Mit smoleński

Katastrofa polskiego Tu-154 w Smoleńsku 
Fot. Wikimedia commons

Czym jest mit w znaczeniu politycznym? Na to pytanie usiłowało odpowiedzieć wielu badaczy, jednak próby precyzyjnego i jednoznacznego zdefiniowania tego pojęcia nie przyniosły jak dotąd w pełni zadawalającego rezultatu. Znacznie łatwiej jest wyjaśnić zjawisko mitu politycznego, poprzez wyodrębnienie jego charakterystycznych cech i elementów.

Jednym z najbardziej znanych myślicieli posługujących się tym terminem był francuski filozof i socjolog Georges Sorel, zdaniem którego mit stanowi niezbędny element wszelkich przemian społecznych i ustrojowych, wywierając istotny wpływ na mobilizację mas (taki też charakter miał upowszechniany przez niego „mit strajku generalnego”). Inny wybitny myśliciel tego okresu – włoski socjolog i ekonomista Vilfredo Pareto zwrócił uwagę na to, że aby mit skutecznie oddziaływał na daną zbiorowość, winien zachowywać chociaż pozory racjonalności. Z kolei niemiecki filozof Ernest Cassiner podkreślał, że mity nie powstają spontanicznie, lecz są tworzone w ściśle określonych celach.

Ukraina: Geneza konfliktu

Fot. Public domain

W obliczu narastającego konfliktu na Ukrainie warto przypomnieć niektóre fakty i okoliczności, które doprowadziły do tego stanu stosunków ukraińsko - rosyjskich.

W ciągu trzech miesięcy od objęcia prezydentury Stanów Zjednoczonych przez Josepha Bidena świat balansuje na krawędzi wojny nuklearnej, czy to zaplanowanej, czy przypadkowej. USA wywierają znaczną presję na Ukrainę, aby zaatakować niezależne republiki Donbasu, którym Rosja zapewnia wsparcie logistyczne. Dowództwo europejskie USA podniosło swój status czujności do najwyższego poziomu i ostrzegło przed „ potencjalnym nieuchronnym kryzysem” .Narastające napięcie jest całkowicie przewidywalnym rezultatem bajek Partii Demokratycznej o Rosji, RussiaGate, Ukrainie i bezpieczeństwie narodowym USA.

Rekomendacje piwniczne: Książka „Wszechświat krok po kroku”

Książka „Wszechświat krok po kroku”,
autor: Łukasz Lamża, wydawnictwo: Copernicus
Center Press, 2017

Tennyson powiedział, że gdybyśmy potrafili zrozumieć choć jeden kwiatek, pojęlibyśmy, kim jesteśmy i czym jest świat. Może chciał przez to przekazać, że każdy, nawet ten najskromniejszy, zawiera w sobie historię świata i jego niekończący się łańcuch przyczyn i skutków.

 JORGE LUIS BORGES, Zahir

 

Pełny tytuł brzmi: “Wszechświat krok po kroku. Opowieść o ewolucji Wszechświata: od ramion spiralnych galaktyk, przez zderzenia kontynentów, potajemne życie pierwotniaków”. Czytelnicy oceniają tę książkę na 8,4 na 10 punktów.

Łukasz Lamża jest publicystą, wykładowcą, doktorem specjalizującym się w filozofii przyrody. Autorem wielu książek oraz gospodarzem kanału “Czytamy naturę” na YouTubie.

W walce o polskość Śląska. 100 lat po III powstaniu śląskim (4)

Pomnik Powstańców Śląskich w Katowicach
Fot. J.Mehlich (Wikimedia commons)

Odrodzone państwo polskie od początku zgłaszało pretensje do Górnego Śląska. Niemcy tymczasem wcale nie zamierzali go oddawać. Światowe mocarstwa zdecydowały więc, że o przynależności spornego terytorium zadecyduje plebiscyt. Niekorzystny wynik skłonił Polaków do wzięcia sprawy w swoje ręce… Jak przebiegało III powstanie śląskie?

Odcinek 4

Koniec powstania

Jego ostatnia faza charakteryzowała się powolnym wygasaniem walk na skalę ogólną, choć dalej na niektórych obszarach toczyły się ostre starcia, m.in. w rejonie Zębowic i Kadłuba Wolnego. Plan aliantów, dotyczący strefy neutralnej, został zaakceptowany 11 czerwca przez Naczelną Władzę, a 25 czerwca przez Niemców. Dzień później Wojciech Korfanty i Karl Hoefer podpisali układ o wycofaniu swoich oddziałow z obszaru plebiscytowego, co trwało do 5 lipca. Wraz z tą datą kończy się również trzecie powstanie śląskie.

Ukraina: Nieodwracalne starcie

Wołoymyr Zełenski na linii frontu
(Fot. president.gov.ua - Creative commons)

 Konflikt w Donbasie trwa już siedem lat, choć w ostatnim okresie wydawało się, że jest zamrożony. Kolejne zawieszenia broni nie mogą jednak trwale usunąć jego zasadniczych przyczyn, podobnie, jak nie są czymś, co można traktować poważnie, biorąc pod uwagę z jednej strony zewnątrzsterowność, a z drugiej chaotyczność działań Kijowa.

Należy liczyć się z tym, że nadejdzie chwila rozstrzygnięcia kryzysu i nie będzie to rozstrzygnięcie bezbolesne. W zasadzie można sobie wyobrazić co najmniej trzy scenariusze rozwoju wydarzeń: 1) sytuacja trwa nadal, a natężenie konfliktu nie prowadzi do wojny na pełną skalę; 2) republiki ludowe Donbasu zostają przyłączone do Federacji Rosyjskiej; 3) wybucha konflikt z zaangażowaniem rosyjskim, w wyniku którego kolejne obwody dzisiejsze Ukrainy deklarują niepodległość i, w perspektywie, dążą do połączenia z Rosją. Dla zdecydowanej większości polityków europejskich i rosyjskich akceptowalny jest wyłącznie pierwszy ze wspomnianych scenariuszy. W zasadzie polega on na odwlekaniu w czasie ostatecznego rozstrzygnięcia, przesuwaniu decyzji w taki sposób, by była ona zmartwieniem kolejnej generacji politycznych przywódców.