Uwaga! Nowy email redakcyjny: [email protected] 

Życzenia świąteczne 2024

 

Zdrowych, pełnych pokoju Świąt Bożego Narodzenia

życzy 

redakcja Bumeranga Polskiego

i Stowarzyszenie Bumerang Polski Bumernag Media Inc.

Pożegnanie Elżbiety Bajkowskiej

Krzysztof Bajkowski żegna swoją żonę,
Jarek Ławoński swoją siostrę.
Fot. D.Wawrzyniec

We wtorek, 17 grudnia w Reflection Chapel na cmentarzu w Liverpool pożegnaliśmy ukochaną żonę edytora Bumeranga Polskiego   ś.p. Elżbietę Bajkowską, która odeszła od nas 10 dni przed swoimi 67-mi urodzinami.

Elżbieta Bajkowska z domu Ławońska urodziła się 20 grudnia 1957 roku w Poznaniu.

Całe jej dzieciństwo i młodosć byly związane z edukacją muzyczną. Ukończyła poznańską  Wyższą Szkołę Muzyczną na Wydziale Wychowania Muzycznego. Była wrażliwą nauczycielką fortepianu.

W  1985 roku zawarła związek małżeński z Krzysztofem Bajkowskim – kolegą ze studenckiego Klubu Rowerowego. Oboje małżonków łączyło m.in. czynne zaangażowanie w dobrych chórach poznańskich, jako że Poznań jest stolicą chóralistyki polskiej.

W 1986 roku wyjechała wraz z Krzysztofem do Rzymu a stamtąd na stałe do Australii.

The Complete Maus” Arta Spiegelmana lekturą w szkołach australijskich

Barbara Cieplińska - Biziuk,  matka Emily - uczennicy 9 kasy australijskiej szkoły średniej, napisała list do Pulsu Polonii w sprawie wykorzystywania na lekcjach angielskiego  komiksu „The Complete Maus” Arta Spiegelmana, w kontekście utrwalania niekorzystnych stereotypów Polaków w czasie niemieckiej okupacji podczas II wojny światowej. Za zgodą redakcji Pulsu Polonii prezentujemy ten list:

Zwracam się do Państwa w związku z moim głębokim niepokojem dotyczącym wykorzystywania w szkołach australijskich na lekcjach języka angielskiego komiksu „The Complete Maus” Arta Spiegelmana, szczególnie w kontekście przedstawienia Polaków w czasie II wojny światowej. Choć „Maus” jest przez niektóre kręgi uznawany za ważny element literatury o Holokauście, przedstawia on jednostronną, wprowadzającą w błąd narrację, która wypacza historyczne fakty, zwłaszcza dotyczące cierpienia Polaków w czasie wojny. Takie fałszywe przedstawienie historii może prowadzić do nieporozumień i utrwalać szkodliwe stereotypy na temat narodu polskiego, co w mojej opinii jest absolutnie nieakceptowalne w edukacji młodszych pokoleń. W części 2 Mausa, a bardzo ważnym jest zapoznanie się z całością którą przerabiają dzieci w szkole, między innymi jest scena w której „świnie” - Polacy wieszają „mysz” - Żyda, gdzie zagrabiają mienie żydowskie oraz gdzie „myszy” w czasie rozmowy między sobą ostrzegają się nawzajem żeby nie wracać do „domu”, bo tam Polacy nadal zabijają Żydów.

Andrzej Szczęśniak: Derusyfikacja zamiast dywersyfikacji

Tak było jeszcze kilka lat temu.
 Graf. archiwum  PERN

Operacja „bezpieczeństwo energetyczne” zakończyła się sukcesem. Temat był grzany w mediach przez wiele  lat, aż wszystkim zamieszano do szczętu w głowach.

Nic dziwnego, to było informacyjna lawina, zasypująca nas opisami, jak to jesteśmy zagrożeni energetycznie, uzależnieni, kupując ropę czy gaz z Rosji. Kazano nam to zmieniać, choć dla znieczulenia zapewniano: nie chcemy całkowicie zrezygnować z rosyjskiej ropy czy gazu, chcemy je „zrównoważyć”, zabezpieczyć się przed „szantażem”. Politycy, tak przecież wyczuleni na głos opinii publicznej, niszczyli z premedytacją wszelkie relacje energetyczne ze wschodem.

Przemysław Piasta: Requiem dla Syrii

 Wiadomość o prawdopodobnej śmierci Baszszara al-Asada obiegła świat, budząc zachwyt piewców „demokracji i praw człowieka”. Ci sami, którzy przed dwoma laty bezrefleksyjnie obwieszali swoje zdjęcia profilowe ukraińskimi flagami, dziś z dumą wieszczą koniec „podłego dyktatora”. O, którym jeszcze przedwczoraj nie słyszeli i o którym nie wiedzą nic.

Nawet jeśli Asad pomimo wszystko przeżył, Syria już upadła. Premier Muhammad Ghazi al-Jalali zadeklarował gotowość współpracy z „dowolnym przywódcą wybranym przez naród”. Owymi, anonimowymi przywódcami okażą się w najlepszym wypadku bojówkarze, w najgorszym zaś wprost terroryści z radykalnych islamskich ugrupowań. To na nich postawiła Ameryka, Izrael i Turcja, które mają interes w destabilizacji tego regionu.

