polish internet magazine in australia

Sponsors

NEWS: POLSKA: W ramach tegorocznej akcji rozliczeń PIT urzędy skarbowe zwróciły już podatnikom łącznie ponad 8 mld zł tytułem nadpłaconego podatku – dowiedział się "Fakt" w resorcie finansów. Biorąc pod uwagę liczbę złożonych deklaracji wychodzi na to, że przeciętny zwrot wynosi ok. 1 tys. 700 zł.Państwo teraz oddaje pobrane zaliczki na PIT od trzynastek i czternastek dla emerytów, które zostały wypłacone w zeszłym roku. Taki zwrot może wynieść maksymalnie 420 zł. Takie zwroty to efekt tzw. Polskiego Ładu i podniesienia kwoty wolnej od podatku do 30 tys. zł rocznie. * * * AUSTRALIA: Około pięciu milionów Australijczyków pobierających składki na ubezpieczenie społeczne otrzyma otrzyma od środy zastrzyk gotówki. Osoby pobierające emeryturę, rentę inwalidzką i zasiłek dla opiekunów otrzymają dodatkowe 19,60 dolarów na dwa tygodnie dla osób samotnych i 29,40 dolarów dla par co dwa tygodnie, począwszy od 20 marca. Maksymalna stawka emerytury wzrośnie do 1116,30 dolarów dla osób samotnych i 1682,80 dolarów dla par na dwa tygodnie. * * * SWIAT: Rosyjska Państwowa Komisja Wyborcza podała wstępne wyniki wyborów prezydenckich. Zwycięzcą został Władimir Putin- 88 proc. Drugie miejsce zajął kandyday Komunistycznej Partii Federacji Rosyjskiej Nikołaj Charitonow, który w sondażu exit poll zanotował 4,6 proc. poparcia. Podium zamyka Władysław Dawankow (4,2 proc.), a ostatnie, czwarte miejsce zajął reprezentant LDPR Leonid Słucki (3 proc.). Frekwencja przekroczyła 73 procent * Niger anulował umowę z USA o współpracy wojskowej. Amerykanie zlekceważyli protokół dyplomatyczny, nie ujawniając szczegółów swojej wizyty ani składu delegacji w Nigrze. Według tamtejszych władz wojskowych, Amerykanie odmówili suwerennemu Nigrowi prawa do wyboru własnych partnerów, a ponadto grozili władzom i mieszkańcom Nigru. W związku z tym Niger zrywa umowę wojskową z USA i odtąd uważa obecność ich wojsk w kraju za nielegalną. Amerykanie mają w Nigrze dwie bazy wojskowe i ponad tysiąc żołnierzy.
POLONIA INFO: Grzybobranie z Polską Szkołą w Randwick - Daly's Camping Area, Dalys Rd, Belnglo NSW, 7.04, godz. 10:00

sobota, 31 marca 2012

Samotność w Sydney

Tym razem samotność towarzyszy mi w Sydney. Następnego dnia po otwarciu wystawy fotograficznej Samotnosc w Tokio, jestem w samolocie. Nigdy wcześniej nie byłam na dłużej w Sydney, prawie nikogo tam nie znam - recepta na ciekawe zdjęcia!

Następne cztery dni... Pada pada pada... Przypomina mi się deszczowy Londyn.. więc szukam i szukam. jadę to tu to tam... rozmawiam z ludzmi wymieniam wizytówki.... myślę sobie, że to bardzo przyjazne miasto dla przybyszów, wielu ludzi przystaje na pare chwil żeby pomóc mi z mapą albo po prostu się uśmiechnąć.
Nareszcie! Moje znajome 'gut feeling' nareszcie się odzywa, zaczynam robić zdjecia. Nigdy nie ma pewności czy zrobi się dobre zdjecie, czy ma się odpowiedni obiektyw, czy się znajdzie w miejscu gdzie ludzki 'jigsaw' na jedna sekunde zastygnie w czasie, gdzie linie krzyżują się w odpowiednim momencie..  zawsze trzeba się liczyć z porażką albo po prostu brakiem szczęscia w danym dniu.

Co sie jednak sprawdza to pozytywne myślenie lub tzw 'unconcious karma',  która stwarza różne zbiegi okolicznosci. 'Programowanie' rzeczy lub wydarzeń, które chcemy żeby się stały  - działa i jest bardzo pomocne w życiu. Będęc dzieckiem, bardzo chcialam sie nauczyć angielskiego żeby pozdróżować po świecie. Siedzialam przy kaloryferze sluchając radia BBC  nic nie rozumiejąc i sprawdzałam ile dotychczasowych marzen udało mi sie spełnić.. Po jakimś czasie pisałam nową listę i nastepną... i nadal je pisze, te dzisiejsze są zwizane między innymi z fotografią. Jedno z nich to sytuacje które się kiedyś widziało ale nie uchwyciło na kliszy.

Tekst i zdjęcia: Aldona Kmieć


 
 Więcej zdjęć: http://www.aldonakmiec.com/

piątek, 30 marca 2012

Wanda Wiłkomirska - Wanda czy Jolanta?

Mieszkająca od 1999 roku w Sydney słynna skrzypaczka polska i nauczyciel nowego pokolenia muzyków – prof. Wanda Wiłkomirska pakuje paczki i walizki , likwiduje mieszkanie  i wraca do Polski. Czy na stałe? O tym, a także o muzyce – wykonawstwie i publiczności, o Australii, Polonii i o  Nigelu Kennedym w specjalnym  wywiadzie , jakiego prof. Wiłkomirska udzieliła Bumerangowi Polskiemu na kilka dni przed wylotem.
Rozmowę przeprowadził i nagrania  dokonał Krzysztof Bajkowski.
Dziś drugi odcinek: Wanda czy Jolanta?
 

