Watykański szczyt nt. pedofilii. Stan kryzysu i wstydu w Kościele

Watykański szczyt nt. problemów pedofilii.
 Fot. printscreen Vatican News

Powszechność plagi nadużyć seksualnych w naszych społeczeństwach nie umniejsza jej potworności w obrębie Kościoła. Stanowczo apeluję o kompleksową walkę z wykorzystywaniem nieletnich. Papież Franciszek wystosował ten apel na zakończenie watykańskiego szczytu na temat ochrony nieletnich w Kościele. Nie wydano po nim żadnego dokumentu, papieskie przemówienie stanowiło jedyne podsumowanie czterodniowego spotkania, które rozpoczęło się w czwartek.

W szczycie wzięło udział 190 osób, w tym 114 przewodniczących episkopatów. Polskę reprezentował abp Marek Jędraszewski. Watykański szczyt w sprawie ochrony małoletnich został zwołany we wrześniu ubiegłego roku w kontekście skandalu, jaki wybuchł w Kościele po ogłoszeniu kolejnych raportów o nadużyciach w Stanach Zjednoczonych, oraz ujawnieniu sprawy byłego kardynała McCarricka, którego w ubiegły poniedziałek Kongregacja Nauki Wiary karnie usunęła ze stanu duchownego.

Konrad Rękas: “Izrael”, Grupa Wyszehradzka i polska samotność

Spotkanie szefów rządów Czech, Słowacji, Węgier i Izraela 

w Jerozolimie (zamiast szczytu V4). Fot. twitter B. Netanjahu

Propagandyści PiS-u, zwłaszcza operujący na polu upiększania skutków polityki zagranicznej tej partii – nie przyswoili widać zasady, którą (często nader boleśnie) wpaja się już kilkuletnim dzieciom, a mianowicie: Nie kłam, jeśli wiesz, że twoje kłamstwo może wyjść na jaw już za chwilę.

 

Podliczmy bowiem ostatni bilans świata wg PiS:

• odbyta pod dyktando “Izraela” konferencja bliskowschodnia była sukcesem Polski,
• a natychmiastowy konflikt z tymże “Izraelem” i formalnie nieodbyty szczyt V-4 też są sukcesem Polski?

W dodatku „nasi sojusznicy” na znak solidarności z Polską udali się do Tel Awiwu zapewniać, że z Polakami nie mają nic wspólnego… Tak, tak, jasne – to nie był żaden szczyt – Bibi Netanyahu z każdym z solidaryzujących się z Polską premierów V3z4 – stuknął się przecież wódeczką bilateralnie… Bądźmy jednak poważni – skoro czołowi politycy Węgier, Czech i Słowacji rozmawiają w obecnej sytuacji mimo to z „Izraelem”, a nie z Polską, nieważne w jakim “formacie” – to znaczy, że to Polska, a nie „Izrael” jest międzynarodowo osamotniona.

Agnieszka Piwar: Polska przegrała wszystko!

Agnieszka Piwar

Na kilka dni przed największą katastrofą w historii polskiej dyplomacji, ambasador Iranu zaprosił na obiad grupę polskich dziennikarzy, w tym niżej podpisaną. J.E. Masoud Edrisi Kermanshahi dał nam wtedy do zrozumienia, że nie jest jeszcze za późno i nasze stosunki można uratować.

 

Celem spotkania z przedstawicielami polskich mediów była wymiana poglądów na zaistniałą sytuację w stosunkach dwustronnych, w związku z organizowaną w Warszawie (13-14 lutego) konferencją bliskowschodnią, której rzeczywistym organizatorem był Waszyngton.

Kryzys polityki zagranicznej jest dowodem na kryzys państwa

Kryzys polityki zagranicznej jest dowodem na kryzys państwa. Sytuacja do jakiej doszło po konferencji bliskowschodniej, jak również sam bezsens konferencji – to dowód na to, że nasze państwo nie jest dobrze rządzone. W ogóle nie wiadomo, czy jest rządzone suwerennie. Niestety szwankuje już nie tylko wielka polityka, rozgrywana głównie na emocjach. Widać, że siadł również poziom pośredni – administracja działa źle, zwłaszcza w zakresie tak strategicznych kwestii jak służby specjalne i inne czynniki odpowiedzialne za bezpieczeństwo, w tym kwestię wizerunku państwa.

Nasze służby specjalne – rozumiemy ten termin w możliwie najszerszym zakresie, są silne tylko do wewnątrz. Działają doskonale jak trzeba aresztować ludzi przed 6-tą rano, oskarżyć, filmować i potem system przetrzymywać „winnego” nawet więcej, niż dwa lata w areszcie. Przypadek pana Mateusza Piskorskiego jest przerażający i warto o jego dramacie i męczeństwie pamiętać.

Dylematy oddolnej demokracji w III RP. Nowa książka prof. Matyi

Krytyki sposobu rządzenia w Polsce nie brakuje! Mało kto podaje jednak receptę na sprawniejsze, lepsze i skuteczne funkcjonowanie polskiego systemu polityczno-decyzyjnego.

Profesor Polskiego Uniwersytetu na Obczyznie PUNO w Londynie, Mirosław Matyja w swojej najnowszej publikacji «nazywa rzeczy po imieniu», podając konkretne przykłady nieudolnosci funkcjonowania państwa polskiego. Autor przedstawia jednocześnie pragmatyczne sposoby uzdrowienia chorego systemu politycznego w Polsce, a to dzięki wprowadzeniu wybranych instrumentów demokracji oddolnej na wzór szwajcarski: referendum, inicjatywy obywatelskiej i weta obywatelskiego.

 

W Polsce obywateli przekonuje się, że możliwość wrzucenia do urny kartki do głosowania  raz na kilka lat jest podstawą demokracji. Ale czy polscy obywatele, dzięki udziałowi w wyborach i głosowaniu na określone partie i ugrupowania polityczne, mają rzeczywisty wpływ na stanowione w polskim państwie prawo? Podstawą obowiązującego prawa w naszym kraju jest przestarzała i niedostosowana do dzisiejszych potrzeb konstytucja. Poza tym, można stwierdzić, że w Polsce istnieje obstrukcja poważnego traktowania obywateli przez wybranych  przez nich przedstawicieli do parlamentu.