'Kołysanka dla Jezusa". Spotkanie z poetką Ludwiką Amber

Ludwika Amber na spotkaniu
w Marayong, 1.12.2024.
Fot. K.Bajkowski

1 grudnia w sali Jana Pawła II w Marayong odbyło się spotkanie poetycko-muzyczne z sydnejską poetką Ludwiką Amber. W trakcie spotkania recytowane były wiersze z wydanego w ub. roku tomiku  liryki religijnej pt. "Kołysanka dla Jezusa". Recytowała sama autorka w towarzystwie męża Andrzeja Jachimczaka. Oprawę muzyczną , którą stanowiły kolędy i piosenki związane z Bożym Narodzeniem zapewniła Bożena Szymańska. 

Ludwika Amber urodziła się w 1948 r. w Kowarach. W latach 1950-1969 mieszkała w Olsztynie. Studiowała psychologię na Uniwersytecie Warszawskim.

W Polsce pracowała jako nauczycielka Ośrodku Szkolno-Wychowawczym dla Dzieci Niewidomych w Laskach. W 1981 r. działała w Związku Zawodowym „Solidarność”. Od 1982 r. mieszka z rodziną w Sydney.

Opublikowała 25 książek poetyckich, tom prozy autobiograficznej "Szybujące krajobrazy Australii" i jako  tłumaczka poezji australijskiej obszerny wybór wierszy "Billabong".

Prof. Stanisław Bieleń: Dogmat wroga

Prof. Stanisław Bieleń

Żaden polski polityk ani znawca realiów międzynarodowych nie był i nie jest dotąd w stanie wytłumaczyć społeczeństwu, poza krzykliwą retoryką „zaklęć” i „świętych” dogmatów, jaki jest rzeczywisty cel polskiej polityki wobec Ukrainy.

Upieranie się przy negowaniu Rosji, nakładanie na nią kolejnych sankcji z jednoczesnym zbrojeniem Ukrainy i pompowaniem w nią pieniędzy dla podtrzymania rządów Wołodymyra Zełenskiego, okazało się drogą donikąd. To, że Rosja „musi” przegrać, nie może być celem, jest co najwyżej  upartym postulatem, „pobożnym życzeniem”, naiwnym oczekiwaniem, nieliczącym się z realiami, własną niemocą i własnym interesem. Świadczy raczej o jakimś opętaniu psychozą, która nie poddaje się racjonalnej analizie.

Marayong – polskie serce w wielokulturowym świecie Australii

Marayong – Siostry z duszpasterstwem młodzieży,
 fot. CC_BY Sr. Amata J. NowaszewskaCSFN /
 Family News Service

Marayong to „mała Polska z daleka od Polski”. To przedmieście Sydney gromadzi Polaków od 1954 r. Szczególnie gwarno jest w weekendy, gdy zjeżdżają się na niedzielne msze po polsku i różne spotkania, a najmłodsi na zbiórki harcerskie i do polskiej szkoły sobotniej. Ośrodek ma także liczną grupę stałych mieszkańców, którzy w jesieni życia tu znaleźli swój dom. „Wracają tu do siebie” – podkreśla s. Grażyna Rocławska, dyrektorka ds. misji Holy Family Services w Marayong.

Dla rodzin

Kompleks Holy Family Services obejmuje przedszkole, dom opieki całodobowej na ponad 150 miejsc oraz osiedle emerytów z 28 domami. „Po prostu jesteśmy z rodzinami na każdym etapie ich życia – mówi s. Grażyna – z rodzinami, niezależnie od tego jakie one są”.

Dopóki neobanderyzm obowiązuje, żadnych ekshumacji nie będzie

Żelazny skład publicystów tygodnika "Myśl Polska" 
w cyklicznym programie - Minął Tydzień: Jan Engelgard,
Przemysław Piasta, Adam Śmiech i Mateusz Piskorski
Fot. printscreen YT Myśl Polska

 Redaktor naczelny "Myśli Polskiej' - najstarszego tygodnika polskiego Jan Engelgard otwiera nowy, MOCNY odcinek MINĄŁ TYDZIEŃ na kanale You Tube rozpoczynając od tematyki polsko-ukraińskiej.

Mamy nowy wątek w sprawie ekshumacji ofiar ludobójstwa na Wołyniu. Min. Sikorski spotkał się z szefem ukraińskiego MSZ Andrijem Sybihą. Efektem jest oświadczenie, że strona ukraińska nie widzi żadnych przeciwwskazań by rozpocząć ekshumacje.

Zadęto w triumfalne trąby, zwłaszcza w środowiskach rządowych. Opinię publiczną zalała fala optymizmu, a tu nagle szef ukraińskiego IPN - Anton Drobowycz wyjaśnił na czym to ma polegać? To Ukraina będzie wyznaczaćmiejsca ekshumacji i stwierdzać, kto kto mordował? BANKA PRYSŁA...

Przypominamy - przy ostatniej próbie strona ukraińska podała komunikat, ze "polski premier odwiedził miejsca, gdzie NKWD wymordowało Polaków" !!!