Fenomen "Dziadów". Premiera nowego spektaklu Sceny 98

Jest ciepły, sobotni wieczór. Zapada zmierzch. Rosnąca grupa ludzi czeka na otwarcie niewielkiej sali teatralnej i rozpoczęcie spektaklu. Pomiędzy nimi pojawia się guślarz (pogański druid) podpierający się długim kijem uwieńczonym trupią czaszką. Witając przybyłych, przypomina również o wyłączeniu telefonów komórkowych w czasie przedstawienia. Kilka minut przed planowym rozpoczęciem spektaklu, do uszu czekających dochodzą odgłosy godzinek śpiewanych wewnątrz sali teatralnej. Drzwi otwierają się punktualnie o 7:30 i widzowie zostają zaproszeni do środka. Aby przedostać się do rzędów krzeseł w głębi mrocznej jeszcze sali, tłum liczący około 80 osób najpierw musi przejść przez cieśninę stworzona przez dwie kościelne ławy, jedna naprzeciw drugiej, na których w nabożnym skupieniu siedzą postacie ubrane w XIX-wieczne stroje. Gdy widzowie są już na swoich miejscach, postacie na ławach powstają jedna po drugiej, podchodzą do kapliczki przy ścianie i zapałają świeczki przed obrazem Matki Boskiej. Potem, ciągle do dźwięku śpiewanych godzinek, wracają do centrum sali i wchodzą, każda z osobna, na czernią udrapowany pomost rozdzielający dwa skrzydła widowni i prowadzący do sceny. Przemierzywszy całą długość pomostu znikają z oczu widzów jak duchy między połami kurtyny. Tajemnicze postacie to aktorzy trupy teatralnej Scena 98, którzy za chwilę rozpoczną premierę polskiego dramatu narodowego „Dziady".

Na pomoście, który posłużył do sceny wstępnej, rozegrała się pierwsza z dwóch części spektaklu. Tą samą też rampą w końcowej scenie zeszli ubrani w brązowe habity do ziemi, zakapturzeni aktorzy, by symbolicznie odjechać na wygnanie z rodzinnego kraju. Pierwsza część sztuki to “sceny więzienne”, włącznie z przeobrażeniem głównego bohatera, Gustawa, w Konrada, walką dobra ze złem o jego duszę i Wielką Improwizacją rozdartego uczuciami i myślami Konrada. Druga część spektaklu, dziejąca się na głównej scenie, to obrazy z Salonu Warszawskiego, pokazujące współegzystencję okupanta, symbolizowanego przez Senatora Nowosilcowa, z podbitym narodem reprezentowanym przez polskich uczestników balu i senatorską świtę. Pierwsza część zmusza do refleksji na tematy etyczne i egzystencjalne obracające się dookoła spraw dobra i zła, pokory i pychy, prawdy i kłamstwa, jak też stosunku człowieka do boskiego stwórcy. Druga część natomiast porusza tematy związane z sytuacja jednostki w ramach systemu najeźdźcy i pokonanego. Ukazane są różne odmiany reakcji i postaw od okrucieństwa i służalczości, poprzez odcienie kompromisów i kolaboracji z wrogiem, do jawnego oporu, za który grozi batog, więzienie i zsyłka.

Jeżeli ktokolwiek z widzów przygotowywał się na podniosłą recytację patetycznie brzmiących monologów i frazesów, to te obawy okazały się w większości płonne. Nawet kilkuletnie dzieci, których garstka znalazła się na widowni, z uwagą śledziły bieg półtoragodzinnego spektaklu, tak jakby oglądały ekscytujące, pełne wydarzeń i magii przedstawienie. Relacje dorosłych widzów po premierze wskazywały, że nie spodziewali się, że „Dziady” można oglądać jak interesujące, logicznie spójne widowisko. Nie spodziewali się tego również aktorzy trupy Tomasza Bujakowskiego, którzy w listopadzie rozpoczęli próby, zadając reżyserowi lub sobie w myśli pytanie: dlaczego „Dziady”, gdy jest tyle lżejszego i łatwiejszego repertuaru?

Odpowiedź na pytanie, co spowodowało tak pozytywny odbiór sztuki Mickiewicza, wystawionej przez grupę teatralna Scena 98 w Perth, z pewnością nie jest jednoznaczna. Inscenizacja dramatu narodowego – jakakolwiek jego ostateczna forma – ponad dziesięć tysięcy kilometrów od rodzinnego kraju miała tu niewątpliwie swoje znaczenie. Poza tym, niejeden, włącznie z piszącym te słowa, ku własnemu zaskoczeniu zmuszony został do zrewidowania zadawnionych uprzędzeń, przez które skazał „Dziady” na zapomnienie, jako bełkotliwy dziwoląg, zapominając, że napisał go nie pomylony skryba-amator, ale autor, który stworzył tak kunsztowne i wyrafinowane dzieło jak „Pan Tadeusz”. Niewątpliwie znaczącym przyczynkiem do pozytywnego odbioru „Dziadów” był talent reżyserski Tomasza
Bujakowskiego, który odpowiednio dobrał i zaaranżował elementy 3-ciej części mickiewiczowskiego dramatu w taki sposób, że widownia z zapartym tchem czekała na to, co wydarzy się dalej, a niektórzy z widzów nawet wzruszyli się do łez.

Są też szersze i głębsze przyczyny zainteresowania spektaklem. Tych przyczyn dotyka pytanie, które być może zadali sobie niektórzy z widzów: dlaczego to, co działo się w zaborze rosyjskim na początku XIX-tego wieku, kiedy Polski nie było na mapie, ciągle wywołuje takie mocne odzewy? Przecież kraj rozgrabili jeszcze dwaj inni zaborcy – imperium austrowęgierskie i Prusy. Czemu więc rosyjska niewola powoduje takie reakcje wśród Polaków? Dzieje się tak po części dlatego, że okupacja rosyjska szczególnie dała się podbitym we znaki przez uwiecznioną w „Dziadach” brutalność systemu carskiego. Podczas gdy w zaborze rosyjskim panowały samowola i przemoc okupanta, rejony południowe pod zaborem austriackim, na przykład, doznały czegoś, co można określić, jako cywilizacyjny wpływ zbliżony do tego, jaki wywarli starożytni Rzymianie na Europie lub Brytyjczycy na Indiach. Rosyjskie ciemięstwo i carska tyrania to jednak nie cała odpowiedź, dlaczego „Dziady” są tak trwałe w polskiej świadomości.

W odróżnieniu od pozostałych dwóch zaborców, Rosja okupowała Polskę powtórnie przez prawie 50 lat w nowożytnych czasach w formie wcielenia do sowieckiego, komunistycznego obozu po II-giej Wojnie Światowej. Ta ponowna utrata suwerenności dotknęła cały powojenny kraj, a nie tylko jego część ograniczoną zaborczymi, regionalnym granicami. To właśnie powtórne uzależnienie całego narodu od obcej ideologii powoduje, że podczas, gdy ślady pozostałych okupantów zatarły się w świadomości Polaków, bolesna pamięć śladów rosyjskiego ciągle żyje. I to właśnie powoduje, że „Dziady”, które o tym przypominają, tak silnie oddziałują na polski umysł i wyobraźnię. To właśnie dlatego wystawienie „Dziadów” w Warszawie w 1968 roku stało się punktem zapalnym do antysowieckich, antykomunistycznych rozruchów. To właśnie przez tę świeżość ran „Dziady”, a nie „Trylogia” Sienkiewicza, czy „Stara Baśń” Kraszewkiego są obecnie traktowane jako ideologiczne i kulturowe korzenie nowożytnej Polski.

