Premiera filmu: „Tylko nie mów nikomu”. Reakcja Prymasa Polski

Fragment grafiki do filmu "Tylko nie mów nikomu" / Twitter

W sobotę, o 14.30 na kanale dziennikarza Tomasza Sekielskiego na YouTube pojawił się długo wyczekiwany film dokumentalny „Tylko nie mów nikomu” o pedofilii w polskim kościele. Wywołał wielkie poruszenie w mediach, ponieważ dla Polaków jest wydarzeniem o takim statusie, jakim dla Amerykanów był dokument HBO „Leaving Neverland”.

Jak w jednym zdaniu określić film Sekielskiego? To taki „Kler”, tylko nie w wersji fabularyzowanej, a z prawdziwymi ludźmi zamiast postaci granych przez aktorów.

Zobaczymy tam jednak te same mechanizmy szerzenia się i ukrywania praktyk pedofilskich w kościele, które pokazał Wojciech Smarzowski. Reżyser „Kleru” wzorował się zresztą na faktach i relacjach ofiar pedofilii, które u Sekielskiego wystąpiły  z otwartą przyłbicą i pod swoimi nazwiskami – nic więc dziwnego, że zjawisko w obu filmach pokazano w podobny sposób, skoro pierwszym i najważniejszym scenarzystą było samo życie. „Tylko nie mów nikomu” to głos w pełni oddany ofiarom.

Ryszard Opara: AMEN - Staż lekarza i ślub

Szpital Wojskowy przy ul.  Szaserów na warszawskiej Pradze
Obecnie Wojskowy Instytut Medyczny.
 Fot. A.Grycuk Wikimedia (CC BY-SA 3.0 PL) 

Życie jest jak TotoLotek. My gramy - wygrywa najczęściej ślepota.

AMEN - Autobiografia Naukowa Ryszarda Opary - Odcinek 11

Staż lekarza - Szpital Wojskowy Szaserów (1975)

Studia WAM, ukończyłem w maju 1974 roku z bardzo dobrymi ocenami i gdyby brać średnią z przedmiotów tylko medycznych, na pewno byłbym w pierwszej dziesiątce studentów. To dałoby mi dużą szansę wyboru specjalizacji i miejsca pracy. Nie byłem jednak członkiem partii ani KMW (Koło Młodzieży Wojskowej), nie miałem więc dobrej lecz zaledwie dostateczną „cenzurkę” z nauk politycznych, a to w wojsku, w tamtych czasach, było naprawdę wyjściową bazą do każdej kariery, specjalizacji, stanowiska.  W dodatku nie miałem w rodzinie żadnych wysokich rangą wojskowych - dlatego też moje szanse na sukcesy, w wojsku były znikome albo wręcz żadne. Już kilka dni po uzyskaniu dyplomu, rozpocząłem pracę - w „cywilnym” pogotowiu ratunkowym w Piasecznie; potem również w stolicy.

Kto i po co wywołał wojnę na Ukrainie?

Odpowiedzi na to pytanie udziela książka pt. „Ukraińska szachownica. Kto i po co wywołał wojnę na Ukrainie?”, autorstwa dwojga amerykańskich publicystów Natylie Baldwin i Kermita Heartsong. Polskie tłumaczenie książki ukazało się nakładem wrocławskiego wydawnictwa Wektory, które jako jedno z niewielu wydawnictw w Polsce idzie swoimi publikacjami pod prąd dominującego nurtu politycznego w Polsce.

 

Nim autorzy przechodzą do odpowiedzi na tytułowe pytanie, dokonują w pierwszej części książki swoistej retrospekcji przywołując ostatnią dekadę zimnej wojny z przybliżeniem wzajemnych relacji między głównymi jej antagonistami, czyli USA i ZSRR. Natalye Baldiwn zwróciła uwagę na fakt, że jeszcze pod koniec lat siedemdziesiątych eksperci amerykańskiego wywiadu oszacowali, że na początku kolejnej dekady ZSRR osiągnie maksimum możliwości zarówno w wydobyciu, jak i przerobu ropy naftowej. To pociągnie za sobą bardzo poważne reperkusje społeczne, ponieważ 40 % dewizowych dochodów ZSRR pochodziło z tego źródła. Tym samym, żeby móc utrzymać zbrojenia na planowanym poziomie, musiałoby się to odbyć kosztem ograniczenia wydatków społecznych.

Dlaczego atak na ikonę Matki Boskiej jest aktem barbarzyńskim?

Wiele emocji wzbudziło ostatnio zachowanie prowokatorki, która posłużyła się plakatem z przeinaczonym, sprofanowanym, wizerunkiem Matki Boskiej, gdzie umieszczono aureolę w barwach tęczy LGBT. Umieszczała go ona na koszach na śmieci i na przenośnych toaletach.

Takie potraktowanie wizerunku Matki Boskiej jest zdarzeniem bardzo bolesnym nie tylko dla katolików, ale też i innych osób znających i stosujących zasady normalnego, cywilizowanego, współżycia miedzy ludźmi. Tego rodzaju szarganie wizerunku Matki Boskiej jest uderzeniem w ich najbardziej intymne uczucia. Z czego to wynika? Być może są jacyś ludzie, dla których jest to nie w pełni zrozumiałe, choć i oni powinni przecież pojmować, i ogromna większość pojmuje, że nie należy obrażać innych ludzi.

Czy można zajeździć historii kobyłę?

Karol Modzelewski  (1937-2019)
Fot. T.Leśnowski (Wikimedia commons)  

Parę dni temu umarł Karol Modzelewski. 8 maja odbył się jego pogrzeb na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach.

Profesor Karol Modzelewski, historyk, specjalista od czasów średniowiecza, legendarna postać polskiej opozycji, pierwszy rzecznik NSZZ Solidarność i pomysłodawca nazwy związku i jego organizacyjnej struktury, człowiek, który spędził ponad osiem lat w peerelowskich więzieniach, senator RP, honorowy przewodniczący Unii Pracy.

Karol Modzelewski był prawdziwym człowiekiem lewicy socjalistycznej, był wielkim autorytetem dla wszystkich ludzi myślących o społeczeństwie jako o wspólnocie ludzi, których wartość określa ich praca na rzecz tej wspólnoty. Karol Modzelewski zostanie przeze mnie zapamiętany jako autor prostej i prawdziwej recenzji naszej transformacji po roku 89 – tego, że z trzech wielkich haseł Wielkiej Rewolucji, francuskiej rewolucji: Wolność – Równość – Braterstwo udała się nam tylko wolność. Dwa pozostałe hasła były poza myśleniem, poza wyobraźnią wszystkich rządów mijającego trzydziestolecia.