale „w pokoju nie ma  dorosłego”  gotowego na to. Ritter przewiduje również, jak zakończy się wojna zastępcza na Ukrainie i udziela ważnych rad, ponieważ żyjemy w historycznej epoce upadku imperium USA.

Margaret Flowers:  Przedstawię najpierw mojego gościa, Scotta Rittera. Scott Ritter to były oficer wywiadu marynarki wojennej. Był też głównym inspektorem ONZ w Iraku na początku lat 90-tych i krytykiem wojny USA w Iraku. Teraz zabiera głos, pisze i przedstawia ważną analizę sytuacji na Ukrainie. Bardzo dziękuję panu za poświęcenie czasu na ponowną rozmowę ze mną.

 

Scott Ritter:  Dziękuję bardzo za zaproszenie.

Dr Leszek Sykulski: „Jesteśmy zderzakiem USA”

Dr Leszek Sykulski

- Po ostatnich latach widać, że sojusz ze Stanami Zjednoczonymi tworzy z Polski zderzak strategiczny. Co do tego nie mam najmniejszych wątpliwości. Jaka jest wartość tego sojuszu i jak naprawdę traktują Polskę, było widać 15 sierpnia 2020 roku, kiedy została zawarta umowa między Stanami Zjednoczonymi a Polską o tzw. wzmocnionej współpracy obronnej. - mówi politolog dr Leszek Sykulski, prezes Polskiego Towarzystwa Geostrategicznego w rozmowie z Agnieszką Piwar dla "Myśli Polskiej". 

Jak Pan ocenia wolność słowa w dzisiejszej Polsce?

– Uważam, że jest z tym duży problem. Oczywiście to nie jest tak, że mamy cenzurę prewencyjną, jakiś urząd temu dedykowany, ale faktem jest, że w Polsce bardzo mocno rozwija się cancel culture czyli kultura wykluczenia. Polega to na tym, że eliminuje się z życia publicznego nieprawomyślne osoby, które idą w poprzek narracji rządowej czy narracji systemu. Takie osoby eliminowane są z posad w państwowych firmach i państwowych uczelniach oraz wyciszane z mediów głównego nurtu. Generalnie takim osobom utrudnia się życie i funkcjonowanie publiczne. One oczywiście korzystają z art. 54 Konstytucji [wolność słowa – red.], ale wiemy doskonale, że są równi i równiejsi. Ta cała cancel culture, która przybyła do nas z cywilizacji anglosaskiej, jest takim totalitaryzmem soft. To znaczy, że jak w każdym totalitaryzmie eliminuje się osoby nieprawomyślne, ale tutaj robi się to w aksamitnych rękawiczkach. Chodzi o to, aby było to zrobione maksymalnie łagodnie, tj. nie przez jakieś więzienia, represje, obozy koncentracyjne czy eliminację fizyczną.