polish internet magazine in australia

NEWS: POLSKA: Prezydent Karol Nawrocki nie podpisze tzw. ustawy wiatrakowej. Tak wynika z wypowiedzi jego rzecznika, Rafała Leśkiewicza. Niebawem głowa państwa ma przedstawić własne rozwiązanie, które pozwoli na zamrożenie cen prądu. * * * AUSTRALIA: Premier Anthony Albanese ogłosił, że Australia dołączy do grona państw, które uznały Państwo Palestyńskie. Decyzja ta zostanie sformalizowana podczas Zgromadzenia Ogólnego ONZ we wrześniu. * * * SWIAT: – Szczyt na Alasce wzmocnił moje przekonanie, że mamy pokój na wyciągnięcie ręki, i że może być to znaczący krok, że Putin zgodził się przyjąć gwarancje bezpieczeństwa dla Ukrainy. To jest jeden z kluczowych punktów, który musimy dziś rozważyć, kto będzie się czym zajmował. Jestem optymistą. Myślę, że narody europejskie będą mogły przyjąć znaczną część tego obciążenia – mówił prezydent USA na spotkaniu w gronie europejskich liderów, do którego doszło tuż po rozmowie Trumpa z Zełenskim w Gabinecie Owalnym. * "Niemożliwe" jest, aby Krym wrócił do Ukrainy lub aby kraj ten przystąpił do NATO - powiedział we wtorek prezydent USA Donald Trump w wywiadzie dla telewizji Fox & Friends. Półwysep Krymski, który jest zamieszkany głównie przez etnicznych Rosjan, w przeważającej większości zagłosował za przyłączeniem do Federacji Rosyjskiej wkrótce po wspieranym przez Zachód zamachu stanu w Kijowie w 2014 roku, który wyniósł do władzy nacjonalistyczny rząd ukraiński.
POLONIA INFO:

sobota, 31 sierpnia 2019

Nowe światowe porządki: zimna wojna 2.0?

To już nie konflikt Rosja-USA wyznacza granice nowego światowego ładu. Eksperci, nawet ci krytycznie nastawieni do polityki zagranicznej Moskwy, są tu zgodni. Zmienia się też stosunek Unii do Rosji, jej stanowisko łagodnieje.
 
Dokonuje się to jednak po cichu i dyplomatycznie. Z nieskrywaną niechęcią przyznaje to nawet w swoich analizach Agnieszka Legucka, a także Katarzyna Pełczyńska-Nałęcz.
Formalnie stosunki pomiędzy UE oraz państwami NATO i Rosją formalnie pozostają chłodne, zaś krytycy Moskwy ukuli powiedzenie o „efekcie Trumpa”. Miało być nim rozbicie paktu północnoatlantyckiego od wewnątrz, za które odpowiada obecny prezydent Stanów Zjednoczonych – a na którym skorzystać na wielu poziomach miałaby Rosja.

Odwołana wizyta

Dziś, w przededniu odwołanej wizyty Donalda Trumpa w Warszawie (zamiast niego pojawi się Mike Pence, co jednak znacznie zmniejsza ciężar gatunkowy wizyty), zastanawiać się można nad szerszym kontekstem tej decyzji. Trump i UE „The Washington Post” podaje, że rozmowy o przełożeniu przyjazdu prowadzono w Białym Domu już na początku ubiegającego tygodnia.

Amerykańskie media przypominają, że wcześniej Trump zrezygnował z wizyty w Danii po tym, gdy Kopenhaga odmówiła rozmów o sprzedaży Grenlandii. Do tego dochodzi konflikt o brexit (Trump popiera twarde wyjście bez umowy, co z kolei Unia odbiera jako wtrącanie się w jej integralność), a także niedawne zerwanie porozumienia nuklearnego z Iranem. Piętrzą się więc konflikty z państwami starego kontynentu, a nad Trumpem wisi widmo zbliżających się wyborów, w których stawką jest reelekcja. W dodatku aktualny pozostaje temat rywalizacji o światowe przywództwo z Chinami.

Czy zatem odwołanie wizyty oznacza, że Polska w ostatnim czasie popadła lub popadnie w poważniejszy konflikt ze Stanami? Nie, oznacza mniej więcej tyle, że Trump ma teraz ważniejsze sprawy na głowie niż obchody 1 września w Warszawie. Jak słusznie zauważył Radosław Sikorski, „globalne imperium ma globalną perspektywę i globalne obowiązki”.

A gdzie w tym wszystkim jest Rosja?

Na początku 2019, w lutym, poprzedni skład Komisji PE przyjął sprawozdanie „Stan stosunków politycznych między UE a Rosją”. Dokument wskazuje, iż Nord Stream 2 zwiększa zależność Unii od rosyjskiego gazu, zagraża rynkowi wewnętrznemu Unii i nie jest zgodny z polityką energetyczną UE, w związku z czym należy ten projekt wstrzymać. W raporcie znajduje się też potępienie „naruszania przez Rosję przestrzeni powietrznej i wód terytorialnych państw Morza Bałtyckiego, a także militaryzacji obwodu kaliningradzkiego”. Dokument także z "całą mocą potępia rosyjskie naciski na Białoruś”, cały ustęp poświęcono także cyberzagrożeniom i budowie siatki szpiegowskiej.
​Ale, jak zauważa w swojej analizie Pełczyńska-Nałęcz, „ponowne przedłużenie sankcji UE (do końca stycznia 2020) może stwarzać wrażenie, że utrzymuje się unijna polityka powstrzymywania Rosji, która została przyjęta po aneksji Krymu i rozpętaniu przez Moskwę konfliktu zbrojnego w Donbasie. Jednak za fasadą pozornej stabilności dokonuje się zmiana”.

Na poparcie tej tezy była ambasador podaje: spotkanie Macron-Putin w Prowansji, wizytę Miedwiediewa w Paryżu w czerwcu 2019, podpisanie porozumienia, które zakłada zwiększanie eksportu niemieckich technologii do Rosji, zakup systemu rakietowego S-400 przez Turcję.

„Konflikt z Kremlem coraz częściej widziany jest jako być może jedyny front, który Europa mogłaby dzisiaj zamknąć, nie ponosząc przy tym zbyt dużych kosztów. Taka zmiana podejścia do naszego największego wschodniego sąsiada wynika z głębokich przekształceń regionalnego i globalnego kontekstu” - pisze Nałęcz. I konkluduje: „im większy mamy problem ze Stanami Zjednoczonymi, tym bardziej warto szukać rozwiązań we współpracy z Rosją”.
 
USA czuje oczywiście na plecach oddech „nowego” wroga: Pekinu. I obawa o chińską dominację zbliża Waszyngton do Moskwy.

Wygląda więc na to, że rozbicie UE na „starą” i „nową” Unię, a także problemy z praworządnością niektórych państw (w tym Polski), a także rosnące w siłę Chiny – to sytuacja, która sprzyja zarówno ociepleniu stosunków z Moskwą ze wszystkich stron.

Tomasz Dudek
Sputnik Polska

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Redakcja nie ponosi odpowiedzialności za treść komentarzy