Atomowa apokalipsa była tuż, tuż… (1)

Po zdobyciu  władzy na Kubie przez Fidela Castro i  ekipę lewicowych rewolucjonistów, państwo to zaczęło zacieśniać stosunki polityczne i gospodarcze ze Związkiem Radzieckim. Przejawem tego były rosnące dostawy  radzieckich  towarów i różnego rodzaju sprzętu, w tym wojskowego,  do tego kraju.

Wszystko zaczęło się 24 maja 1962 roku, kiedy to Związek Radziecki  rozpoczął tajną operację pt. „Anadyr”, w ramach której  drogą morską w ładowniach statków handlowych i umieszczonych w nich specjalnych pojemnikach transportowano na Kubę m.in.  rakiety balistyczne średniego zasięgu R-12,  dwusilnikowe bombowce Ił-28 [1] i myśliwce Mig-21, a także inne rodzaje  pocisków rakietowych – taktycznych „Łuna”,  przeciwokrętowych „Sopka”  i przeciwlotniczych S-75 „Dźwina”, a ponadto kontyngent złożony z 40 tysięcy  żołnierzy radzieckich.

Papież konsekruje Rosję i Ukrainę: "Duchowy akt zaufania pośród wojny"‎

Papież Franciszek podczas konsekracji Rosji
i Ukrainy w Bazylice Św. Piotra w Watykanie.
Fot. printscreen YT

Papież Franciszek poświęcił całą ludzkość – zwłaszcza Rosję i Ukrainę – Niepokalanemu Sercu Maryi i powiedział, że akt ten wyraża nasze całkowite zaufanie do Dziewicy Maryi pośród "okrutnej i bezsensownej wojny" na Ukrainie.‎

Papież Franciszek przewodniczył dorocznemu nabożeństwu pokutnemu "24 godziny dla Pana" w Bazylice św. Piotra w piątek wieczorem, gdy Kościół obchodził święto Zwiastowania.‎ Pod koniec liturgii Papież odmówił Akt Poświęcenia ludzkości, zwłaszcza Rosji i Ukrainy, Niepokalanemu Sercu Maryi.‎  Akt  odmówiony został w komunii ze wszystkimi biskupami katolickimi na całym świecie.  Jałmużnik papieski, kard. Konrad Krajewski, uczynił to samo w sanktuarium Matki Bożej Fatimskiej w Portugalii.‎

Grzegorz Braun: „Musimy zachować zdrowy rozsądek”

 Rozmowa Agnieszki Piwar z "Myśli Polskiej" z posłem na Sejm Grzegorzem Braunem.

Nasza rozmowa zbiegła się w czasie, kiedy padliśmy ofiarą tzw. cenzury prewencyjnej. Operatorzy w Polsce blokują dostęp do strony internetowej „Myśli Polskiej”, a ostatnia konferencja prasowa z Pana udziałem została zbojkotowana przez dziennikarzy akredytowanych w Sejmie.

– Nie po raz pierwszy zbojkotowano naszą konferencję, ale pierwszy raz media głównego ścieku same zareklamowały tę akcję. Mówię nie po raz pierwszy, bo właściwie od początku działania Konfederacji w przestrzeni publicznej na poziomie parlamentarnym my się spotykamy z obstrukcją i bojkotem. Takie demonstracyjne fochy pato-dziennikarzy i ekip telewizyjnych już się zdarzały. To jest oczywiście groteska, bo ich zadaniem w teorii miałoby być relacjonowanie, gdy tymczasem oni zajmują się raczej cenzurowaniem przekazu. I nadymają się poczuciem misji za jaką mają najwyraziściej tępienie wszystkiego co nie mieści się w głównym ścieku, wszystkiego co odbiega od polit-poprawnego standardu.

Prawa rasowe i represje: oblicze reżimu Zełenskiego

Zełenski, komik i aktor, zanim został prezydentem, obiecał zaprowadzić pokój w Donbasie po wygraniu wyborów prezydenckich w 2019 r. Na Zachodzie był postrzegany jako ktoś, kto mógłby sprowadzić zachodni liberalizm na Ukrainę. 

Jednak tuż po objęciu prezydentury, jako ukraiński prezydent udowodnił, że nie zmienił kierunku w stosunku do reakcyjnej i ekstremistycznej ideologii swojego poprzednika Poroszenki. Zełenski w Dom TV stwierdził, że „w trosce o wasze dzieci i wnuki” ci, którzy identyfikują się jako Rosjanie w Donbasie, powinni „poszukać dla siebie miejsca w Federacji Rosyjskiej”. Krótko mówiąc, zadeklarował, że chciał czystki etnicznej Rosjan w Donbasie. Nie można pominąć, że wezwanie Zełenskiego do czystki etnicznej Rosjan z Donbasu  łamie Europejską Konwencję Praw Człowieka i Powszechną Deklarację Praw Człowieka Organizacji Narodów Zjednoczonych. Nie usłyszał żadnych słów potępienia ze strony UE, ONZ ani żadnego rządu zachodniego. 

Marcin Skalski: Czy i jak pomożemy Ukrainie?

 Stawką jest Rosja

„...Polska porażka ma jeszcze jeden wymiar. Bowiem, co będzie, jeśli Rosja spacyfikuje obecny chaos na Ukrainie i przywróci ten kraj do politycznego i społecznego ładu. Nie będzie to, rzecz jasna, ład neo-nazistowski ale zapewne jakaś forma twardych rządów autorytarnych, kontrolowanych w pełni i administrowanych z Moskwy. Czy taki scenariusz jest niemożliwy? Ależ możliwy najbardziej ze wszystkich” – mówił w marcu 2014 roku pierwszy ambasador RP na Ukrainie dr Jerzy Kozakiewicz w wywiadzie dla portalu Kresy.pl.

Powyższe słowa, jak widzimy, okazały się prorocze i mogą z jednego powodu napawać optymizmem w tych niełatwych czasach. W dobie wysypu „ekspertów ds. międzynarodowych” nad Wisłą znalazł się przynajmniej jeden myślący i przewidujący konsekwencje polskiej polityki zagranicznej człowiek. Warto podkreślić bowiem, że wypowiedź pochodzi sprzed 8 lat, gdy prawie cała Polska ekscytowała się krwawą jatką na Majdanie w Kijowie.