Poza poruszeniem tematu zaborów, niewoli i nieszczęściach z tym związanych, sztuka przypomina też o innych pokrewnych tematach tj. szczególne, geopolityczne położenie Polski. Dość oryginalnie i ze swoistym humorem ujął niekorzystność tej sytuacji reżyser filmowy, Mel Brooks, w komedii To Be or Not to Be („Być albo nie być”), stwierdzając przez jednego z bohaterów filmu, że Polska jest metaforycznie jak mata przed drzwiami Europy: jak nie jedni po niej depczą to drudzy. Niezależnie od trafności tej metafory, niejeden chyba by się zgodził, że pielęgnowanie tradycji męczennika pośród narodów Europy jest również częścią naszej narodowej spuścizny, co ma także coś wspólnego z niegasnącym zainteresowaniem „Dziadami”.

Jakiekolwiek źródła tego zainteresowania – piszący te słowa nie upiera się, że wymienił je wszystkie, albo, że co do wszystkich wymienionych ma racje – sztuka stała się znaczącym wydarzeniem kulturalnym wśród Polonii w Perth. Poza zmysłem twórczym i talentem artystycznym Tomasza Bujakowskiego, które znacząco przyczyniły się do sukcesu przedsięwzięcia, na uwagę zasługuje też gra aktorska amatorskiej trupy pod uważnym i doświadczonym okiem reżyserów ojca Tomasza i Marii Kuźmickiej. Dzięki entuzjazmowi i włożonej pracy aktorzy sprawili, że tekst, który ogólnie uchodzi za trudny, okazał się przejrzysty i łatwo przyswajalny dla publiczności.

Po premierze przy pełnej widowni w sobotę 24 marca, prapremiera następnego dnia przyciągnęła jeszcze większą rzeszę widzów. Planowane są jeszcze dwa spektakle: w piątek 30 marca, godz. 19.30, i w sobotę 31 marca, godz. 19.30. Wszystkie przedstawienia odbywają się w Sali Św. Józefa w Maylands, przy rogu 7th Avenue i Guildford Road. Bilety są do nabycia u oo. franciszkanów, tel. (08) 9272 2154 i 0488 900 441, lub przy wejściu do sali teatralnej w dniu występu.

 Wszystkich zainteresowanych serdecznie zapraszają organizatorzy i trupa Sceny 98.

Robert Panasiewicz
Zdjęcia: Krzysztof Sztucki



czwartek, 29 marca 2012

Wanda Wiłkomirska – wywiad dla Bumeranga Polskiego. Poznanie z Australią



Mieszkająca od 1999 roku w Sydney słynna skrzypaczka polska i nauczyciel nowego pokolenia muzyków – prof. Wanda Wiłkomirska pakuje paczki i walizki , likwiduje mieszkanie  i wraca do Polski. Czy na stałe? O tym, a także o muzyce – wykonawstwie i publiczności, o Australii, Polonii i o  Nigelu Kennedym w specjalnym  wywiadzie , jakiego prof. Wiłkomirska udzieliła Bumerangowi Polskiemu na kilka dni przed wylotem.
Rozmowę przeprowadził i nagrania  dokonał Krzysztof Bajkowski.

 Cała opowieść została podzielona na odcinki. Dziś pierwszy odcinek: Poznanie z Australią:



Wanda Wiłkomirska (ur 11.01.1929 r. w Warszawie)- wybitna polska skrzypaczka pochodzi z cenionej rodziny muzycznej. Grę na skrzypcach studiowała u Ireny Dubiskiej, Ede Zathureczky'ego i Henryka Szerynga. Jest laureatką międzynarodowych konkursów w Genewie (1946), Budapeszcie (1948), Lipsku (1950) i Poznaniu - im. Henryka Wieniawskiego (1953). Koncertowała na całym świecie.  Nazwisko Artystki znane jest na wszystkich kontynentach – od Sydney po San Francisco i od Kapsztadu po Reykjavik.
      W roku 1982, w stanie wojennym, Wanda Wiłkomirska wyemigrowała z kraju i osiedliła się w Republice Federalnej Niemiec. W 1983 roku objęła stanowisko profesora w Heidelberg-Mannheim Hochschule für Musik. Odtąd nauczanie, jako dzielenie się z młodymi adeptami sztuki wiolinistycznej swoimi umiejętnościami warsztatowymi i muzycznym doświadczeniem, stało się wielką pasją artystyczną skrzypaczki.
      Po przejściu na emeryturę, ale jeszcze w pełni sił witalnych i koncertowych, Wanda Wiłkomirska przyjęła w 1999 roku posadę pedagoga w Sydney Conservatorium of Music i na stałe osiedliła się w Australii. Bez względu na to   z wielkim zaangażowaniem prowadziła również kursy mistrzowskie w Polsce, Japonii, Szwajcarii, Włoszech, Finlandii, Austrii i Niemczech.
Prywatnie była żoną Mieczysława Rakowskiego – długoletniego redaktora naczelnego tygodnika  „Polityka”, poźniej premiera  i ostatniego I sekretarza KC PZPR, z którym ma dwóch synów.

