Wasalny „sojusz” i jego konsekwencje

...trudno oczekiwać, że Trump ustawy nie podpisze.
Przede wszystkim dlatego, że jak pokazała praktyka
jego prezydentury, stosunki z Izraelem i lobby
żydowskim w USA, traktuje on jako priorytetowe...
Fot. flickr  U.S. Embassy Tel Aviv (CC BY 2.0) 

Niesławna Ustawa S.447 JUST (Justice for Uncompensated Survivors Today – Sprawiedliwość dla Niezaspokojonych Ocalonych Dzisiaj) Senatu USA przeszła kolejny etap legislacji. 24 kwietnia 2018 r. została przyjęta przez aklamację (!) przez Izbę Reprezentantów i przesłana do prezydenta. I tylko podpisu Donalda Trumpa brakuje, aby stała się obowiązującym prawem w Stanach Zjednoczonych. Analogiczna ustawa Izby Reprezentantów (H.R.1226) znajduje się wciąż na etapie Komisji Spraw Zagranicznych Izby i nie wiadomo, czy wobec jednobrzmiącej treści i tytułu będzie dalej procedowana.
 

Ustawa S.447 została przyjęta pomimo akcji podjętej przez Polonię amerykańską, a także różnych apeli płynących z Polski. Obecnie zbierane są podpisy pod petycjami do prezydenta Trumpa, jako ostatniej instancji decydującej o losach projektu. I mówiąc szczerze, trudno oczekiwać, że Trump ustawy nie podpisze. Przede wszystkim dlatego, że jak pokazała praktyka jego prezydentury, stosunki z Izraelem i lobby żydowskim w USA, traktuje on jako priorytetowe, zaś Stany Zjednoczone mocniej niż kiedykolwiek akcentują swoją rolę protektora i nośnika interesów żydowskich na świecie.

Konstytucja 3 Maja: Historia jest pouczająca

Warszawski tłum podczas Święta Narodowego 3 Maja
Fot. P.Kula (Flickr- Sejm RP -  CC BY 2.0)

Czwartek minął w Polsce pod znakiem uroczystości z okazji święta Konstytucji 3 maja. W obchodach w Warszawie wzięło udział najwyższe kierownictwo kraju. Przemawiając do zebranych, prezydent Andrzej Duda nazwał Konstytucję 3 maja "wielkim kamieniem węgielnym wolności, państwowości i nowoczesności". Doniosłe znaczenie tego aktu ustawodawczego podkreślano też w depeszach gratulacyjnych od przywódców wielu państw.

„Konstytucja 3 Maja urosła w historiografii polskiej do rangi świętości narodowej, której w żaden sposób nie powinno się krytykować. Ale czy słusznie?" Takie pytanie zadaje „Rzeczpospolita". Czy z takim ujęciem problemu zgadza się politolog i publicysta Konrad Rękas?

— Jest to jedno z wielu świąt, które odbywają się z niezrozumienia faktów historycznych. Mimo, że Polska, polskość, jako taka, są bardzo zanurzone w gęstym sosie historycznym, i Polakom, a przynajmniej części aktywnych politycznie Polaków, wydaje się, że znają swoją historię, to jednak narodowi polskiemu podaje się papkę, przemieloną, nieprawdziwą wersję polskich dziejów.

Apel Sejmiku Polonii w Austrii na Dzień Flagi i Polonii

Sejmik Polonii w Austrii z okazji Dnia Flagi RP i Polonii wystosował apel do polskich polityków i urzędników o poszanowanie Polonii, o przeciwdziałanie jej marginalizacji  i wykluczenie m.in. poprzez zmianę błędnie przyjętych celów i wytycznych w Rządowym Programie Współpracy z Polonia i Polakami za granica w latach 2015-2020. Autorzy apelu domagają się skonsolidowania działań polskich władz poprzez stworzenie Ministerstwa ds Polonii koordynującego działania innych resortów i wprowadzenia przejrzystości w finansowaniu polonijnych projektów oraz szerszego otwarcia na osoby niestowarzyszone.

Publikujemy całość apelu.

 W pojęciu wolności, zawiera się obowiązek robienia tego, co uznajemy za dobre, słuszne i potrzebne. Podkreślę słowo „obowiązek”.Dlatego - nie robić nic – znaczy być zniewolonym. Aleksander Ścios

Szanowni Państwo, Drodzy Rodacy,

w Dniu Flagi Rzeczypospolitej Polskiej i Polonii oraz Polaków za Granicą  wzywamy patriotów, wszystkich ludzi dobrej woli, a wierzymy, że tych ludzi jest więcej, uczciwych i prawych do długiego marszu w drodze ku światłości. Nie lękajmy się rozważnej pracy i wysiłku na rzecz kultywowania polskości w naszych rodzinach. Nawet w niesprzyjających warunkach jesteśmy w stanie swoim własnym życiem świadczyć o największej spuściźnie po przeszłych pokoleniach, polskich wartościach takich jak ludzka solidarność, gościnność, poszanowanie tradycji, pielęgnacja mowy i kultury dziadów i pradziadów.

Wanda Wiłkomirska - ikona polskiej kultury muzycznej odeszła

Wanda Wiłkomirska ( 1929-2018) Fot. K.Bajkowski

Zmarła wybitna artystka Wanda Wiłkomirska. Miała 89 lat. Legendarna skrzypaczka była uważana za jedną z najwybitniejszych polskich artystek XX wieku. Przez lata prowadziła klasę skrzypiec w Wyższej Szkole Muzycznej w Mannheimie, a później uczyła również w Konserwatorium w Sydney, gdzie wychowała całe pokolenia świetnych instrumentalistów.

Była laureatką czterech międzynarodowych konkursów: w Genewie, Budapeszcie, Konkursu Bachowskiego w Lipsku i Konkursu im. Wieniawskiego w Poznaniu.

Rozmowy małżeńskie: Alfie Evans

Fot. FB Save Alfie Evans

Adam Wielomski: Alfie Evans właśnie zmarł. Właściwie powinniśmy powiedzieć, że został zamordowany w majestacie prawa. To niebezpieczny precedens, gdyż progresywiści dotąd uczyli nas, że dziecko można zamordować tylko w łonie matki i tylko do trzeciego miesiąca życia, jedynie wtedy, gdy „nie jest kochane” i matka nie chce go urodzić.

 

To dziecko już się urodziło i było podmiotem prawa oraz nosicielem „przyrodzonej godności ludzkiej” w rozumieniu liberalnego prawa. Było także kochane, gdyż obydwoje rodzice toczyli dramatyczną walkę o jego życie. Nie żyje, gdyż tak zadecydowało państwo brytyjskie. To najskrajniejszy przykład zwycięstwa pozytywizmu prawniczego, otwierający drogę już nie tylko do tzw. aborcji eugenicznej, lecz do uzurpacji państwa, że ma prawo decydować które dziecko ma żyć, a które nie ma takiego prawa. Przykład Sparty, gdzie – na rozkaz władz – niepełnosprawne niemowlę zrzucano ze skały, przestał być upiorem z przedchrześcijańskiej przeszłości, stając się częścią otaczającej nas teraźniejszości, także pogańskiej.