Ryszard Opara: AMEN - Telemedycyna

 Quo Vadis Hominem Novi?  Długowieczność ludzi – będzie naturalną konsekwencją postępów w technologiach - zgodnych z naturą człowieka. Przyszłość świata i medycyny? - TeleMedycyna. Medycyna Cybernetyczna/Cyfrowa (MC) i Medycyna Kwantowa.

Odcinek 105 Autobiografii Naukowej Ryszarda Opary - AMEN

Obecnie, w najbliższej przyszłości, przy pomocy nowych aplikacji cyfrowych i znanych nowoczesnych, nieustannie rozwijających się środków telekomunikacji (telefon komórkowy/smartphone - internet), można będzie zdalnie, bardzo precyzyjnie, używając różnych technologii przesyłu, zapisu, rejestracji, analizy cyfrowej i komputerowej – ściśle określić fale Energii Ożywionej (EO) i Pola Elektro Magnetycznego (PEM) – każdej istoty żywej. To Medycyna Cybernetyczna - Cyfrowa/Kwantowa  będzie się zajmować głównie zdrowiem ludzkości.

Habsburgowie nadal w grze

Coat of arms of the House of Habsburg‑Lorraine.
Graf. Wikimedia commons

Coraz bardziej aktywną rolę w różnych inicjatywach politycznych dotyczących głównie Europy Środkowej i Wschodniej zaczyna odgrywać Karl von Habsburg. Potomek rządzącej niegdyś tym regionem dynastii kontynuuje zresztą zaangażowanie publiczne innych przedstawicieli Habsburgów, ciągle obecnych na politycznej mapie Europy mimo, że od oficjalnego upadku rządów ich dynastii minęło ponad 100 lat.

Sponsorzy globalizmu

Choćby jego ojciec, Otto von Habsburg, jeszcze w 1971 roku znalazł się w gronie pierwszych sponsorów i inicjatorów Światowego Forum Ekonomicznego (wtedy organizowanego jeszcze pod nazwą Europejskiego Forum Zarządzania) w Davos. 32-letni wówczas Klaus Schwab otrzymał jego wsparcie w formie funduszy i szerokich kontaktów, co wkrótce pozwoliło mu na powołanie jednego z najbardziej wpływowych forów dyskusyjnych światowych globalistów.

Na szlaku dialogu… Rozmowa z Mariuszem Olbromskim

Mariusz Olbromski (fot. archiwum)

Poprzez swoją poezję, staram się chronić dziedzictwo dawnych Kresów - mówi  Mariusz Olbromski, poeta, twórca i organizator spotkań „Dialog dwóch kultur” w Krzemieńcu na Ukrainie w rozmowie z Leszkiem Wątróbskim.

-Kilka tygodni temu ukazała się Twoja nowa książka pt. Na szlaku dialogu, którą krytycy uznali za bardzo dojrzałą…                                                                                                    

 -Trudno mi się do tego twierdzenia odnieść. Mam nadzieję, że tak faktycznie jest. Ponieważ mam za sobą setki spotkań prowadzonych z poetami przez lata w Muzeum w Stawisku, gdzie byłem dyrektorem, ukończone dwa kierunki filologiczne – polonistykę i filologię klasyczną – powstaje czasem w mej świadomości problem jak napisać utwór, w jakiej konwencji literackiej. Może to być tak zwany wiersz biały, albo trochę stylizowany na dawny,  czy wreszcie pisany językiem współczesnym, który nie zawsze mi odpowiada. Mam też przeświadczenie, że nic się szybciej nie starzeje niż awangardy. Często wiersze współczesne, moim zdaniem, stają się zbyt hermetyczne dla odbiorcy, zaczynają istnieć w swoistej próżni. Niekiedy też same programy awangard są bardziej ciekawsze niż utwory literackie. Bardziej zresztą ważne od konwencji przekazu jest to, co utwór niesie, co wyraża, jakie treści.

Krym a sprawa polska

Crimean and Russian flags flying over Supreme Council
building in Simferopol. Fot. Wikimedia commons 

Siedem lat temu mieszkańcy Krymu zdecydowali w referendum o powrocie półwyspu do Rosji. Chwilę później stało się to faktem. Wydarzenie to, które właściwie rozpoczęło pewną epokę, miałem okazję obserwować osobiście.

Ludzie, którzy byli na Krymie wczesną wiosną 2014 roku, wiedzą, co naprawdę się tam wydarzyło. Większość pozostałych żyje w oparach mitów rozsiewanych przez propagandę.

Stulecie podpisania Traktatu Ryskiego. Oceny historyczne

Konferencja Pokojowa w Rydze. Pierwsze posiedzenie
 plenarne; przy stole po lewej stronie – delegacja
rosyjska, po prawej delegacja polska ze Stanisławem
Grabskim na czele. Fot. Wikimedia commons (prawa aut.
Magdalena Poznańska lic.CC-BY-SA 3.0)

 Traktat ryski, kończący wojnę pomiędzy Polską a sowiecką Rosją i Ukrainą, został podpisany 100 lat temu - 18 marca 1921 roku w Rydze. Jak przebiegały rokowania i jak porozumienie oceniane jest przez historyków?  Czy strona polska uzyskała w stolicy Łotwy wszystko, co mogła wówczas osiągnąć? Historyczna analiza Piotra Bejrowskiego z portalu Histmag.org.

Bitwa warszawska i późniejsza operacja niemeńska były wielkim sukcesem polskiego oręża i być może, jak twierdził brytyjski ambasador w Berlinie lord D’Abernon, „uratowały Europę Środkową, a także część Europy Zachodniej przed o wiele groźniejszym niebezpieczeństwem: fanatyczną tyranią sowiecką”. Otwarcie do porażki przyznał się sam Włodzimierz Lenin:

Polacy widzieli w czerwonoarmiejcach nie braci i wyzwolicieli, ale wrogów. Polacy myśleli i działali nie jak przystało na socjałow i rewolucjonistów, ale jak nacjonaliści i imperialiści. Ta rewolucja, na którą liczyliśmy w Polsce, nie powiodła się. Robotnicy i chłopi powstali w obronie swojego klasowego wroga, pozwalając, aby nasi dzielni żołnierze z Armii Czerwonej umierali z głodu, zapędzani w zasadzki, pobici na śmierć. […] Nie, myśl o cierpieniach, jakie przyniosłaby następna wojenna zima, była nie do zniesienia. Musieliśmy zawrzeć pokój. (cyt. za: N.Davies, Boże igrzysko...)