środa, 28 marca 2012

Wypożyczalnie rowerów miejskich i kaskowe restrykcje

Puste ścieżki rowerowe w Sydney CBD. Fot. K.Bajkowski
Sydney chce wzorem miast europejskich  wprowadzić wypożyczalnie rowerów w centrum miasta w celu zmniejszenia ruchu samochodów w obrębie CBD i przynajmniej częściowego rozwiazania problemu komunikacyjnego . Do dyspozycji ludzi przebywajacych i pracujących w centrum miasta byłoby 2000 rowerów, pozwalających na szybkie  przemieszczanie się w jego obrębie.  Warunkiem realizacji tego projektu będzie pozytywna zmiana prawa umożliwiająca korzystanie z rowerów na drogach rowerowych  bez obowiązku zakładania kasków.
Taką wypożyczalnie otwarto w Melbourne. Projekt jednak nie zdał egzaminu, gdyż obowiazujące od 20 lat w całej Australii (z wyjątkiem NT) prawo karania mandatami rowerzystów jadacych bez kasków nie zachęcało potencjalnych użytkowników rowerów do korzystania z wypożyczalni. W ciagu czterech miesięcy  w stolicy Victorii skorzystano z miejskich rowerów  tylko zaledwie 26 tysięcy razy, podczas gdy przy podobnym projekcie w Londynie w ciągu pierwszych dwóch tygodni wypożyczono  ponad milion rowerów. 
 Wprowadzone dwie dakady temu restrykcje efektywnie zmniejszyły  ilosć rowerzystów  na drogach australijskich miast  o 30 procent. Żaden kraj na świecie nie adoptował podobnego prawa z wyjątkiem Nowej Zelandii i kilku kanadyjskich prowincji.
Oficjalnym powodem wprowadzonego wówczas prawa kaskowego było bezpieczeństwo. W plastikowych skorupkach na głowie mieli jeździć wszyscy Australijczycy: dorośli i dzieci bez wzgledu na doświadczenie a także bez względu na miejsce jazdy : na  ulicy (niezależnie jak ruchliwej) czy  na bezpiecznej ścieżce rowerowej.
Tymczasem  wg badań  przeprowadzonych prez naukowców z  Sydney University spadek ilości urazów głowy  w okresie wprowadzenia restrykcji nie jest wynikiem zakładania kasków przez rowerzystów a  wprowadzenia dalszych ograniczeń prędkości na drogach i zwiększenia policyjnej kontroli trzeźwości kierowców.
Zdaniem badaczy zniesienie prawa obowiązkowych kasków dla rowerzystów zwiększy w wielu wypadkach  ilość chętnych do porzucenia samochodu na korzyść roweru. Zwiększenie ilości rowerzystów  spowoduje jednoczaśnie automatyczne  przyzwyczajenie kierowców do obecności jednośladów na drogach a tym samym rutynowej czujności i zmniejszenie wypadkowości. 
kb/SMH/Crikey

Drogi rowerowe w centrum Kopenhagi. Kaski nieobowiązkowe. Fot. K.Bajkowski

wtorek, 27 marca 2012

Puste płuca prawicy

W niedzielę w odbył się kongres założycielski Solidarnej Polski, która przyjęła nazwę Solidarna Polska Zbigniewa Ziobro. To, według słów samego Ziobry, ma być drugie płuco polskiej prawicy. Dwie godziny pierwsze płuco (mocno pokrojone wcześniejszymi odejściami posłów i polityków lokalnych), Prawo i Sprawiedliwość, w imię deklarowanej kilka dni temu uchwały komitetu politycznego partii, jedności prawicy, na konferencji prasowej podpisało umowę z Prawicą Rzeczpospolitej Marka Jurka. Jaki organ reprezentuje w ciele prawicowym Jurek nie ogłoszono. Ani SP, ani duumwirat PiS/RP nie są płucami, sercem, ani mózgiem polskiej prawicy. To są już tylko wydmuszki polityczne, pozbawiona szerszej idei, poza konfesyjnym podejściem do życia publicznego i socjalistycznymi pomysłami ekonomicznymi i społecznymi.
Oczywiście, taka prawica odpowiada dużej części elektoratu. Jest zapotrzebowanie, jest i odpowiedź. To elektorat definiowany jeszcze niedawno jako wielkie grupy odrzuconych, opuszczonych i przegranych w wyniku transformacji. Jest on przywiązany do idei państwa opiekuńczego, w demokracji zwanego „solidarnym”, a dodatkowo jest zanurzony w pseudo romantycznej myśli narodowej, wzbogaconej ludycznym katolicyzmem. Ale od dni polskiej transformacji minęły już 23 lata. Zmienia się Polska, jej otoczenie, zmienia się społeczeństwo. Ten program, na krótko wygrał, w roku 2005, pod postacią tak zwanej IV RP – i szybko się skompromitował. Skompromitował się nie tylko z powodu samego programu (lustracji, dekomunizacji, zawłaszczania mediów, dobrania Samoobrony do rządzenia), ale również z tego powodu, że wszyscy dziś lokujący się po prawej stronie politycy, tacy jak Kaczyński, Ziobro, Kurski, Dorn i Jurek wykazali się po prostu nieudolnością.

Cała polska prawica, nie tylko ta, ale również pozostająca poza medialnym obiegiem, ma jeden podstawowy problem – brak programu. Jedynym programem jest odsunięcie rządu Donalda Tuska i Platformy Obywatelskiej od władzy. To, jak się okazuje, jest za mało aby doprowadzić do zjednoczenia prawicy. Nie jest to zresztą możliwe, dopóki Jarosław Kaczyński jest w polityce. On nie tylko jest elementem blokującym możliwość połączenia wielu formacji, dodatkowo jego negatywny elektorat już nigdy nie zmieni o nim swojej opinii.
Prawicowe formacje krytykują rząd, na przykład za wzrost zadłużenia Skarbu Państwa, wzrost długu publicznego, ale jednocześnie jeżeli podejmowane są realne projekty zmiany, podnoszą larum. Tak się dzieje kiedy próbuje się zamknąć szkoły, ze względu na niż demograficzny, podobnie kiedy rząd usiłuje ograniczyć dotowanie koncernów farmaceutycznych poprzez nowe rozwiązania refundacji leków (fakt, że niezbyt zręcznie przeprowadzone regulacje). Podobnie jest z reformą emerytur. Wszystko to wynika z tego, że idee otwartego liberalizmu, tak w konserwatyzmie mocne, są dla polskiej prawicy obce.
Ale polska prawica nie wróci do władzy z jeszcze jednego powodu – ona nie jest wstanie określić celów dla Polski i Polaków. Działając reaktywnie na to, co robi Platforma Obywatelska, pozostaje zawsze pół kroku z tyłu. Cele dla Polski określa partia XXI wieku, czyli PO. Można ją kontrolować i krytykować. Można próbować korygować jej kurs. Nie zrobi tego Jarosław Kaczyński i jego PiS, ani Solidarna Polska, czy PJN. To nie są outsiderzy, lecz wieczni przegrani, bez możliwości rewanżu i realnego wpływu na Polskę.

Azrael Kubacki

poniedziałek, 26 marca 2012

Australijscy królowie sarkazmu


Na stronie australijskiej izby turystyki użytkownicy mogą zadać każde pytanie. I na każde pytanie znajdzie się odpowiedź...

P(ytanie): Czy zobaczę kangury na ulicy? (USA)
O(dpowiedź): Zależy, ile wypijesz.

