Wyniki brytyjskiego referendum z 23 czerwca tego roku – nawet jeśli nie budzą tylu emocji, co latem – otwierają drogę do spekulacji na temat przyszłości Unii Europejskiej i Wielkiej Brytanii. Co do tej drugiej – nie jest pewne, czy przetrwa w obecnym kształcie.
W kontekście oświadczeń Szkotów (62% przeciw wyjściu z Unii), Irlandczyków Północnych (56% przeciw wyjściu) czy mieszkańców strategicznie położonego Gibraltaru (prawie 96% sprzeciwiła się opuszczeniu Unii), secesja wydaje się bardzo prawdopodobna. Niejasna jest też przyszłość samego Londynu, w którym kilka milionów mieszkańców podpisało się pod petycją w sprawie pozostania we Wspólnocie. Wydaje się, że po kilku miesiącach od referendum Brytyjczycy, którzy głosowali za wyjściem z Unii zaczynają rozumieć, że będą musieli płacić składkę w okresie przejściowym, że funt będzie się systematycznie osłabiał i nie przybędzie miejsc pracy, że wszystko to może przyczynić się do recesji i do obniżenia poziomu życia zwykłych obywateli.
Niejasny jest też charakter i zakres negocjacji, które rozpoczęły się wraz z uruchomieniem procedury wyjścia. Brytyjczycy chcieliby pozostać w strefie wolnego handlu i korzystać z licznych przywilejów gospodarczych, a także swobodnego przypływu obywateli (choć już niekoniecznie otwartego rynku pracy). Jeśli Unia przyjęłaby rozwiązania podobne do tych, jakie wypracowała w relacjach z Norwegią czy Szwajcarią, to oznaczałoby, że Wielka Brytania musiałaby w dalszym ciągu odprowadzać składkę do Brukseli i zaakceptować jednocześnie obniżenie poziomu unijnych inwestycji oraz osłabienia funta.
Referendum brytyjskie wywołuje też pytania na temat przyszłości zjednoczonej Europy. Wszystko wskazuje na to, że zmiany doprowadzą do trwałego przetasowania sił. Trudno powiedzieć jak będzie wyglądała Unia za kilka czy kilkanaście lat, ale większość analityków zgadza się co do tego, że będzie to już inna Wspólnota. Dzisiaj można powiedzieć, że prawdopodobne wydają się trzy scenariusze. Żaden nie jest korzystny, a straty zdają się nieuniknione.
Scenariusz pierwszy oznacza reformę Unii. Jakkolwiek kierunek taki dobrze wygląda na papierze i wydaje się bardzo słuszny, to realizacja zawartych w nim postulatów nie jest łatwa. Reforma Unii – jeśli miałaby przekonać sceptyków do idei zjednoczenia – musiałaby pogodzić szereg sprzecznych oczekiwań. Postulaty Polski i Węgier, zmierzające do rozluźnienia związków z Brukselą, pozostają w opozycji do koncepcji silnej integracji, którą wyrażają kraje założycielskie. Podobne różnice występują w relacjach Brukseli z Grecją, Hiszpanią czy Chorwacją. Wynikają one nie tylko z różnic ekonomicznych, ale również społecznych. Problemem Europy stają się w coraz większym stopniu ruchy radykalne, narodowe, niechętne idei zjednoczenia. Widać, że i tutaj Europa jest podzielona. Kraje starej Unii znacznie lepiej radzą sobie z tymi zagrożeniami. Potrafią kontrolować radykalizujące się frakcje narodowe i skutecznie przekonywać swoich obywateli, że nie ma niczego złego w ściślejszej integracji z Brukselą.
Scenariusz drugi polegałby na utworzeniu Unii różnych prędkości – nie dwóch, ale raczej trzech. Mała Unia obejmowałaby państwa założycielskie, zjednoczone wspólnotą monetarną, prawną, jednolitym rynkiem pracy, a może nawet wspólnym rządem. Okrojona Unia – ale wciąż silna gospodarczo – mogłaby zachować szansę na nawiązanie kontaktu z konkurencją pozaeuropejską. Do drugiej grupy weszłyby kraje, które pozostają w unii monetarnej, ale są sceptycznie nastawione do idei silniejszego zjednoczenia lub są słabsze gospodarczo. W tej grupie znalazłyby się zapewne Hiszpania, Portugalia, Włochy, może również Słowacja (a także zamożne kraje współpracujące z Unią, choć pozostające poza Wspólnotą, takie jak Norwegia czy Szwajcaria). Trzecią grupę utworzyłyby państwa, które nie chcą głębszej integracji oraz posługują się walutą narodową (a więc nie spełniają warunków unii monetarnej). W tej grupie, oprócz Polski, Węgier i Czech, znalazłyby się kraje najbiedniejsze, pozbawione szans na czerpanie większych korzyści z pozostawania we Wspólnocie.
