500+ czyli najdroższy salceson wyborczy świata

System 500+ jest z mojego punktu widzenia wyłącznie dramatycznym aktem wyborczym czyli kiełbasą, a nawet salcesonem. Żyję już jakiś czas na świecie i wiem, że rozdawnictwo pieniędzy podatników jeszcze nikomu się nie przysłużyło – wyjąwszy rozdających, którzy liczą na chwilowy aplauz ludzi kompletnie nieświadomych skąd się owe pieniądze biorą. Mamy pod tym względem społeczeństwo (en masse) głupie, bo szkoła skąpi wiedzy na ten temat. Ważniejsza jest religia.

Pani premier bardzo zgrabnie obiecała ludziom socjal, czyli po 500 zł na drugie (co za idiotyzm) dziecko – nie tłumacząc, że weźmie je bez pytania od nas wszystkich; także tych, którym owo pięćset da. Te pieniądze wyjmie z naszych wspólnych kieszeni.

Genewa 3: W kierunku pokoju bez zbrojnej opozycji

Rokowania w Genewie w sprawie konfliktu w Syrii

Rokowania Genewa-3 w sprawie pokoju w Syrii rozpoczęły się po tym, jak opozycja pro-saudyjska w końcu ugięła się pod żądaniami Departamentu Stanu USA i zgodziła się wziąć w nich udział. Tymczasem – jak zauważa Thierry Meyssan – o ile w grudniu Waszyngton i Moskwa miały nadzieję na szybkie osiągnięcie pokoju i wspólnie doprowadziły do przyjęcia rezolucji 2254, Stany Zjednoczone od tamtej pory zdążyły się przekonać, że przywódcy, których wyselekcjonował Rijad, nie są zdolni do sprawowania rządów.

Rokowania, które według założeń Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych mają doprowadzić do zakończenia konfliktu w Syrii, miały rozpocząć się 1. lutego 2016 r., z jednym tygodniem opóźnienia. Wbrew temu, czego oczekiwali neokonserwatyści i liberalne jastrzębie na początku wojny, na konferencji nie dojdzie do złożenia aktu kapitulacji przez Syryjską Republikę Arabską i zastąpienia jej przez „organ przejściowy”, zdominowany przez Braci Muzułmanów; toczyć się będą za to negocjacje w sprawie zawieszenia broni, a następnie – w sprawie spisania nowej konstytucji i przeprowadzenia w pełni otwartych wyborów.

Papież Franciszek do Patriarchy Moskwy: Jesteśmy braćmi

Papież Franciszek i Patriarcha Cyryl podczas historycznego
spotkania w Hawanie. Fot. YouTube

"Wreszcie jesteśmy braćmi" takimi słowami papież Franciszek rozpoczął historyczne spotkanie z patriarchą moskiewskim i Wszech Rusi Cyrylem w piątek, 12 lutego w stolicy Kuby,  Hawanie. "Teraz wszystko już jest łatwiej" – odpowiedział mu Cyryl, na co z kolei papież wyraził przekonanie, że "najwidoczniej jest to wola Boża". Przełomowe spotkanie liderów największych Kościołów  Wschodu i Zachodu, pierwsze  takie od wielkiej schizmy wschodniej w 1054r. zakończyło się podpisaniem wspólnej deklaracji. Spotkanie transmitował Internet i największe stacje telewizyjne świata.

Wprawdzie formalnym przywódcą prawosławia  jest patriarcha Konstantynopola to prawdziwą sprawczą funkcję w Kościele prawosławnym pełni patriarcha Moskwy i Wszech Rusi – lider ponad 150 milionowej wspólnoty wschodnich chrześcijan. Dlatego też pierwsze spotkanie biskupa Rzymu z rosyjskim patriarchą określane jest jako epokowe o wielkim znaczeniu nie tylko religijnym.  

Prawo w Polsce i w Australii. Prelekcja Rafała Rogusza

Mec. Rafał Rogusz podczas prelekcji w Ashfield.
Fot.K.Bajkowski

Młody prawnik z sydnejskiej kancelarii Benefit Legal, Rafal Rogusz był gościem spotkania w ramach cyklu organizowanym już po raz szósty przez stowarzyszenie młodych Polaków -  Polish Professionals in Sydney. W sali Restauracji Kameralna w Ashfield mówił m.in. o różnicach w prawie australijskim i polskim. W drugiej części spotkania  prelekcję o zmianach ekonomicznych w geopolityce i nowym "Szlaku Jedwabnym" wygłosila Elżbieta Daszkowska, ekonomistka,  analityk Fundacji Amicus Europae.

Dziś przedstawiamy obszerne fragmenty z pierwszej części nader interesującego spotkania   w gościnnych progach restauracji Kameralna w Ashfield, w której wziął udział Rafał Rogusz, prawnik z kancelarii Benefit Legal. Rafał Rogusz studiował prawo w Polsce a od niedawna prowadzi wlasną kancelarieę adwokacką w Sydney.

Nauru jest OK? Kontrowersje wokół decyzji Sądu Najwyższego

Protest Australijczyków wobec odsyłania osób
 ubiegających się o azyl. Fot. Bianka Małecka

Kontrowersyjny najnowszy  wyrok Sądu Najwyższego pokazuje, że uchodźcy poszukujący azylu w Australii, „złowieni” w wodach oceanu pozbawieni są możliwości ochrony swoich, nawet najbardziej fundamentalnych praw. Sytuacja ich dzieci i niemowlat w obozach na wyspie Manus w Papui-Nowej Gwinei czy na Nauru na Pacyfiku, a także na Wyspie Bożego Narodzenia na Oceanie Indyjskim budzi od dawna szczególny niepokój. O najnowszych decyzjach w australijskiej polityce azylowej  pisze Iwona Pruszyńska, prawnik z sydnejskiej kancelarii "Concordia Australia".

Czwartek, 25 czerwca 2015 roku był kluczową datą w polityce imigracyjnej Australii. W parlamencie federalnym dochodziła końca druga i ostatnia noc pośpiesznych dyskusji na temat proponowanych przepisów ustawy, która miałaby radykalnie wesprzeć wprowadzoną przez rząd, parę lat wcześniej, politykę przechwytywnia i zawracania przez australijską marynarkę wojenna, nielegalnych uchodzców próbujących dostać się na terytorium kraju lodziami. Do tej pory status quo radykalnej polityki był co jakiś czas krytykowany przez organizacje humanitarne, ONZ czy samych obywatelii australijskich, wielokrotnie Sąd Najwyższy podważał w swoich opiniach jej legalności, aż wreszcie wypowiedział się w jedynym ze swoich orzeczeń stanowczo przeciwko tzw. rozwiązaniom malezyjskim z 2011 roku – propozycji złożonej przez Julię Gillard rządowi malezyjskiemu wymiany 800 nielegalnych imigrantów oczekujących w obozach na terytorium Australii na otrzymanie statusu uchodźcy, na 400 osób z przyznanym już prawem do azylu, oczekujących w Malezji na przesiedlenie.