P: Chcę przejść się z Perth do Sydney - czy dobrym pomysłem jest iść wzdłuż linii kolejowej? (Szwecja)
O: Oczywiście, to tylko trzy tysiące mil, radzimy zabrać duży zapas wody.

Więcej: JoeMonster.org

niedziela, 25 marca 2012

Nowa partia: Solidarna Polska Zbigniewa Ziobro

W sobotę na kongresie założycielskim Solidarnej Polski w podwarszawskich Otrębusach Zbigniew Ziobro został wybrany prezesem nowo powstałej partii. Jak zapewniał, SP będzie walczyć o sprawiedliwość społeczną, a w centrum jej programu będzie polityka prorodzinna. Zbigniew Ziobro mial być następcą Jarosława Kaczyńskiego na stanowisku prezesa  PiS. Został jednak z kilkoma innymi kolegami wyrzucony z partii. W następstwie tego powstało nowe ugrupowanie - Solidarna Polska.

Wiceprezesami nowej formacji zostali wybrani posłanka Beata Kempa oraz europoseł Jacek Kurski. Kongres przyjął deklarację programową oraz statut partii. W ten sposób zakończył się kongres, na którym Solidarna Polska przekształciła się oficjalnie w partię polityczną.
Kongres zdecydował, że partia zostanie zarejestrowana pod nazwą "Solidarna Polska Zbigniewa Ziobro", natomiast w codziennej działalności będzie używana nazwa Solidarna Polska. Rozróżnienie jest spowodowane tym, że istnieje już stowarzyszenia pod nazwą "Solidarna Polska, co uniemożliwia rejestrację innej organizacji czy partii politycznej pod taką samą nazwą.
"Solidarna Polska jest już faktem, od dziś ruszamy ku zwycięstwu. Mamy wiele do zrobienia dla Polski, wiele do zrobienia dla Polaków i mamy wielu ludzi, którzy są z nami i z którymi ambitne cele, jakie sobie stawiamy, chcemy zrealizować" - powiedział Ziobro na briefingu prasowym.
Wcześniej Ziobro w kilkudziesięciominutowym przemówieniu zaprezentował główne założenia Solidarnej Polski. Zapewniał, że jego partia będzie walczyć o sprawiedliwość społeczną, a w centrum programu będzie polityka prorodzinna.
Ziobro negatywnie ustosunkował się do planów budowy w Polsce elektrowni atomowych, a także opowiedział się z obniżeniem podatków dla najbiedniejszych przy jednoczesnym podniesieniu stawek podatkowych dla zarabiających ponad 10 tys. zł miesięcznie.
Solidarna Polska - zapowiedział Ziobro - zamierza też zaangażować się w "walkę o wolność mediów". Jednym z elementów tek walki ma być - mówił - walka o miejsce dla Telewizji Trwam na multipleksie cyfrowym. Na kongresie przyjęto przez aklamację uchwałę "w sprawie obrony TV Trwam".
Kongres przyjął też uchwałę w sprawie solidarności z Węgrami, w której SP "wyraża swój sprzeciw wobec trwającej nagonki na demokratycznie wybrany i cieszący się powszechnym poparciem rząd Węgier i przekazuje swoje wyrazy poparcia i solidarności premierowi Wiktorowi Orbanowi.
Jacek Kurski w swoim wystąpieniu wyraził opinię, że "państwo jest dziś odwrócone od obywateli, ludzi młodych" i. "pooza masową emigracją nie ma do zaoferowania nic w kwestii edukacji, dostępu do rynku pracy, kredytu, budowy mieszkań".
Zdaniem Kurskiego, państwo dziś jest też dziś "niezwykle twarde i brutalne" wobec słabych, "ale jest niezwykle mięciutkie, na glinianych nogach, spolegliwe wobec silnych, bogatych, wobec korporacji, banków, hipermarketów".
Jak zapowiedział europoseł, SP chce wprowadzić specjalny podatek dla koncernów, m.in. hipermarketów, które osiągają duże zyski w Polsce, ale - mówił - transferują je zagranicę. Dodał, że Solidarna Polska opowiada się także za repolonizacją banków i sieci handlowych. "Państwo polskie ma środki (...) do chociaż częściowego wykupu polskich banków i naprawienia hańby lat dziewięćdziesiątych, jakim była utrata kontroli nad polskim systemem bankowym" - mówił.
Kurski zapewnił, że SP będzie "przestrzegać w polityce europejskiej jednej świętej zasady: tyle wspólnych instytucji, ile wspólnych wartości i interesów". "Dlatego nie zobaczycie Polski w strefie euro, kiedy Solidarna Polska będzie u władzy, bo strefa euro nie jest nam do niczego potrzebna" - zadeklarował.
Beata Kempa zadeklarowała, że partia będzie chronić życie ludzkie od poczęcia do naturalnej śmierci. Zaznaczyła, że SP chce otoczyć szczególną opieką młode matki, "Chcemy wydłużenia urlopu macierzyńskiego z sześciu do dziewięciu miesięcy, a na drugie, trzecie i kolejne dziecko o 12 miesięcy. Żeby można było godnie prowadzić dom i wychowywać dzieci" - dodała.
Zaznaczyła, że SP wypowiada wojnę umowom śmieciowym. "Będziemy premiować tych przedsiębiorców, którzy będą szanować pracę i zatrudniać na pewne umowy" - dodała.
Gościem specjalnym kongresu był szef NSZZ "Solidarność" Piotr Duda, który krytykował m.in. plany PO podniesienia wieku emerytalnego kobiet i mężczyzn do 67 roku życia. Jak powiedział, zdecydowana większość Polaków nie chce tych zmian. Przypomniał, że Solidarność złożyła już w Sejmie ponad 1,5 mln podpisów pod wnioskiem pod referendum w sprawie podniesienia wieku emerytalnego.
Podziękował klubowi Solidarnej Polski za współpracę w trzech kwestiach: referendum ws. podwyższenia wieku emerytalnego, podniesienia płacy minimalnej oraz zawieszenia pakietu klimatycznego. Zapewnił, że zawsze stara się utrzymywać niezależność Solidarności zarówno od od partii politycznych jak i pracodawców, co - zaznaczył - nie wyklucza jednak współpracy z partiami.
"Związkowcy z Solidarności nie mają innej alternatywy jak głosowanie na PiS i, mam nadzieję, na Solidarną Polskę" - powiedział.
Jacek Kurski zwracał uwagę, że politycy SP chcą pamiętać o kolegach i koleżankach z PiS jako o przyjaciołach. "Chcemy budować wartość dodaną polskiej prawicy. Nie wolno utożsamiać jedności z monopolem. Jedność jest potrzebna, oznacza współpracę; jedność oznacza, że idziemy razem, możemy tworzyć koalicję" - stwierdził.
Liderzy SP na briefingu prasowym w przerwie kongresu przekonywali, że dla polskiej prawicy korzystne jest, aby "miała dwa płuca", czyli PiS i Solidarną Polskę. Jak przekonywali, formuła "dwóch płuc prawicy" przyczyniła się do podwójnego zwycięstwa - w wyborach parlamentarnych i prezydenckich - w 2005 roku.
Szef Polska Jest Najważniejsza Paweł Kowal skierował list do uczestników kongresu, w którym życzył im wielu sił i pomysłów na trudne momenty, które, jak stwierdził, są nieodłączne przy budowaniu nowej formacji. "Pamiętajcie, że nic tak nie pomaga w trudnych chwilach jak przyjaciele, którzy zmierzają w tym samym kierunku i mają podobne plany" - napisał Kowal.
Jak zaznaczył, PJN przyjmuje z radością propozycje dyskusji o polskiej centroprawicy, ale - podkreślił - "to musi być coś więcej niż negacja tego, co jest dzisiaj". Zaproponował debatę, "jak przedstawić Polakom program, który raz jeszcze zachęci ich do głosowania na tak".
Na kongresie nie pojawił się prezes PiS Jarosław Kaczyński, mimo zaproszenia złożonego w piątek przez Ziobrę. Lider SP mówił wtedy, że szef PiS biorąc udział w kongresie, dałby świadectwo, że prawica może współpracować. Odniósł się w ten sposób do uchwały komitetu politycznego PiS, w której wezwano byłych polityków tej partii, by wrócili do PiS. Szef klubu PiS Mariusz Błaszczak stwierdził jednak w piątek, że według PiS zaproszenie oznacza odrzucenie oferty zawartej w uchwale komitetu politycznego partii.
Na kongresie nie pojawił się też, mimo wcześniejszych spekulacji, lider Prawicy Rzeczypospolitej Marek Jurek. Kaczyński i Jurek podpisali w sobotę umowę o współpracy obu partii.
Prezes PiS pytany o zaproszenie wystosowane przez Ziobrę odparł, że "jeśli chodzi przyjęcie tego zaproszenia, to jest pewna zasadnicza trudność". "W przypadku Solidarnej Polski, to jest to doraźna inicjatywa i poza tym, że szkodzi prawicy i cech, o których mógłbym powiedzieć pozytywnie, nie ma" - uważa prezes PiS.
Tuż przed kongresem politycy SP rozpoczęli medialną ofensywę, promującą ich nową partię. W czwartek zaprezentowali nowe logo SP w biało-czerwono-granatowych barwach oraz spot telewizyjny. Z kolei w piątek uruchomiona została nowa strona internetowa partii, za pośrednictwem której - jak przekonują politycy SP - wszyscy chętni mogą zapisać się do środowiska Solidarnej Polski i uzyskać podstawowe informacje o działalności formacji.
kb/PAP