Trzeci scenariusz – najczarniejszy – polegałby na rozpadzie Unii i powrocie do idei państw narodowych. Nawet jeśli możliwe byłoby tworzenie między nimi lokalnych sojuszy, które pod pewnymi względami nawiązywałyby do idei Wspólnoty, to oznaczałby zaprzepaszczenie idei zjednoczonej Europy. Co więcej, scenariusz taki mógłby doprowadzić do rozpadu wspólnot państwowych (tendencje separatystyczne widoczne najmocniej w Wielkiej Brytanii czy Hiszpanii, mogłyby się rozszerzyć na inne kraje). Oznaczałoby to chaos i słabą Europę, składającą się z małych państw, niezdolnych do odegrania znaczącej roli gospodarczej i politycznej.
Żaden ze scenariuszy nie jest korzystny dla Polski. Możemy znaleźć się na marginesie Unii, co znacząco obniży nasze szanse na rozwój. Pozostawanie w stanie zawieszenia może trwać wiele lat i wywołać negatywne konsekwencje społeczne i wzrost tendencji populistycznych. Oznacza to pogłębianie się różnic ekonomicznych i społecznych między Polską i zachodnią Europą, a w konsekwencji spadek PKB, deprecjację wartości złotego i coraz liczniejszą emigrację (o polskich zaniechaniach i grzechach związanych z procesem integracji europejskiej pisałem w felietonie „PIS nie rozumie współczesnego świata, czyli Brexit po polsku”, zamieszczonym na łamach KODUJ24).
Kryzys wywołany brytyjskim referendum spowodował, że analitycy i politycy – w całej Europie – zastanawiają się, czy można odwrócić Brexit? A nawet, czy możliwe jest ponowne referendum? Powiedzmy jednak wyraźnie: nawet jeśli moglibyśmy sobie wyobrazić wstrzymanie Brexitu, to nigdy już nie będzie tak samo. Nadwyrężone zostało zaufanie rynków finansowych, inwestorów i zwykłych obywateli do Wspólnoty. Tego nie da się łatwo odbudować. Z Wielką Brytanią lub bez niej, Unia będzie inna.
Jacek Wachowski
Koduj24
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Masowy protest w Sydney przeciwko izraelskiemu barbarzyństwu
Co najmniej 100 000 Australijczyków, w tym Julian Assange, zalożyciel WikiLeaks, były minister spraw zagranicznych Bob Carr, przemaszerowało w niedzielę mimo deszczowej pogody przez most Sydney Harbour Bridge, aby zaprotestować przeciwko barbarzyńskiemu postępowaniu Izraela w Strefie Gazy i ludobójstwu Palestyńczyków. Uczestnicy marszu domagali się natychmiastowej dystrybucji pomocy humanitarnej do Strefy Gazy. Protestujący wezwali także australijski rząd do zwiększenia wysiłków na rzecz uzyskania rozejmu w palestyńskiej enklawie.Marsz pod hasłem March for Humanity odbył się na podstawie decyzji Sądu Najwyższego, który zezwolił na jego przeprowadzenie mimo wcześniejszych sprzeciwów władz.Uczestnicy nieśli...