Czym się różni PiS od Solidarnej Polski? Kilka dni przed kongresem dla TVP mówi Zbigniew Ziobro (VIDEO):

Otwarcie nowej polskiej restauracji w Ashfield - zaproszenie

sobota, 24 marca 2012

Norman Davies w Melbourne

Prof. Norman Davies. Fot. M.Kubik
Organizatorzy uroczystej Kolacji 3 Maja w Hotelu Windsor w Melbourne
urządzanej od dekady w każdą rocznicę uchwalenia tej Konstytucji oraz
Federacja Polskich Organizacji w Wiktorii
i Towarzystwo Polskiej Kultury
mają zaszczyt zaprosi
Państwa na spotkanie
ze światowej sławy historykiem, popularnym pisarzem i doradcą rządowym
oraz autorem wielu naukowych opracowań historycznych dotyczących Polski
PROFESOREM
NORMANEM DAVIESEM
w Alexander Theatre
MONASH UNIVERSITY
Wellington Rd. Clayton, Victoria
w niedzielę, 29 kwietnia o godzinie 15.00
w programie:
SPOTKANIE Z AUTOREM”
prowadzone przez dr. Zdzisława Derwińskiego
oraz krótki program artystyczny w wykonaniu
JOLANTY MIELCZAREK (sopran) i ROMANA SYRKA (fortepian)
Wstęp $10
(dla studentów i emerytów $7)
Karty wstępu można naby
w Domach Polskich, przy polskich kościołach i w niektórych polskich sklepach
__________________________________


Norman Davies urodził się w 1939 roku w Bolton w północnej Anglii. Studiował między innymi w Oxfordzie i Grenoble, zaś doktorat uzyskał na Uniwersytecie Jagiellońskim. Jest autorem takich dzieł historycznych jak: "Boże igrzysko", "Serce Europy", "Europa" czy "Powstanie'44", w którym opisał historię Powstania Warszawskiego.
Prof. Davies w ubiegłym miesiącu  odebrał  na Zamku Królewskim w Warszawie Nagrodę im. prof. Aleksandra Gieysztora. Nagroda ta przyznawana jest przez Fundację Kronenberga od 2000 roku za ochronę dziedzictwa kulturowego w Polsce.
Kapituła nagrody wyróżniła brytyjskiego historyka m.in. za wnikliwe i krytyczne badania, w których wykazał związki dziedzictwa Polski oraz centralnej i wschodniej Europy z dziedzictwem całego kontynentu europejskiego.
„Za nagrodę kupię sobie bilet dookoła świata i odbędę tourę z wykładami poświęconymi historii Polski” – powiedział Davies.
kb/PAP/BumerangMedia

piątek, 23 marca 2012

Prezydent Komorowski: Polska jak dobre wino. Musimy się cenić.

Polska jest dobym winem. Musimy się cenić – powiedział prezydent Bronisław Komorowski w specjalnym wywiadzie dla programu telewizyjnego  Polonia 24. Wyjatkowe wydanie tego programu wyemitowane w miniony  poniedziałek  poświęcone było aktualnym wyzwaniom, przed którymi stoi Unia Europejska.

Jaka będzie Unia Europejska w przyszłości – federalna, z centralnym rządem w Brukseli czy narodowa? Czy i jak upora się z kryzysem i jakie miejsce zajmie w tym Polska? To pytania na które ma odpowiedzieć cykl debat w Pałacu Prezydenckim.

Program Polonia 24 powstal we wrzesniu ub.r. i jest emitowany sześć razy w tygodniu w TV Polonia. Porusza najciekawsze zagadnienia z Polski, świata i z życia Polonii na całym świecie.
Oprócz przekazywania najnowszych wiadomości przeprowadza rozmowy  z  ludzmi z pierwszych stron gazet, ekspertami oraz przedstawicielami środowisk polonijnych. Ucieka od politycznych pyskówek, a koncentruje się na tym, co naprawdę ważne.  W kręgu  zainteresowań Polonii 24  są wydarzenia społeczne, gospodarcze i kulturalne.

Cały program poniedziałkowy (w 18 min. wywiad z Bronisławem Komorowskim): Polonia 24

czwartek, 22 marca 2012

Harmony Day w Liverpoolu

Wczoraj w Australii obchodzony był Harmony Day - dzień ustanowiony w 1999 roku dla promocji różnorodności kulturowej w społeczeństwie australijskim.
Z tej okazji odbylo się w ciągu tych trzynastu lat 25 tys. róznorakich imprez przygotowanych przez organizacje społeczne, sportowe, kulturalne, koscioły, szkoły i biznesy.  W Liverpoolu, gdzie zamieszkuje ponad 150 narodowości z całego świata, Harmony Day był obchodzony szczególnie.  Na centralnym deptaku CBD Liverpoolu odbły się wczoraj kilkagodzinne występy grup z Azji, Afryki i Bliskiego Wschodu a także z Peru.  Witał wielokulturową społeczność zebraną na placu szef starszyzny aborygeńskiej, uncle Steve Williams oraz burmistrzynii Liverpoolu, Wendy Waller. Była tez demonstracja gry na digeridoo w wykonaniu Wayne Ellis.  Impreza przebiegła w bardzo harmonijnej atmosferze i wreszcie w  od wielu tygodni wyczekiwanej słonecznej, prawdziwie letniej aurze - mimo, że to już pierwszy dzień astronomicznej jesieni na południowej pólkuli.   

Fotoreportaż Krzysztofa Bajkowskiego







 




środa, 21 marca 2012

Upamiętnienie Jerzego Sobocińskiego w Poznaniu

Tablica pamięci Jerzego Sobocińskiego. Fot.J.Grzechulski
Tablicę upamiętniającą artystę rzeźbiarza Jerzego Sobocińskiego odsłonięto w Poznaniu z okazji 80. rocznicy jego urodzin. Twórca m.in. pomnika sir Pawła Edmunda Strzeleckiego w Jindabyne zmarł w 2008 roku.
Pamiątkowa tablica projektu Hanny Sobocińskiej-Sobaszkiewicz - córki artysty, pojawiła się na domu, w którym mieszkał i tworzył przy ulicy Promienistej na poznańskim Raszynie.
Staraniem rodziny Jerzego Sobocińskiego ma wkrótce powstać Stowarzyszenie Artystyczne „Promienista”, które służyć będzie upamiętnieniu rzeźbiarza z Wielkopolski oraz integracji środowiska twórczego.  
Monument Pawla E.Strzeleckiego
w Australii dłuta Jerzego Sobocińskiego.
Fot.K.Bajkowski
kb/media   


Dom, w którym mieszkał i tworzył Jerzy Sobociński
Fot.J.Grzechulski

wtorek, 20 marca 2012

Recital Michała Buczkowskiego w Sydney

Michał Buczkowski z prof. Wandą Wiłkomirską po koncercie w konsulacie RP w Sydney. Fot. K.Bajkowski
Utwory Casara Francka, Karola Szymanowskiego, Ernesta Blocha , Julesa Masseneta i Henryka Wieniawskiego  wykonane zostały podczas sobotniego recitalu skrzypcowego w konsulacie RP w Sydney.  Solistą był urodzony w Szczecinie, a zamieszkały w Belgii młody skrzypek Michał Buczkowski Akompaniował na fortepianie Wojciech Wiśniewski.

Buczkowski studiował skrzypce w Akademi Muzycznej w Gdańsku w klasie prof. Mirosława Pawlaka. Studia ukończył z wyróżnieniem w 2005 roku. Kontynuowal później naukę w Maastricht Conservatorium u prof. Roberta Szredera i w Royal Conservatory of Music w Brukseli u prof. Kati Sebestyen. W 2011 roku ukonczył klasę skrzypiec u prof. Zygmunta Marka Kowalskiego. Uczestniczył w wielu warszatatach muzycznych m.in. u prof. Wandy Wiłkomirskiej.  Występował jako solista w Australii, Belgii, Danii, Niemczech, Holandii , Szwajcarii i Polsce.
Michał Buczkowski wystąpił wraz z Wojciechem Wiśniewskim - sydnejskim pianistą urodzonym i wykształconym w Polsce. Obecnie Wiśniewski kontynuuje studia doktoranckie w Sydney Conservatorium of Music.
Sala konsularna była wypełniona melomanami do ostatniego miejsca. Podczas bisowania jeden z utworów - transkrypcja Szymanowskiego piesni kurpiowskiej "Zarzyj że,kuniu"- Michał Buczkowski zadedykował obecnej na koncercie prof. Wandzie Wiłkomirskiej.
kb/BumerangMedia


 
Zdjecia: Krzysztof Bajkowski


poniedziałek, 19 marca 2012

Sydney Harbour Bridge ma 80 lat!

Najbardziej rozpoznawalny most na świecie - Sydney Harbour Bridge obchodzi dziś 80. urodziny.
 To właśnie 80 lat temu, 19 marca 1932 roku oficjalnie został otwarty po sześciu latach konstrukcji , łącząc południową i północną stronę zatoki Port Jackson rozdzielającej  ponad milionowe wówczas miasto.
Ten największy most lukowy o rozpiętości łuku kratownicy między przyczółkami  503m  i  długości całkowitej 1149m budowało 14 tys. robotników i inżynierów. Jego projektantem był inż. John Job Crew Bradfield. Dziś w Bradfield Park na Milson Point - północnej strony Sydney odbylo się urodzinowe party w staromodnych strojach i z udziałem zabytkowych  samochodów.