SIE-05 - 2025 | Komentarze (0) | Wiecej ->Polska się wyludnia
Łódź, według danych Głównego Urzędu Statystycznego, jest najszybciej wyludniającym się miastem w Polsce - zwrócił uwagę Onet. Od 2002 roku liczba mieszkańców spadła z ponad 785 tys. do nieco ponad 655 tys.Obecnie miasto zmaga się z poważnym problemem demograficznym, który dotyka wiele polskich miejscowości. Na koniec 2024 r. liczba ludności Polski wyniosła 37,49 mln, co oznacza spadek o ok. 157 tys. w porównaniu do poprzedniego roku.WIĘCEJ
LIP-24 - 2025 | Komentarze (0) | Wiecej ->Genocidum Atrox na Wołyniu. Narodowy Dzień Pamięci
Dziś wspominamy ofiary ludobójstwa dokonanego przez ukraińskich nacjonalistów na ludności polskiej Wołynia i Małopolski Wschodniej. "Krwawa niedziela", 11 lipca 1943 roku, to data apogeum zbrodni – w jeden dzień zaatakowano blisko sto polskich miejscowości, głównie w powiatach horochowskim i włodzimierskim. W wyniku rzezi wołyńskiej zginęło od 50 tysięcy do nawet 120 tysięcy niewinnych osób – całe rodziny, sąsiedzi, wspólnoty. To bolesna, ale konieczna pamięć. 11 lipca jest Narodowym Dniem Pamięci Ofiar Ludobójstwa dokonanego przez ukraińskich nacjonalistów na obywatelach II RP. Dziś po raz pierwszy oficjalnie dzięki w końcu podjętej decyzji Sejmu.Komentarz dr Leszka Sykulskiego:
LIP-12 - 2025 | Komentarze (0) | Wiecej ->Modzelewski: Cenzura na straży jedności Unii Europejskiej
Nowy europejski model powszechnej cenzury nazywać się ma „walka z dezinformacją”. Już coś wiemy na ten temat, więc pozwolę sobie przedstawić najistotniejsze obszary, gdzie (jakoby) występują owe zagrożenia dezinformacją, co wyznacza również pole aktywności nowych (?) cenzorów. Są to dezinformacje:– „rosyjska” (najgroźniejsza), czyli zaprezentowanie jakichkolwiek poglądów lub informacji, które są sprzeczne lub nawet tylko polemizują z „prawdą etapu” głoszoną w imieniu Unii Europejskiej na dowolne tematy,– „antysemicka” (całkowicie dyskwalifikująca), czyli jakakolwiek krytyka państwa Izrael, jego polityków, a przede wszystkim „misji pokojowej” tego państwa na Bliskim Wschodzie: np. użycie słowa „ludobójstwo” pod tym adresem musi być i będzie...
LIP-04 - 2025 | Komentarze (0) | Wiecej ->Iran – Izrael: Kto wygrał, a kto przegrał?
13 czerwca 2025 Izrael z pogwałceniem prawa międzynarodowego, w tym Karty Narodów Zjednoczonych, dokonał agresji na Islamską Republikę Iranu. Takie są bezsporne fakty i tylko totalny analfabeta jurydyczny, czy zacietrzewiony propagandzista, niestety jednych i drugich współcześnie nie brakuje, może tworzyć barbarzyńskie irracjonalne konstrukcje o „uzasadnionej wojnie prewencyjnej”.Pozostawiając zatem za sobą ocenę prawną, która jest jednoznaczna, oraz nie wnikając w dywagacje moralno-etyczne, przechodzę do analizy zagadnień sensu stricte wojskowych i politycznych, gdyż już general Carl von Clausewitz, słynny pruski teoretyk wojskowy uważał, że wojna to nic innego jak polityka, z tym że prowadzona innymi...
LIP-02 - 2025 | Komentarze (0) | Wiecej ->Wbrew cenzurze: Nazizm na salonach
Jak wnuczka nazisty i nowoczesny banderowiec objęli wysokie funkcje polityczne w Wielkiej Brytanii i na Ukrainie – wyjaśnia red. Konrad Rękas.
LIP-01 - 2025 | Komentarze (0) | Wiecej ->Drugi Polak w Kosmosie
Już w środę o godzinie 8.31 czasu polskiego z kompleksu startowego 39A w Centrum Lotów Kosmicznych Johna F. Kennedy'ego na przylądku Canaveral na Florydzie ma ruszyć misja Axiom 4. Na pokładzie kapsuły Dragon, która opuści Ziemię dzięki rakiecie Falcon 9, znajdzie się Polak - Sławosz Uznański-Wiśniewski. Oprócz niego w kosmos polecą była astronautka NASA Peggy Whitson (dowódczyni), pilot Shubhanshu Shukla z Indii oraz specjalista misji Tibor Kapu z Węgier. Cała czwórka spędzi na Międzynarodowej Stacji Kosmicznej (ISS) do 14 dni.
CZE-25 - 2025 | Komentarze (0) | Wiecej ->
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Redakcja nie ponosi odpowiedzialności za treść komentarzy