Wycieczka: "Wodospady, klify i tunele"



Strzelecki Hiking Club, Koło Miłośników Wycieczek oraz YES Copernicus organizują serię wycieczek i wypraw z charakterem, które można zaliczyć w pełni do turystyki kwalifikowanej. Pierwszą z nich jest wycieczka w Góry Błękitne pn. "Wodospady, klify i tunele". Atrakcjami będą klify Denfenella, Princes Rock i Wentworth Falls oraz tunel - Glow Worm Tunnel. Wycieczka będzie prowadzona przez profesjonalnego przewodnika.
Więcej informacji na stronie: http://www.strzeleckiclub.com/tours/


Bumerang Polski jest patronem medialnym tego cyklu imprez. Serdecznie polecamy.


niedziela, 18 marca 2012

Zuchowi lotnicy z Healesville


Dywizjon 303 razem ze swoim samolotem

 W dniach 9-11 marca 2012, na terenie Polany w Healesville odbył się 3-ci Kurs ‘Czuj’ – kurs kształcenia wodzów zuchowych.
Kurs, organizowany przez Chorągiew Harcerek, był prowadzony przez druhnę Izabellę Buras hm. Po raz pierwszy, zaproszono Chorągiew Harcerzy na Kurs „Czuj” aby zachęcić młodych harcerzy i instruktorów do pomocy przy prowadzeniu gromad zuchowych w naszych hufcach.  Uczestniczyli, a moze lepjej powiedzieć, bawili się jak prawdziwe zuchy na kursie: funkcyjni zuchowych gromad, instruktorki, instruktorzy oraz harcerze i harcerki którzy w przyszłosci obejmą gromady zuchów czyli  najmłoszych w naszym harcerskim gronie.  Hufce ‘Podhale’ – Melbourne goscilo  reprezentantów z Hufca ‘Pomorze’ w Brisbane, Hufców ‘Kraków’ i ‘Polesie’ z Sydney.
Kurs był prowadzony na podstawie zwykłej zbiórki zuchowej, pod tematem i wymaganiami  sprawności  zuchowym – Lotnik.  Poznaliśmy „od podszewki” sprawy administracyjne, proponowane gry, majsterkowanie oraz śpiew.  Szóstki w których bawiliśmy się miały nazwy związane z lotnictwem: Dywizja 303, Nancy Bird, Bracia Wright, Latający Lekarz (Flying Doctors) i Lindbergh. Po wstępnych zapoznaniach i obmowach związanych z prowadzeniem gromady ruszyliśmy bawić się jak zuchy.
Podczas pierwszego zajęcia,  zrobiliśmy sobie czapki pilota – które potrzebowaliśmy na nasze kominki. Następnie, jak każdy dobry pilot,każdy zuch robil spadochron, nasze kolejne majsterkowanie.  Następnie na liście potrzeb pilota były samoloty.   Zanim mogliśmy dążyć do wybudowania i operowania  wielkich samolotów – musieliśmy wypróbować na mniejszej skali i z lekkiego materialu.  Dlatego ze zuchy lubią się bawić i konkurować pomiędzy sobą, zrobiliśmy konkurs pomiędzy zuchami: który z papierowych samolotów będzie latał dalej, wyżej, po prostej linii!
Następne zajęcie, to wybudowanie „prawdziwego” samolotu, bo oczywiscie papierowy samolot nie wystarcza zuchowi pilotowi!  Zaczelo się  budowanie samolotów z większych pudełek. Kształty i pomysły były różne, ale wymagania były dla wszystkich te same: samolot musi zmieścić jedną doroslą osobę.
Nancy Bird ze swoimi spadochronami
Po wybudowaniu samolotów, szóstki razem ‘latali’  imitując samolot. Ileż to było ruchu!  Nauczyliśmy się wystartować, brać instrukcje od wieży kontrolnej – w tym przypadku druha Juliusza Burasa, potem wracać i prosić o pozwolenie na lądowanie oraz wylądować swój samolot na wykreślonym pasie startowym.  Wszystko było zorganizowane aby nauczyć współpracować pomiędzy szóstkowymi i innymi osobami.  Zadanie następne wyglądało na łatwe; wystartować z krzesła, opuścić paczkę w dane miejsce oraz wylądować samolot na stól na drugim końcu pokoju używając cztery sznury przyczepione do pewnego drewnianego samolotu. 
Po wybudowaniu i bawieniu się  samolotami był czas na inną naukę, naukę  tańca.  Zuchy musieli się nauczyć tańczyć Poloneza. Pod opieką druhny Sylwi Kutypy i druha Adama Paszkiewicza szybko załapali łatwą choreografię aby wieczorem uroczyście wejść na kolację. Pomiędzy zajęciem a kolacją harcerki i harcerze mieli osobne zajęcia.  Harcerze mieli szkołę „gentelmena” – nawet sobie zrobili koszulę i mankiety a  niektórzy nawet przyszli z kwiatami!

Uczestnicy Kursu razem z (siedzace): Pierwszą Komedantką Choragwi Australii druhną Marzenną Piskozub, Pierwszym druzynowym zuchow druhem Stanislawem Kowalskim, i zuchem z pierwszej gromady Siostrą Skolastyką
Nasza wspaniała Polska kolacja (oraz wszystkie nasze posiłki) była przygotowana przez najlepsze K.P.H. na świecie! Dziękujemy paniom Halinie Pietrzak, Teresie Sosnowskiej, Małgosi Żuchowskiej, Małgosi Karczmarczuk oraz Panstwu Karczmarek za opiekę nad naszymi żolądkami.
Po kolacji, w świetlicy tak jak zuchy śpiewaliśmy i bawiliśmy się,  na zuchowym kominku.
Nastepnego dnia,  wcześnie w  niedzielę rano, wszyscy wyjechalismy do Essendon aby uczestniczyć w Mszy Św. Po mszy zorganizowalismy kominek, podczas którego mieliśmy honorowych gości, byli to: pierwszy drużynowy zuchów druh Kowalski,  jedna z pierwszych zuchów w Melbourne , Siostrę Scholastikę (która teraz jest siostrą zakonną w zgromadzeniu Zmartwychstanek przy kościele w Essendon). Była też znami pierwsza Komędantka Chorągwi Harcerek, druhna Marzenna Piskozub  oraz obecną Komędantka druhna Weronikę Więckowską i także Przewodnicząca Okręgu druhnę Marysię Nowak.  Do nas także dołączył się nasz kapelan Ks. Wiesław Słowik.

Dziękujemy wszystkim którzy się bawili z nami podczas tego weekendu, którzy nas wspierają i tych którzy byli na naszym kominku w Essendon.
Dziękujemy druhnie Izie za ponowne prowadzenie wspaniałego kursu zuchowego.

„Każdemu z lotnikiem jest zawsze wesoło...”

Czuj!
Irena Kutypa pwd.
Referentka Prasowa Kursu ‘Czuj’ 3  do Na Tropie